Περί εφορευτικών επιτροπών Ι

του Σωτήριου Καλαμίτση, δικηγόρου

Αφορμή για το σημείωμα τούτο απετέλεσε ανάρτησή σχετική με το «μεγαλύτερο πρόβλημα των εκλογών», (http://taxalia.blogspot.com/2012/04/2012_2024.html)  το οποίο συνίσταται στο ότι οι πολίτες δυσανασχετούν και είναι εντελώς απρόθυμοι να στελεχώσουν τις Εφορευτικές Επιτροπές των εκλογικών τμημάτων. Είναι σύνηθες το φαινόμενο να...

διεξάγεται η διαδικασία σε ένα εκλογικό τμήμα από μόνο τον δικαστικό αντιπρόσωπο και ένα δεύτερο πρόσωπο βοηθούμενους από τους αντιπροσώπους των κομμάτων ή των υποψηφίων βουλευτών. Το γεγονός αυτό δείχνει πόσο ριζωμένη είναι η αδιαφορία μας για τα κοινά, αν δεν υπάρχει αντάλλαγμα. Θα μπορούσε, βεβαίως, να έχει  ασχοληθεί  με το θέμα κάποιος από τις χιλιάδες των βουλευτών που παρήλασαν από τα έδρανα της  Βουλής,  αν δεχθούμε ότι οι υπουργοί ήταν και είναι πολύ απασχολημένοι με σοβαρότερα ζητήματα για να ασχοληθούν και με αυτή τη λεπτομέρεια. Δεν θα ήταν άσχημο  π.χ. να ορισθεί αμοιβή και για τα μέλη της Εφορευτικής Επιτροπής, αφού το σχετικό περί Πολιτικής Αγωγής μάθημα της Μέσης Εκπαίδευσης δεν διδάσκει στους μαθητές ότι είναι υποχρέωση και τιμή να μετέχουν στις εν λόγω  Επιτροπές, σκοπός των οποίων είναι η διεξαγωγή των εκλογών με ευταξία και  κατά τρόπο που διασφαλίζει το αδιάβλητο της λαϊκής  βούλησης.

Πιστεύω ότι η δυσαρέσκεια των πολιτών οξύνεται όταν αναλογίζονται ότι ο Πρόεδρος της Επιτροπής, ήτοι ο εκπρόσωπος της Δικαστικής Αρχής, η οποία εποπτεύει την εκλογική διαδικασία, αμείβεται και μάλιστα αδρά.  Πόσω μάλλον όταν ο δικαστικός αντιπρόσωπος μπορεί να είναι ένας απλός δημόσιος υπάλληλος, όπως μπορεί να είναι οποιοδήποτε μέλος της Εφορευτικής Επιτροπής.

               Απ’ την άλλη μεριά δικαστικοί αντιπρόσωποι ορίζονται κατά σειράν  α) Οι πρωτοδίκες και οι αντιεισαγγελείς πρωτοδικών, β) Οι πάρεδροι των πρωτοδικείων και των εισαγγελιών πρωτοδικών, γ) Οι εισηγητές του Συμβουλίου Επικρατείας, δ) Οι εισηγητές του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ε) Οι πρωτοδίκες και οι πάρεδροι των διοικητικών πρωτοδικείων, στ) Οι σπουδαστές της Εθνικής Σχολής Δικαστών, ζ) Οι δικαστικοί αντιπρόσωποι του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η) Οι ειρηνοδίκες και οι πταισματοδίκες, θ) Οι δικηγόροι, ι) Οι συμβολαιογράφοι, ια) Οι έμμισθοι και άμισθοι υποθηκοφύλακες, ιβ) Οι υπάλληλοι με βαθμό Α` ή Β` της γραμματείας των δικαστηρίων, δηλαδή του Συμβουλίου Επικρατείας, όλων των πολιτικών, ποινικών και διοικητικών δικαστηρίων, των εισαγγελιών, της Γενικής Επιτροπείας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, καθώς και των έμμισθων υποθηκοφυλακείων.

               Αυτά λέει ο νόμος. Στην πράξη, όμως, διορίζονται κατά κύριο λόγο οι δικηγόροι και ακολουθούν οι δικαστικοί υπάλληλοι. Δεν θα παραλείψω να αναφέρω ότι και σε αυτούς τους διορισμούς χωρεί το «μέσον». Αρκεί να γνωρίζεις τον άνθρωπο που γνωρίζει τον κατάλληλο άνθρωπο. Έτσι, τώρα που είναι άνοιξη, μπορείς, αν έχεις την κατάλληλη διασύνδεση, να διορισθείς αντιπρόσωπος σε εκλογικό τμήμα της Μυκόνου, της Σαντορίνης ή άλλου κοσμοπολίτικου νησιού. Ως δικαστικός  αντιπρόσωπος θα εισπράξεις και  ένα πολύ καλό μεροκάματα. Δεν θα ήταν δίκαιο να πληρώνονται και τα απλά μέλη της Εφορευτικής Επιτροπής; Έτσι, για να υπάρχει ένα κίνητρο και να προκαλείται ένα αίσθημα ισότητος. Αφού δεν χρησιμοποιείται η Παιδεία για να αντιληφθούμε τη συμμετοχή μας στις Εφορευτικές Επιτροπές  ως λειτούργημα και ως την ελάχιστη υποχρέωσή μας ως πολιτών, ας χρησιμοποιηθεί το χρήμα ως δέλεαρ και καθαγιάζον μέσον.

               Και, τέλος, θα ήταν ευκταίο να προτείνουν κάποτε οι Πρόεδροι των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας και να απαιτήσουν να γίνει νόμος ο  διορισμός ως δικαστικών αντιπρόσωπων κατά προτεραιότητα των νέων δικηγόροι που δεν έχουν πάγια αντιμισθία είτε από τον ιδιωτικό είτε από τον Δημόσιο Τομέα. Να διορίζονται πρώτα οι ηλικίας 25-30, ακολούθως 30-35 κ.ο.κ. Όλες οι άλλες κατηγορίες διοριζομένων προσώπων που προαναφέρθηκαν μισθοδοτούνται, άρα δεν έχουν κατά τεκμήριο ανάγκη της αμοιβής για την εκτέλεση καθηκόντων δικαστικού αντιπροσώπου, όπως δεν έχουν ανάγκη οι δικηγόροι που αμείβονται με πάγια αντιμισθία.

               Αυτό έπρεπε ήδη να έχει προταθεί και να έχει γίνει πράξη στην εποχή του Μνημονίου, το οποίο έχει συρρικνώσει τη δικηγορική ύλη και έχει φέρει σε απόγνωση χιλιάδες νέους δικηγόρους. Αλλά, δυστυχώς, οι μεν πολιτικοί ενδιαφέρονται για την αρπαχτή που αποκαλείται «κρατική επιχορήγηση των κομμάτων», τα δε Διοικητικά Συμβούλια των Δικηγορικών Συλλόγων ανεμίζουν πλαστικές κομματικές σημαίες. Primum εκλέγεσθαι και κομματίζεσθαι. 

  

Σωτήριος Καλαμίτσης

διαβάστε άλλη μια άποψη αναγνώστη για το θέμα, εδώ