Στις περισσότερες αναφορές για τον πόλεμο στη Γάζα ο πόλεμος δεν ξεκινά από εκεί που ξεκίνησε. Ο πόλεμος δεν άρχισε στη Γάζα. Ο πόλεμος ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου 2023, ακριβώς πενήντα χρόνια μετά από την εισβολή της Αιγύπτου και της Συρίας στο Ισραήλ. Παλαιστίνιοι τρομοκράτες της Χαμάς διέπραξαν μια αδιανόητη ανθρωποσφαγή στο Ισραήλ. Βιντεοσκόπησαν τους εαυτούς τους σαν να ήταν ήρωες και πανηγύρισαν για το αιματοκύλισμα. Οι νικητήριοι πανηγυρισμοί συνεχίστηκαν στη Γάζα, όπου οι τρομοκράτες έσυραν τους βάναυσα κακοποιημένους ομήρους και τους παρουσίασαν ως λάφυρα πολέμου στον περιχαρή παλαιστινιακό πληθυσμό. Αυτή η μακάβρια ικανοποίηση έφτασε ως το Βερολίνο. Στο Νοϊκέλν [την πιο hip συνοικία του Βερολίνου] γιόρτασαν το γεγονός με χορούς στους δρόμους και η παλαιστινιακή οργάνωση Σαμιντούν μοίρασε γλυκά. Το Ίντερνετ βούιξε από περιχαρή σχόλια.
Περισσότεροι από 1.200 άνθρωποι πέθαναν στη σφαγή. Ύστερα από βασανιστήρια, ακρωτηριασμούς και βιασμούς, 239 άτομα απήχθησαν. Αυτή η σφαγή[1] της Χαμάς συνιστά πλήρη εκτροχιασμό από τον πολιτισμό. Υπάρχει μια αρχαϊκή φρίκη σε αυτή τη δίψα για αίμα που δεν θεωρούσα πλέον δυνατή στις μέρες μας. Αυτή η σφαγή έχει το μοτίβο της εξόντωσης μέσω πογκρόμ, ένα μοτίβο που οι Εβραίοι γνωρίζουν εδώ και αιώνες. Αυτός είναι ο λόγος που ολόκληρη η χώρα τραυματίστηκε ψυχικά, επειδή ο σκοπός της ίδρυσης του κράτους του Ισραήλ ήταν η προστασία των Ισραηλιτών από τέτοια πογκρόμ. Και ως τις 7 Οκτωβρίου θεωρούσαν ότι η χώρα τους ήταν προστατευμένη. Έστω κι αν η Χαμάς κάθεται στον σβέρκο του κράτους του Ισραήλ από το 1987. Το Καταστατικό της Χαμάς[2][1988] διακηρύσσει απερίφραστα ότι ο στόχος ήταν η καταστροφή των Εβραίων και ότι «Ο θάνατος για χάρη του Αλλάχ είναι η πιο υψηλή επιθυμία του[ς]».[3]
Μολονότι έκτοτε έχουν γίνει αλλαγές στο Καταστατικό, είναι σαφές πως τίποτε δεν έχει αλλάξει στη νοοτροπία: η καταστροφή των Εβραίων και η καταστροφή του Ισραήλ παραμένουν στόχος και διακαής επιθυμία της Χαμάς. Είναι ακριβώς όπως στο Ιράν. Στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν η καταστροφή των Εβραίων αποτελεί επίσης κρατικό δόγμα από την ίδρυσή της, δηλαδή από το 1979.
Όταν μιλάμε για την τρομοκρατία της Χαμάς πρέπει πάντοτε να συμπεριλαμβάνουμε το Ιράν στη συζήτηση. Και οι δύο διαπνέονται από τις ίδιες αρχές, γι’ αυτό και ο Μεγάλος Αδελφός Ιράν χρηματοδοτεί, οπλίζει και έχει κάνει τον μικρό αδερφό Χαμάς πρωτοπαλίκαρό του. Και οι δύο αποτελούν αμείλικτες δικτατορίες. Και ασφαλώς γνωρίζουμε πως όλοι οι δικτάτορες γίνονται πιο ακραίοι όσο περισσότερο κυβερνούν. Σήμερα, η κυβέρνηση του Ιράν αποτελείται αποκλειστικά από σκληροπυρηνικούς. Το κράτος των μουλάδων, με τους Φρουρούς της Επανάστασης, είναι μια αδίστακτη στρατιωτική δικτατορία με επεκτατικές τάσεις. Η θρησκεία δεν είναι τίποτε παραπάνω από καμουφλάζ, ένας «φερετζές». Πολιτικό Ισλάμ σημαίνει περιφρόνηση για την ανθρωπιά, δημόσια μαστιγώματα, θανατικές καταδίκες και εκτελέσεις στο όνομα του Αλλάχ. Το Ιράν έχει εμμονή με τον πόλεμο, αλλά ταυτόχρονα υποκρίνεται ότι δεν φτιάχνει πυρηνικά όπλα, αν και ο ιδρυτής τής αυτοαποκαλούμενης θεοκρατίας, ο Αγιατολάχ Χομεϊνί, εξέδωσε ένα θρησκευτικό διάταγμα, μια φετφά που δήλωνε ότι τα πυρηνικά όπλα δεν συνάδουν με τον Ισλαμισμό.
Το 2002, διεθνείς επιθεωρητές είχαν ήδη αποκαλύψει στοιχεία για ένα μυστικό πρόγραμμα πυρηνικών όπλων στο Ιράν. Ένας Ρώσος κλήθηκε να κατασκευάσει τη βόμβα. Ο ειδικός από το σοβιετικό ερευνητικό πυρηνικό πρόγραμμα εργάστηκε στο Ιράν για χρόνια. Φαίνεται ότι το Ιράν επιδιώκει να επιτύχει πυρηνική αποτροπή, ακολουθώντας το παράδειγμα της Βόρειας Κορέας – κι αυτή η σκέψη είναι τρομακτική. Ιδίως για το Ισραήλ, αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο.
Η εμμονή των μουλάδων και της Χαμάς με τον πόλεμο είναι τόσο κυρίαρχη που –όσον αφορά την εξολόθρευση των Εβραίων– υπερβαίνει ακόμη και το θρησκευτικό σχίσμα Σιιτών και Σουνιτών. Όλα τα υπόλοιπα υπάγονται σε αυτή την εμμονή με τον πόλεμο. Ο πληθυσμός εγκαταλείπεται εσκεμμένα στη φτώχεια, ενώ ταυτόχρονα ο πλούτος της ηγεσίας της Χαμάς αυξάνεται ανυπολόγιστα – στο Κατάρ, ο Ισμαήλ Χανίγια λέγεται ότι έχει δισεκατομμύρια στη διάθεσή του. Και η περιφρόνηση για τον άνθρωπο δεν έχει όρια. Για τον πληθυσμό δεν μένει σχεδόν τίποτα πέρα απ’ το να μεταβληθούν σε μάρτυρες. Στρατός και θρησκεία ως όργανα επιτήρησης χωρίς στεγανά. Δεν υπάρχει κυριολεκτικά ο παραμικρός χώρος για αντίθετες απόψεις εντός της παλαιστινιακής πολιτικής στη Γάζα.[4] Η Χαμάς έχει εκδιώξει όλα τα άλλα πολιτικά ρεύματα από τη Λωρίδα της Γάζας[5] με απίστευτη βαναυσότητα. Ύστερα από την απόσυρση του Ισραήλ από τη Λωρίδα της Γάζας[6]το 2007, μέλη της Φατάχ πετάχτηκαν από την ταράτσα ενός δεκαπενταώροφου κτιρίου προς παραδειγματισμό. H X. Μύλλερ είναι από τους σπουδαιότερους σύγχρονους γερμανόφωνους συγγραφείς, κάτοχος του Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας (2009). Έγραψε πρόσφατα μια σοκαριστική προειδοποίηση για τη Δύση – για την παραφροσύνη που έχει καταλάβει τμήματα των δυτικών κοινωνιών από τότε που η Χαμάς επιτέθηκε στο Ισραήλ.
