του Σπύρου Χατζάρα
Εν αρχή ην το «Τραπεζικό Κεκτημένο». Όλα για τους Τραπεζίτες. Ακολουθεί το «Κοινοτικό Κεκτημένο», που ισχύει έναντι των αγροτών και των εργαζομένων με τις εργασιακές σχέσεις λάστιχο. Για την τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο, τις περιουσίες των Ελλήνων στη Χειμάρα και τον ελληνισμό στα Σκόπια , ισχύει το «Συμμαχικό (νατοϊκό) Κεκτημένο». Για το real estate και τη λεηλασία των «ευρωπαϊκών πόρων», ισχύει το «Εργολαβικό Κεκτημένο». Για το indymadia και την εκπαίδευση προέχει το Κεκτημένο του Soros. Για την ακρίβεια στην αγορά και τά καύσιμα εφαρμόζεται το «Κεκτημένο των κερδοσκόπων». Για τα «κεκτημένα» των λωποδυτών και των Λυμεώνων, αποφεύγουν τις προανακριτικές. Άβουλοι και άπραγοι, χωρίς λαϊκό έρεισμα, ψάχνουν με «αβάσταχτη ελαφρότητα», «επικοινωνιακά σωσίβια», πολιτικής επιβίωσης. Γιατί επιμένουν στην κατοχή της εξουσίας;
