.jpg)
Kαι ο πρώην ΥΠΕΞ πασχίζει να σημάνει κόκκινο συναγερμό_παρότι ούτε ο ίδιος μπορεί να διανοηθεί το μέγεθος της Γενοκτονίας της δυτικής οικογένειας και τον ρόλο των Ε.Ε. και ΝΑΤΟ σε όλο αυτό για χάρη της μεγάλης επαναφοράς. Παρόλα αυτά-παραμένοντας ταυτόχρονα “συστημικός” προσθέτει την κραυγή αγωνίας για την τύχη του Ελληνισμού και της χώρας μας καθώς η διαταραγμένη ελληνική διπλωματία άγεται και φέρεται από την Σ. των Αφοί Μουσουλμάνοι και τον Μ.Δ Tayyip Erdoğan.
Γράφει λοιπόν ο Γιάννης Βαληνάκης σε μία σειρά αναρτήσεών του στο X.>
Τώρα στρατευόμαστε και υπέρ της μεταρρύθμισης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ώστε να συμμετάσχει ως ΜΟΝΙΜΟ ΜΕΛΟΣ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΒΕΤΟ και η Τουρκία!! Τι άλλο θα δούμε!! Έχουμε ξεφύγει εντελώς…Έλεγα συχνά σε φοιτητές μου ότι αν δεν κινηθούμε έξυπνα, η Τουρκία θα παρακαθήσει στο τραπέζι της άμυνας της ΕΕ καρεκλάκι. Τώρα βλέπω να συμμετέχει με πολυθρόνα! Και δεν φαντάστηκα ποτέ ότι θα γινόταν με ελληνική αφωνία, χωρίς αντίσταση ή εξασφάλιση κρίσιμων ανταλλαγμάτων!
-Ο προεδρεύων της ΕΕ Tusk: «να γίνει η ευρωπαΐκή προοπτική για την Τουρκία [ΣΣ: εννοεί συμμετοχή αλα καρτ και στα μέτρα της, μόνο με οφέλη] όλο και πιο πραγματική και να αντιμετωπίζεται σοβαρά από όλους τους Ευρωπαίους εταίρους [ΣΣ: δηλ. και από εμάς] στην Ευρώπη».
-Ο ΓΓ ΝΑΤΟ Rute καλεί τους ηγέτες της ΕΕ [ΣΣ: και ] «να παραμερίσουν τις διαφορές τους με την Τουρκία για να προωθήσουν την αμυντική συνεργασία». Θυμίζω εδώ ότι ο #Εrdogan απαίτησε για να συναινέσει στην εκλογή του ως ΓΓ να κάμψει τις αντιρρήσεις Ελλάδας και Κύπρου για είσοδο της Τουρκίας μέσω ΝΑΤΟ στην άμυνα της ΕΕ.
-Όλα πλέον φαίνεται να μπαίνουν στη θέση τους. Ο #ανασχηματισμός είναι απείρως πιο σημαντικός.
Καταιγισμός ανησυχητικών εξελίξεων στην άμυνα:
1.δεν στοχεύει την Τουρκία αλλά τη Ρωσία
2. καθιστά την Τουρκία πρωταγωνιστή με «ειδική σχέση» στα μέτρα της
3. αφορά αμυντικές βιομηχανίες όπου υστερούμε
4. στηρίζει χώρα εκτός ΕΕ όχι τα κράτη μέλη Ελλάδα-Κύπρο
5.η απόσυρση από Ευρώπη δεν ενισχύει τον Ελληνισμό.
1. Από εθνική σκοπιά, μας ενδιαφέρει το υπό διαμόρφωση ευρωπαικό αμυντικό σύστημα ως ασπίδα κατά της Ρωσίας ή της Τουρκίας; Αν πρόκειται για την δεύτερη, τότε γιατί σε όλα τα σχετικά συνοδευτικά κείμενα που υπογράψαμε (Στρατηγική Πυξίδα, Ναυτική Στρατηγική κλπ) αναφέρεται μόνο η Ρωσία και πουθενά η Τουρκία, έστω ως αστερίσκος διαφωνίας δύο κράτη-μέλη; Τι νόημα έχει ένας ευρωπαικός αντιβαλλιστικός θόλος αν τον συν-σχεδιάζει η Άγκυρα;
2. Οι άτυπες «συμμαχίες των προθύμων» επιτρέπουν να αποκλείονται τα απρόθυμα κράτη μέλη αλλά να συμμετέχουν χώρες μη-μέλη. Οδηγούν έτσι σε αποδυνάμωση της ΕΕ και περιθωριοποίηση της χώρας μας σε ένα κόσμο των ισχυρών. Επιπλέον, εξυφαίνεται «στα μουλωχτά» «ειδική σχέση ΕΕ-Τουρκίας» που εξελίσσεται στα μέτρα όλων πλην ημών: στρατηγικά, εξοπλιστικά, τεχνολογικά, διπλωματικά κλπ οφέλη για την Τουρκία με επιλεκτική διείσδυση στο Ευρωπαικό σύστημα χωρίς οποιαδήποτε αντίσταση από (ή αντάλλαγμα προς) την Ελλάδα.
3.Τα νέα σχέδια και κονδύλια αφορούν σε μεγάλο βαθμό συνεργασίες ισχυρών αμυντικών βιομηχανιών της Ε.Ε. (και με Τουρκία!) απ’ τα οποία δύσκολα θα ωφεληθεί η χώρα μας.
4. Θα προσθέσω εδώ ένα θέμα που προσπαθώ προσωπικά να αναδείξω επί χρόνια. Δεν νοείται να χτίζεται ένα ολόκληρο σύστημα σχεδόν απόλυτης στήριξης σε ένα κράτος εκτός ΕΕ/ΝΑΤΟ (Ουκρανία) και να μην ισχύει ακόμη πιο αποφασιστικά για τα κράτη μέλη του όπως η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία.
Θεωρώ γι αυτό θετικό το ότι έγινε η πρώτη -μετά από 3 χρόνια πολέμου στην Ουκρανία- προσπάθεια να αποσπαστούν εθνικά οφέλη με μια δέσμευση της ΕΕ για υπεράσπιση ΟΛΩΝ των εξωτερικών συνόρων:
α) Από τότε που ξέσπασε ο πόλεμος στην Ουκρανία υποστηρίζω ότι οποιαδήποτε ελληνική βοήθεια θα έπρεπε να εξαρτηθεί από καθαρή δήλωση της ΕΕ ότι «η υποχρέωση αμοιβαίας συνδρομής ισχύει για ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ σημείο των εξωτερικών ευρωπαικών συνόρων υποστεί επίθεση από ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ εισβολέα». Επί 3 χρόνια δεν κάναμε επ’αυτού το παραμικρό
[Τα εξηγώ αναλυτικά στο τελευταίο βιβλίο μου].
β) Αίφνης στη Σύνοδο «ξυπνήσαμε» και πετύχαμε έστω και με 3 χρόνια καθυστέρηση μια αρκετά υποσχόμενη (αν την βελτιώσουμε προσεχώς) δέσμευση :
Η ΕΕ «υπογραμμίζει ότι η υπεράσπιση όλων των χερσαίων, εναέριων και θαλάσσιων συνόρων συμβάλλει [;;;] στη συνολική ασφάλεια της Ευρώπης[;;;], ιδίως όσον αφορά στα ανατολικά σύνορα [ΣΣ:δεν εννοεί την περιοχή μας!] της ΕΕ, λαμβάνοντας υπόψη τις απειλές που θέτουν η Ρωσία και η Λευκορωσία»[παρ. g].
Ακολουθεί η παρ. h: «Επιπλέον λαμβάνοντας υπόψη τις απειλές κατά των υπόλοιπων συνόρων [ΣΣ: γενικά] της ΕΕ, υπογραμμίζει [η Ε.Ε] τη σημασία της υπεράσπισής τους». Όμως γιατί χρειάστηκε χωριστή και ασαφέστερη παράγραφος για εμάς σε σχέση με εκείνη για την Αν.Ευρώπη;
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να ασκηθεί πίεση για κατηγορηματική διατύπωση που θα εξισώνει ΌΛΑ τα ΧΕΡΣΑΙΑ, ΕΝΑΕΡΙΑ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΙΑ σύνορα της ΕΕ, τα οποία και θα υποχρεούται να υπερασπίζεται.
γ) Αν πράγματι πετύχαμε τα κράτη-μέλη να δεσμευθούν ότι θα υπερασπιστούν ΟΛΑ τα δικά μας σύνορα (και της Κύπρου), δεν θα έπρεπε να κατατεθεί παράλληλα και ο αντίστοιχος θαλάσσιος χωροταξικός μας σχεδιασμός που με ακρίβεια τα αποτυπώνει;
5. Η μείωση της αμερικανικής παρουσίας στην Ευρώπη δεν βοηθά τη χώρα μας απέναντι στην Τουρκία. Η επέκταση πάντως της γαλλικής πυρηνικής ομπρέλας προς τα κράτη μέλη της ΕΕ παρουσιάζει ειδικό εθνικό ενδιαφέρον αν αξιοποιηθεί κατάλληλα.