30 Δεκ 2025

Μητσοτάκης απέναντι στην κοινωνία: Ρίχνει το φταίξιμο στους αγρότες για τη δική του αποτυχία


Από τα μπλόκα στους «τραμπουκισμούς» – Όταν ο πρωθυπουργός μετατρέπει την κυβερνητική ανεπάρκεια σε ηθικό κήρυγμα

Σε ακόμη μία ευθεία επίθεση κατά των αγροτών, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας στο Action 24, επέλεξε να αντιστρέψει πλήρως την πραγματικότητα, κατηγορώντας τους ανθρώπους του πρωτογενούς τομέα ότι «χάνουν το δίκιο τους» επειδή διαμαρτύρονται. Αντί να αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τη διάλυση του αγροτικού εισοδήματος, τις καθυστερήσεις στις επιδοτήσεις, το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και την ανικανότητα διαχείρισης των μπλόκων, ο πρωθυπουργός επέλεξε τον εύκολο δρόμο: να ενοχοποιήσει την κοινωνική αντίδραση.

Η φράση του ότι «όσο πιο πολύ ταλαιπωρούνται οι πολίτες, τόσο οι αγρότες χάνουν το δίκιο των αιτημάτων τους» αποτυπώνει με απόλυτη καθαρότητα το κυβερνητικό δόγμα: η διαμαρτυρία είναι πρόβλημα, όχι η πολιτική που τη γεννά.
Διάλογος μόνο στα λόγια – Περιφρόνηση στην πράξη

Ο Μητσοτάκης μίλησε για «διάλογο» την ίδια στιγμή που η κυβέρνησή του επί χρόνια αγνόησε τα προβλήματα του πρωτογενούς τομέα, επέτρεψε τη λεηλασία των επιδοτήσεων, άφησε τον ΟΠΕΚΕΠΕ να καταρρεύσει και σήμερα επιχειρεί να εμφανιστεί ως δύναμη λογικής και μετριοπάθειας. Υποστήριξε ότι οι πληρωμές «θα ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος του έτους», παραδοχή που από μόνη της ομολογεί καθυστέρηση, αποτυχία και διοικητική ανεπάρκεια.

Ακόμη πιο προκλητική είναι η προσπάθεια να υποβαθμίσει τα αιτήματα των αγροτών, λέγοντας ότι «τώρα λένε διαφορετικά πράγματα», λες και οι κινητοποιήσεις δεν είναι αποτέλεσμα σωρευμένης οργής και οικονομικής ασφυξίας, αλλά επικοινωνιακό τέχνασμα.
Στατιστική αλχημεία και κοινωνικός αυτοματισμός

Στο ίδιο μοτίβο, ο πρωθυπουργός επιστράτευσε αριθμούς για να απονομιμοποιήσει τα μπλόκα, λέγοντας ότι υπάρχουν 400.000 επαγγελματίες αγρότες και «μόνο» 4.000 τρακτέρ στους δρόμους. Πρόκειται για κλασικό παράδειγμα κοινωνικού αυτοματισμού: η κυβέρνηση δεν συνομιλεί με τους διαμαρτυρόμενους, αλλά τους αντιπαραθέτει με μια σιωπηλή πλειοψηφία, την οποία επικαλείται χωρίς ποτέ να έχει λύσει τα προβλήματά της.




Ακόμη πιο επικίνδυνη είναι η αναφορά σε «τραμπουκισμούς» μεταξύ αγροτών, αφήνοντας υπαινιγμούς ότι οι κινητοποιήσεις καθοδηγούνται ή επιβάλλονται, μια ρητορική που ποινικοποιεί τη συλλογική δράση και στρώνει το έδαφος για καταστολή ή απαξίωση.
Ο πρωθυπουργός των προσωπικών αφηγήσεων

Την ίδια στιγμή που η χώρα βρίσκεται σε κοινωνική ένταση, ο Μητσοτάκης αφιέρωσε μεγάλο μέρος της συνέντευξης σε προσωπικές αναμνήσεις, οικογενειακές στιγμές και στο πώς αντιλαμβάνεται ο ίδιος την ηγεσία. Η αναφορά στον πατέρα του και στο βάρος της εξουσίας λειτουργεί περισσότερο ως αυτοαναφορική αφήγηση, παρά ως απάντηση στα πραγματικά προβλήματα των πολιτών.

Η επίκληση της οικογένειας και της «δολοφονίας χαρακτήρα» έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την επιθετική στάση απέναντι σε κοινωνικές ομάδες που αγωνίζονται για την επιβίωσή τους. Πρόκειται για μια επιλεκτική ευαισθησία, που εξαντλείται όταν αφορά τον ίδιο, αλλά εξαφανίζεται όταν αφορά αγρότες, εργαζόμενους ή θύματα κυβερνητικών πολιτικών.
 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη