.jpg)
Υπάρχουν είκοσι χώρες μέσω των οποίων η Ρωσία καταφέρνει να παρακάμψει τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν από δυτικές κυβερνήσεις από την αρχή του πολέμου.
Οι χώρες που χρησιμοποιούνται για να σπάσουν τις κυρώσεις,περιλαμβάνουν την Τουρκία, την Κίνα και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, καθώς και διάφορες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες που βρέθηκαν στο επίκεντρο των υποψιών από την αρχή: ο κατάλογος περιλαμβάνει το Καζακστάν, το Κιργιστάν, την Αρμενία και ακόμη και τη Γεωργία, όπου η Ρωσία έχει εξαπολύσει στρατιωτική επίθεση το 2008 και, κατά την έναρξη της σύγκρουσης τον Φεβρουάριο, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους για να υποστηρίξουν την Ουκρανία.
Αυτή είναι μια πραγματικότητα που πιθανότατα γνωρίζουν ήδη πολλές ιταλικές εταιρείες: μια ματιά στις εμπορικές ροές αποκαλύπτει σαφείς ενδείξεις ότι, μέσα σε λίγους μήνες, η Τουρκία συγκεκριμένα έχει γίνει σταδιακά μια πλατφόρμα μέσω της οποίας συνεχίζουν πολλοί εξαγωγείς “made in Italy” να προμηθεύουν τη Ρωσία σε πολύ μεγάλη κλίμακα, ακόμη και όταν η πρακτική θα ήταν παράνομη.
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Οι διεθνείς περιπτώσεις παράκαμψης των κυρώσεων μέσω αυτών των είκοσι χωρών θα ήταν εκατοντάδες. Θα βρίσκονται στο επίκεντρο μιας επερχόμενης έκθεσης από την ομάδα εμπειρογνωμόνων με επικεφαλής τον πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Μόσχα Μάικλ ΜακΦόλ και τον Άντριι Γιέρμακ, επικεφαλής του πολιτικού γραφείου του Ουκρανού Προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Ενημερωμένοι παρατηρητές προβλέπουν ότι η ομάδα Yermak-McFaul θα προτείνει στις δυτικές κυβερνήσεις να κλείσουν τα κενά, απειλώντας με «δευτερεύουσες» κυρώσεις χώρες που βοηθούν τη Ρωσία μέσω ενός δικτύου εμπορικών τριγωνικών συναλλαγών.
Δεν θα είναι εύκολο, δεδομένων των συστημικών διαστάσεων ορισμένων από τα εμπλεκόμενα έθνη. Ασφαλώς μια διασταύρωση εμπορικών δεδομένων από την Ιταλία προς την Τουρκία και από την Τουρκία στη Ρωσία υποδηλώνει ότι γίνονται μαζικές εξαγωγές σε αυτή τη διαδρομή για την παράκαμψη των κυρώσεων. Είναι δύσκολο να εξηγηθούν διαφορετικά οι κραυγαλέες διακυμάνσεις των τελευταίων μηνών. Πρώτον, η Τουρκία είναι η χώρα στην οποία η Ιταλία σημείωσε μακράν τη μεγαλύτερη αύξηση στις εξαγωγές τον περασμένο Ιούνιο: περισσότερο από 87% σε ετήσια βάση, έως και 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ σε πωλήσεις σε έναν μόνο μήνα. Πρόκειται για αύξηση 500 εκατομμυρίων μηνιαίως σε σύγκριση με τον Φεβρουάριο και μοναδική περίπτωση σε πάνω από δέκα χρόνια πωλήσεων στην Τουρκία, οι οποίες παρέμεναν πάντα πολύ κάτω από το ένα δισεκατομμύριο το μήνα (σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία Istat).
Αυτή η έκρηξη προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη, διότι τον τελευταίο χρόνο η τουρκική λίρα μείωσε σχεδόν στο μισό την αξία της έναντι του ευρώ, καθιστώντας τις εισαγωγές από την Ιταλία πολύ πιο ακριβές για τις τοπικές επιχειρήσεις.
Όμως η εξήγηση βρίσκεται μάλλον στα εξαγωγικά στοιχεία της Turkstat, της στατιστικής υπηρεσίας της Άγκυρας. Μεταξύ Φεβρουαρίου και Ιουνίου του τρέχοντος έτους, οι τουρκικές εξαγωγές στη Ρωσία εκτοξεύτηκαν, με αύξηση περίπου 400 εκατομμυρίων δολαρίων το μήνα. Μεταξύ των περισσότερων από είκοσι βασικών εμπορικών εταίρων της Τουρκίας, η Ρωσία είναι ο προορισμός που έχει αυξηθεί περισσότερο τόσο από την αρχή του πολέμου (αύξηση 68% των τουρκικών πωλήσεων) όσο και τον τελευταίο χρόνο (αύξηση 46%). Ακόμη και άλλες χώρες που απορρίπτουν τις κυρώσεις κατά της Μόσχας, όπως η Κίνα, το Βιετνάμ ή η Μαλαισία, εξάγουν τώρα λιγότερα σε μια βαθιά ριζωμένη ρωσική οικονομία. Αντίθετα, οι ροές αγαθών και υπηρεσιών από την Τουρκία στη Ρωσία δεν ήταν ποτέ τόσο ισχυρές, όπως και οι ροές από την Ιταλία προς την ίδια την Τουρκία δεν ήταν ποτέ τόσο ισχυρές. Το μέγεθος της αύξησης του εμπορίου είναι επίσης παρόμοιο, μεταξύ 300 και 400 εκατομμυρίων δολαρίων παραπάνω το μήνα.
Αυτά είναι ενδείξεις, όχι αποδείξεις. Αλλά εάν οι ιταλικές εταιρείες χρησιμοποιούν πραγματικά την Τουρκία ως πλατφόρμα για να παρακάμψουν τις κυρώσεις και να ανοίξουν παράνομα τη ρωσική αγορά, το θέμα θα είναι αδύνατο να αγνοήσει η σημερινή κυβέρνηση στη Ρώμη. Και η επόμενη κυβέρνηση που θα προκύψει.
Πληροφορίες από την ιταλική Κοριέρε
