ΤΑΞΙΑΡΧΟΣ Ε.Α. Δρ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΑΣΤΙΧΙΑΔΗΣ
ΑΡΘΡΟ 4 ΑΠΌ 6.
ΑΡΘΡΟ 4Ο. Η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΙΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ
1. Η θεωρητική βάσις ενός ανθρωποκεντρικού νομισματικού συστήματος
Κατά τους τελευταίους αιώνες, έως και σήμερα την εποχή της παγκοσμιοποιήσεως, υπήρξε μία σταδιακή ραγδαία αλλαγή εις την έκδοση και διακίνηση του χρήματος. Κατά τα πολύ παλαιά χρόνια οι κοινωνίες λειτουργούσαν με την ανταλλαγή των προϊόντων ανάμεσα στους ανθρώπους, αλλά και στις τοπικές κοινωνίες. Διά την επίλυση προβλημάτων τα οποία προέκυπταν κατά την διάρκεια της ανταλλαγής, άρχισαν να χρησιμοποιούνται υλικά αγαθά :ως μέσον συναλλαγής και
ως μονάδες μετρήσεως της αξίας των συναλλασσόμενων προϊόντων / υπηρεσιών.
Αυτά τα υλικά αγαθά είχαν το κύριο χαρακτηριστικό της μη αλλοιώσεως τους με τον χρόνον. Με την πάροδο των αιώνων υπήρξε μία παγκόσμιος τυποποίησις αυτών των υλικών ως μέσων ανταλλαγής, καθώς και της αξίας τους. Τα υλικά αυτά οι άνθρωποι τα θεώρησαν ως πολύτιμα. Ως τέτοια υλικά, από την αρχαιότητα, έχουν θεωρηθεί :Ο Χρυσός
Ο Άργυρος
Διάφοροι Σπάνιοι Κρύσταλλοι
Το Άλας
Κλπ.
Αυτό συνέβη στις λεγόμενες «πολιτισμένες» κοινωνίες, ενώ στις απομονωμένες κοινότητες των λεγομένων «αγρίων», στις ζούγκλες της Αφρικής ή του Αμαζονίου, ακόμη και σήμερα, ισχύει η απ’ ευθείας ανταλλαγή προϊόντων και υπηρεσιών. Στην ανταλλαγή αυτή, αξία έχει η δυσκολία που υπάρχει και ο κόπος που κατεβλήθη, για την απόκτηση του ανταλλασσόμενου αγαθού.
Επειδή η μεταφορά και χρήση αυτών των πολυτίμων υλικών ήτο δύσκολη και δημιουργούσε διάφορα προβλήματα,καθώς άρχισαν να αναπτύσσονται τα κράτη και
καθώς ανεπτύχθη και η τεχνολογία και ανεκαλύφθη το χαρτί,
απεφασίσθη, τοπικά και ξεχωριστά σε κάθε χώρα, να εκδίδονται από την κεντρική εξουσία κάθε χώρας, χάρτινα τραπεζογραμμάτια, έκαστον των οποίων εκπροσωπούσε μικρό μερίδιο από την ποσότητα των αποθηκευμένων από την κεντρική εξουσία πολυτίμων υλικών αγαθών ανταλλαγής. Τα τραπεζογραμμάτια αυτά ονομάσθηκαν νομίσματα (εκ του νομίζω). Κατά τον τρόπον αυτό τα πολύτιμα υλικά αγαθά ανταλλαγής, έγιναν ιδιοκτησία των φορέων οι οποίοι εξέδιδαν το χρήμα (σήμερα ιδιωτικοί), και αυτοί με βάση αυτά, εξέδιδαν και εκδίδουν χαρτί με το οποίο αγόραζαν και αγοράζουν και ήλεγχαν και ελέγχουν την λειτουργία του πλανήτου.
Το χαρτί αυτό, το χαρτονόμισμα, θεωρήθηκε με την πάροδο των ετών ως ενέργεια, και ως η κινητήριος δύναμις ροής της ζωής στον πλανήτη. Σήμερα καταβάλλεται προσπάθεια να εκλείψει το χαρτονόμισμα, και να αντικατασταθεί, από μία ψηφιακή υπόσχεση, ότι το κυβερνών σύστημα έχει αποθηκευμένα χαρτονομίσματα υπό την «κατοχήν σου».
Σήμερα το διεθνές οικονομικό σύστημα στηρίζεται στην βάση της αξίας :του χρυσού,
των υφισταμένων χρηματοπιστωτικών εξασφαλίσεων, και
των πλουτοπαραγωγικών πηγών μιας χώρας.
Το διεθνές οικονομικό σύστημα, μέσω χρηματιστηριακών εργαλείων, προσδιορίζει την αξία των ανωτέρω, και τα χειραγωγεί. Με βάση την λογική αυτή :ανεπτύχθησανοι οικονομικές θεωρίες
και οι θεωρίες θεωρήσεως του χρήματος ως είδος ενεργείας.
ανεπτύχθη ολόκληρο το στρεβλό τραπεζο-οικονομικό σύστημα, και
δημιουργήθηκε η φούσκα του χρήματος και του πληθωρισμού.
Το αρρωστημένο αυτό χρηματοοικονομικό σύστημα, οδηγεί την ανθρωπότητα στην δυστυχία, καθ’ ότι εκμηδενίζει την αξία της εργατοώρας που είναι η μόνη πραγματική περιουσία του κάθε ανθρώπου, και την αντικαθιστά με χαρτιά που εκπροσωπούν πολύτιμα αγαθά,που άλλοι προσδιορίζουν ποια είναι, και
που ανήκουν σε ολίγους,
που οι ολίγοι προσδιορίζουν την αξία τους κατά το δοκούν.
Ο Ελληνισμός, ο οποίος έφερε τον πολιτισμό και εδίδαξεν εις την ανθρωπότητα τον αγαθό τρόπον του σκέπτεσθαι, έχει καθήκον να βγάλει σταδιακά την ανθρωπότητα από αυτό τον βάλτο, που την ρουφά προς την καταστροφή της. Για να επιτευχθεί αυτό πρέπειτο χρήμα να απογυμνωθεί από την εγγενή του αξία που του δίδει η εκπροσώπησις πολυτίμων αγαθών,
να παύσει να είναι ιδιοκτησία του κατόχου των πολυτίμων αγαθών που την δανείζει προς χρήση στον λαό, και
να έλθει εις τον ρόλον του απλού μέσου ανταλλαγής, που εκπροσωπεί αξία συνδεδεμένη με τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, και συνεπώς είναι ανθρωποκεντρικό εργαλείο, που ανήκει εις ολόκληρον την κοινωνία.
Μια τέτοια αξία θα μπορούσε να είναι η εργατοώρα. Τότε το σύνολο των εκδιδομένων και κυκλοφορούντων τραπεζογραμμάτιων παγκοσμίως, θα ηδύνατο να αντιστοιχεί :Στην αξία της εξαγωγής των πρώτων υλών και επεξεργασίας αυτών σε μηχανολογικό εξοπλισμό και τελικό προϊόν,
Στην αξία αναπτύξεως, διαχειρίσεως και διακινήσεως των τελικών προϊόντων των υποδομών και των υπηρεσιών.
Το σύστημα αυτό :Έχει και φέρει μνήμη, διότι, επί παραδείγματι, η παραγωγή μιας καρέκλας έχει επ’ αυτής εξελισσομένη τεχνολογία και παραγωγή εργαλείων από το πρώτο φως της αρχαιότητος,
Πρέπει να υπολογίζει τις αξίες με βάση την εργατοώρα του ανειδίκευτου εργάτη,
Πρέπει να στηρίξει την αξία της εργατοώρας του ανειδίκευτου εργάτη, στην δυνατότητα παραγομένης τροφής κατά την διάρκειά αυτής της μίας εργατοώρας, διότι η τροφή αποτελεί την βασική και πρωταρχική ανάγκη του ανθρώπου,
Πρέπει να είναι κατανεμημένο και ανεξάρτητο ανά χώρα, αλλά ταυτόχρονα και ομόρρυθμα ρυθμιζόμενο,
Ώστε να είναι ανθρωποκεντρικό και ελαστικό. Αυτό απαιτεί ανασυγκρότηση όλου του χρηματοοικονομικού τρόπου λειτουργίας του παγκοσμίου γίγνεσθαι. Σήμερα η ανθρωπότης έχει ανέλθει εκ νέου σε τεχνολογικά επίπεδα, όπου ευρίσκοντο και παλαιότεροι πολιτισμοί (οι οποίοι όμως κατεστράφησαν) και δύναται να πετύχει αυτόν τον άθλο.
Η επιτυχία ενός ανθρωποκεντρικού χρηματοοικονομικού συστήματος στηρίζεται εις την Θεία Χάριν. Το ανθρωποκεντρικό χρηματοοικονομικό σύστημα έχει διαφορετικό φιλοσοφικό υπόβαθρο :Το σύστημα αυτό δομεί την εμπιστοσύνη ανάμεσα στους κυβερνώντες, οι οποίοι καλούνται να διαχειριστούν την περιουσία του λαού, που είναι η εργασία του και η διανόησίς του, και στον λαό.
Οι διαχειριστές του (κυβερνώντες) έχουν στην κατοχήν τους τα αποθέματα των εργατοωρών του λαού, και με αυτά εξασκούν πολιτική.
Οι τράπεζες χάνουν την ισχύν που τους δίδουν τα αποθέματά τους σε χρυσό, ή σε άλλες πιστωτικές αξίες, και αποκτούν την ισχύν που τους δίδει η εργασία των ανθρώπων.
Δεν ισχύει ο νόμος της προσφοράς και της ζητήσεως εις την αξία του νομίσματος, αλλά ισχύει ο νόμος της καταπατήσεως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όταν προσπαθείται να χειραγωγηθεί η αξία του νομίσματος.
2. Αρχές αναπτύξεως εθνικού νομίσματος Ελλάδος
Εκτιμούμε ότι η απελευθέρωσις από την οικονομική κατοχή, απαιτεί πλήρη εθνική διαχείριση όλων των θεμάτων που άπτονται της οικονομικής ζωής της χώρας, και συνεπώς απαιτεί πλήρως εθνική έκδοση και διαχείριση του διακινουμένου χρήματος εντός της Ελληνικής Επικρατείας από τους άρχοντες αυτής.
Η έκδοσις εθνικού νομίσματος για την εσωτερική οικονομική λειτουργία της χώρας, θα ηδύνατο να στηριχθεί εις τις ανωτέρω αρχές, οι οποίες αναφέρονται εις το τμήμα «1», και λόγω του υγιούς της προτάσεως αυτής, να αποτελέσει η Ελλάς πρότυπον δια την προσαρμογή του παγκοσμίου χρηματοοικονομικού συστήματος επί του προτεινομένου Ελληνικού.
Το νόμισμα αυτό πρέπει να καλύπτει τις ανάγκες :Της παραγωγής και διακινήσεως των υλικών αγαθών καθώς και
της προσφοράς των υπηρεσιών
δηλαδή, πρέπει η συνολική αξία των τραπεζογραμματίων που θα εκδοθούν, να καλύπτουν την αξία των υφισταμένων και μελλοντικών υποδομών, και των διακινουμένων υλικών αγαθών και υπηρεσιών.
Εφ’ όσον βάσις του εθνικού νομίσματος είναι η εργατοώρα, δεν απαιτείται αντίκρισμα σε πολύτιμα υλικά αγαθά ανταλλαγής στα χρηματοκιβώτια του κράτους. Εις το σύστημα αυτό δεν έχουμε δανεισμό προς χρήσιν των τραπεζογραμματίων, από τον εκδίδοντα το τραπεζογραμμάτιο, διότι η εργατοώρα είναι εγγενής εις τον άνθρωπο ή εις το προϊόν, και επομένως το χρήμα το οποίον κατέχει ο πολίτης, του ανήκει, και δεν είναι αντικείμενον χρηματιστηριακής συναλλαγής και κερδοσκοπίας.
Ένα χρηματοοικονομικό σύστημα με βάση την εργατοώρα προϋποθέτει :Προϋποθέτει σύνδεση της αξίας της εργατοώρας ανειδίκευτου εργαζομένου με την φυσική παραγωγή.
Προϋποθέτει υπολογισμό της συνολικής παραγωγικής δυνάμεως της χώρας σε εργατοώρες, και σύνταξη πινάκων αντιστοιχίας της εργατοώρας ανειδίκευτου εργαζομένου, με διάφορες μορφές της εργατοώρας εξειδικευμένου εργαζομένου.
Προϋποθέτει κοπή τόσου νομίσματος όσο αντιστοιχεί εις το άθροισμα :της παραγωγικής δυνάμεως της χώρας σε εργατοώρες ανειδίκευτου εργαζομένου
των απαιτουμένων εργατοωρών διά την κατασκευή των υφισταμένων υποδομών επί της χώρας (οικίες εργοστάσια, εξοπλισμός, επίπλωσις, ρουχισμός, κλπ.). Ο υπολογισμός των εργατοωρών αυτών, θα γίνει με γενικά στατιστικά στοιχεία.
Προϋποθέτει στον υπολογισμό των απαιτουμένων εργατοωρών παραγωγής ενός αγαθού, ο τελικός αριθμός απαιτουμένων εργατοωρών, να πολλαπλασιάζεται επί συντελεστή «φ = 1,618… = η προστιθεμένη αξία από την συσσωρευθείσα γνώση της ανθρωπότητος από δημιουργίας της για να παραχθεί το εν λόγω υλικό».
Προϋποθέτει προσδιορισμό της αξίας της παραγομένης φυσικής παραγωγής (που είναι η βάσις της αξίας της εργατοώρας), μέσω της αντιστοιχίας της σε χρυσό, με βάση την χρηματιστηριακή αυτής αξίας, ως και του χρυσού, την ημέραν ανακοινώσεως του εθνικού νομίσματος. Τοιουτοτρόπως γίνεται σύνδεσις της αξίας της εργατοώρας ανειδίκευτου εργαζομένου, και με τον χρυσό ώστε να υπάρχει και διεθνής αναγνωρισιμότης και συνεπώς ανταλλακτική αξία του εθνικού νομίσματος με τα ξένα νομίσματα.
Εις το εθνικό νόμισμα δύναται να δοθεί το όνομα «ΤΑΛΑΝΤΟΝ», διότι το τάλαντο είναι το ιδιαίτερο χάρισμα το οποίον δίδουν οι Επουράνιες Δυνάμεις προς τον κάθε άνθρωπο, ώστε η εργατοώρα του να είναι δημιουργική και συμπληρωματική δια την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών. Θέματα αφορώντα το «ΤΑΛΑΝΤΟ» :Κυκλοφορία του ΤΑΛΑΝΤΟΥ μόνον σε τραπεζογραμμάτια εκ χάρτου.
Έκδοσις επιπλέον δευτέρου εθνικού νομίσματος, άλλου τύπου, με όνομα «ΧΡΥΣΟΝ ΤΑΛΑΝΤΟΝ» με σύνδεσιν του με τον χρυσόν, για τις συναλλαγές με το εξωτερικό.
Μετατροπή των συναλλαγματικών αποθεμάτων και των αποθεμάτων λοιπών πολυτίμων υλικών αγαθών ανταλλαγής, εις χρυσόν, προς διαρκή κοπήν «χρυσών ταλάντων».
Έκδοσις τόσων «χρυσών ταλάντων», όσο το αποθεματικόν εις χρυσόν.Μορφή «χρυσού ταλάντου» εις κέρματα όχι χαρτονομίσματα, προς αποφυγήν δημιουργίας πληθωρισμού εις την αξίαν του.
Η μετάπτωσις από το τρέχον χρηματοοικονομικό σύστημα, το οποίον ισχύει διεθνώς, σε ένα εθνικό νόμισμα, άλλης βάσεως και άλλης φιλοσοφίας, θέλει πολύ μελέτη και πολύ προσεκτικά βήματα. Κάποιες από τις απαραιτήτους προϋποθέσεις είναι :Να καταγραφούν οι ανάγκες του πληθυσμού ανά κατηγορία (π.χ. ανά ηλικία, ανά επάγγελμα, ανά κατάσταση υγείας, κλπ),
Να καταγραφούν όλες οι υπηρεσίες και τα αγαθά, και να κοστολογηθούν και να διατιμηθούν,
Να υπολογισθούν οι ημερήσιες, εβδομαδιαίες, μηνιαίες και ετήσιες απαιτούμενες χρηματικές ροές, για να λειτουργήσει η κοινωνία, και να προσομοιωθεί ο κύκλος της ροής του χρήματος,
Κλπ.
Με βάσει τα υφιστάμενα στοιχεία στις οικονομικές υπηρεσίες της χώρας, τούτο είναι εφικτό και εύκολο. Ο υπολογισθείς κύκλος του χρήματος προσδιορίζει τον τρόπο και τον ρυθμό με τον οποίο θα κυκλοφορήσει το νέο νόμισμα στην αγορά.
Η έκδοσις εθνικού χρήματος θα ευνοήσει την παραγωγή, υπό τις προϋπόθεσεις ότιΟ Έλλην θα δεχθεί να εργασθεί στον πρωτογενή και στον δευτερογενή τομέα, δεδομένου ότι η παραγωγή φέρει πλούτο και
Θα βρεθεί ο απαιτούμενος εξοπλισμός, ο οποίος σήμερα δεν υπάρχει, και όποιος υπάρχει, έχει πλέον απαξιώνει λόγω της αχρηστίας. Ο εξοπλισμός δύναται να βρεθεί σταδιακά στις αγορές της ανατολής, και να αγοράζεται με ότι συναλλαγματικά αποθέματα ή «χρυσά τάλαντα» συγκεντρώνει η χώρα.
