Στον υπουργό Εθνικής Άμυνας Νικόλαο Δένδια αποφάσισε να αναθέσει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης την ευθύνη για «τον εκσυγχρονισμό της ΕΑΒ, ώστε να προχωρήσει «στην επόμενη ημέρα» και να συμβάλει με καλύτερο τρόπο στη... διαθεσιμότητα των εναερίων μέσων», σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ». Στο ίδιο δημοσίευμα σημειώνεται, ότι «οι αρμοδιότητες για την ΕΑΒ ανήκουν σε τρία υπουργεία: στο Άμυνας, στο Ανάπτυξης και το Οικονομικών, αλλά τον πρώτο λόγο θα έχει ο Δένδιας». Και συμπληρώνεται, «με την απόφαση αυτή σταματάει το γνωστό “γαϊτανάκι” και οι αποφάσεις θα παίρνονται πλέον στο Πεντάγωνο».
Γράφει ο ΚΥΝΙΚΟΣ
Υπενθυμίζεται, ότι η ΕΑΒ ιδρύθηκε στις 16 Μαΐου 1975, με τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης του Νόμου 43/75 που αφορά στη σύσταση «Εθνικής Βιομηχανίας Αεροπορικού Υλικού». Αποτελεί εταιρία που είναι αποκλειστικά κρατικά ελεγχόμενη και ο κύριος μέτοχος της είναι το υπουργείο Οικονομικών. Όμως, εφόσον η ανωτέρω πληροφορία επιβεβαιωθεί, τότε θα πρόκειται για μία ακόμη απόφαση που λήφθηκε βεβιασμένα. Μία μάλλον απέλπιδα προσπάθεια υπέρβασης των προβλημάτων «με φυγή προς τα εμπρός» που όμως δεν έχει μελετηθεί σε βάθος και η οποία στην υλοποίηση της θα δημιουργήσει διάφορα παράδοξα.
Θα περιοριστούμε στο βασικότερο. Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας είναι πελάτης της ΕΑΒ και μάλιστα αποτελεί τον μεγαλύτερο και πιο σημαντικό. Σε ετήσια βάση το υπουργείο Άμυνας αναθέτει στην ΕΑΒ εργασίες εργοστασιακής συντήρησης αεροπορικών μέσων του (ο αποκαλούμενος ενταγμένος εργοστασιακός φόρτος). Η ανάθεση υλοποιείται με συμβάσεις που μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν και ρήτρες που επιβάλλονται σε περιπτώσεις μη υλοποίησης της σύμβασης στη βάση των όρων της με ευθύνη του αναδόχου.
Εφόσον «λοιπόν οι αποφάσεις θα παίρνονται πλέον στο Πεντάγωνο» θα παρουσιάζεται το παγκοσμίως πρωτότυπο φαινόμενο, ο Έχων την Οικονομική Εξουσία – ΕΟΕ, δηλαδή ο υπουργός Εθνικής Άμυνας να αποτελεί στην πράξη, ταυτόχρονα τον αναθέτοντα και τον ανάδοχο. Δηλαδή, στην περίπτωση προβλημάτων υλοποίησης της σύμβασης ο υπουργός Εθνικής Άμυνας θα επιβάλλει (ως ο αναθέτων) ρήτρες στο εαυτό του (ως ο ανάδοχος);
Επί τη ευκαιρία, σε ποιο σημείο βρίσκεται η υλοποίηση του περιβόητου σχεδίου «ΟΥΡΑΝΟΣ»; Πρόκειται για το σχέδιο που εκπόνησε η Ernst & Young ως σύμβουλος της ελληνικής κυβέρνησης στο πλαίσιο της υλοποίησης της κυβερνητικής απόφασης για την είσοδο στρατηγικού επενδυτή με ποσοστό 49% στην κρατική εταιρία.
Ειδικότερα, το «σχέδιο Ουρανός» προβλέπει την είσοδο στρατηγικού επενδυτή με ποσοστό 49% στην «Commercial Company» της ΕΑΒ, που θα ασκεί την εμπορική-παραγωγική δραστηριότητα, και ο οποίος μέσω συμφωνίας των μετόχων θα έχει τον έλεγχο της διοίκησης. Στην εν λόγω εταιρία, το ελληνικό δημόσιο θα κατέχει το 51%, ενώ όλα τα πάγια περιουσιακά στοιχεία, εγκαταστάσεις και εξοπλισμός της ΕΑΒ που θα μεταβιβαστούν στην «Asset Company», θα παραμείνουν στην απόλυτη κυριότητα (100%) του ελληνικού δημοσίου.
Η προθεσμία για την υποβολή εκδήλωσης ενδιαφέροντος είχε λήξει την Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2023 και έκτοτε ουδεμία εξέλιξη έχει καταγραφεί (ούτε φυσικά έχει επισήμως ανακοινωθεί). Μεσολάβησαν οι εκλογές, όλα ανεστάλησαν. Πώς όμως ταιριάζει η κυβερνητική διαρροή για την ΕΑΒ και τις αρμοδιότητες των υπουργών επ’ αυτής, με το «σχέδιο ΟΥΡΑΝΟΣ»; Εγκαταλείφθηκε; Όχι; Τι συμβαίνει; Κι αν υπάρχει οποιαδήποτε αλλαγή σχεδίων, πότε ακριβώς περιμένουν για να ενημερώσουν τον πραγματικό μέτοχο, δηλαδή τον Έλληνα φορολογούμενο;
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, το ενδιαφέρον της για την κατάθεση δεσμευτικής προσφοράς (που αποτελεί τη δεύτερη φάση του σχεδίου «ΟΥΡΑΝΟΣ») υπέβαλε η αμερικανική Lockheed Martin, ενώ σειρά μεγάλων εταιριών αεροδιαστημικής, μεταξύ των οποίων, η γαλλική Dassault Aviation, η ευρωπαϊκή Airbus, η ιταλική Leonardo και ίσως η αμερικανική Boeing που φέρονται να είχαν εκφράσει το ενδιαφέρον τους είναι μέχρι σήμερα άγνωστο αν το υπέβαλλαν γραπτώς.
Πέραν πάσης αμφιβολίας οι δύο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις του Μαΐου και του Ιουνίου 2023 απέβησαν καθοριστικές για την τύχη του σχεδίου «ΟΥΡΑΝΟΣ». Επειδή όμως η διεξαγωγή διπλών εκλογών -λόγω της απλής αναλογικής- όπως και το διάστημα διεξαγωγής τους ήταν εξ αρχής γνωστό και λαμβανομένου υπόψη ότι δεν οδήγησαν καν σε αλλαγή του κυβερνώντος κόμματος εγείρονται δύο ερωτήματα:
>γιατί επιλέχθηκε η έναρξη της υλοποίησης της διαδικασίας εισόδου στρατηγικού επενδυτή στην ΕΑΒ το τελευταίο εξάμηνο της προηγούμενης κυβερνητικής θητείας, χρόνος που εμφανώς δεν επαρκούσε για την ολοκλήρωση της διαδικασίας;
>γιατί η κυβέρνηση που προέκυψε από τις διπλές εκλογές δεν συνεχίζει την υλοποίηση της απόφασης της προηγούμενης κυβέρνησης του ιδίου κόμματος; Και εφόσον δεν τη συνεχίζει, δεν θα έπρεπε να διακόψει τη συνεργασία με τον σύμβουλο, ο οποίος προφανώς αποζημιώνεται για τις υπηρεσίες που παρέχει;
>και σε συνέχεια του προηγούμενου ερωτήματος, η κυβέρνηση θεωρεί ότι η λύση για την ΕΑΒ δεν είναι η είσοδος στρατηγικού επενδυτή, αλλά, εφόσον επιβεβαιωθεί η σχετική πληροφορία, η υπαγωγή της στην αρμοδιότητα… του κύριου πελάτη της;
https://www.defence-point.gr/
.jpg)
