Ουκρανική σημαία στον ουρανό – RIA Novosti, 1920, 11.10.2022
© AFP 2022 / John MacDougall
Διαβάστε το ria.ru στο
Petr Akopov
Το αποτέλεσμα της τρομοκρατικής επίθεσης στη γέφυρα της Κριμαίας έχει επιτευχθεί – ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει ουσιαστικά εξισώσει τις αρχές του Κιέβου με τους τρομοκράτες. Δηλαδή η Ρωσία αλλάζει την τακτική της; Όχι ακόμα.
Τα μαζικά χτυπήματα στις υποδομές της Ουκρανίας – ενέργεια, επικοινωνίες και στρατιωτικός έλεγχος – είναι απλώς μια προειδοποίηση και μια επίδειξη των δυνατοτήτων μας, αλλά δεν σημαίνουν μια στροφή στην τακτική της αποηλεκτροδότησης και της καταστροφής των γεφυρών και των επικοινωνιών. Πρόκειται για μια εφάπαξ ενέργεια ως απάντηση τόσο στην επίθεση στη γέφυρα της Κριμαίας όσο και στις απόπειρες επίθεσης στον πυρηνικό σταθμό του Κουρσκ που προηγήθηκαν. Για να εξουδετερωθούν πραγματικά οι ουκρανικές ενεργειακές και σιδηροδρομικές συνδέσεις (ώστε να εμποδιστεί η τροφοδοσία του μετώπου με όπλα και πυρομαχικά) και να καταστραφούν οι γέφυρες, δεν χρειάζονται εφάπαξ χτυπήματα, αλλά καθημερινές επιθέσεις πολλών εβδομάδων. Δεν υπάρχει καμία συζήτηση για αυτό ακόμα – ο Πούτιν “απλά” προειδοποίησε:
“Σε περίπτωση συνεχιζόμενων προσπαθειών πραγματοποίησης τρομοκρατικών επιθέσεων στο έδαφός μας, οι απαντήσεις της Ρωσίας θα είναι σκληρές και σε κλίμακα ανάλογη με το επίπεδο των απειλών που θέτει η Ρωσική Ομοσπονδία. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό.
Αυτό σημαίνει ότι αν το Κίεβο εγκαταλείψει τις επιθέσεις δολιοφθοράς κατά των υποδομών μας, θα αφήσουμε τις ουκρανικές εγκαταστάσεις ήσυχες; Σαφώς: η πιθανότητα ότι οι ουκρανικές αρχές θα σταματήσουν να προετοιμάζουν τρομοκρατικές επιθέσεις (από δολοφονίες, όπως στην περίπτωση της Ντάρια Ντούγκινα, μέχρι επιθέσεις σε ενεργειακές εγκαταστάσεις) είναι αμελητέα, αλλά και πάλι – αυτό που είπε ο πρόεδρος σημαίνει ότι η μπάλα είναι τώρα στο γήπεδο του Κιέβου, δηλαδή ότι όλα εξαρτώνται από τις περαιτέρω ενέργειές του;
Όχι. Όσο κι αν μας ενδιαφέρει να διαφυλάξουμε τις ζωές των πολιτών στην Ουκρανία, εναπόκειται σε εμάς να καθορίσουμε τις δικές μας τακτικές. Αν η τελική νίκη απαιτεί την απενεργοποίηση των ενεργειακών δικτύων και την καταστροφή γεφυρών, θα πρέπει να το κάνουμε – ενώ παράλληλα θα πρέπει να κατανοήσουμε τη ζημιά που θα προκληθεί στους αμάχους. Πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται γιατί δεν το κάναμε αυτό εξαρχής.
Γιατί δεν θέλουμε απλώς να νικήσουμε: πρέπει να επαναφέρουμε την Ουκρανία στη φυσική της κατάσταση ως μέρος του ρωσικού κόσμου. Αυτή η σύγκρουση είναι πράγματι παράξενη, αλλά όχι με την έννοια που οι ερασιτέχνες αναζητούν “βλακεία ή προδοσία”. Είναι παράξενο γιατί διεξάγεται από δύο κράτη του ίδιου λαού, δηλαδή είναι και εμφύλιος πόλεμος. Αλλά δεν υπάρχει καμία επιθυμία εκ μέρους μας να τιμωρήσουμε το λαό της Ουκρανίας – θέλουμε να τον αρπάξουμε από τα χέρια της σημερινής αντεθνικής ελίτ, να τον αρπάξουμε από τα χέρια της Δύσης. Ναι, πολλοί Ουκρανοί πολίτες βλέπουν τώρα αυτή την κυβέρνηση ως δική τους και τη Δύση ως σύμμαχο και ευεργέτη – και αυτή η εμμονή θα διαλυθεί μόνο μετά την ήττα, δηλαδή την κατάρρευση της Ουκρανίας. Αλλά από την αρχή, η Ρωσία δεν ήθελε να νικήσει με οποιοδήποτε κόστος – με κόστος τα τρομερά δεινά για τους (έστω και ναρκωμένους) αδελφούς μας στην Ουκρανία. Η γρήγορη διάλυση της κυβέρνησης του Κιέβου, η αποθάρρυνση του στρατού, δεν λειτούργησε. Η Δύση χρησιμοποιεί ευχαρίστως την ευκαιρία για να φουντώσει τις φλόγες ενός αδελφοκτόνου πολέμου – προς το συμφέρον των Αγγλοσαξόνων να τον διατηρήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο.
“Ετοιμάστε τα τζάκια.” Τι περιμένει την Ουκρανία το χειμώνα
Όσο περισσότερο όμως συνεχίζονται οι εχθροπραξίες, τόσο μεγαλύτερες θα είναι όχι μόνο οι απώλειές μας, αλλά και τόσο πιο δύσκολη θα είναι η κατάσταση στην ίδια την Ουκρανία. Χωρίς καμία από τις επιθέσεις μας ενάντια στις υποδομές, απλά και μόνο επειδή οι τεράστιες απώλειες και η συνολική κινητοποίηση θα στερήσουν από την Ουκρανία θέσεις εργασίας και θα ρίξουν την οικονομία της. Ένας παρατεταμένος πόλεμος δεν θα φέρει τη νίκη στην Ουκρανία- απλώς θα την κάνει ακόμη πιο εξαντλημένη. Και εμείς δεν μπορούμε να επωφεληθούμε από έναν μακρύ πόλεμο, αλλά έχουμε διαφορετικό απόθεμα και, κυρίως, διαφορετικά καθήκοντα. Και είμαστε βέβαιοι ότι θα νικήσουμε, ενώ η Ουκρανία μπορεί μόνο να ελπίζει σε βοήθεια από τη Δύση, και μάλιστα για άμεση επέμβαση στη σύγκρουση.
Αλλά η Δύση δεν θα συμφωνήσει ποτέ σε αυτό, είναι ικανοποιημένη με έναν πόλεμο με τη Ρωσία στα χέρια της Ουκρανίας, αλλά δεν χρειάζεται καθόλου μια πυρηνική σύγκρουση – δεν το καταλαβαίνουν αυτό στο Κίεβο; Όχι, δεν καταλαβαίνουν, ή μάλλον δεν θέλουν να το παραδεχτούν: τότε θα έπρεπε να αποδεχτούν ότι είναι καταδικασμένοι. Ολόκληρη η σημερινή ουκρανική ελίτ και το σημερινό κράτος της Ουκρανίας είναι καταδικασμένα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Κίεβο θα αναζητήσει κάθε τρόπο κλιμάκωσης προκειμένου να προσπαθήσει να παρασύρει τη Δύση σε μια άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία, και αυτός είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο πραγματοποιήθηκε η τρομοκρατική επίθεση στη γέφυρα της Κριμαίας.
Το Κίεβο γνώριζε πολύ καλά την αντίδραση που θα προκαλούσε στη Μόσχα και τα αντίποινα που θα ακολουθούσαν – και υπολόγιζε σε αυτά. Να επηρεάσει τη δυτική κοινή γνώμη με τις “τρομερές συνέπειες των ρωσικών χτυπημάτων” και η επόμενη κίνηση ήταν να προσπαθήσει να αναγκάσει τη Δύση να αυξήσει ακόμη περισσότερο το διακύβευμα – να στραφεί στην προμήθεια νέων τύπων όπλων, να κλείσει τον ουρανό της Ουκρανίας με τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ ή ακόμη και να θέσει τελεσίγραφο στη Ρωσία. Το Κίεβο μπορεί να παίξει μόνο για την επιδείνωση, συνειδητοποιώντας ότι ο χρόνος δουλεύει εναντίον του.
Και η Ρωσία θα φτάσει τα πράγματα μέχρι τέλους, με ή χωρίς χτυπήματα στις υποδομές. Δεν θα αφήσουμε την Ουκρανία στη Δύση ως όπλο κατά της Ρωσίας – με οποιαδήποτε μορφή. Δεν θα επιτρέψουμε σε γενιές Ουκρανών και Νοτιορώσων να συνεχίσουν να μεγαλώνουν με άρνηση της ρωσικότητας και του μίσους τους για τη Ρωσία. Η σημερινή Ουκρανία είναι ασύμβατη με τη Ρωσία – ούτε ιστορικά (επειδή είναι μέρος της) ούτε στο μέλλον, επειδή θα χρησιμοποιηθεί εναντίον μας. Ο αναπληρωτής του Πούτιν για το Συμβούλιο Ασφαλείας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, το διατύπωσε αυτό με μεγαλύτερη σαφήνεια σήμερα:
“Το ουκρανικό κράτος στη σημερινή του διαμόρφωση με ένα ναζιστικό πολιτικό καθεστώς θα αποτελεί μια συνεχή, άμεση και ξεκάθαρη απειλή για τη Ρωσία. Επομένως, εκτός από την προστασία του λαού μας και την προστασία των συνόρων της χώρας, ο στόχος των μελλοντικών μας ενεργειών, κατά την άποψή μου, πρέπει να είναι η πλήρης διάλυση του ουκρανικού πολιτικού καθεστώτος.
Ναι, εν μέρει αυτό εννοούσαν οι αρχικοί στόχοι της ειδικής επιχείρησης του Πούτιν – η αποναζιστικοποίηση και η αποστρατιωτικοποίηση είναι αδύνατες χωρίς την αλλαγή ολόκληρου του πολιτικού κατεστημένου. Επιπλέον, αυτό είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να οδηγήσει στην εκπλήρωση του ιστορικού στόχου της επιστροφής της Ουκρανίας στον ρωσικό κόσμο. Η διαδικασία αυτή έχει πλέον ξεκινήσει με την προσάρτηση αρκετών περιοχών στη Ρωσία – αλλά είναι μόνο η αρχή της μακράς δουλειάς που θα ακολουθήσει. Θα έχει διάφορα στάδια και διάφορες μορφές επιστροφής, αλλά όλο και περισσότερο θα αποκαλούμε τα πράγματα με τα σωστά τους ονόματα. Τα κοινά μας ονόματα.
https://ria.ru/20221011/ukraina-1822952807.html
https://www.tokoutsavaki.net/
