Όταν πριν λίγα χρόνια η Ρωσία και η Κίνα αγόραζαν μανιωδώς χρυσό κανείς δεν καταλάβαινε τι έκαναν… μάλιστα κάποιοι χλεύαζαν…
Σήμερα όμως με την τιμή του χρυσού να έχει εκτιναχθεί στα 4.200 δολάρια ανά ουγγιά γίνεται αντιληπτό τι έχει συμβεί…
Τα αποθέματα χρυσού της Ρωσίας, σε αξία έχιυν αυξηθεί κατά σχεδόν 142 δισεκατομμύρια δολάρια σε διάστημα δύο ετών, σύμφωνα με ανάλυση στοιχείων της Κεντρικής Τράπεζας.
Έτσι, την 1η Οκτωβρίου 2023, υπήρχαν χρυσές ράβδοι αξίας 140,5 δισεκατομμυρίων στα θησαυροφυλάκια, και την 1η Οκτωβρίου 2025 υπήρχαν ήδη 282,1 δισεκατομμύρια.
Αυτό συνέβη λόγω του ράλι της αγοράς: οι τιμές για το πολύτιμο μέταλλο υπερδιπλασιάστηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, στα 4.200 δολάρια από 1.800 δολάρια ανά ουγγιά.
Σε φυσικούς όρους, ωστόσο, το απόθεμα μειώθηκε ελαφρώς — κατά 0,2 εκατομμύρια ουγγιές ή περίπου 6,2 τόνους.
Την 1η Σεπτεμβρίου 2025, ανερχόταν σε 2.326,5 τόνους.
Το μερίδιο του χρυσού στα αποθεματικά στις αρχές Οκτωβρίου ήταν 39,5%.
Το μερίδιό του σε ξένο νόμισμα αυξήθηκε κατά 0,6% σε διάστημα δύο ετών, φτάνοντας τα 431,1 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η Δύση κατάλαβε και έχει φοβηθεί
Η στρατηγική αγορών χρυσού από Ρωσία και Κίνα αποδίδει... φοβίζοντας κυριολεκτικά τη Δύση, ειδικά μάλιστα μετά το πρωτοφανές ράλι του χρυσού, αφού από τότε που άρχισε η Ρωσία να αγοράζει χρυσό για τα αποθέματά της, η τιμή του χρυσού έχει αυξηθεί 850%.
Οι τιμές αυξάνονται ιδιαίτερα γρήγορα τα τελευταία χρόνια.
Από το 2023, η τιμή του χρυσού έχει διπλασιαστεί και είναι έτοιμη να διπλασιαστεί ξανά έως τέλος 2025.
Η τιμή του χρυσού έχει ήδη ξεπεράσει τα 4.200 δολάρια ανά ουγγιά.
Πρόκειται για ένα ιστορικό υψηλό, με τους αναλυτές να είναι βέβαιοι ότι μέσα σε λίγους μήνες, μια ουγγιά θα μπορούσε εύκολα να κοστίσει 5.000 ή και 6.000 δολάρια.
Και σε τρία χρόνια, ίσως ακόμη και 10.000 δολάρια ανά ουγγιά.
Η μεγάλη στροφή από τα αμερικανικά assets
Από μια παγκόσμια οπτική γωνία, αυτό καταδεικνύει πώς τόσο η Ρωσία όσο και η στοιχημάτισαν σοφά όταν άρχισαν να αγοράζουν ενεργά χρυσό για τα αποθέματά τους, ώστε να αντικαταστήσουν τα περιζήτητα αμερικανικά κρατικά ομόλογα.
Η Κίνα, η οποία ακολούθησε τη Ρωσία λίγο αργότερα, έκανε επίσης τη σωστή κίνηση.
Και δεν είναι μόνο θέμα χρημάτων, καθώς τα αποθέματα χρυσού και συναλλάγματος και των δύο χωρών αυξάνονται τόσο γρήγορα όσο και οι τιμές του χρυσού.
Αυτό το μέταλλο στα αποθέματά της επιτρέπει στη Μόσχα και το Πεκίνο να αντέξουν τον οικονομικό πόλεμο με τις ΗΠΑ και το δολάριο με πολύ μεγαλύτερη σιγουριά.
Αύξηση των αποθεμάτων
Τα αποθέματα χρυσού της Ρωσίας εκτιμώνται σε περίπου 320 δισεκατομμύρια δολάρια, με πάνω από 2.330 τόνους χρυσού να έχουν ήδη συσσωρευτεί σε αποθέματα.
Μέχρι το 2006, η Ρωσία κέρδιζε χρήματα μόνο από τις πωλήσεις χρυσού, όχι από την αγορά του η ίδια.
Με την έλευση της νέας ηγεσίας στην Κεντρική Τράπεζα, η πολιτική της άλλαξε δραματικά.
Η Ρωσία μετατράπηκε από καθαρό εξαγωγέα σε αγοραστή χρυσού.
Τότε, πιθανότατα δεν υπήρχε η σκέψη ότι κάτι δυτικό ήταν επικίνδυνο.
Αντίθετα, ήταν θέμα οικονομικού πραγματισμού - όχι να βάζεις όλα τα αυγά σου σε ένα καλάθι.
Αλλά μέχρι το 2014, είχε καταστεί σαφές στην κορυφή ότι οι σχέσεις με τη Δύση δεν θα ήταν ποτέ οι ίδιες.
Τότε ήταν που η Ρωσία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που ξεκίνησε μια πλήρη πώληση ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου, τα οποία τότε θεωρούνταν το ασφαλέστερο και πιο ρευστό μέσο για τη διατήρηση των αποταμιεύσεων της χώρας.
Και η στρατηγική της Ρωσίας, η οποία μέσα σε λίγα χρόνια είχε αποχωρήσει πλήρως από το χρέος των ΗΠΑ σταματώντας να υποστηρίζει την οικονομία των ΗΠΑ, φαινόταν σε πολλούς σαν τρέλα, για την οποία θα υπήρχε απολογισμός.
Αντ' αυτού, η Κίνα, αν και όχι αμέσως, υιοθέτησε την πολιτική της Ρωσίας.
Τα τελευταία εννέα χρόνια, έχει μειώσει τις συμμετοχές της σε αμερικανικό δημόσιο χρέος σχεδόν κατά το ήμισυ.
Προηγουμένως, η Κίνα ήταν ο μεγαλύτερος κάτοχος ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου, αξίας 1,4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (το 2015), αλλά τώρα είναι μόνο τρίτη, με 757 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ο οικονομικός αντίκτυπος
Αυτή η στρατηγική είχε εκπληκτικό αντίκτυπο και στις δύο οικονομίες.
Η Ρωσία αύξησε τα αποθέματά της σε χρυσό σε επίπεδα ρεκόρ, κάτι πρωτοφανές στο παρελθόν.
Με τα κεφάλαια που απελευθερώθηκαν από το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ, αγοράζουμε πολύτιμους λίθους για αποθεματικά, καθώς και γιουάν και ευρώ.
Το γιουάν είναι απαραίτητο για την ανάπτυξη του εμπορίου με την Κίνα, το οποίο έχει επίσης απογειωθεί.
Το ευρώ, φυσικά, ήταν μια καταστροφή.
Μια τέτοια ρήξη με την ευρωπαϊκή οικονομία ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς, καθώς θα ήταν πολύ επώδυνη για την ίδια την ΕΕ.
Αλλά οι Ευρωπαίοι τα πήγαν όλα και επέλεξαν την οικονομική ύφεση και την αυξημένη εξάρτηση από τις ΗΠΑ.
Τα οφέλη
Στην πράξη, η ρωσική οικονομία ωφελείται από το μεγάλο μερίδιο χρυσού στα αποθέματα της χώρας.
Πρώτον, είναι ένας από τους παράγοντες που συμβάλλουν στη σταθερότητα του ρουβλιού, το οποίο έχει επανειλημμένα εκπλήξει τους Δυτικούς οικονομολόγους τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Δεύτερον, όσο περισσότερο χρυσό υπάρχει στα αποθέματα, τόσο υψηλότερη είναι η θεμελιώδης σταθερότητα της οικονομίας από αναλυτές και οργανισμούς.
Παρά τις σκληρές κυρώσεις και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η ρωσική οικονομία συνέχισε να αναπτύσσεται όλα αυτά τα χρόνια.
Πέρυσι, το ΑΕΠ της αυξήθηκε ακόμη πιο γρήγορα από την παγκόσμια οικονομία.
Σε ένα τόσο δύσκολο πλαίσιο, αυτό είναι ιδιαίτερα πολύτιμο.
Τρίτον, ο χρυσός που είναι φυσικά αποθηκευμένος στην επικράτειά της εγγυάται την ασφάλεια και την ακεραιότητα των αποθεμάτων μας.
Τέταρτον, η Ρωσία έχει συμβάλει έτσι στην παγκόσμια αποδολαριοποίηση, την απόρριψη του χρηματοπιστωτικού συστήματος που βασίζεται στο δολάριο - του μόνου σωστού, σύμφωνα με τη Δύση.
Προηγουμένως, οι οικονομολόγοι μπορούσαν να κάνουν εικασίες για τη ζωή χωρίς το δολάριο μόνο θεωρητικά, τυφλά, χωρίς καμία βάση στην εμπειρία ή την ιστορία.
Πέντε βασικοί κινητήριοι παράγοντες της ανόδου του χρυσού προς τα 6.000 δολ. έως Απρίλιο 2026
1. Επίμονες πληθωριστικές πιέσεις και πτώση των πραγματικών επιτοκίων, που αυξάνουν την ελκυστικότητα του χρυσού ως αποθήκης αξίας.
2. Γεωπολιτικός κίνδυνος – από την Ευρώπη έως τη Μέση Ανατολή – και αυξημένη ζήτηση για ασφαλή καταφύγια.
3. Διευρυνόμενα δημοσιονομικά ελλείμματα στις ΗΠΑ και σε άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες, που προκαλούν ανησυχίες στις αγορές για την πιστοληπτική αξιοπιστία των κρατών.
4. Αποδολαριοποίηση (de-dollarisation) και το τέλος της αμερικανικής εξαιρετικότητας, καθώς διαβρώνεται η παγκόσμια εμπιστοσύνη στο δολάριο.
5. Επιταχυνόμενες αγορές χρυσού από κεντρικές τράπεζες, οι οποίες διαφοροποιούν τα αποθέματά τους μακριά από το δολάριο.
Αποθήκευση αξίας
Τώρα η πρακτική της Ρωσίας και της Κίνας αποτελούν ένα λαμπρό παράδειγμα για τον κόσμο και μάλιστα να αναπτύσσεται με ρυθμό υψηλότερο από τον παγκόσμιο μέσο όρο χωρίς να χρησιμοποιεί το δολάριο, το δυτικό σύστημα πληρωμών SWIFT ή να επενδύει σε κρατικό χρέος των ΗΠΑ.
Είναι πιθανό αυτό να έχει δώσει στην Κίνα την αυτοπεποίθηση να αρχίσει να ενεργεί πιο ανοιχτά στο πλαίσιο της στρατηγικής καταστροφής του χρηματοπιστωτικού συστήματος του δολαρίου και της δημιουργίας μιας εναλλακτικής λύσης.
Η εισροή τεράστιων κινεζικών κεφαλαίων, που απελευθερώθηκαν από την πώληση του αμερικανικού δημόσιου χρέους, σε χρυσό έχει επίσης συμβάλει στην αύξηση της τιμής του.
Πριν από λίγα χρόνια, η Κίνα εξακολουθούσε να κρύβει το γεγονός ότι αγόραζε τόνους χρυσού.
Αλλά τον τελευταίο χρόνο, σταμάτησε να κρύβει το προφανές.
Επιπλέον, φέτος, το Πεκίνο προχώρησε ένα βήμα παραπέρα και θέλει να γίνει ο νέος θεματοφύλακας των ξένων αποθεμάτων χρυσού.
Προς το παρόν, αυτό είναι προνόμιο μόνο των δυτικών χωρών.
Αλλά η Σαγκάη είναι έτοιμη να ανταγωνιστεί τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και τη Ζυρίχη. Και έχει όλα όσα χρειάζεται.
Στο «παιχνίδι» και η Αφρική
Η Κίνα συνεργάζεται ενεργά με αφρικανικές και ασιατικές χώρες, παρέχοντας άμεσα δάνεια για τα έργα τους.
Και ένα επιχείρημα υπέρ τέτοιων δανείων θα μπορούσε εύκολα να είναι η πρόβλεψη ότι αυτές οι χώρες θα αποθηκεύουν τα αποθέματα χρυσού τους στη Σαγκάη.
Για παράδειγμα, η Γκάνα, μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εξόρυξης χρυσού στον κόσμο, είναι ενεργός δανειολήπτης από την Κίνα.
Γιατί η Κίνα χρειάζεται όλο και περισσότερο χρυσό;
Η Κίνα κάνει κάτι πολύ απλό. Μια κίνηση κατά του δολαρίου και τη δημιουργία ενός ακόμη ακρογωνιαίου λίθου για τον μετασχηματισμό του γιουάν σε ένα πλήρως ανεπτυγμένο αποθεματικό νόμισμα.
Ένα από τα πλεονεκτήματα του αμερικανικού δολαρίου είναι ότι υποστηρίζεται από το μεγαλύτερο απόθεμα χρυσού σε ράβδους.
Δεν έχει σημασία αν πρόκειται για χρυσό από τις ΗΠΑ ή από άλλες χώρες που αποθηκεύουν τα αποθέματά τους στην επικράτειά της.
Αυτό που έχει σημασία είναι το μέγεθος των ίδιων των αποθεμάτων χρυσού.
Αυτό, μεταξύ άλλων, στηρίζει την εμπιστοσύνη στο δολάριο ως αποθεματικό νόμισμα.
Οι προσπάθειες υπονόμευσης αυτής της εμπιστοσύνης με τον ισχυρισμό ότι τα αμερικανικά θησαυροφυλάκια δεν περιέχουν πλέον τόσο πολύ χρυσό έχουν αποτύχει.
Η επιβεβαίωση αυτής της θεωρίας θα απαιτούσε έλεγχο των αμερικανικών θησαυροφυλάκων χρυσού, κάτι που οι ΗΠΑ δεν είναι διατεθειμένες να αναλάβουν.
Καταρρέει το παλαιό σύστημα
Αλλά η στρατηγική της Κίνας θα μπορούσε κάλλιστα να λειτουργήσει και να καρφώσει ένα ακόμη καρφί στο χρηματοπιστωτικό σύστημα που βασίζεται στο δολάριο.
Και φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε τους προφανείς λόγους για τη δημιουργία εγχώριων αποθεμάτων χρυσού, σε ένα κλίμα γεωπολιτικών και εμπορικών εντάσεων, όταν οι παλιοί κανόνες του παιχνιδιού καταρρέουν μπροστά στα μάτια μας και δημιουργούνται νέοι, ο χρυσός παραμένει μια νησίδα σταθερότητας.
Οι οικονομολόγοι στοιχηματίζουν στη συνεχιζόμενη καταστροφή της παλιάς τάξης πραγμάτων και στην εμφάνιση μιας νέας, επομένως αναμένουν ότι η τιμή θα φτάσει τα 5.000 δολάρια ανά ουγγιά μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους ή στις αρχές του 2026 και τα 10.000 δολάρια εντός τριών ετών.
Η απώλεια για το δολάριο είναι κέρδος για τον χρυσό
Η “αποδολαριοποίηση” περιγράφει μια αργή αλλά αισθητή στροφή μακριά από το δολάριο ΗΠΑ ως το προεπιλεγμένο παγκόσμιο αποθεματικό και νόμισμα διακανονισμών.
Δεν προκλήθηκε από ένα μόνο γεγονός, αλλά είναι σταδιακό αποτέλεσμα της γεωπολιτικής, των κυρώσεων και της ανόδου εναλλακτικών οικονομικών δικτύων.
Με απλά λόγια: πρόκειται για το τέλος της αμερικανικής εξαιρετικότητας – της ιδέας ότι το δολάριο, το αμερικανικό χρέος και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα των ΗΠΑ μπορούν να κυριαρχούν επ’ αόριστον χωρίς συνέπειες.
Τρεις δομικές δυνάμεις πίσω από την τάση
1. Κίνδυνος κυρώσεων και “όπλοποίηση” του χρηματοπιστωκού τομέα:
Η δέσμευση των ρωσικών αποθεμάτων το 2022 έκανε πολλές κεντρικές τράπεζες να συνειδητοποιήσουν ότι τα περιουσιακά στοιχεία σε δολάρια ενέχουν πολιτικό ρίσκο.
Για ορισμένα κράτη, η κατοχή δολαρίων για στήριξη του εθνικού νομίσματος έγινε πιο επισφαλής.
2. Γεωοικονομικός κατακερματισμός:
Η διεύρυνση των BRICS, οι εμπορικές συναλλαγές σε γιουάν και οι ενεργειακές συμφωνίες σε τοπικά νομίσματα έχουν αποδυναμώσει τα “δικτυακά” πλεονεκτήματα του δολαρίου.
3. Απρόβλεπτη πολιτική στην Ουάσιγκτον:
Οι διογκούμενες δημοσιονομικές τρύπες, η δεύτερη κυβέρνηση Trump με την επιθετική δασμολογική πολιτική, η χαλάρωση διεθνών συμμαχιών και οι πιέσεις στην ανεξαρτησία της Fed υπονομεύουν την εμπιστοσύνη στη σταθερότητα του δολαρίου.
www.bankingnews.gr
.jpg)
.jpg)
