Ο ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ BLOG, ΕΙΧΕ ΑΠΟΡΙΕΣ ΑΛΛΑ ΤΙΣ ΕΛΥΣΕ:
.....
Επί χρόνια άκουγα από τους πόντιους γείτονές μου, που λέγανε για κάτι "χαψία". Μετά άκουγα ένα τραγούδι σε κάποιο ποντιακό ραδιόφωνο εδώ στη Θεσσαλονίκη (μου αρέσουν τα ποντιακά, αν και δεν έχω την τιμή να είμαι πόντιος). Πάρα πολλές φορές αναρωτιόμουν ακούγοντας το τραγούδι, τι ειναι αυτά τα "χαψία", αλλά ξεχνούσα να το ρωτήσω, στους φίλους πόντιους. Σκεφτόμουν ότι βγαίνει από το χαψιά, δηλαδή μπουκιά....
Πριν λίγο όμως μου λύθηκε η απορία, πέφτοντας στο μπλογκ http://pontiakathemata.blogspot.com/ του Σάββα Καλεντερίδη, ο οποίος γράφει:
Τα χαψία, που είναι ένα είδος γαύρου που ενδημεί στον Εύξεινο Πόντο, αποτελούσαν διαχρονικά αναπόσπαστο στοιχείο της ζωής και της επιβίωσης των κατοίκων των παραλιακών πόλεων και οικισμών του Πόντου. Ήταν δε τόσο μεγάλη η αφθονία τους, που το Φθινόπωρο, που ήταν η περίοδος του υπερπληθυσμού τους, μοιράζονταν δωρεάν στον κόσμο και όσα πάλι περίσσευαν, τα χρησιμοποιούσαν οι γεωργοί των παραθαλάσσιων οικισμών για λίπασμα στα χωράφια τους. Λέγεται μάλιστα ότι τα καπνά από τα χωράφια που είχαν προηγουμένως λιπανθεί με χαψία, έπαιρναν ένα χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα, σαν φλουριά και έπιαναν καλές τιμές στο εμπόριο.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ: Μου λύθηκε η απορία. Ακου γαύρος!!!
Το άλλο το νόστιμο ρε Σάββα, πώς το λέτε, που είναι πιτάκια, σαν ...βάρκες και είναι γεμιστά με τυρί....χάσαμε τη γιαγιά την πόντια δίπλα και τα ξέχασα όλα ρε γαμώτο...
Ευθύμης Τσικ.
....................
Σημ.taxalia: Nα τα τρως ήξερες; Να μάθεις πώς λέγονται δεν αξίωσες!
