Το αίσθημα του φίλαθλου όταν σφυρίζουν ξένοι διαιτητές, είναι το μεγάλο κέρδος του ποδοσφαίρου. Εκεί στόχευε απ’ την πρώτη στιγμή ο Ολυμπιακός για να «παίζει» μπάλα η προπαγάνδα του.
Έχουμε τα τελευταία χρόνια ένα ασφαλές δείγμα από ξένους διαιτητές. Κάθε προέλευσης, κάθε κατηγορίας. Σε αγώνες διάφορων απαιτήσεων, για διαφορετικούς στόχους. Παράλληλα, έχουμε και την αντίστοιχη εικόνα και γνώμη για τους Έλληνες διαιτητές. Έχει διαπιστώσει κανείς πως οι ξένοι δεν κάνουν λάθη; Μήπως πως δεν έχουν διαμορφώσει αποτελέσματα κάποιες φορές;
Τα έχουν κάνει και τα δύο. Ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει. Οι διαιτησίες έχουν αλλάξει στην χώρα μας για δύο λόγους. Πρώτα απ’ όλα το VAR που δεν επιτρέπει να γίνονται «εγκλήματα» που σε περνάνε για τρελό. Το «θα ξεφτιλιστούμε» λειτουργεί λόγω του VAR κι έτσι τα «χοντρά» λάθη αποφεύγονται.
Ο δεύτερος και σημαντικός λόγος, αφορά το γεγονός πως οι ξένοι διαιτητές ηρεμούν τους φιλάθλους περισσότερο. Όχι γιατί τους περιμένουν αλάνθαστους, σε καμία περίπτωση. Απλά θεωρεί ο φίλαθλος πως εκείνοι δυσκολότερα θα επηρεαστούν από παρασκηνιακά παιχνίδια. Από δημιουργία κλίματος.
Δε ζουν εδώ, δεν ακούν, δεν επηρεάζονται απ’ την ατμόσφαιρα, την κλάψα του καθενός, τις ανακοινώσεις. Κοινώς, απουσιάζει το στοιχείο του δόλου. Λάθη σημαίνουν κατά κύριο λόγο ανικανότητα ή κακιά στιγμή. Δεν γνωρίζουμε αν ισχύουν όλα αυτά. Απλά είναι δεδομένο πως στη συνείδηση του κόσμου αυτό είναι το μεγάλο συν των ξένων διαιτητών.
Εδώ που τα λέμε, αν αναφέρεται απλά το όνομα και δεν αναφέρεται δίπλα η κατηγορία του κάθε διαιτητή, πόσοι θα μπουν στη διαδικασία να ψάξουν; Αν είναι κάποιος elite, πρώτης κατηγορίας ή χαμηλότερης δηλαδή.
Το φαινόμενο της ανάλυσης περί κατηγοριών και χώρας προέλευσης, είναι καθαρά και μόνο Ολυμπιακό. Η συγκεκριμένη πλευρά ενέπλεξε στην επικοινωνία της τις συγκεκριμένες λεπτομέρειες. Ο στόχος φάνταζε προφανής: Να… δηλητηριαστεί το μυαλό του κόσμου. Να μπει το «μικρόβιο» της αμφισβήτησης.
Γιατί όσο απ’ το λιμάνι ο μηχανισμός προπαγάνδας «πάλευε» να πείσει πως οι πάντες κοιμούνται και ξυπνούν με μοναδικό σκοπό να αδικήσουν τον Ολυμπιακό, έβρισκε σε τοίχο. Την εμπιστοσύνη των φιλάθλων στους ξένους διαιτητές, η οποία ήταν σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό η αιτία της ηρεμίας.
Αυτή η εμπιστοσύνη έπρεπε να χαθεί. Καθόλου τυχαίο πως ο Ολυμπιακός έχει διαμαρτυρηθεί εντονότατα, έχει βγάλει ανακοινώσεις και για elite διαιτητές. Έχει παραπονεθεί για διαιτησίες που είχε από χώρες που ανήκουν στο top-6 πρωταθλημάτων όπως το ορίζουν οι ίδιοι. Δεν τίθεται καν θέμα για τις χώρες, κάθε γωνιά της Ευρώπης δεν μπορεί να είναι παραπονούμενη. Τα έχει… ακούσει απ’ τον Ολυμπιακό.
Η κατάληξη είναι μία λοιπόν: Καλοί διαιτητές θα μας φαίνονται μόνο οι αρεστοί στον Ολυμπιακοί. Εκείνοι που με τον τρόπο του θα… ορίζει. Γιατί δε θα σηκώνει σκόνη η… βαριά βιομηχανία προπαγάνδας που λειτουργεί στο λιμάνι σε επίπεδα πρωτοφανή ακόμη και για Βόρεια Κορέα.
Το ποδόσφαιρο πρέπει απλά να το πάρει απόφαση, απ’ τη στιγμή που κανείς αρμόδιος δε δείχνει διατεθειμένος να τους… μαζέψει, παρότι «δηλητηριάζουν» το μυαλό του φιλάθλου. Είτε δε θα τους δίνει σημασία αφήνοντάς τους να «σβήσουν» κάπου ανάμεσα στις φωνές και τις αντιδράσεις τους. Είτε θα ανεχτεί την επιστροφή στον σκοταδισμό, όταν οι διαιτησίες ήταν καλές επειδή σφύριζαν 99%-1% υπέρ του Ολυμπιακού και 1%-99% κατά των αντιπάλων του. Το 1% έμενε για να έχουν να υποδεικνύουν μία φάση σε ένα ολόκληρο πρωτάθλημα, ως στοιχείο προπαγάνδας και… καθαρότητας νικών και τίτλων.https://www.sdna.gr/podosfairo/1067619_dilitirio-tis-amfisbitisis-den-ehei-antidoto-toys-elite-diaitites
