Καλπογιάννηδες...

ΕΝΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ (με το θάνατο του 16χρονου και τα χθεσινοβραδινά επεισόδια σε πολλές πόλεις της Ελλάδας) ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ (πάντα επίκαιρου) "ΣΤΑΘΗ" ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ:

Ούτε αριστεριστές (πόσω μάλλον αριστεροί) είναι οι φοιτητές που βουτάνε κάλπες (ως άλλοι Καλπογιάννηδες) ούτε τίποτα μπαγάσηδες είναι, πτωχοπρόδρομοι (είχαμε τέτοιους και στη γενιά μας) απ' αυτούς που, όταν έρχεται η ώρα, εξαργυρώνουν το ψευτοεπαναστατιλίκι με την πρώτη διαθέσιμη θέση, ραβδούχου ή καρεκλοκένταυρου, στον δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα.

.
Είναι πολλοί απ' αυτούς οι ίδιοι που, όταν «μεγαλώνουν», χρησιμοποιούν το ένα (ή και τα δύο, εναλλάξ) από τα κόμματα εξουσίας, ενίοτε και κάποιο απ' τα κόμματα της Αριστεράς, για να πορευθούν, άλλοτε ως συνδικαλιστές που ατιμάζουν τον συνδικαλισμό, άλλοτε ως κομματοφρουροί, άλλοτε ως «αρμόδιοι» και πάντα εαυτόφιλοι.

.

Είναι η πρώτη ύλη από την οποίαν φτιάχνονται ο συντεχνιασμός, το βολευτιλίκι, ο άπας εκφυλιστικός ιστός που παγιδεύει κάθε προσπάθεια προόδου παντού. Ενας ανίκητος (λόγω διαρκούς αλληλοϋποστήριξης) εσμός, μοχθηρός σαν ορδή, αδιάτρητος σαν παχύδερμο και διάχυτος σαν λάσπη παντού.

.
Είναι οι άνθρωποι της ήσσονος προσπάθειας, αυτοί που ακυρώνουν τα πάντα γύρω τους, κόμματα, συνδικάτα, κράτος. Οι ολέθριοι που έχουν για όλα μία δικαιολογία και ουδεμία αμφιβολία για οτιδήποτε...