Στις « τέχνες και γράμματα», της Κυριακάτικης Καθημερινής,(4.1.09), υπάρχει ένα σημαντικό αφιέρωμα με τίτλο:« Ο Δεκέμβρης προσβάλλει την Τέχνη», του κ. Ηλία Μαγκλίνη. Με πολλές ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις γύρω από τις δικαιολογημένες ή αδικαιολόγητες, αυθόρμητες ή οργανωμένες,πράξεις βίας του Δεκέμβρη. Δεχθείτε, σας παρακαλούμε και μια δική μας, μικρή, παρέμβαση.
1.- Η νέα καλλιτέχνις, εικαστικός, performer που δηλώνει: « Οι βιτρίνες έσπασαν, να πάμε παρακάτω..», είπε ότι επιθυμεί να διατηρηθεί η ανωνυμία της. Γιατί; Αν σπάει βιτρίνες, όχι για χαβαλέ, αλλά επειδή φλέγεται από ιδέες και έχει συγκεκριμένες προτάσεις, δεν πρέπει να φοβάται κανέναν.΄Όπως δεν φοβότανε κι η δική μας γενιά,σε όλους τους μεγάλους αγώνες της. Από την κατοχή και τη δικτατορία μέχρι τις πορείες μας, χωρίς κουκούλες, μπροστά από την αμερικάνικη πρεσβεία. Και δεν σπάγαμε βιτρίνες για εκτόνωση, ούτε καίγαμε θέατρα, ούτε βρωμίζαμε έργα Τέχνης. Ήταν μια αληθινή εξέγερση. Που δεν πέταγε σκουπίδια σ’ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο αλλά στην πόρτα της πρεσβείας. Κατεβαίναμε χιλιάδες στους δρόμους, όλες οι ηλικίες κι όλες οι τάξεις, όχι.. ‘τα σπάμε και πάμε παρακάτω..’,αλλά με ολοκληρωμένη πολιτική συνείδηση των στόχων μας και των πράξεών μας.Μολονότι γνωρίζαμε ότι η ασφάλεια μας έγραφε στα
μαύρα της κατάστιχα.Μόνον έτσι θα μπορούν τα σημερινά νέα παιδιά, με στόχο το μέλλον, να ξεχωρίζουν από τους γνωστούς-άγνωστους κουκουλοφόρους που στοχεύουν στο χάος.1.- Η νέα καλλιτέχνις, εικαστικός, performer που δηλώνει: « Οι βιτρίνες έσπασαν, να πάμε παρακάτω..», είπε ότι επιθυμεί να διατηρηθεί η ανωνυμία της. Γιατί; Αν σπάει βιτρίνες, όχι για χαβαλέ, αλλά επειδή φλέγεται από ιδέες και έχει συγκεκριμένες προτάσεις, δεν πρέπει να φοβάται κανέναν.΄Όπως δεν φοβότανε κι η δική μας γενιά,σε όλους τους μεγάλους αγώνες της. Από την κατοχή και τη δικτατορία μέχρι τις πορείες μας, χωρίς κουκούλες, μπροστά από την αμερικάνικη πρεσβεία. Και δεν σπάγαμε βιτρίνες για εκτόνωση, ούτε καίγαμε θέατρα, ούτε βρωμίζαμε έργα Τέχνης. Ήταν μια αληθινή εξέγερση. Που δεν πέταγε σκουπίδια σ’ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο αλλά στην πόρτα της πρεσβείας. Κατεβαίναμε χιλιάδες στους δρόμους, όλες οι ηλικίες κι όλες οι τάξεις, όχι.. ‘τα σπάμε και πάμε παρακάτω..’,αλλά με ολοκληρωμένη πολιτική συνείδηση των στόχων μας και των πράξεών μας.Μολονότι γνωρίζαμε ότι η ασφάλεια μας έγραφε στα
2.- Oι επιλεγμένοι χώροι για διακοπές παραστάσεων και για αναρτήσεις συνθημάτων, δεν νομίζω ότι συμβαδίζουν με τις επαναστατικές θέσεις των «αυτόνομων» παιδιών. Εμείς, τουλάχιστον δεν επιλέγαμε εύκολους και «δικούς μας» χώρους, με προσυνεννόηση, όπως ομολογεί η ανώνυμη καλλιτέχνις. Χτυπούσαμε τη ρίζα του κακού κι όχι τα κλαδάκια της.Φωνάζαμε μπροστά από τις πρεσβείες και τα μεγάλα συγκροτήματα και δεν ξεσπούσαμε στα μαγαζάκια τους και στους δοτούς πολιτευτές τους..
3.- Δεν είναι απούσα η τάξη των Γραμμάτων και Τεχνών,όπως δηλώνει κάποιος συνθέτης.Απόντες είναι όλοι αυτοί ( και είναι πολλοί..δυστυχώς..), εδώ και πολλά χρόνια,. οι πολυβραβευμένοι και παραχαιδεμένοι διανοητές και καλλιτέχνες από τους πλούσιους χορηγούς, τους,ντόπιους και ξένους, που τους υπηρετούν με τη σιωπή τους, κάθε μέρα, ενώ τα βράδια χορεύουνε και σπάνε πιάτα στα ξενυχτάδικα κανάλια…Υπάρχουν, όμως, ευτυχώς και κάποιοι άλλοι που παραμένουν άγρυπνοι, εξόριστοι από τα παντοδύναμα ΜΜΕ αλλά φιλοξενούμενοι από κάποιες ανεξάρτητες ιστοσελίδες στο διαδίκτυο. Και που μπορούν να λένε τις αλήθειες, αυτές που κρύβουν τα μεγάλα συγκροτήματα.
Ευχαριστώ
Στέφανος Ληναίος – 4.1.09 – stefan28@ontelecoms.gr, ,www.thealpha.gr
Υ.Γ.= Δεν θα στενοχωρηθώ αν δεν δημοσιεύσετε και τις δικές μου απόψεις. Έχω συνηθίσει άλλωστε.. Θα τις δω μαζί με πολλούς φίλους, σε κάποια άφοβη ιστοσελίδα.. ============= Πηγή: http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3064
