Με λιγότερο από ένα χρόνο πριν από τις κρίσιμες προεδρικές εκλογές στην Αμερική, η κυβέρνηση Μπάιντεν, έχει βυθιστεί σε ένα βρόχο καταστροφής, απειλώντας όχι μόνο τη σταθερότητα στο εσωτερικό αλλά και τη σταθερότητα του πλανήτη. Η πέρα από κάθε αμφιβολία αδυναμία του Αμερικανού Προέδρου στο εσωτερικό, υπονομεύει όχι μόνο την εικόνα του ιδίου, αλλά και την δυνατότητα της Ουάσιγκτον να παίζει καθοριστικό ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις. Δυστυχώς, λόγω αυτής της πραγματικότητας, το χάος εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο ως άμεση συνέπεια της αποτυχίας της Ουάσιγκτον, να λειτουργήσει ως δύναμη αποτροπής απέναντι στα σχέδια αποσταθεροποίησης, της Ρωσίας, του Ιράν, της Κίνας και των υποστηρικτών τους. Η ισορροπία δυνάμεων σε βασικές περιοχές παραπαίει, οδηγώντας σε αστάθεια και παγκόσμια αναταραχή.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Είτε μας αρέσει είτε όχι, οι ΗΠΑ είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να αποκαταστήσει την ισορροπία.
Αποτελεί βασικό κανόνα στη διεθνή σκακιέρα, ότι σε μια παγκόσμια σύγκρουση, η επιτυχία ή η αποτυχία σε μια περιοχή έχει άμεση και καθοριστική επίδραση στις άλλες. Είναι επίσης κρίσιμο στη διεθνή σκακιέρα, η πρόληψη της ανόδου ηγεμονικών δυνάμεων, των οποίων οι αρχές και τα ιδανικά αντιτίθενται σε ολόκληρη την πορεία του δυτικού πολιτισμού. Η προσπάθεια ελέγχου της εξουσίας σε βασικές περιοχές του κόσμου υπήρξε στυλοβάτης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής από τον Ψυχρό Πόλεμο.
Σήμερα, οι ρεβιζιονιστικές δυνάμεις βρίσκονται σε άνοδο και είναι αποφασισμένες να διαταράξουν την παγκόσμια τάξη. Η Ρωσία και το Ιράν έχουν κάνει καταστροφικά περιφερειακά παιχνίδια, ενώ η Κίνα προετοιμάζεται για τις δικές της κινήσεις στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και την Ταϊβάν. Οι ρεβιζιονιστικές δυνάμεις βλέπουν την Αμερική ως αδύναμη και σε παρακμή. Αυτό το οποίο θα κριθεί τους επόμενους μήνες, μέχρι τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου στην Αμερική και το αποτέλεσμά τους, είναι αν θα μπορέσει η Ουάσιγκτον να ανακτήσει την πρωτοβουλία και να αποκαταστήσει την ισορροπία.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, ότι η εξωτερική πολιτική του κ. Μπάιντεν δεν στέφθηκε με επιτυχία. Στην Ουκρανία, οι δυτικές διαμάχες και οι πολιτικές αστοχίες, έχουν αρχίσει να γέρνουν προς την πλευρά επικράτησης του Πούτιν, κάτι που ψιθυρίζεται πλέον σε όλη τη Δύση, αλλά κανείς δεν τολμά να το πει ανοικτά. Στη Μέση Ανατολή, καθώς το αρχικό κύμα συμπάθειας της Δύσης για το Ισραήλ μετά την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς εξασθενεί, οι εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός που θα άφηναν τη Χαμάς στον έλεγχο της Γάζας αυξάνονται σταθερά. Ακόμη πιο δυσοίωνο, οι πληρεξούσιοι του Ιράν στο Λίβανο, τη Συρία, την Υεμένη και το Ιράκ εντείνουν τις επιθέσεις τους, με τους Χούθι να επιτίθενται τώρα στο ειρηνικό εμπόριο στη ζωτικής σημασίας Ερυθρά Θάλασσα.
Ο Ινδο-Ειρηνικός είναι πιο ήσυχος τον τελευταίο καιρό, αλλά μόνο επειδή η Κίνα παραμένει προσηλωμένη στην υφέρπουσα κρίση στο εσωτερικό της. Παρόλα αυτά αργά, αλλά σταθερά, αυξάνει τις προκλήσεις με κατασκευή νέων νησιών και εξοπλισμό τους ως στρατιωτικές βάσεις, παρενόχληση αμερικανικών πλοίων και αεροπλάνων, αμφισβήτηση του εναέριου χώρου της Ταϊβάν, διοργάνωση ασκήσεων εισβολής και άλλα πολλά.
Αυτός δεν είναι ένας κόσμος που γίνεται όλο και πιο σταθερός και δεν είναι ένας κόσμος στον οποίο τα συμφέροντα ή αξίες της Δύσης, γίνονται πιο ασφαλή. Δεν είναι ένας κόσμος στον οποίο οι αντίπαλοι και οι εχθροί της Αμερικής και της Δύσης, δείχνουν σεβασμό για τον Αμερικανό Πρόεδρο και την Ουάσιγκτον. Δεν είναι ένας κόσμος στον οποίο οι φθίνουσες δυνάμεις αποτροπής της Αμερικής μπορούν για πολύ καιρό να συγκρατήσουν την αυξανόμενη παλίρροια της επιθετικότητας και του πολέμου.
Η πρόκληση για την Αμερική σήμερα, είναι να αποκαταστήσει την ισορροπία στον κόσμο. Η διαχείριση της ισραηλινής απάντησης στη Γάζα από την κυβέρνηση Μπάιντεν και ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία είναι ζωτικής σημασίας. Οι αντίπαλοι της Αμερικής παρακολουθούν. Η Ουάσιγκτον δεν μπορεί να είναι παθητική, στην υποστήριξή της προς τους συμμάχους. Δεν αρκεί να είσαι το οπλοστάσιο της δημοκρατίας.
Μιλάμε για μια θλιβερή ιστορία σε όλο τον κόσμο. Ο βρόχος καταστροφής είναι πραγματικός. Αν δεν αποκατασταθεί η αξιοπιστία της Ουάσιγκτον και η αξιοπιστία της αμερικανικής δημοκρατίας, που τόσο έντονα έχει πλήξει ο κ. Μπάντεν και η κυβέρνησή του, είναι βέβαιο ότι θα πρέπει να περιμένουμε περισσότερες συγκρούσεις και περισσότερες προκλήσεις.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνοhttps://www.thepresident.gr/2023/12/24/i-parakmi-mpainten-kai-i-palirroia-katastrofis-grafei-o-dimitris-apokis/
Αποτελεί βασικό κανόνα στη διεθνή σκακιέρα, ότι σε μια παγκόσμια σύγκρουση, η επιτυχία ή η αποτυχία σε μια περιοχή έχει άμεση και καθοριστική επίδραση στις άλλες. Είναι επίσης κρίσιμο στη διεθνή σκακιέρα, η πρόληψη της ανόδου ηγεμονικών δυνάμεων, των οποίων οι αρχές και τα ιδανικά αντιτίθενται σε ολόκληρη την πορεία του δυτικού πολιτισμού. Η προσπάθεια ελέγχου της εξουσίας σε βασικές περιοχές του κόσμου υπήρξε στυλοβάτης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής από τον Ψυχρό Πόλεμο.
Σήμερα, οι ρεβιζιονιστικές δυνάμεις βρίσκονται σε άνοδο και είναι αποφασισμένες να διαταράξουν την παγκόσμια τάξη. Η Ρωσία και το Ιράν έχουν κάνει καταστροφικά περιφερειακά παιχνίδια, ενώ η Κίνα προετοιμάζεται για τις δικές της κινήσεις στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και την Ταϊβάν. Οι ρεβιζιονιστικές δυνάμεις βλέπουν την Αμερική ως αδύναμη και σε παρακμή. Αυτό το οποίο θα κριθεί τους επόμενους μήνες, μέχρι τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου στην Αμερική και το αποτέλεσμά τους, είναι αν θα μπορέσει η Ουάσιγκτον να ανακτήσει την πρωτοβουλία και να αποκαταστήσει την ισορροπία.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, ότι η εξωτερική πολιτική του κ. Μπάιντεν δεν στέφθηκε με επιτυχία. Στην Ουκρανία, οι δυτικές διαμάχες και οι πολιτικές αστοχίες, έχουν αρχίσει να γέρνουν προς την πλευρά επικράτησης του Πούτιν, κάτι που ψιθυρίζεται πλέον σε όλη τη Δύση, αλλά κανείς δεν τολμά να το πει ανοικτά. Στη Μέση Ανατολή, καθώς το αρχικό κύμα συμπάθειας της Δύσης για το Ισραήλ μετά την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς εξασθενεί, οι εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός που θα άφηναν τη Χαμάς στον έλεγχο της Γάζας αυξάνονται σταθερά. Ακόμη πιο δυσοίωνο, οι πληρεξούσιοι του Ιράν στο Λίβανο, τη Συρία, την Υεμένη και το Ιράκ εντείνουν τις επιθέσεις τους, με τους Χούθι να επιτίθενται τώρα στο ειρηνικό εμπόριο στη ζωτικής σημασίας Ερυθρά Θάλασσα.
Ο Ινδο-Ειρηνικός είναι πιο ήσυχος τον τελευταίο καιρό, αλλά μόνο επειδή η Κίνα παραμένει προσηλωμένη στην υφέρπουσα κρίση στο εσωτερικό της. Παρόλα αυτά αργά, αλλά σταθερά, αυξάνει τις προκλήσεις με κατασκευή νέων νησιών και εξοπλισμό τους ως στρατιωτικές βάσεις, παρενόχληση αμερικανικών πλοίων και αεροπλάνων, αμφισβήτηση του εναέριου χώρου της Ταϊβάν, διοργάνωση ασκήσεων εισβολής και άλλα πολλά.
Αυτός δεν είναι ένας κόσμος που γίνεται όλο και πιο σταθερός και δεν είναι ένας κόσμος στον οποίο τα συμφέροντα ή αξίες της Δύσης, γίνονται πιο ασφαλή. Δεν είναι ένας κόσμος στον οποίο οι αντίπαλοι και οι εχθροί της Αμερικής και της Δύσης, δείχνουν σεβασμό για τον Αμερικανό Πρόεδρο και την Ουάσιγκτον. Δεν είναι ένας κόσμος στον οποίο οι φθίνουσες δυνάμεις αποτροπής της Αμερικής μπορούν για πολύ καιρό να συγκρατήσουν την αυξανόμενη παλίρροια της επιθετικότητας και του πολέμου.
Η πρόκληση για την Αμερική σήμερα, είναι να αποκαταστήσει την ισορροπία στον κόσμο. Η διαχείριση της ισραηλινής απάντησης στη Γάζα από την κυβέρνηση Μπάιντεν και ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία είναι ζωτικής σημασίας. Οι αντίπαλοι της Αμερικής παρακολουθούν. Η Ουάσιγκτον δεν μπορεί να είναι παθητική, στην υποστήριξή της προς τους συμμάχους. Δεν αρκεί να είσαι το οπλοστάσιο της δημοκρατίας.
Μιλάμε για μια θλιβερή ιστορία σε όλο τον κόσμο. Ο βρόχος καταστροφής είναι πραγματικός. Αν δεν αποκατασταθεί η αξιοπιστία της Ουάσιγκτον και η αξιοπιστία της αμερικανικής δημοκρατίας, που τόσο έντονα έχει πλήξει ο κ. Μπάντεν και η κυβέρνησή του, είναι βέβαιο ότι θα πρέπει να περιμένουμε περισσότερες συγκρούσεις και περισσότερες προκλήσεις.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνοhttps://www.thepresident.gr/2023/12/24/i-parakmi-mpainten-kai-i-palirroia-katastrofis-grafei-o-dimitris-apokis/
