Σε μία απίστευτη κυνική και προκλητική για τους καρκινοπαθείς και τους συγγενείς τους δήλωση προχώρησε ο καθηγητής Ιατρικής και υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Εύβοια, Σπύρος Πνευματικός, η οποία αφήνει με το στόμα ανοιχτό όσους την ακούν.
Την ώρα, λοιπόν, που η χώρα θρηνεί τον θάνατο δύο γυναικών σε Κω και Νέα Μάκρη, οι οποίες ενδεχομένως σήμερα να ζούσαν αν μεταφέρονταν στην ώρα τους με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο, ο Σπύρος Πνευματικός, ο οποίος διετέλεσε βουλευτής της ΝΔ την τετραετία 2019-2023 και που στις περασμένες εκλογές συγκέντρωσε 14.973 ψήφους και την τρίτη (μη εκλόγιμη) θέση μεταξύ των υποψηφίων της ΝΔ στην Εύβοια, μιλά για διαλογή ασθενών, ώστε να μειωθούν τα έξοδα των νοσοκομείων.
«Ένας καρκινοπαθής τελικού σταδίου δεν είναι υποχρεωτικό… δεν θα τα καταφέρει, δεν έχει καλή πρόγνωση, πρέπει κάποια στιγμή να τραβήξουμε μια γραμμή», είπε με σοκαριστικά κυνικό τρόπο ο καθηγητής ιατρικής και στη συνέχεια παρουσίασε το παράδειγμα της Αμερικής, όπου γίνεται, όπως είπε, cost benefit ratio.
Αναλογία, δηλαδή, κόστος – οφέλους.
Μα μπορεί να μπει η ανθρώπινη ζωή, σε συναρτήσεις που εμπεριέχονται χρήματα; Για τον κ. Πνευματικό, ναι, μπορει…
«Πρέπει να δούμε την αξιολόγηση των πράξεων. Πόσες απ’ αυτές τις πράξεις που κάνουμε κάθε μέρα χρειάζονται; Δηλαδή ένα κόστος τεραστίων διαστάσεων μπορεί να γίνει αν περιορίσουμε μερικά πράγματα απ’ αυτά που δεν χρειάζονται να γίνουν. Δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάμε τον άρρωστο αν πάμε και του πούμε ότι δεν έχει νόημα να κάνουμε αυτό για σας. Ένας καρκινοπαθής τελικού σταδίου δεν είναι υποχρεωτικό... Δεν θα τα καταφέρει, δεν έχει καλή πρόγνωση, πρέπει κάποια στιγμή να τραβήξουμε μια γραμμή. Γιατί; Γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα που χρειάζονται για την αντιμετώπιση ορισμένων ανθρώπων. Υπάρχει ένα σημείο λοιπόν που δεν έχεις λόγο να κάνεις κάτι παραπάνω. Θα μου πει κάποιος ότι ο καλός Θεός έχει αποφασίσει διαφορετικά. Μα πράγματι, αλήθεια είναι αυτό το πράγμα, αλλά όμως στο τέλος της ημέρας τι θα γίνει;» είπε αρχικά ο Σπύρος Πνευματικός και πρόσθεσε:
«Αυτά τα πράγματα τα έχουν δει… Η Αμερική είναι ένα τρομακτικό παράδειγμα. Ψάχνουν τα πάντα, ψάχνουν το κόστος των πράξεων, το cost benefit ratio σε μία πράξη κτλ. Όταν είχαμε πρωτοπάει με τη γυναίκα μου στις αρχές της δεκαετίας του ’90 στην Αμερική, η πρώτη συζήτηση που είχαμε ακούσει είναι πόσο ακριβό είναι το αμερικάνικο σύστημα. Γιατί ήταν τόσο πολύ ακριβό; Γιατί όλοι φτάνανε στο νοσοκομείο, σε όποια κατάσταση κι αν ήταν και γινόντουσαν τα πάντα για όλους. Και με αυτό τον τρόπο ανακαλύψανε ότι μετά από λίγο καιρό δεν θα μπορούσαν υπηρεσίες σε κανέναν. Άρα θα πρέπει να κάνουν μια σχετική επιλογή το πόσο μπορούν να ξοδέψουν. Θα μου πει κάποιος ότι μιλάω περίεργα για την ανθρώπινη ζωή. Την αγαπάμε την ανθρώπινη ζωή, έχουμε αφιερώσει τη ζωή μας σε αυτό το πράγμα, αλλά πρέπει τελικά επειδή είναι συγκεκριμένα τα resources που έχουμε, πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε πώς θα τα χρησιμοποιήσουμε αυτά. Αν είχαμε απεριόριστο όριο δυνατοτήτων θα κάναμε τα πάντα για τους πάντες, από την αρχή μέχρι το τέλος. Αυτή είναι η αλήθεια, αλλά πρέπει να σκεφτούμε ότι υπάρχει όριο κάποια στιγμή. Γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα. Ακούγεται λίγο κυνικό, αλλά δεν είναι κυνικό, είναι ανθρώπινο. Αν η υπηρεσία που παρέχω σήμερα σε κάποιον που δεν θα του προσφέρει κάτι, την παίρνω από κάποιον άλλο και μπορεί να του σώσω τη ζωή αύριο. Αυτό πρέπει να σκεφτούμε. Αυτά πρέπει να τα δει κάποιος».
