Η Γερμανία ασπάζεται εδώ και χρόνια την ιδεολογία της «πράσινης ενέργειας» και μιας οικονομίας μηδενικών εκπομπών άνθρακα - μια κοινωνία που δεν εκπέμπει πλέον CO2.Οι Γερμανοί φαίνονται πάντα σοβαροί σε αυτό που πιστεύουν.
Μόλις υιοθετήσουν μια ιδεολογία, μπορεί να είναι δύσκολο να αλλάξουν γνώμη, αυτό είναι το εθνικό τους χαρακτηριστικό .
Έτσι ήρθε στην εξουσία η καγκελάριος Angela Merkel (2005 - 2021).
Πολλοί ξεχνούν ότι δεν προέκυψε από την άκρα πράσινη αριστερά, αν και αν κρίνουμε από την πολιτική της, θα μπορούσε να το υποθέσει κάποιος.
Προερχόταν, μάλιστα, από το CDU/CSU, το «κεντροδεξιό» κόμμα της Γερμανίας.
Το ιστορικό της πολιτικής Merkel είναι ξεκάθαρο:
1) ο δημογραφικός εξισλαμισμός της Γερμανίας ανοίγοντας τις πόρτες της σε μια πλημμύρα μεταναστών ξένων προς τη γερμανική κουλτούρα και προφανώς χωρίς κανένα ενδιαφέρον να την απορροφήσει.
2) Η εξάρτηση της ενέργειας της Γερμανίας στη Ρωσία,
3) η καταστροφή της πυρηνικής κληρονομιάς της Γερμανίας.
Αν η Merkel ήταν πράκτορας του ρωσικού καθεστώτος - το οποίο την εκπαίδευσε – δεν θα ενεργούσε πολύ διαφορετικά.
Η φτωχοποίηση
Με την αποχώρηση της Merkel, η Γερμανία βρίσκεται σε μια επιταχυνόμενη τροχιά φτωχοποίησης.
Σύμφωνα με τη Süddeutsche Zeitung, το γερμανικό υπουργείο Οικονομίας προβλέπει τώρα συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 0,2% για το 2024, αντιστρέφοντας την προηγούμενη πρόβλεψή του για ανάπτυξη 0,3%.
Η Γερμανία αντιμετωπίζει επίσης βιομηχανικό αφανισμό.
Η BASF, για παράδειγμα, ναυαρχίδα του βιομηχανικού τομέα της Γερμανίας από το 1865, συμβολίζει την κατασκευαστική δύναμη του έθνους.
Με σχεδόν 400 εγκαταστάσεις παραγωγής σε 80 χώρες, η καρδιά της παραμένει στο Ludwigshafen της Γερμανίας, όπου λειτουργεί ένα τεράστιο συγκρότημα με 200 εργοστάσια και απασχολεί περίπου 39.000 άτομα.
Ωστόσο, αυτός ο κόμβος έχει τεθεί πρόσφατα στο επίκεντρο των προκλήσεων της BASF.
Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών, η εταιρεία έκλεισε μια από τις δύο μονάδες αμμωνίας της και αδράνεια αρκετές άλλες σε αυτήν την τοποθεσία λόγω της έλλειψης ανταγωνιστικότητάς τους, με αποτέλεσμα την απώλεια 2.500 θέσεων εργασίας, εξηγεί η Chemical and Engineering News. Η BASF παρουσίασε επίσης σημαντική πτώση το 2023, με τις πωλήσεις να μειώνονται κατά 21,1% και τα προσαρμοσμένα κέρδη να βυθίζονται κατά 60,1%.
Προσθέτοντας σε αυτά τα δεινά, η BASF ανακοίνωσε πρόσφατα σχέδια για μείωση του κόστους κατά 1,1 δισεκατομμύρια δολάρια επιπλέον στο Ludwigshafen, προμηνύοντας περαιτέρω περικοπές θέσεων εργασίας.
Δεν πήρε το μάθημα η Δεξιά…
Ως αποτέλεσμα αυτής της βιομηχανικής καταστροφής, το γερμανικό κατεστημένο βρίσκεται αντιμέτωπο με μια δημοκρατική εξέγερση από αυξανόμενα τμήματα του λαού του, όπως έδειξαν οι πρόσφατες περιφερειακές εκλογές στη Θουριγγία, τη Σαξονία και το Βρανδεμβούργο, που είδαν το κύμα του ακροδεξιού κόμματος AfD, το οποίο απαιτεί από τη Γερμανία να αποχαιρετήσει τους μύθους της πράσινης ενέργειας που καταστρέφουν τη βιομηχανία της.
Θα ήλπιζε κανείς ότι η γερμανική δεξιά θα έπαιρνε μερικά μαθήματα από την καταστροφή της Merkel.
Δεν έχει.
Οι δημοσκοπήσεις και οι πρόσφατες περιφερειακές εκλογές φαίνεται να συμφωνούν, προβλέποντας καταστροφή για την αριστερά, ενώ το κεντροδεξιό CDU/CSU και το δεξιό AfD βρίσκονται σε άνοδο.
Ενώ η λογική απαιτεί να κυβερνούν η κεντροδεξιά και η δεξιά, που έχουν από κοινού μεγάλη πλειοψηφία -- οι πολιτικές τους συγκλίσεις, είτε για τη μετανάστευση είτε για την ενέργεια, είναι πολλές - η κεντροδεξιά έχει καταστήσει σαφή την απόλυτη άρνησή της να κυβερνήσει με την AfD, με οποιονδήποτε τρόπο.
Αυτό αναγκάζει το CDU να εξετάσει το ενδεχόμενο να κυβερνήσει αύριο με τους Πράσινους, την πιο ριζοσπαστική άκρα αριστερά της Ευρώπης (μαζί με τους Βέλγους και Γάλλους περιβαλλοντολόγους) - το κόμμα που αντιτίθεται περισσότερο στο CDU στα ζητήματα της μετανάστευσης, του περιβάλλοντος και της προτεραιότητας στα πυρηνικά ενέργεια.
Το καταστροφικό κίνημα των Πρασίνων
Το κίνημα που ευθύνεται για την καταστροφή των ενεργειακών πόρων της Γερμανίας και άμεσος συνεργός του ρωσικού καθεστώτος και υπό την αιγίδα του -οι Πράσινοι -- που υπέγραψαν και γιόρτασαν την διάλυση των πυρηνικών σταθμών της Γερμανίας στη μέση του πολέμου στην Ουκρανία μετά την καταστροφή του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2, πυρηνικοί σταθμοί που εξακολουθούσαν να λειτουργούν και θα μπορούσαν να συνεχίσουν να παράγουν φθηνή ενέργεια για χρόνια.
Ετοιμάζεται πράγματι το CDU να κλείσει τα σύνορα με αυτούς που θέλουν να καταργήσουν τα σύνορα; να στείλει πίσω μετανάστες που δεν μπορούν να ενσωματωθούν παρά την αντίθεση των Πρασίνων στην απέλαση. να μειώσει τις τιμές της ενέργειας με τους συντάκτες των ίδιων των πολιτικών που προκάλεσαν την έκρηξη των τιμών καταρχήν και να αντιμετωπίσει τον ισλαμισμό με τη βοήθεια των πιο αφοσιωμένων συμμάχων του;
Αυτή η συνεργασία διευκολύνεται από μια τεράστια ιδεολογική σύγκλιση: τόσο το CDU όσο και οι Πράσινοι πιστεύουν στην αναγκαιότητα του Energiewende (της «ενεργειακής μετάβασης»).
Η εξάλειψη των ορυκτών καυσίμων και της πυρηνικής ενέργειας πρόκειται να αντικατασταθεί από τις «ανανεώσιμες πηγές ενέργειας» - κυρίως αιολική και ηλιακή -- οι οποίες δεν έχουν σταθερή προσφορά, συχνά απροσδόκητες και περιορισμένης πρακτικής χρήσης.
Ο άνεμος και ο ήλιος επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τις καιρικές συνθήκες.
Τα ηλιακά πάνελ παράγουν λιγότερο τις συννεφιασμένες μέρες και οι ανεμογεννήτριες παράγουν λιγότερα σε περιόδους νηνεμίας.
Αυτή η μεταβλητότητα καθιστά δύσκολη τη διασφάλιση σταθερής παραγωγής ενέργειας.
Το κεντροδεξιό CDU υποστηρίζει την οικονομία της αγοράς, την Ατλαντική συμμαχία και τη γερμανική βιομηχανία -- αλλά επίσης τηρεί την ιδεολογία των περιβαλλοντολόγων. Αυτή η άποψη βοηθά να εξηγηθεί γιατί το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (EPP), η μεγαλύτερη πολιτική ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο -- στο οποίο συμμετέχει το CDU ένα κόμμα μέλος -- διόρισε την Ursula von der Leyen επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Υπό την ηγεσία της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οικονομία καταρρέει, η βιομηχανία εξαφανίζεται και ο ισλαμισμός πολλαπλασιάζεται. Υποτίθεται ότι όλα αυτά δεν έχουν σημασία γιατί οι Ευρωπαίοι έχουν το Άγιο Δισκοπότηρο: την «ενεργειακή μετάβαση» σε μια Ευρώπη «μηδενικών εκπομπών άνθρακα» και περισσότερους κανονισμούς από όλους τους άλλους πολιτισμούς μαζί.
Δυστυχώς, αυτή η πολιτική είναι ένας απόλυτος μύθος.
Η «Ευρώπη μηδενικού άνθρακα», μια φυσική αδυναμία, δεν θα συμβεί ποτέ. Ακόμα κι αν το έκανε, δεν θα είχε καμία διαφορά στην παγκόσμια έκρηξη στις εκπομπές CO2. Η Ευρώπη ευθύνεται για μόλις το 8% των παγκόσμιων εκπομπών CO2.
Ακόμη και αν η Ευρώπη έπαυε να υπάρχει, θα είχε μικρή διαφορά στις παγκόσμιες εκπομπές CO2.
Θα συνέχιζαν να αναπτύσσονται και στις πέντε ηπείρους.
Η καταστροφή της ευρωπαϊκής βιομηχανίας από τη γερμανική δεξιά δεν θα είχε καμία επίδραση στο κλίμα - μηδέν.
Σήμερα, με τους περιβαλλοντολόγους να διαλαλούν την «κοινωνία με μηδενικές εκπομπές άνθρακα» και «100% ανανεώσιμες πηγές ενέργειας», η Γερμανία έχει εγκλωβιστεί σε μύθους ελάχιστα καλύτερους από το Lebensraum (ζωτικός χώρος) του προηγούμενου αιώνα.
Σήμερα, όπως και χθες, αυτοί οι μύθοι κινδυνεύουν να καταστρέψουν την καταστροφή όχι μόνο της Γερμανίας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης.
Για να βγάλουν τη Γερμανία και την Ευρώπη από αυτό το χάλι, δεν θα ήταν πιο εποικοδομητικό για το CDU να σκεφτεί να συγκυβερνήσει με το AfD;
wwww.bankingnews.gr
