Του Μελέτη Ρεντούμη
Η πρόσφατη ανακοίνωση των δύο μεγαλύτερων οικονομιών της Λατινικής Αμερικής, της Βραζιλίας και της Αργεντινής ότι προτίθενται να δημιουργήσουν ένα κοινό νόμισμα, είναι σίγουρα μία είδηση ιδιαίτερα σημαντική, όχι μόνο για τη Λατινική Αμερική και τις σχέσεις των δύο χωρών, αλλά και για την παγκόσμια οικονομία.
Να θυμίσουμε, ότι αυτή τη στιγμή η μόνη περιφερειακή ένωση στον κόσμο με κοινό νόμισμα, με ταυτόχρονη κατάργηση των εθνικών νομισμάτων, είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν δημιουργηθεί και άλλος πόλος σε κάποιο άλλο σημείο του πλανήτη, αυτό σημαίνει και επιβεβαιώνει πρακτικά τη λογική της μετάβασης της παγκόσμιας οικονομίας, από ένα μοντέλο απόλυτα διασυνδεδεμένο σε ένα περισσότερο περιφερειακό, μέσα από ελεύθερες ζώνες συναλλαγών, τελωνειακές ενώσεις και τελικά ενιαία νομίσματα με κλειδωμένη ισοτιμία.
Μπορεί το εγχείρημα να ακούγεται μεγαλεπήβολο, καθώς είχε διερευνηθεί και στο παρελθόν, όμως φαίνεται ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες και στις δύο χώρες, στο να προχωρήσουν σε μία τέτοια στρατηγική συμφωνία.
Ο βασικός λόγος αυτής της κίνησης, είναι σαφώς η απεξάρτηση των δύο χωρών από τις ΗΠΑ και το δολάριο, ώστε να μπορούν να αναδείξουν τα στρατηγικά τους συγκριτικά πλεονεκτήματα στο διεθνές εμπόριο και να επιτύχουν συμφερότερες και πιο ανταγωνιστικές τιμές στις εισαγωγές τους, μειώνοντας έτσι το εμπορικό τους ισοζύγιο, τόσο με τις ΗΠΑ όσο και με άλλες χώρες του κόσμου.
Μπορεί το μέγεθος της οικονομίας των δύο χωρών να διαφέρει, καθώς η Βραζιλία είναι η 7η οικονομία του κόσμου ενώ η Αργεντινή δεν είναι καν στις 20 πρώτες χώρες και είναι δύσκολη μία άμεση σύγκλιση των οικονομικών δημοσιονομικά και μακροοικονομικά, όμως αν υπάρξει ένας σοβαρός οδικός χάρτης από μεταρρυθμίσεις εκατέρωθεν, με σωστό συντονισμό των κεντρικών τραπεζών, όσον αφορά στη νομισματική πολιτική, τα επιτόκια και την προσφορά χρήματος, τότε ενδεχομένως να πρόκειται για ένα βιώσιμο εγχείρημα, το οποίο μπορεί να δημιουργήσει θετικές οικονομίες κλίμακας, για όλη την αμερικανική ήπειρο, αλλά και να θέσει τις βάσεις για συμμετοχή και τρίτων χωρών, διαμορφώνοντας έτσι έναν εναλλακτικό πόλο της ΕΕ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Εν κατακλείδι, θα μπορούσαμε να πούμε πως η συγκεκριμένη ανακοίνωση αποτελεί σαφώς ένα θετικό νέο συνολικά για την παγκόσμια οικονομία, όμως αφενός είναι άγνωστο το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης και αφετέρου δεν είναι γνωστή η αντίδραση των ΗΠΑ, ως η κυρίαρχη χώρα συναλλαγών με το δικό της αποθεματικό νόμισμα, το οποίο ενδεχομένως να απειληθεί από μία τέτοια απόφαση, αν μάλιστα τύχει μεγάλης αποδοχής, με ορίζοντα τη σταδιακή απεξάρτηση των συναλλαγών από τη σημερινή υπερδύναμη.
* Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός
