ΔΟΥΒΛΙΝΟ —Οι Ιρλανδοί ψηφοφόροι μετά από δημοψήφισμα απορρίπτουν την προσπάθεια να επαναδιατυπωθεί η άποψη του Συντάγματος ...του 1937 για τις γυναίκες και την οικογένεια και επιλέγουν τις παραδοσιακές αξίες τις οποίες τορπίλισαν πρόσφατα οι Έλληνες πολιτικοί καθ΄υπόδειξη του WEF και της Ατζέντας 2030.
By Wrong Man
Το αποτέλεσμα σημαίνει ότι το Σύνταγμα του 1937 θα συνεχίσει να κηρύσσει τον γάμο ως προϋπόθεση για κάθε οικογένεια, ενώ η αξία των γυναικών στην κοινωνία προέρχεται από την εκτέλεση «καθηκόντων στο σπίτι».
Αυτό αναφέρει το ρεπορτάζ του Shawn Pogatchnik στο Politico.
Aυτό μεταφράζεται ως εξής στα ελληνικά.
Πρώτον για ένα μείζον θέμα όπως η οικογένεια και οι gay γάμοι καλό θα ήταν να γίνεται δημοψήφισμα.
Και δεύτερον, οι πολίτες της Ιρλανδίας δεν θέλουν να υπάρξει κανενός είδους επαναδιατύπωση στον ορισμό της οικογένειας όπως αυτός έχει καθορισθεί από το Σύνταγμα του 1937!
Η Ιρλανδική κυβέρνηση σε αντίθεση με την ελληνική έθεσε ένα θεμελιώδες ζήτημα για την ύπαρξη της ανθρωπότητας στη βούληση των πολιτών και δεν εκτέλεσε τυφλά τις υποδείξεις μετανθρωπισμού της Ατζέντας 2030 (WEF-OHE) που έχει στόχο τη μείωση του δυτικού πληθυσμού μέσα από το χτύπημα με πάσης φύσεως εργαλεία στη παραδοσιακή οικογένεια.
Η επιλογή της Ιρλανδικής κυβέρνησης να προσφύγει στη λαική βούληση μέσα από δημοψήφισμα για το θεσμό της οικογένειας έρχεται σε αντίθεση με την θανάσιμη προθυμία που έδειξαν οι Ελληνες βουλευτές στη ταύτισή τους με την συντριβή της οικογένειας και την μείωση του πληθυσμού όπως την υπαγορεύουν συγκεκριμένες elites.
Αυτά συμβαίνουν στην Ιρλανδία την ώρα που στα εγχώρια-ελληνικά ΜΜΕ χορηγούμενα από το κράτος και από εταιρίες -οι οποίες αυτοκτονούν πετώντας τα λεφτά τους απευθείας και διά μέσω media shops σε ΜΜΕ που υποστηρίζουν την Γενοκτονία του δυτικού πληθυσμού-γίνονται θέμα το κάθε πικραμένο gay ζευγάρι ανδρών ή ζεύγος λεσβιών ή πάσης φύσεως πογκολίνοι που απονέμουν στον εαυτό τους όποιο φύλο και είδος επιθυμούν και στη συνέχεια απαιτούν να τεκνοποιήσουν με παρένθετη πογκολίνα και αυτή την επιθυμία αναλαμβάνει ο Έλληνας πρωθυπουργός να την κάνει Νόμο του κράτους με τους δίχως προσωπικότητες βουλευτές να υπερψηφίζουν την κάθε κουλαμάρα του Klaus Schwab διευκολύνοντας έτσι την επιβολή της εν εξελίξει ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ καταλύοντας κάθε έννοια Δημοκρατίας.
Η προσπάθεια για απόρριψη της γλώσσας της εποχής του 1930 αποτυγχάνει καθώς το κοινό απορρίπτει τις προτεινόμενες τροπολογίες ως πολύ αδύναμες και ανοιχτές σε βρώμικες δικαστικές διαμάχες. Αυτό συνέβη στην Ιρλανδία.
Καταμέτρηση και δήλωση του δημοψηφίσματος για την ενημέρωση του ορισμού της οικογένειας στην Ιρλανδία
Το αποτέλεσμα σημαίνει ότι το σύνταγμα του 1937 θα συνεχίσει να κηρύσσει τον γάμο ως προϋπόθεση για κάθε οικογένεια, ενώ η αξία των γυναικών στην κοινωνία προέρχεται από την εκτέλεση «καθηκόντων στο σπίτι».
Η προσπάθεια της Ιρλανδίας να αφαιρέσει τις “ντεμοντέ” οικογενειακές αξίες από το σύνταγμά της υπέστη διπλή ήττα το Σάββατο καθώς οι ψηφοφόροι απέρριψαν τις προσφερόμενες τροποποιήσεις ως τρελά ασαφείς και απειλητικές για τα δικαιώματα ιδιοκτησίας-σύμφωνα με το το ρεπορτάζ του Politico.
Οι ηγέτες της τρικομματικής κυβέρνησης της Ιρλανδίας παραδέχθηκαν την ήττα καθώς οι πρόωρες επιστροφές από τα δημοψηφίσματα της Παρασκευής επιβεβαίωσαν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων είπε «όχι» στις προτεινόμενες αντικαταστάσεις για συνταγματικές ρήτρες για το γάμο και την οικογενειακή φροντίδα.
Στα τελικά αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν το βράδυ του Σαββάτου 10 Μαρτίου 2024, η τροπολογία για την αλλαγή του συνταγματικού ορισμού της οικογένειας απορρίφθηκε από το 67,7% των ψηφοφόρων.
Οι προτεινόμενες αλλαγές σχετικά με την οικογενειακή μέριμνα πήραν μια ακόμη πιο σκληρή αποδοκιμασία, με 73,9% κατά – τη μεγαλύτερη ήττα μιας τροπολογίας στην Ιρλανδική συνταγματική ιστορία.
Το αποτέλεσμα σημαίνει ότι το Ιρλανδικό Σύνταγμα του 1937, το νομικό θεμέλιο για το ιρλανδικό κράτος, θα συνεχίσει να κηρύσσει τον γάμο ως προϋπόθεση για κάθε οικογένεια, ενώ η αξία των γυναικών στην κοινωνία προέρχεται από την εκπλήρωση «καθηκόντων στο σπίτι».
Η κυβέρνηση, με την υποστήριξη όλων των κομμάτων της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ήθελε το κοινό να αποδεχθεί δύο τροπολογίες.
Η μία αναγνώριζε ότι τα άτομα σε «άλλες ανθεκτικές σχέσεις» θα μπορούσαν επίσης να σχηματίσουν οικογενειακές μονάδες. Η έτερη ότι η παροχή φροντίδας πρέπει να είναι ευθύνη της ευρύτερης οικογένειας, όχι μόνο της μητέρας.
Αλλά η κυβέρνηση αγωνίστηκε να καθορίσει τι μπορεί να σημαίνει «άλλες διαρκείς σχέσεις» σε νομικές διαμάχες, ενισχύοντας τους φόβους των συντηρητικών σε αυτή την ιδιοκτησιακή γη ότι τα δικαιώματα κληρονομιάς μπορεί να γίνουν διευρυνόμενο πεδίο μάχης με αποξενωμένες συζύγους, φίλες και άλλες σχέσεις.
Προς εκνευρισμό της αριστεράς, η κυβέρνηση αρνήθηκε επίσης να τροποποιήσει την ενότητα «γυναίκες στο σπίτι» που επικρίθηκε εδώ και καιρό χρησιμοποιώντας πιο έντονη γλώσσα που περιέχεται σε συστάσεις από μια συνέλευση πολιτών το 2021 και μια κοινοβουλευτική επιτροπή για την ισότητα των φύλων το 2022.
Αντίθετα, ο πρωθυπουργός Leo Varadkar αποκάλυψε διαφορετικές προτάσεις τον Δεκέμβριο που απέφευγαν πολλά από αυτά που επεδίωκε η πανκομματική επιτροπή.
Αυτά τα κείμενα διαβιβάστηκαν βιαστικά από το κοινοβούλιο τον επόμενο μήνα με συζήτηση μόνο λίγων ωρών και χωρίς λεπτομερή έλεγχο της επιτροπής. Η ψηφοφορία είχε προγραμματιστεί να συμπέσει με την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Εξέχοντες ακτιβιστές για τα δικαιώματα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες και τα παιδιά με ειδικές ανάγκες έκαναν εκστρατεία ενάντια στο σχέδιο της κυβέρνησης επειδή άφηνε την οικογένεια υπεύθυνη για τη φροντίδα, ενώ το κράτος θα «προσπαθούσε» να τους υποστηρίξει.
Η αιτία της κυβέρνησης ζημίωσε την παραμονή της δημοσκόπησης διαρροή εσωτερικών συμβουλών από τη γενική εισαγγελέα της, Rossa Fanning, προειδοποιώντας ότι οι τροπολογίες περιείχαν αμφισβητήσιμη γλώσσα που θα μπορούσε να δημιουργήσει εκπλήξεις στα δικαστήρια.
«Φαινόταν να μην ενδιαφέρεται καθόλου η κυβέρνηση να ακούσει τις ανησυχίες για τη διατύπωση και ίσως λίγη αλαζονεία να πιστέψει ότι οι ψηφοφόροι θα παρασυρθούν σε ένα κύμα φεμινισμού την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και απλώς θα περνούσαν αυτά τα δύο δημοψηφίσματα», είπε η Laura Cahillane, αναπληρωτής καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Limerick.
«Είδατε πολύ λίγη εκστρατεία από την πλευρά του «ναι» και πολύ λίγη προσπάθεια να καθησυχάσετε τους ανθρώπους για όλες αυτές τις ανησυχίες που προκύπτουν από την πλευρά του «όχι»», είπε. «Όταν οι άνθρωποι είναι μπερδεμένοι, είναι πιο πιθανό να απορρίψουν την αλλαγή».
kourdistoportocali.com
