Είναι κοινός τόπος ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει οξύ δημογραφικό πρόβλημα. Υπό το κράτος της ιδεοληψίας περί πολυπολιτισμικής κοινωνίας, κάποιες ελίτ στην Ελλάδα (και ευρύτερα στην Ευρώπη) θεωρούν ότι... το δημογραφικό θα λυθεί με τη μετανάστευση.
Κι όταν μιλάνε για μετανάστευση, αναφέρονται σ’ αυτή που συμβαίνει, δηλαδή την παράνομη κι ανεξέλεγκτη μετανάστευση μουσουλμάνων από την Ασία και την Αφρική.
Εγκλωβισμένοι στην ιδεοληψία περί πολυπολιτισμικής κοινωνίας, υποβαθμίζοντας ή και ισοπεδώνοντας την έννοια του έθνους, οι ίδιοι αυτοί κύκλοι, που κυριαρχούν στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, δείχνουν να μην διδάσκονται τίποτα από την παταγώδη διάψευση των ομοϊδεατών τους στην Ευρώπη. Μεταπολεμικά, οι Ευρωπαίοι φιλελεύθεροι πίστευαν ακράδαντα ότι η ένταξη των Ασιατών και Αφρικανών μεταναστών από τις πρώην αποικίες τους στην παραγωγική διαδικασία θα οδηγούσε σύντομα όχι μόνο στην κοινωνική ενσωμάτωση, αλλά και στην αφομοίωσή τους με ευεργετικές επιπτώσεις στο δημογραφικό της Γηραιάς Ηπείρου.
TOY ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ
ΠΗΓΗ SLPress
Είχαν αλαζονικά υποτιμήσει τη δύναμη της ισλαμικής ταυτότητας, τη δύναμη της πολιτισμικής διαφοράς. Χρειάστηκε να παρέλθουν δεκαετίες και να σπάσουν τα μούτρα τους για να αρχίσουν να προσγειώνονται ανωμάλως. Στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις έχουν παγιωθεί άτυπα γκέτο μουσουλμάνων που, αντί να λύνουν το δημογραφικό, λειτουργούν σαν παράλληλες μικροκοινωνίες, και μάλιστα σε αντίφαση με την ευρύτερη κοινωνία. Η ενσωμάτωση των μουσουλμανικών κοινοτήτων στις ευρωπαϊκές κοινωνίες είναι από πολύ δύσκολη έως αδύνατη. Δεν είναι τυχαίο ότι, σε πρώην αποικιοκρατικές χώρες, όπως η Βρετανία και η Γαλλία, όπου υπάρχουν μουσουλμανικές κοινότητες τρίτης και τέταρτης γενιάς, ο ισλαμικός φονταμενταλισμός αναπτύσσεται.
Ενδεικτική της ιδεοληψίας αυτών των κύκλων είναι η δήλωση του τότε προέδρου της Κομισιόν Γιούνκερ όταν η ισλαμική τρομοκρατία είχε πλήξει το Παρίσι και τις Βρυξέλλες. Είχε αναρωτηθεί δημοσίως με εμφανή έκπληξη πώς γίνεται νέοι μουσουλμάνοι που γεννήθηκαν στην Ευρώπη, φοίτησαν σε ευρωπαϊκά σχολεία και συμμετέχουν στην κοινωνική ζωή να γίνονται τζιχαντιστές. Στη συνέχεια, είχε ομολογήσει ότι καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει να επιδείξει επιτυχίες στον τομέα της ενσωμάτωσης των μουσουλμάνων, αλλά αντί να βγάλει το σωστό συμπέρασμα, υπεξέφυγε, αποδίδοντας την εν λόγω αποτυχία σ’ όσους αρνούνται να αποδεχθούν και να ενσωματώσουν τους μουσουλμάνους που βρίσκονται πολλά χρόνια στην Ευρώπη!
Η ερμηνεία του είναι δέσμια της “πολιτικής ορθότητας” και ως εκ τούτου απελπιστικά μονομερής. Προφανώς, υπάρχουν ξενοφοβικές και ρατσιστικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Προφανώς, υπάρχουν διακρίσεις. Δεν είναι, όμως, αυτός ο βασικός και πολύ περισσότερο ο αποκλειστικός λόγος της μη ενσωμάτωσης των μουσουλμάνων. Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις σουνιτών με καλές σπουδές και καριέρες στη Δύση, οι οποίοι για ιδεολογικούς λόγους προσχώρησαν στον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Όπως, επίσης, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις νεαρών μουσουλμάνων που προέρχονται από υποβαθμισμένες συνοικίες και έχουν ποινικό μητρώο, οι οποίοι βρήκαν νόημα ζωής στον ισλαμικό φονταμενταλισμό και στη συνέχεια κάποιοι από αυτούς στρατεύθηκαν στην ισλαμική τρομοκρατία.
Υποτίμηση του Ισλάμ
Παρά τα μαθήματα που μας δίνει η πραγματικότητα, οι υποστηρικτές του μοντέλου της πολυπολιτισμικής κοινωνίας –όλοι αυτοί που υποστηρίζουν πως οι μουσουλμάνοι μετανάστες θα λύσουν το δημογραφικό πρόβλημα της Ευρώπης– συνεχίζουν να υποτιμούν την ιδιαιτερότητα και τη δύναμη της ισλαμικής ταυτότητας. Αγνοούν ότι το Ισλάμ δεν είναι απλή θρησκεία. Είναι ταυτοχρόνως και δικαιικό σύστημα που καθορίζει τον τρόπο ζωής των πιστών. Δικαιικό σύστημα, μάλιστα, ασύμβατο με τις φιλελεύθερες συνταγματικές αρχές, με το νομικό πολιτισμό και με τα ήθη των δυτικών κοινωνιών.
Για τον πιστό μουσουλμάνο που ζει στη Δύση, η ασυμβατότητα αυτή είναι πηγή αντιφάσεων. Ή θα πρέπει να παραβιάζει την πίστη του ή θα πρέπει να παραβιάζει τις νομικές υποχρεώσεις που έχει ως πολίτης. Συνήθως, αυτές τις αποδέχεται μόνο προσχηματικά. Για τον φανατικό ισλαμιστή δεν υφίσταται καν αντίφαση. Γι’ αυτόν σημείο αναφοράς είναι το Κοράνι και η σαρία (ισλαμικός νόμος). Το σύνταγμα και οι νόμοι του δυτικού κράτους στο οποίο ζει είναι απορριπτέοι και περιφρονητέοι. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όποιος προσχωρεί στον ισλαμικό φονταμενταλισμό δεν είναι απλός παραβάτης ενός νόμου. Είναι αρνητής συνολικά των δυτικών αξιών, καθώς και των νομικών και ηθικών παραγώγων τους. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
.jpg)
