Η σημασία της Συμφωνίας Σαουδικής Αραβίας και Ιράν να αποκαταστήσουν τις διπλωματικές σχέσεις και συνεργασίες τους, οι συνέπειες αυτής της εξέλιξης για την ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής και ο ενισχυμένος ρόλος της Κίνας που είχε μια καθοριστική μεσολάβηση αναλύθηκαν στην εκπομπή του Πολυδεύκη Παπαδόπουλου «Με το Πρώτο στην Ευρώπη και τον Κόσμο».
Καλεσμένος ήταν ο Ομότιμος καθηγητής Μεσανατολικών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αλέξανδρος Κούτσης.
Η κίνηση της Σαουδικής Αραβία και του Ιράν προξένησε έκπληξη διεθνώς, αν και οι προσεκτικοί παρατηρητές που ασχολούνται με τις δύο χώρες κατέγραφαν σειρά επαφών τους -λιγότερο ή περισσότερο εμφανών- εδώ και δύο χρόνια. Σύμφωνα με τα όσα ανακοινώθηκαν, Ιράν και Σαουδική Αραβία αποκτούν και πάλι, έπειτα από μια διακοπή διάρκειας περίπου επτά ετών, διπλωματικές σχέσεις. Μέσα στο επόμενο δίμηνο, θα πρέπει να έχουν ανοίξει ξανά οι πρεσβείες στις δύο χώρες. Παράλληλα, πρόκειται να τεθούν σε ισχύ εμπορικές, επενδυτικές και πολιτιστικές συμφωνίες που είχαν, καθώς και να υπάρξει συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών στο μέτωπο της ασφάλειας. Επιπλέον, διαφαίνεται μια συνεννόηση τους σε περιοχές που είχαν αντιτιθέμενα συμφέροντα ή και έφταναν να συγκρούονται δι’ εκπροσώπων, όπως στο Ιράκ, στο Λίβανο, στη Συρία και ιδίως στην Υεμένη.
Επίσης, η ανακοίνωση της συμφωνίας φανερώνει την αυξανόμενη πολιτική και οικονομική επιρροή που ασκεί το Πεκίνο και σ ‘αυτή στην περιοχή του κόσμου. Υπενθυμίζεται ότι ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ, επισκέφτηκε την πρωτεύουσα της Σαουδικής Αραβίας Ριάντ τον περασμένο Δεκέμβριο. Ο Ιρανός πρόεδρος Εμπραχίμ Ραϊσί ανταπέδωσε, πηγαίνοντας με τη σειρά του στην Κίνα τον Φεβρουάριο, για να υπογράψει την «ενσωμάτωση» της Τεχεράνης στην Ευρασιατική γεωπολιτική πραγματικότητα, μετά και την πλήρη ένταξη του Ιράν στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), τον περασμένο Σεπτέμβριο στη Σαμαρκάνδη. Ακόμη, η Κίνα θέλει σταθερότητα στην περιοχή, καθώς παίρνει περισσότερο από το 40% της ενέργειάς της από τον Κόλπο.
Από την άλλη, η σχετική είδηση φαίνεται να προκαλεί ανησυχία στην Ουάσιγκτον για την ενίσχυση του ρόλου του Πεκίνου στην περιοχή, αλλά και την περαιτέρω πολιτική και διπλωματική αυτονόμηση που συνεχίζει να δείχνει η Σ.Αραβία, μέχρι τώρα στενός σύμμαχος των ΗΠΑ. Επιπλέον, η όλη εξέλιξη δεν είναι ευχάριστη ούτε για το Ισραήλ, το οποίο ναι μεν δεν έχει διπλωματικές σχέσεις με καμιά από τις δύο χώρες, αλλά είναι γνωστή η αντιπαλότητά του με το Ιράν και η πρόθεση συνεργασίας του με την Σ. Αραβία.
Ωστόσο, παραμένει ανοικτό το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η σύγκλιση Σ. Αραβίας και Ιράν. Κι αυτό γιατί υπάρχουν αρκετά ερωτηματικά για το αν η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων τους μπορεί να οδηγήσει τις δύο πλευρές να ξεπεράσουν την αντιπαλότητα ετών που έχουν και η οποία είναι βαθιά ριζωμένη σε διαφωνίες σχετικά με τη θρησκεία και την πολιτική.
