Του Γιώργου Β. Μιχαήλ
Οι πρόσφατες δηλώσεις του Kissinger, ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται στα πρόθυρα πολέμου με την Ρωσία και την Κίνα, επικυρώνουν την προειδοποίηση πολλών αναλυτών ότι οι τρέχουσες γεωπολιτικές (και όχι μόνο) εντάσεις ενδέχεται να οδηγήσουν σ’ έναν επί του πεδίου τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αλλά, στην πραγματικότητα, αυτός ο πόλεμος έχει ξεκινήσει πολλές δεκαετίες πριν, και το αναμενόμενο τώρα «ξέσπασμά» του -αν, βέβαια, συμβεί- δεν θα είναι παρά η σε κοινή θέα διεξαγωγή της τελικής του φάσης.
Η κήρυξη του τρίτου μεγάλου πολέμου έγινε αθόρυβα το 1954 σε μια συνάντηση της διεθνούς ελίτ
Ονομάστηκε «Ήσυχος Πόλεμος», διεξάγεται με «σιωπηλά όπλα», και έχει τον χαρακτήρα βιολογικού πολέμου. Εχθρός (της διεθνούς ελίτ) είναι ολόκληρη η ανθρωπότητα. Και στόχος η απόλυτη υποδούλωσή της.
Το «σιωπηλό οπλοστάσιο» αποτελείται από συστήματα κοινωνικού αυτοματισμού ικανά να εξασφαλίσουν τον έλεγχο μιας κοινωνίας και την καταστροφή της ανθρώπινης ζωής, είτε με την καμουφλαρισμένη δουλεία είτε με την αθόρυβη εξολόθρευση.
Στο επίκεντρο των πολεμικών επιχειρήσεων τέθηκε η χειραγώγηση της πολιτικής, της οικονομίας, της εκπαίδευσης, της ενημέρωσης, και του ελεύθερου χρόνου των μαζών.
Τα στρατεύματα επανδρώθηκαν με την στρατολόγηση ανθρώπων που στερούνται ηθικών, θρησκευτικών, και πολιτιστικών αξιών, και βλέπουν την ζωή με απόλυτο κυνισμό.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή
Κατά την διάρκεια του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η στρατιωτική ηγεσία των Άγγλων συγκρότησε μιαν ισχυρή ομάδα επιστημόνων και τεχνικών, που εκπροσωπούσαν διαφορετικούς επιστημονικούς και τεχνικούς κλάδους, προκειμένου να μελετήσουν θέματα στρατηγικής και τακτικής σχετικά με την εναέρια και επίγεια άμυνα της χώρας.
Καθώς τα διαθέσιμα άψυχα και έμψυχα εφόδια της Αγγλίας ήταν περιορισμένα, η ομάδα κλήθηκε να βρει τρόπους επίτευξης των μέγιστων αποτελεσμάτων με την χρήση των μικρότερων δυνατών πόρων.
Για να μην πλατειάζω, οι προσπάθειες των επιστημόνων και των τεχνικών στέφθηκαν με επιτυχία. Και έτσι γεννήθηκε η Επιχειρησιακή Έρευνα (O.R. = Operations Research) -η οποία χρησιμοποιείται σήμερα ευρέως.
Μετά την λήξη του Πολέμου, η κυρίαρχη ελίτ συνειδητοποίησε ότι οι μέθοδοι της O.R. θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για τον έλεγχο των κοινωνιών. Στην Επιχειρησιακή Έρευνα οφείλεται, λοιπόν, η εξέλιξη της κοινωνικής μηχανικής και της τεχνολογίας «σιωπηλών όπλων».
Η κοινωνική μηχανική (η ανάλυση και η αυτοματοποίηση μιας κοινωνίας) απαιτεί την συλλογή και την επεξεργασία ενός τεράστιου όγκου δεδομένων, προκειμένου να προβλεφθεί με την μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια η χρονική στιγμή κατά την οποίαν η κοινωνία-στόχος θα είναι ώριμη να υποταχθεί. Απαιτεί, δηλαδή, ενέργεια και μεγάλη υπολογιστική ισχύ.
Η εφεύρεση του ηλεκτρονικού υπολογιστή (1946), η ανάπτυξη της μεθόδου «simplex» στον γραμμικό προγραμματισμό (1947), και η εφεύρεση του τρανζίστορ (1948) έδωσαν στην ελίτ την βεβαιότητα ότι τα παρανοϊκά όνειρά της μπορούν να πραγματοποιηθούν -ίσως και με το απλό πάτημα ενός κουμπιού.
Το 1948, το Ίδρυμα Ροκφέλερ χρηματοδοτεί με μια γενναία τετραετή επιχορήγηση το Πρόγραμμα Οικονομικής Έρευνας (κατ’ ουσίαν Κοινωνικής Μηχανικής) του πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Έναν χρόνο αργότερα, στο παιχνίδι μπαίνει και η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ.
Το 1952, σε μια συνάντηση υψηλού επιπέδου της ελίτ, αξιολογούνται θετικά τα αποτελέσματα των ερευνών και καθορίζονται τα επόμενα βήματα.
Το 1954, η εφεύρεση του «maser» (μιας συσκευής που χρησιμοποιεί την εκπομπή ακτινοβολίας από διεγερμένα άτομα για να ενισχύσει ή να δημιουργήσει συνεκτική ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία στο φάσμα των μικροκυμάτων) ανοίγει τον δρόμο για την απελευθέρωση άφθονης ατομικής ενέργειας και υπόσχεται απεριόριστη κοινωνική ισχύ.
Οι συνθήκες είναι πλέον ιδανικές για την αθόρυβη κήρυξη του «Ήσυχου Πολέμου» εναντίον της ανθρωπότητας. Και η διεθνής ελίτ τον κηρύττει.
Το κάνει εκείνην την χρονική στιγμή γιατί γνωρίζει καλά πως, ύστερα από μερικές δεκαετίες, η τεχνολογία των «σιωπηλών όπλων» θα είναι διαθέσιμη στο ευρύ κοινό και στις ομάδες που θα θελήσουν να αντιταχθούν στα σχέδια υποδούλωσης των ανθρώπων. Λαμβάνει, λοιπόν, τα μέτρα της εγκαίρως.
Στην συνάντηση κορυφής κατά την διάρκεια της οποίας γίνεται η κήρυξη του μεγάλου πολέμου, αποφασίζεται, μεταξύ άλλων, ο έλεγχος:Της φυσικής και οικονομικής-κοινωνικής ενέργειας.
Της πολιτικής.
Της επιστήμης και της εκπαίδευσης.
Της πληροφορίας.
Του ελεύθερου χρόνου.
Τίθεται, επίσης, με απόλυτη καθαρότητα ο στόχος:
Η με κάθε τρόπο δουλοποίηση ολόκληρης της ανθρωπότητας.
«Δεν τους απασχόλησαν ζητήματα ηθικής τάξης;» θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος.
Τα συζήτησαν, αλλά τα ξεπέρασαν με μεγάλη άνεση. Κρατήστε το κύριο επιχείρημά τους, γιατί θα σας χρειαστεί:
Οι άνθρωποι, που δεν χρησιμοποιούν την νοημοσύνη τους, δεν διαφέρουν από τα άνοα ζώα. Γι’ αυτό και μετατρέπονται εύκολα σε «μπριζόλες» στο πιάτο των ευφυών. Και μάλιστα, δίνουν την πλήρη συγκατάθεσή τους.
Το πιάσατε;
Το μόνο που είχε να κάνει η ελίτ ήταν να τελειοποιήσει τα «σιωπηλά όπλα» της, ώστε να σας αποτρέψει από την χρήση της νοημοσύνης σας. Και, συνακόλουθα, να μετακυλήσει οριστικά την φυσική και οικονομική-κοινωνική ενέργεια (δηλαδή, τον πλούτο) των «απείθαρχων και ανεύθυνων» πολλών στα χέρια των «αυτοπειθαρχημένων, υπεύθυνων, και άξιων» ολίγων.
Το σιωπηλό οπλοστάσιο της ελίτ
Επειδή πιστεύω ότι όσοι με διαβάζετε χρησιμοποιείτε την νοημοσύνη σας, δεν θα προχωρήσω σε μιαν εις βάθος ανάλυση. Ίσως επανέλθω με άλλη ευκαιρία, αλλά εδώ θα περιοριστώ σε κάποιες κατευθυντήριες και θα σας αφήσω να κάνετε μόνοι σας τους αναγκαίους συνειρμούς και τις αντίστοιχες πιστοποιήσεις:
Ένα «σιωπηλό όπλο» λειτουργεί όπως και ένα κανονικό. Μόνο που πυροβολεί καταστάσεις αντί για σφαίρες ή βλήματα, χρησιμοποιεί ως προωθητήρα επεξεργασία δεδομένων αντί για χημική αντίδραση (έκρηξη), το χειρίζεται προγραμματιστής αντί για σκοπευτή, και τελεί υπό την εποπτεία ενός τραπεζικού μεγιστάνα αντί ενός στρατηγού.
Το όπλο αυτό δεν κάνει εμφανείς εκρηκτικούς θορύβους, δεν προκαλεί εμφανείς σωματικούς ή ψυχικούς τραυματισμούς και δεν παρεμβαίνει απροκάλυπτα στην καθημερινή κοινωνική ζωή κανενός. Ωστόσο, κάνει έναν αναμφισβήτητο «θόρυβο», προκαλεί αναμφισβήτητη σωματική και ψυχική βλάβη, και παρεμβαίνει ύπουλα στην καθημερινή κοινωνική ζωή των ανθρώπων.Το απαίδευτο κοινό δεν μπορεί να κατανοήσει αυτό το όπλο, και ως εκ τούτου δεν μπορεί να πιστέψει ότι δέχεται επίθεση και υποταγή.Όταν ένα σιωπηλό όπλο εφαρμόζεται σταδιακά, οι άνθρωποι προσαρμόζονται στην παρουσία του και μαθαίνουν να ανέχονται την καταπάτηση της ζωής τους, μέχρις ότου η ψυχολογική πίεση (μέσω της οικονομικής) γίνει πολύ μεγάλη και τους κάνει να «σπάσουν».Το «σιωπηλό όπλο» είναι ένας τύπος βιολογικού όπλου. Επιτίθεται στην ζωτικότητα, στις επιλογές, στην κινητικότητα των μελών μιας κοινωνίας, στις πηγές φυσικής και κοινωνικής τους ενέργειας, καθώς και στις φυσικές, διανοητικές, και συναισθηματικές δυνάμεις και αδυναμίες τους.Κατά καιρούς, συντονισμένες ομοβροντίες «σιωπηλών όπλων» προκαλούν σοκ σε μικρότερες ή μεγαλύτερες ομάδες ανθρώπων-στόχων, με σκοπό να προβλεφθεί και να χειραγωγηθεί η αντίδρασή τους σε μελλοντικούς κραδασμούς, και να μετατραπούν σε καλορυθμισμένα ρομποτάκια υπό τον έλεγχο εξελιγμένων υπολογιστικών συστημάτων.
Για να λειτουργήσουν αποτελεσματικά σε παγκόσμιο επίπεδο τα «σιωπηλά όπλα», χρειάζονται παγκόσμιοι οργανισμοί, υπερεθνικές οντότητες, και πολιτική, κοινωνική, και πολιτιστική ομοιογένεια.
Από τους χρήσιμους δούλους στους άχρηστους τρώγοντες
Πριν από την θεαματική ανάπτυξη της Ρομποτικής και της Τεχνητής Νοημοσύνης, ο «Ήσυχος Πόλεμος» διεξαγόταν με μεγάλη προσοχή και αποσκοπούσε στην στοιχειώδη συντήρηση των χρήσιμων δούλων, προκειμένου να κινηθεί η οικονομία και να παραχθεί ο επιθυμητός για την διεθνή ελίτ πλούτος. Εξολοθρεύονταν μόνον όσοι κρίνονταν ως άκρως επικίνδυνοι, και οι φανεροί πόλεμοι επί του πεδίου χρησιμοποιούνταν ως έσχατη λύση -πάντοτε στο όνομα του «κοινού καλού».
Αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ας δούμε πώς εκφράζεται αυτή η αλλαγή διά στόματος του μισάνθρωπου «ιστορικού και μελλοντολόγου», Χαράρι:
[Σε αντίθεση με τον 20ο, στον 21ο αιώνα] απλώς δεν χρειαζόμαστε την συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού. Κι αυτό, γιατί το μέλλον αφορά την ανάπτυξη ολοένα και πιο εξελιγμένων τεχνολογιών, όπως η τεχνητή νοημοσύνη και η βιο-μηχανική. Οι περισσότεροι δεν συνεισφέρουν τίποτα σε αυτήν την ανάπτυξη, εκτός ίσως από τα δεδομένα τους. Ό,τι χρήσιμο κάνουν ακόμη οι άνθρωποι, αυτές οι τεχνολογίες θα το καθιστούν όλο και πιο περιττό και θα κάνουν δυνατή την αντικατάσταση των ανθρώπων.
Ενώ μέχρι το πρόσφατο παρελθόν τα νοικοκυριά θεωρούνταν παραγωγική βιομηχανία (υπηρεσιών) με την εργασία ως προϊόν παραγωγής, τώρα εκλαμβάνονται ως ομάδες «άχρηστων τρωγόντων».
Και συνεχίζει ο ανεκδιήγητος Χαράρι:
Τις επόμενες δεκαετίες, ίσως το μεγαλύτερο ερώτημα στην οικονομία και την πολιτική θα είναι «τι να κάνουμε με όλους αυτούς τους άχρηστους ανθρώπους». Το πρόβλημα αφορά την αυξανόμενη πλήξη τους, τον σκοπό τους, και το πώς θα βρουν κάποια αίσθηση νοήματος στην ζωή, όταν η ύπαρξή τους δεν έχει ούτε νόημα ούτε αξία… Η καλύτερη εικασία μου αυτήν την στιγμή είναι ένας συνδυασμός ναρκωτικών και παιχνιδιών στον υπολογιστή.
Ο «μελλοντολόγος» αποφεύγει να μας πει ανοιχτά το μέλλον αυτής της «άχρηστης» πλειονότητας του ανθρώπινου πληθυσμού.
Αλλά μπορούμε εύκολα να το εικάσουμε, αν θυμηθούμε ότι για την διεθνή ελίτ οι άνθρωποι, που δεν χρησιμοποιούν την νοημοσύνη τους, δεν διαφέρουν από τα άνοα ζώα.
Δώστε μόνοι σας την απάντηση στο ερώτημα «τι τα κάνουμε τα άχρηστα ζώα». Και, μετά, σκεφτείτε με ποια «σιωπηλά» ή θορυβώδη όπλα μπορεί η ελίτ να κάνει στα άχρηστα ανθρώπινα ζώα αυτό που «πρέπει» να κάνει.
Η αντίσταση
Από νωρίς, αν όχι ταυτόχρονα με την κήρυξη του «Ήσυχου Πολέμου» πάντως λίγα χρόνια μετά, άρχισαν να συγκροτούνται αντιστασιακοί πυρήνες προς υπεράσπιση των ανθρώπων.
Για να μην μακρηγορώ, η Αντίσταση έγινε πολυπληθέστερη και αποτελεσματικότερη στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Μέλη της άρχισαν να διεισδύουν στους μηχανισμούς εξουσίας και μεθοδικά να τους διαβρώνουν εκ των έσω.
Η αντιστασιακή ισχύς άρχισε να γιγαντώνεται και να αποδίδει αξιοσημείωτους καρπούς κατά την δεύτερη δεκαετία του τρέχοντος αιώνα.
Η αθόρυβη ανέλιξη της Ρωσίας του Πούτιν, η άνοδος των BRICS στην διεθνή πολιτική και οικονομική σκηνή, η απρόσμενη εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ, η ισχυροποίηση του ευρασιατικού άξονα, και το ευρωπαϊκό παράδειγμα της Ουγγαρίας του Όρμπαν είναι τα πλέον εμφανή σημάδια της αντιστασιακής ισχύος.
Η τελική φάση του Πολέμου
Οι συγκρούσεις στην Ουκρανία, η αντιπαράθεση Δύσης-Ρωσίας, και η ένταση στις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας έχουν μετατρέψει τον «Ήσυχο Πόλεμο» σε θορυβώδη, και σηματοδότησαν την έναρξη της τελικής του φάσης.
Ο κίνδυνος ενός πυρηνικού ολέθρου είναι υπαρκτός, αλλά, κατά την προσωπική μου εκτίμηση, θα αποφευχθεί.
Ωστόσο, η περίοδος μέχρι την λήξη του Πολέμου θα είναι δύσκολη, ακόμα κι αν διαρκέσει λίγο. Η διεθνής ελίτ θα χρησιμοποιήσει όλα τα όπλα της, σε μιαν απεγνωσμένη προσπάθεια να διασώσει τους «κόπους» πολλών δεκαετιών.
Καταλύτης θα είναι οι ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου στις Ηνωμένες Πολιτείες -είτε γίνουν είτε όχι. Η έφοδος του FBI στην κατοικία του Τραμπ στην Φλόριδα έχει ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και λειτουργεί ως επιταχυντής εξελίξεων.
Στην Ευρώπη, βαρύνουσα σημασία έχουν οι επικείμενες εκλογές στην Ιταλία, η έκβαση των οποίων θα επιταχύνει τις εξελίξεις στο εσωτερικό της Ε.Ε.
Τι μπορούμε να κάνουμε
Η κατάσταση των πραγμάτων είναι τέτοια, ώστε ελάχιστα εξαρτώνται πλέον από εμάς.
Στην παρούσα φάση, η όποια έκρηξη του συλλογικού θυμικού είναι βούτυρο στο ψωμί της κυρίαρχης ελίτ, καθώς θα οδηγήσει πιθανότατα σε μεγέθυνση του κρατικού αυταρχισμού. Δεν έχετε παρά να δείτε τι έγινε στην Σρι Λάνκα.
Προτείνω, λοιπόν, για μιαν ακόμα φορά, να κάνετε άμεσα προμήθειες τροφίμων, να συσφίξετε τις σχέσεις σας με τους συνανθρώπους σας, και να ανεβάσετε τον βαθμό αφύπνισής σας.
Τέλος, προτείνω να διαβάσετε το κείμενό μου «Οργή Λαού, Βουλή Θεού». Αν και μεγάλο, είναι διαφωτιστικό και χρήσιμο.
Μείνετε δυνατοί και ενωμένοι. Μετά το βαθύ σκοτάδι έρχεται πάντα η αυγή.
.https://hellasmag.com/2022/08/15/tritos-pagosmios-polemos-teliki-fasi/
