Ως πολιτικό γεγονός βαρύνουσας σημασίας αναμένεται η εκδήλωση παρουσίασης στη Λάρισα του βιβλίου «Οι απόρρητοι φάκελοι Καραμανλή» που έχει συγγράψει ο Μανώλης Κοττάκης…
Το larissanet.gr συνομίλησε με τον...γνωστό δημοσιογράφο και συγγραφέα τόσο για την κυβερνητική περίοδο Καραμανλή (2004 – 2009), όσο και για ένα από τα βασικά θέματα που πραγματεύεται το βιβλίο, αν πράγματι ο τότε πρωθυπουργός βρέθηκε στο στόχαστρο ξένων δυνάμεων που επιδίωκαν την πολιτική εξόντωσή του.
Ο Μανώλης Κοττάκης απαντώντας σε ερώτηση υπογραμμίζει τη ουσιαστική διαφορά που έχει η αποκάλυψη δικτύου υποκλοπών με στόχο τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή και υπουργούς του σε σύγκριση με όσα γίνονται γνωστά αυτές τις ημέρες σχετικά με το σκάνδαλο παρακολουθήσεων.
Η συζήτηση με τον γνωστό δημοσιογράφο φτάνει μέχρι το σήμερα, καθώς σκιαγραφεί τα πολιτικά πλεονεκτήματα, όπως και τα αντίστοιχα μειονεκτήματα, τόσο του Κυριάκου Μητσοτάκη, όσο και του Αλέξη Τσίπρα.
Κλείνοντας αναφέρεται και πάλι στον πρώην πρωθυπουργό επισημαίνοντας ότι «ο κ. Καραμανλής νοιάζεται γι’ αυτό το οποίο ονομάζεται ευρεία παράταξη και ότι επίσης με τις τελευταίες ομιλίες του στο Μέγαρο Μουσικής τον Ιούνιο και στην Κρήτη τον Αύγουστο έλαβε αποστάσεις ασφαλείας από βασικές πτυχές της κυβερνητικής πολιτικής στα εξωτερικά και στα ατομικά και ανθρώπινα δικαιώματα. Χρησιμοποιώντας μία λέξη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη: Κάθαρση».
Αναλυτικά η συνέντευξη έχει ως εξής:
Ξεκινώντας τη συζήτησή μας με την ευκαιρία της παρουσίασης στη Λάρισα του βιβλίου σας «Οι απόρρητοι φάκελοι Καραμανλή», πώς σκιαγραφείτε την κυβερνητική περίοδο 2004 – 2009; Ποιά ήταν τα θετικά και ποιά τα αρνητικά της;
Τα θετικά στοιχεία της περιόδου 2004 – 2009 είναι κατά βάση δύο: Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής διέγνωσε ποια είναι τα βασικά διαχρονικά προβλήματα που καθηλώνουν την πατρίδα μας και προσπάθησε να τα επιλύσει. Η βασική του ανάλυση για όσα συνέβησαν τότε ισχύει μέχρι και σήμερα. Το πρώτο ήταν η διαπλοκή η οποία με την δράση της επιβάρυνε την εθνική οικονομία με δυσβάστακτες συμβάσεις και στην πραγματικότητα έπαιξε ρόλο στην χρεοκοπία (ψηφιακά ΟΤΕ, εξοπλιστικά μαμούθ κλπ.). Σας θυμίζω τον ορισμό που έδωσε από την πρώτη στιγμή: «δεν μπορούν πέντε συντεχνίες, πέντε νταβατζήδες κι άλλα κέντρα να εξουσιάζουν το δημόσιο βίο».
Οι συντεχνίες μπορεί βεβαίως να αδυνάτισαν, αλλά οι νταβατζήδες οι οποίοι σήμερα αποκαλούνται ολιγάρχες και τα άλλα κέντρα ζουν και βασιλεύουν. Και το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι οι Γερμανοί που για λόγους επιχειρηματικού εθνικού συμφέροντός τους πολέμησαν το νόμο για το βασικό μέτοχο και τον ακύρωσαν, αργότερα δια στόματος Μέρκελ και Σόιμπλε αναγνώρισαν ότι η κλεπτοκρατία και η διαπλοκή έπαιξαν ρόλο στην χρεοκοπία της χώρας. Δικαιώνοντας έτσι αναδρομικά τον Καραμανλή. Το δεύτερο ήταν η πολιτική της εθνικής ανεξαρτησίας.
Ο Καραμανλής κατάλαβε τότε ότι στην κατάσταση που βρισκόταν η ελληνική εθνική οικονομία και στην κατάσταση που βρισκόταν η τουρκική οικονομία (είχε υπαχθεί στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) η Ελλάδα είχε χρυσή ευκαιρία να αναβαθμίσει την θέση της στο γεωπολιτικό πολιτικό χάρτη. Έναντι της γείτονος. Και καθιστάμενη ενεργειακός κόμβος της Ευρώπης να ακυρώσει την σημασία των στενών των Δαρδανελλίων. Αυξάνοντας έτσι το ειδικό πολιτικό βάρος της στο εσωτερικό της Ένωσης. Με την έγκριση της Ένωσης.
Η πολιτική των αγωγών με τη Ρωσία και το Αζερμπαϊτζάν αυτό ακριβώς το στόχο υπηρετούσε. Το στόχο του εθνικού συμφέροντος. Δεν ήταν μία πολιτική φιλορωσική ή αντιαμερικανική. Ήταν μία πολιτική εθνική. Και σήμερα γνωρίζουμε καλά ότι αν αυτή η πολιτική δεν είχε ανατραπεί από τον Γιώργο Παπανδρέου που διαδέχτηκε τον Καραμανλή στην εξουσία κανείς δεν θα έχει τολμήσει να βάλει σε μνημόνια τη χώρα που θα αποτελούσε το βασικό κόμβο της ενεργειακής τροφοδοσίας της Ευρώπης με φυσικό αέριο. Ήταν μια πολιτική που έγινε το 2009 αλλά έβλεπε 20 χρόνια μπροστά.
Τώρα σε ότι αφορά τα αρνητικά: Τα γράφω στο βιβλίο μου «Ηγεσίες» που κυκλοφόρησε το 2008. Αναφέρομαι στις μεταρρυθμίσεις στην οικονομία οι οποίες έγιναν αλλά καθυστέρησαν. Την τριετία 2004 – 2007 ο Καραμανλής με 80% αποδοχή στο λαό και 165 βουλευτές πλειοψηφία στη Βουλή, έκανε μερικές μόνο μεταρρυθμίσεις. Την διετία 2007 – 2009 με 152 μόλις βουλευτές ο Καραμανλής έκανε τρεις εμβληματικές ιδιωτικοποιήσεις όπως η αποκρατικοποίηση της «Ολυμπιακής», η παραχώρηση του λιμένος Πειραιώς στην COSCO (σήμερα τoν αντιγράφουν οι Γερμανοί δίδοντας το λιμάνι του Αμβούργου στην κινεζική εταιρία) και η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ. Αυτοί που τον κατηγορούν ως κρατιστή ξεχνούν ότι στην πραγματικότητα με εξαίρεση τα περιφερειακά αεροδρόμια, άλλες μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις έκτοτε δεν έγιναν στη χώρα. Θα μπορούσε να είχε τρέξει πιο γρήγορα αυτές τις μεταρρυθμίσεις προς όφελος της οικονομίας.
Ο Κώστας Καραμανλής βρέθηκε στο στόχαστρο ξένων δυνάμεων που επιδίωξαν την πολιτική – και για κάποιους ακόμη και τη φυσική – εξόντωσή του;
Στο στόχαστρο ξένων δυνάμεων βρέθηκε αναμφισβήτητα. Αυτό πιστοποιείται και από επίσημο πόρισμα της ελληνικής δικαιοσύνης του 2017 που γράφει ότι άγνωστοι δράστες επιχείρησαν «να τον αποστερήσουν από την εξουσία του ως πρωθυπουργό της χώρας διαπράττοντας το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας και της κατάλυσης του πολιτεύματος».
Πιστοποιείται επίσης από τηλεγραφήματα ξένων πρεσβειών στην Αθήνα τα οποία καταχωρίζω στο βιβλίο μου όπως αυτά δημοσιεύτηκαν στον ιστότοπο wikileaks σύμφωνα με τα οποία οι δυνάμεις αυτές εργάστηκαν για να «ανατρέψουν» κατά τα λεγόμενα διπλωματών τους την πολιτική στην ενέργεια με όλα τα μέσα. Το πιστοποιούν επίσης εμμέσως και μαρτυρικές καταθέσεις που έγιναν στο πλαίσιο της έρευνας για την υπόθεση «Πυθία» όπως αυτή του Αλέξανδρου Ρόντου.
Όσον αφορά τώρα το ζήτημα του αν επιχειρήθηκε η φυσική του εξόντωση, ο ίδιος απαντά στο βιβλίο ότι δεν το πιστεύει. Αλλά προσθέτει ότι το Βατοπέδι, τα Δεκεμβριανά και η δημιουργία συνθηκών πολιτικής αναταραχής στην χώρα από τρίτους είχαν ως στόχο την ανατροπή του.
Το πόρισμα της δικαιοσύνης πάντως αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο του σχεδιασμού δολοφονικής απόπειρας εναντίον του.
Καθώς στο βιβλίο σας γίνεται εκτενής αναφορά σε ένα από τα γεγονότα που έπαιξαν κομβικό ρόλο εκείνη την χρονική περίοδο – και αφορά στην αποκάλυψη δικτύου υποκλοπών με στόχο τον τότε Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή και υπουργούς του – πως σχολιάζετε τις τρέχουσες αποκαλύψεις σχετικά με τις υποκλοπές;
Υπάρχει μία θεμελιώδης διαφορά μεταξύ των υποκλοπών που έγιναν εις βάρος της κυβέρνησης Καραμανλή το 2004 και των υποκλοπών που φέρονται ότι έγιναν τώρα.
Σύμφωνα με τα πορίσματα της δικαιοσύνης του 2004 ξένη δύναμη με εκτελεστικό της όργανο πράκτορα ο όποιος παραπέμφθηκε σε δίκη στην ελληνική δικαιοσύνη και φυγοδικεί επιχείρησαν να παρακολουθήσουν τον πρωθυπουργό της χώρας και το μισό υπουργικό συμβούλιο για να μάθουν τα μυστικά τους και να μειώσουν τα περιθώρια ελιγμών τους στην διεθνή σκακιέρα για μια ανεξάρτητη ελληνική εξωτερική πολιτική.
Αυτό που ζούμε τώρα αλλά ακόμα δεν έχει αποδειχθεί δικαστικά είναι οι καταγγελίες ότι το Μαξίμου παρακολουθούσε το Μαξίμου και το μισό υπουργικό συμβούλιο. Όχι ξένες δυνάμεις. Μιλάμε για διαφορετικά πράγματα.
Αρθρογραφείτε τακτικά για τα εθνικά θέματα με αιχμή τις εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ποιές είναι οι εκτιμήσεις σας για τις επόμενες κινήσεις της Τουρκίας, τί πρέπει να κάνει η Ελλάδα και μέχρι που μπορεί να φτάσει η τωρινή αυξανόμενη ένταση;
Στην ερώτηση που υπέβαλα στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στην τελευταία παρουσία μου στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης προ διετίας εξέφρασα εμμέσως και τη γνώμη μου: μήπως δε θα ‘πρεπε να είμαστε προβλέψιμος σύμμαχος στο ΝΑΤΟ και θα πρέπει να γίνουμε περισσότερο απρόβλεπτοι; Είναι η απάντηση στο ερώτημα σας τι πρέπει να κάνουμε.
Υπογράψαμε μία συμφωνία για τις στρατιωτικές βάσεις και αναβάθμισαν την Αλεξανδρούπολη στο νατοϊκό σχεδιασμό αλλά όπως είπε ένας πρέσβης μεγάλης φίλης χώρας της Μεσογείου ο οποίος μόλις αποχώρησε από την Ελλάδα «δυστυχώς εσείς οι Έλληνες δεν πήρατε ούτε ένα αντάλλαγμα για αυτή την παραχώρηση». Ενώ οι γείτονες Τούρκοι αυτή τη στιγμή καταφέρνουν και ισορροπούν επιδέξια μεταξύ Ουκρανών και Ρώσων. Μεταξύ Αμερικανών και Ρώσων. Μεταξύ ΟΗΕ και ΝΑΤΟ. Ενώ είναι γονατισμένοι οικονομικά καταφέρουν και μένουν όρθιοι γεωπολιτικά. Δεν μπορεί κανείς να προβλέψει με ασφάλεια τι θα συμβεί στο Αιγαίο στην Μεσόγειο.
Ο βασικός στόχος της Τουρκίας άλλωστε είναι να αποτελέσει αυτή στο μέλλον το αφεντικό του Αιγαίου μειώνοντας δραματικά το ρόλο της Ελλάδος η οποία είναι μια παραδοσιακή ναυτική δύναμη.
Η στόχευσή της για την εκμετάλλευση, την αποστρατιωτικοποίηση και θαλάσσιες ζώνες δικής της κυριαρχίας στο Αιγαίο είναι σαφής. Το ερώτημα είναι αν θα επιδιώξει να την κερδίσει με απειλές και διάλογο ή με επεισόδιο. Και το ερώτημα για μας είναι αν θα έχουμε ισχυρή πατριωτική ηγεσία για να την αποκρούσει.
Με δεδομένο ότι η πολιτική ζωή έχει εισέλθει σε προεκλογική περίοδο, ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα ισχυρά χαρτιά και πώς θα περιγράφατε τα αδύναμα σημεία τόσο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όσο και για τον Αλέξη Τσίπρα;
Το πολιτικό μειονέκτημα και των δύο πολιτικών αρχηγών και του κύριου Μητσοτάκη και του κύριου Τσίπρα είναι ότι σε καιρούς αντί-συστημικούς είναι και οι δύο συστημικοί. Το πολιτικό πλεονέκτημα του κύριου Μητσοτάκη ήταν μέχρι να προκύψει τουλάχιστον η κρίση των υποκλοπών ότι επιδείκνυε επαγγελματισμό στην άσκηση των καθηκόντων του και είχε μετρήσιμα αποτελέσματα σε συγκεκριμένους τομείς της κυβερνητικής πολιτικής που επηρεάζουν το εκλογικό αποτέλεσμα όπως η φορολογία, το ψηφιακό κράτος, η αποτελεσματική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού, η αίσθηση ότι ενισχύει την εθνική άμυνα.
Το πολιτικό πλεονέκτημα του κύριου Τσίπρα είναι το ότι αυτή τη στιγμή καταφέρνει να υποσκελίσει τον κύριο Ανδρουλάκη και εμφανίζεται στο εκλογικό σώμα ως ο κύριος εκφραστής της κεντροαριστεράς δημοκρατικής παράταξης.
Κλείνοντας, ας επιστρέψουμε στον Κώστα Καραμανλή… Γιατί πιστεύετε ότι επέλεξε ως στάση τη σιωπή για τα κυβερνητικά πεπραγμένα του και ποιό βλέπετε ότι θα είναι το πολιτικό μέλλον του;
Κάποιοι στην Αθήνα πρέπει να αποφασίσουν για ποιο πράγμα θα κατηγορούν τον κύριο Καραμανλή. Όταν δε μιλά, τον κατηγορούν ότι σιωπά. Και όταν μιλά εξαφανίζουν τουλάχιστον μέχρι τώρα από τα κανάλια αυτά τα οποία λέει. Από το 2019 μέχρι σήμερα έχει κάνει πέντε δημόσιες ομιλίες. Αλλά με εξαίρεση την τελευταία για τις υποκλοπές στα Ανώγεια της Κρήτης που έτυχε εκτεταμένης δημοσιότητας οι υπόλοιπες θάφτηκαν από όσους τον κατηγορούν ότι δεν μιλά.
Αν κάνεις μελετήσει όλες τις ομιλίες θα βρει πολλές απαντήσεις για όσα τον απασχολούν. Σε ό,τι αφορά το μέλλον του στην ΝΔ δε νομίζω ότι ένας δημοσιογράφος έχει το δικαίωμα να προαναγγέλλει τις αποφάσεις ενός πολιτικού προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Ειδικώς όταν οι αποφάσεις αυτές δεν έχουν ληφθεί.
Το βέβαιο είναι ότι ο κύριος Καραμανλής νοιάζεται γι’ αυτό το οποίο ονομάζεται ευρεία παράταξη και ότι επίσης με τις τελευταίες ομιλίες του στο Μέγαρο Μουσικής τον Ιούνιο και στην Κρήτη τον Αύγουστο έλαβε αποστάσεις ασφαλείας από βασικές πτυχές της κυβερνητικής πολιτικής στα εξωτερικά και στα ατομικά και ανθρώπινα δικαιώματα. Χρησιμοποιώντας μία λέξη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη: Κάθαρση.
Σήμερα η εκδήλωση
Την παρουσίαση του βιβλίου του διευθυντή της εφημερίδας Eστία, Μανώλη Κοττάκη «Οι απόρρητοι φάκελοι Καραμανλή», διοργανώνουν η Λαρισαϊκή Λέσχη και οι Εκδόσεις Λιβάνη, την Κυριακή 20 Νοεμβρίου, στις 11:30 το πρωί στο ξενοδοχείο «IMPERIAL» (Λεωφ. Φαρσάλων 182, Λάρισα).
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης αναμένεται να μιλήσουν ο διδάκτωρ Γεωπολιτικής, επίκουρος καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, Γεώργιος Κ. Φίλης, ο δημοσιογράφος Γιάννης Τριάντης και ο συγγραφέας, Μανώλης Κοττάκης.
Χαιρετισμό θα απευθύνει ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κωνσταντίνος Αγοραστός, ενώ θα συντονίσει ο πρόεδρος της Λαρισαϊκής Λέσχης αντιπτέραρχος Γρηγόρης Πρεζεράκος.
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
