Σε τριήμερη «κατοχή» από σήμερα το κέντρο της Θεσσαλονίκης, ενώ η προετοιμασία των περιπτέρων συνεχίζεται ακόμη. Όταν ληστές προσεγγίζουν πολυτελές ξενοδοχειακό συγκρότημα στη Χαλκιδική με… πατίνια, κλέβουν και φεύγουν ανενόχλητοι, κάτι δεν πάει καλά με την ασφάλεια του χώρου. Πώς «χάθηκε» μια παλαιά και αριστοκρατική Mercedes υπέρ του δημοσίου χώρου στη Θεσσαλονίκη
Από σήμερα, όπως κάθε χρόνο τέτοια ημέρα, η Θεσσαλονίκη τελεί υπό… κατάληψιν. Η παρουσία από σήμερα του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη και όλων σχεδόν των υπουργών, υφυπουργών και γενικών γραμματέων της κυβέρνησης, αλλά και του συνόλου των παραγόντων που τους ακολουθούν, δημιουργεί ασφυκτικές συνθήκες στις μετακινήσεις του κέντρου της πόλης, λόγω των μέτρων ασφαλείας, που περιέχουν -μεταξύ άλλων- και «σκούπισμα» των γύρω από το εκθεσιακό κέντρο δρόμων από τα αυτοκίνητα. Αν σε αυτό το σκηνικό προσθέσει κανείς αφενός δύο πρώην πρωθυπουργούς, της Ελλάδας, Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος μιλάει σήμερα στο συνέδριο του The Economist και της Βρετανίας, Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος μίλησε χθες στην ίδια διοργάνωση, αλλά και τις κινητοποιήσεις όλων των μεγάλων συνδικαλιστικών οργανώσεων αύριο το απόγευμα στα εγκαίνια της ΔΕΘ, αντιλαμβάνεται ότι οι δρόμοι του κέντρου είναι από σήμερα μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής αδιάβατοι. Κάτι που συμβαίνει κάθε χρόνο, οπότε οι Θεσσαλονικείς είναι… εκπαιδευμένοι να αποφεύγουν τις κακοτοπιές. Γι’ αυτό άλλωστε όσοι είναι ελεύθεροι υποχρεώσεων και μπορούν να αποδράσουν προς Χαλκιδική μεριά, το κάνουν. Εκείνο που θα βιώσει για πρώτη φορά η Θεσσαλονίκη είναι η λειτουργία του μετρό, που κινούμενο υπογείως αποφεύγει πολλά προβλήματα και ασφαλώς θα συμβάλλει στην -υπό τις δεδομένες συνθήκες του τριημέρου- καλή λειτουργία του κέντρου της πόλης. Το Σάββατο το μεσημέρι βέβαια, θα κλείσουν κάποιοι σταθμοί. Για να δούμε...
Play Video
Τα ξενύχτια της ΔΕΘ
Ασταμάτητα δουλεύουν τα συνεργεία προκειμένου να τα έχουν όλα έτοιμα ενόψει της έναρξης της 89ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Σε όλες τις γωνιές του εκθεσιακού κέντρου γίνεται χαμός από τους εργαζόμενους που προσπαθούν να τα έχουν όλα στην εντέλεια, με τα φορτηγά να πηγαίνουν και να έρχονται για να φορτώσουν και -κυρίως- να ξεφορτώσουν υλικά. Με τα επίσημα εγκαίνια να είναι αύριο το βράδυ, αλλά τη ΔΕΘ να λειτουργεί επί της ουσίας και να υποδέχεται επισκέπτες από αύριο το πρωί η σημερινή ημέρα είναι κρίσιμη. Εξ’ ου τα… ξενύχτια. Τις τελευταίες ημέρες, όπως και σήμερα το βράδυ, σε κάποια περίπτερα οι εργασίες συνεχίζονται και αφού δύσει ο ήλιος.
Η… επιθεώρηση της Κρήτης
Στις ελληνικές επιθεωρήσεις, που επί δεκαετίες δέσποζαν στο ελληνικό θέατρο, το γέλιο της πλατείας έβγαινε αβίαστα από το κοντράστ που υπηρετούσαν οι πρωταγωνιστές, να υποστηρίζουν από σκηνής με σοβαρό ύφος αυταπόδεικτες γελοιότητες. Το συγκεκριμένο θεατρικό είδος έχει ατονίσει τα τελευταία χρόνια, αλλά έχει αφήσει το σπόρο του στην κοινωνία. Κι επειδή συχνά – πυκνά η ζωή αντιγράφει την τέχνη μπορούμε να ακούμε -για παράδειγμα- τις τηλεφωνικές επικοινωνίες γνωστών πολιτικών προσώπων με ηγετικά στελέχη της «μαφίας της Κρήτης» και -αφού περάσει η πρώτη έκπληξη γι’ αυτά που λέγονται, για τον τρόπο που λέγονται και τελικά για το σε ποια και τι χώρα ζούμε!- να ξεκαρδιζόμαστε στο γέλιο. Κάτι σαν την «Επιθεώρηση της Κρήτης». Το λες και κοινωνική προσφορά αυτό…
Οι ληστές με τα πατίνια
Με… πατίνια έφτασαν οι ληστές στο πολυτελές resort της Χαλκιδικής πριν από λίγες ημέρες για να ληστέψουν κοσμηματοπωλείο του συγκροτήματος. Η ληστεία έγινε γνωστή πριν από λίγες ημέρες και από μόνη της θέτει θέμα για την ασφάλεια των συγκεκριμένων εγκαταστάσεων, στις οποίες η απλή προσέγγιση κοστίζει πολλά. Τώρα, όμως, η λεπτομέρεια για τον τρόπο που έφτασαν οι κακοποιοί στο σημείο δίνει νέες διαστάσεις στο θέμα. Διότι εάν είναι τόσο απλό να βρεθεί κάποιος στην περιοχή, να προχωρήσει σε… απαλλοτρίωση κοσμημάτων και να απομακρυνθεί, τότε τίποτα δεν πηγαίνει καλά στα συστήματα ασφαλείας του -επαναλαμβάνουμε- πανάκριβου συγκροτήματος. Κακός σχεδιασμός; Ελλιπής χρηματοδότηση λόγω εξοικονόμησης ανθρώπινων και οικονομικών πόρων; Κάτι άλλο; Ό,τι κι αν συμβαίνει πολύ δύσκολα μπορεί να γίνει ανεκτή μια ανορθογραφία στο επίπεδο της ασφάλειας σε έναν τέτοιο χώρο.
Η χαμένη Mercedes και…
Η Μαρία Σούλη, λάτρης των παλιών αυτοκινήτων, είχε στην κατοχή της μία άσπρη Mercedes 15, μοντέλο του 1976 με πινακίδες της ΦΙΛΠΑ (ΦΙΛοι Παλιού Αυτοκινήτου), την οποία και πάρκαρε εδώ και καιρό στην οδό Καυταντζόγλου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Συχνά πυκνά περνούσε και την έβλεπε. Μέχρι που πριν έναν μήνα, στις 6 Αυγούστου η Mercedes εξαφανίστηκε. Κυριολεκτικά. Η ιδιοκτήτρια πήρε τηλέφωνο στις αρχές, έκανε δήλωση στην Τροχαία, έψαξε από δω, έψαξε από κει, απευθύνθηκε στη ΛΕΚΑΜ. Κίνησε γη κι ουρανό μέχρι που έφτασε στις 25 Αυγούστου στη Διεύθυνση Ανακύκλωσης και Σχεδιασμού Διαχείρισης Απορριμμάτων του Δήμου Θεσσαλονίκης, από όπου στις 2 Σεπτεμβρίου της ήρθε επίσημο έγγραφο, το οποίο αναφέρει: «Σχετικά με το θέμα σας ενημερώνουμε ότι το όχημα με αρ. κυκλοφορίας 3557 χαρακτηρίστηκε ως εγκαταλειμμένο μετά από έλεγχο της υπηρεσίας και του επικολλήθηκε το ειδικό αυτοκόλλητο την 4/6/2025. Το όχημα απομακρύνθηκε την 28/7/2025 και εν συνεχεία καταστράφηκε σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις». Η ιστορία συνεχίζει με την αφήγηση της κ. Σούλη: «Το αυτοκίνητο ήταν καθαρό και φροντισμένο, δεν φαινόταν πως είχε εγκαταλειφθεί. Είχε πινακίδες, ασφαλιστήριο συμβόλαιο, μπορούσαν πολύ εύκολα να με βρουν με μια αναζήτηση από την Τροχαία. Περνούσα τακτικά από το σημείο, συνήθως βέβαια από την αριστερή πλευρά του οδηγού, που είχα ορατότητα στην κάθοδο και δεν είδα το ειδικό αυτοκόλλητο. Μα είναι δυνατόν να το μετέτρεψαν σε παλιοσίδερα μέσα σε τόσο σύντομο χρόνο;» αναρωτιέται οργισμένη.
Προσθέτει δε πως «υπάρχουν αυτοκίνητα παρατημένα για πολύ περισσότερο χρόνο και κανείς δεν τα πειράζει και βρήκαν το δικό μου που φαινόταν πως δεν ήταν εγκαταλειμμένο και με μια απλή έρευνα θα έβρισκαν όλα τα χαρτιά, άδεια κυκλοφορίας, ασφάλεια, κλπ. για να το καταστρέψουν;» δηλώνει η κ. Σούλη και ενημερώνει πως θα κινηθεί με αγωγή εναντίον του δήμου Θεσσαλονίκης.
Image
…η αξία του δημόσιου χώρου
Πέραν τούτου -ο καθένας έχει δικαίωμα να προσφύγει στη Δικαιοσύνη- είναι προφανές ότι η αγάπη για ένα αυτοκίνητο πρέπει να εκφράζεται… ενεργότερα. Διότι εάν στο διάστημα των επτά εβδομάδων που στο παρκαρισμένο αυτοκίνητο υπήρχε το προειδοποιητικό αυτοκόλλητο, η ιδιοκτήτρια πλησίαζε στην αγάπη της, θα έβλεπε, θα μετακινούσε το όχημα και η δυσάρεστη εξέλιξη θα είχε αποφευχθεί. Το συγκεκριμένο περιστατικό -βέβαια- θέτει επί τάπητος κι ένα ακόμη ζήτημα, που αφορά τον δημόσιο χώρο. Πότε θεωρείτε μόνιμη η κατάληψη του; Μετά από πόσους μήνες ή πόσα χρόνια; Διότι δεν είναι λογικό εν ονόματι καμίας ιδιωτικής πρωτοβουλίας, αγάπης, αισθητικής, ακόμα και ανάγκης, να δικαιολογείται η κατάληψη δημοσίου χώρου. Ανάμεσα στις υποχρεώσεις του δήμου είναι να επιτηρεί τον δημόσιο χώρο και να τον προστατεύει για λόγους αρχής, αλλά και λόγους ασφαλείας. Άλλωστε και στην περίπτωση που κάποιος καταθέσει τις πινακίδες του αυτοκινήτου του, δηλαδή το ακινητοποιήσει για δικούς του λόγους και δεν πληρώσει τα τέλη κυκλοφορίας, υποχρεούται να δηλώσει στο κράτος σε ποιόν ιδιωτικό χώρο για το έχει σταθμευμένο, ουσιαστικά αποθηκευμένο. Τώρα αν -όπως λέει η κ. Σούλη- στους δρόμους της Θεσσαλονίκης υπάρχουν εγκαταλειμμένα άλλα αυτοκίνητα, για πολύ περισσότερο χρόνο από το δικό της, αλλά ο δήμος δεν ασχολείται υπάρχει θέμα. Καλά θα κάνει, λοιπόν, να τα υποδείξει στους αρμοδίους, αφενός για να… απολογηθούν και αφετέρου για να δούμε την αντίδρασή τους.
https://www.voria.gr/article/i-katalipsi-tis-thessalonikis-ta-xenyhtia-tis-deth-i-epitheorisi-tis-kritis-oi-listes-me-ta