Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, συνεχίζει την παράδοση των προηγούμενων ηγετών και θα βρεθεί στη Νέα Υόρκη για να προσφωνήσει τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Ήδη έφτασε στην αμερικανική μεγαλούπολη και έκανε σχετικές δηλώσεις που δεν περιέχουν ελπίδα. Θα είναι η πρώτη ομιλία του νέου Προέδρου της Κύπρου στο παγκόσμιο ακροατήριο τηςΓ.Σ. του ΟΗΕ, οπότε αναμένουμε -και λογικό είναι- να δώσει το πραγματικό του στίγμα για την πορεία που θα ακολουθήσει στο εθνικό πρόβλημα της Μεγαλονήσου, το Κυπριακό.
ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
ΠΗΓΗ HELLAS Journal
Γνωρίζουμε ήδη ότι έχει προσθέσει το όνομα του στους «εραστές» της φιλοτουρκικής Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, ακολουθώντας στο δρόμο που έδειξαν οι προηγούμενοι Πρόεδροι -όλοι ανεξαιρέτως για να είμαστε δίκαιοι με τον σημερινό. Και ακόμα, ότι επιθυμεί να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις από το σημείο που έμειναν, στο «αμαρτωλό» Κραν Μοντανά. Όλα αυτά -και γενικά η στάση του πολιτικού συστήματος- έρχεται να …”δικαιώσει” τις απαράδεκτες και μη εθνικές δηλώσεις του καθηγητή Χρήστου Ροζάκη, πρώην υφυπουργού Εξωτερικών στην κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη.
Ο εν λόγω καθηγητής εξέφρασε και υποστήριξε τις τουρκικές θέσεις, ότι δηλαδή οι Ελληνοκύπριοι ευθύνονται για τα δεινά τους επειδή δεν δέχθηκαν το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν και που εγκατέλειψαν δήθεν τις διαπραγματεύσεις στο Κραν Μοντανά. Τα παραπάνω είναι εξαιρετικά προβληματικά για το μέλλον της Κύπρου και είναι απορίας άξιο πως ένας νέος πολιτικός, που διετέλεσε και υπουργός Εξωτερικών επιμένει στο μαύρο παρελθόν. Διότι, και ο ίδιος γνωρίζει ότι η Διζωνική θα είναι το τέλος της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα.
Επειδή έχω μελετήσει τα έγγραφα του Κραν Μοντανά, και από τη δημοσίευση τους έχω συλλέξει και άλλο υλικό, μπορώ με βεβαιότητα να υποστηρίξω ότι «το ξεκίνημα από εκεί που μείναμε», όπως απαιτούν οι πολιτικές δυνάμεις της Κύπρου στη συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι μία καταστροφική θέση.
Σύμφωνα με τους κατήγορους του, ο κ. Χριστοδουλίδης ήταν ένας εκ των ολίγων, εκ των ελαχίστων καλύτερα, που έπεισαν τον τέως Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη να μην δεχθεί το πλαίσιο της λύσης όπως υποτίθεται το έθεσε ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών. Εδώ να σημειώσω ότι και ο κ. Ανδρέας Μαυρογιάννης, ως διαπραγματευτής τότε, ήταν εναντίον κάθε λύσης που έθετε την Κύπρο υπό την επιρροή της κατοχικής Τουρκίας.
Είναι μυστήριο. Γιατί ο σημερινός Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας επιμένει στη φιλοτουρκική Διζωνική; Και γιατί ειδικά στις αποφάσεις του Κραν Μοντανά, που ευτυχώς δεν υλοποιήθηκαν επειδή ο μπουνταλάς ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου -τον έφαγε και αυτόν η μαρμάγκα του Ερντογάν- τα ήθελε όλα. Και ειδικά την παρουσία τουρκικών στρατευμάτων στο νησί, τη συνέχιση των εγγυήσεων και των «επεμβατικών δικαιωμάτων». Οι εγγυήσεις στη βάση των Συμφωνιών της Ζυρίχης και του Λονδίνου και τα «επεμβατικά δικαιώματα» χρησιμοποιήθηκαν για την άνανδρη τουρκική εισβολή και την κατοχή που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Προσπαθώ όλους αυτούς τους μήνες που πέρασαν να καταλάβω τους λόγους για τους οποίους ο Κύπριος Πρόεδρος, στο Κυπριακό, βρίσκεται πιο κοντά στον δεξιό ΔΗΣΥ και το «κομμουνιστικό» ΑΚΕΛ και όχι στους εταίρους του, το ΔΗΚΟ, τη ΔΕΠΑ και την ΕΔΕΚ -ειδικά η τελευταία απορρίπτει την Διζωνική. Η μόνη απάντηση που θα μπορούσα να προσφέρω είναι η τάση μερικών ηγετών να γίνονται «βασιλικότεροι» με αυτούς που βρίσκονται απέναντι τους. Αν ισχύει αυτό, και προς τα εκεί καταλήγω, ο κ. Χριστοδουλίδης έχει μεγαλύτερο πρόβλημα να αντιμετωπίσει. Θα πάθει όπως τον Φαίδωνα Γεωργίτση, που τον υποχρέωσε η Ζωή Λάσκαρη να κόψει το μουστάκι, στην προκειμένη περίπτωση τα γένια θα ξυρίσει.
Δεν θα γίνουν ποτέ φίλοι του οι Συναγερμικοί -αν και τους περισσότερους τους πήρε μαζί του- και οι Ακελικοί. Επιλέγει στο Κυπριακό τη λύση των αντιπάλων του, και όχι αυτό που επιθυμεί η πλειοψηφία των πολιτών και ειδικά των οπαδών του. Ας ελπίσουμε, λοιπόν, ότι στην ομιλία του ενώπιον της Γ.Σ. του ΟΗΕ θα παρουσιάσει μία νέα θέση στο Κυπριακό, η οποία δεν θα θέσει την Κύπρο υπό την μόνιμη επιρροή της κατοχικής Τουρκίας.
Μερικοί στη Λευκωσία εκφράζουν παράπονα για τη στάση της Αθήνας. Τους μπερδέψαμε τους ανθρώπους με τις παλινωδίες μας. Και φυσικά δεν αναφέρομαι στον καθηγητή Ροζάκη, που αντιπροσωπεύει μεν το κατεστημένο, αλλά δεν έχει σχέση με το Μέγαρο Μαξίμου… Ο Ροζάκης εκφράζει την ελίτ που ανέχθηκε και τη Χούντα των Αθηνών. Ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης γνωρίζει φυσικά ότι αν ακολουθήσει τις “εντολές” της Ελίτ δεν θα καταστρέψει μόνο τον εαυτό του, αλλά και την Ελλάδα. Ότι και να λένε οι εχθροί του, αποκλείω ότι θα προχωρήσει στη γραμμή των Ροζάκηδων… ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
