Μια ομάδα απλών ανθρώπων – όπως εσείς και εγώ – από ολόκληρη την Ελλάδα συσπειρώθηκε και αποφάσισε να προχωρήσει σε μια σοβαρή πολιτική παρέμβαση για το παρόν και το μέλλον της χώρας μας και του λαού μας.
Πρόθεσή τους είναι να γίνει η παρέμβαση αυτή με τον πιο δημοκρατικό τρόπο: κατεβαίνοντας στις εκλογές και διεκδικώντας την ψήφο κάθε συνανθρώπου μας που είναι ψηφοφόρος σ’ αυτό τον τόπο. Για την κάθοδο αυτή έδωσαν στην πρωτοβουλία τους το όνομα «Δημοκρατικό Πατριωτικό Κίνημα “Νίκη”».
Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι; Μια μεγάλη ομάδα, που περιλαμβάνει ανθρώπους κάθε κοινωνικής τάξης και μορφωτικού επιπέδου, από καθηγητές πανεπιστημίου, γιατρούς, δικηγόρους, μέχρι οδηγούς ταξί, εμπόρους, αγρότες και γενικά βιοπαλαιστές.
Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους: πρώτον, ότι δεν έχουν ανάμεσά τους «επαγγελματίες πολιτικούς» και, δεύτερον, ότι συνδέουν άμεσα και άρρηκτα την πολιτική με το ήθος και την εντιμότητα.
Ποιες είναι οι απόψεις και οι προτάσεις τους για τα σοβαρά προβλήματα που ταλανίζουν τη χώρα και το λαό μας; Μελέτησαν όλα αυτά τα ζητήματα με μεγάλη προσοχή και κατέληξαν σε ένα, κατά τη γνώμη μου, σοβαρό πολιτικό και κοινωνικό όραμα για το πώς θέλουμε να είναι ο τόπος μας, η ζωή μας και η ζωή των παιδιών μας. Το όραμα αυτό έρχεται να συναντήσει την επιθυμία του λαού μας για μια Ελλάδα που δεν θα ζει πια με δανεικά, αλλά και δεν θα πορεύεται με δεκανίκια. Μια Ελλάδα, στην οποία θα αξίζει να ζεις και θα έχεις κάθε λόγο να την αγαπάς και να τη σέβεσαι. Θα είναι σωστά οργανωμένη σε όλους τους τομείς, κατά το δυνατόν οικονομικά αυτοδύναμη και αυτάρκης. Θα αξιοποιεί όλες τις δυνάμεις του πληθυσμού της και όλους τους θησαυρούς που παράγει (ή κρύβει στα σπλάχνα της) η γη της (η γη μας).
Θα παρέχει σε όλους τους κατοίκους αυτής της χώρας τα ανεκτίμητα αγαθά της κοινωνικής πρόνοιας και δικαιοσύνης, της περίθαλψης, της παιδείας, του καθαρού νερού, της διατροφικής και ενεργειακής επάρκειας και μιας ασφαλούς και ελεύθερης πατρίδας. Χωρίς να είναι εχθρική και φοβική απέναντι στη δύση (Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ), δεν θα είναι όμως και υποτελής, ούτε ζητιάνος που περιμένει τα ψίχουλα που θα πέσουν από το τραπέζι των δυνατών. Φύλακας της ειρήνης, αλλά και υπολογίσιμη απειλή απέναντι σ’ εκείνους που επιβουλεύονται την ελευθερία μας – όχι πάντοτε με τα όπλα, είτε εντός είτε εκτός των τειχών. Και δεν εννοώ μόνο τους «γείτονες», αλλά και εκείνους που προσπαθούν να καθορίσουν τον τρόπο σκέψης και την καθημερινότητά μας για το δικό τους κέρδος.
Πώς επιτυγχάνονται όλα αυτά; Ασφαλώς όχι με συνθήματα, ούτε με ανεδαφικές ονειροπολήσεις, αλλά σίγουρα ούτε με ευκολία, ούτε χωρίς τον κίνδυνο της αποτυχίας.
Οι πιο απαισιόδοξοι λένε, δικαιολογημένα: «Πώς θα κυβερνήσεις, αν δεν δηλώσεις πρώτα υποταγή στην Αμερική και στους λοιπούς πανίσχυρους κύκλους συμφερόντων, που εξουσιάζουν τα πάντα και μπορούν να συντρίψουν μια κυβέρνηση και να διαλύσουν μια χώρα εν ριπή οφθαλμού;».
Όμως κάθε προσπάθεια για οικοδόμηση μιας ανεξάρτητης χώρας και μιας ευνομούμενης κοινωνίας έχει εξ ορισμού να αντιμετωπίσει εκείνους που δεν την επιθυμούν – οι οποίοι κατά κανόνα είναι ισχυροί και πολλές φορές ύπουλοι.
Όταν λοιπόν λέμε πάμπολλες φορές ότι θα έπρεπε – ή θα θέλαμε – να αναλάβουν την εξουσία στη χώρα μας κάποιοι έντιμοι και θαρραλέοι ηγέτες, που θα τη βγάλουν από τα αδιέξοδα δεκαετιών και θα ενδιαφερθούν ειλικρινά για το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας, έτσι κι αλλιώς μιλάμε για μια προσπάθεια δύσκολη και ριψοκίνδυνη. Η συγκεκριμένη προσπάθεια έχει το πλεονέκτημα ότι δεν έχει συγκρουσιακή φιλοσοφία, αλλά επιδιώκει το χτίσιμο σχέσεων σεβασμού προς τη χώρα μας από πλευράς των εταίρων και των συμμάχων της.
Λένε επίσης, εξίσου δικαιολογημένα: «Πολλοί άρχισαν την πολιτική τους πορεία ως ιδεολόγοι, όταν όμως εκλέχτηκαν ξέχασαν τις αρχές τους και συμβιβάστηκαν με τη διαφθορά». Στη «Νίκη» υπάρχει θεσμική πρόβλεψη να αποκοπεί από το κίνημα οποιοδήποτε μέλος, όσο σημαντική θέση κι αν έχει, ακόμη και οίδιος ο πρόεδρος, αν παρεκκλίνει από τις θεμελιώδεις αρχές της εντιμότητας, της ειλικρίνειας και της ανιδιοτελούς προσφοράς προς τον τόπο.
Εδώ θεωρώ ότι δεν είναι εφικτό να προσπαθήσω να παρουσιάσω τις θέσεις του κινήματος σε τόσο πολλούς τομείς, όπως η Παιδεία και ο Πολιτισμός, η Εξωτερική Πολιτική,η Οικονομία, η Οργάνωση του Κράτους &της Διοίκησης, το Δημογραφικό, η Υγείακαι η Εθνική Άμυνα, με τους επιμέρους τομείς που περιλαμβάνονται στο καθένα. Όμως στην ιστοσελίδα του κινήματος (nikh.gr) μπορεί ο ενδιαφερόμενος να διαβάσει λεπτομέρειες για τις απόψεις και τις προτάσεις του για όλα τα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα.
Τέλος να προσθέσω ότι η ηγετική ομάδα της όλης προσπάθειας είναι άνθρωποι που πιστεύουν στο Χριστό και στο μήνυμα που έχει μεταφερθεί μέσα στους αιώνες από την πνευματική παράδοση της Ορθοδοξίας: όχι σε μια θρησκόληπτη πίστη (ούτε και κατεβαίνουν στον πολιτικό στίβο ως «χριστιανικό κόμμα»), αλλά στο μήνυμα της δικαιοσύνης, της φιλανθρωπίας, του σεβασμού προς κάθε άνθρωπο (προσοχή: προς κάθε άνθρωπο, κάθε φυλής, αλλά και προς τον αγέννητο άνθρωπο) και του πνεύματος της ανιδιοτέλειας, της αυτοθυσίας και της προσφοράς.
Επικεφαλής της ηγετικής ομάδας της «Νίκης» (της λεγόμενης «Ομαιχμίας» – πολλές «αιχμές δοράτων» μαζί δηλαδή– τα μέλη της οποίας αναφέρονται στην ιστοσελίδα) είναι ο δάσκαλος Δημήτρης Νατσιός, γνωστός από τα πολλά άρθρα του για την παιδεία, τη νεολαία και την κοινωνία. Ο γράφων επικοινώνησε μαζί του και του έθεσε ερωτήματα, όπως τι άποψη έχει για το φασισμό και το ναζισμό, για τη θανατική ποινή και τη βία. Απάντησε ότι όλα αυτά καταδικάζονται απερίφραστα. Ρώτησα επίσης άλλα στελέχη της «Νίκης» αν, εφόσον θεωρούν πως είναι χριστιανοί, πιστεύουν ότι πρέπει να αγαπούμε ακόμη και τους εχθρούς της πατρίδας μας. Η απάντηση που πήρα με εξέπληξε. Έλεγε: εμείς αντιμετωπίζουμε την απειλή, όχι τον άνθρωπο. Απέναντι σε κάθε άνθρωπο στεκόμαστε με αγάπη, αλλά κάθε απειλή προς την πατρίδα και την κοινωνία πρέπει να αντιμετωπίζεται, βεβαίως νόμιμα και συνετά.
Φυσικά, οι απόψεις του κινήματος δεν θα βρουν σύμφωνους όλους τους Έλληνες και δεν θα θεωρηθούν από όλους «πολιτικά ορθές». Δεν είναι δυνατόν εξάλλου (ίσως ούτε και υγιές) να εκφράζει κάποιος με εντιμότητα και ειλικρίνεια απόψεις, με τις οποίες να συμφωνήσουν όλες οι πλευρές για όλα τα θέματα. Αλλά το πρώτο βήμα είναι να γνωρίσουμε αυτή την προσπάθεια – και όταν έρθει η ώρα, ας αποφασίσει ο καθένας και η καθεμία αν είναι χρέος του να τη στηρίξει ή όχι.
toromaiiko.com
