του Γιάννη ΠαπαϊωάννουΟ τρόπος με τον οποίο τα κόμματα χειρίζονται το θέμα της ψήφου του αποδήμου Ελληνισμού είναι αποτέλεσμα κομματικών υπολογισμών λογικής του μπακάλη και κοινής ανοησίας.
*Το ΠΑΣΟΚ λέει: να υπάρχουν περιφέρειες γιατί προφανώς η περιφέρεια Αυστραλίας θα πλακώνεται με την περιφέρεια Αμερικής για το γνωστό θέμα …του καινούργιου δρόμου και από πού αυτός θα περάσει.
* Το ΚΚΕ λέει ότι «οι έξω δεν μπορούν να αποφασίζουν για τους μέσα» εάν δεν είναι... σοβιετικοί πολίτες μέλη του πολιτ μπιρό τοτ ΚΚΣΕ …θα συμπληρώσω με κακία!
* Το ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε και αυτό περιφέρειες εξωτερικού ζήτησε ακόμη να καθιερωθεί ο θεσμός οι αποδήμων βουλευτών, που σημαίνει βουλευτές μεν «αλλά εκεί έξω»… και προφανώς με τον ορό «απόδημος βουλευτής» θέλει να κάνει βουλευτές δυο ταχυτήτων.
*Το ΛΑΟΣ ζήτησε η πρώτη θέση των ψηφοδελτίων επικρατείας να καταλαμβάνεται από απόδημο Έλληνα γιατί αλλιώς απόδημο βουλευτή με ψήφους δεν θα έβρισκε με τίποτα.
*Και η ΝΔ βιάζεται να το ψηφίσει τώρα και στο γόνατο μπας και γυρίσει το παιχνίδι με την ψήφο των αποδήμων και επικοινωνιακά.
Το θέμα είναι ότι όπως και να το κάνουμε αλλιώς θα είναι ένας βουλευτής από το εξωτερικό που θα έχει προίκα μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους και αλλιώς ένας βουλευτής από την άνω ραχούλα, που βρήκε με 2000 ψήφους ελέω ποσόστωσης κατανομής και εκλογικού νομού.
Συν της άλλης κάποιοι θα χάσουν την έδρα τους, οπότε ο ανταγωνισμός μεγαλώνει. Ενώ το χειρότερο είναι ότι αυτοί οι Έλληνες δεν βλέπουν τα τοπικά ΜΜΕ και δεν κινούνται ως κοπάδι σε μαντρί, δεδομένο που κάνει την ψήφο τους απρόβλεπτη.
Και αυτό φυσικά τρομάζει.
Ας δούμε όμως μερικά απλά πράγματα:
Σημασία έχει η συμμετοχή των Ελλήνων αυτών στα τεκταινόμενα στο τόπο και η μέσω αυτού τόνωση του πλέγματος των σχέσεων με την Ελληνική ομογένεια!
Με αυτό το σκεπτικό πρέπει να γίνουν απλά βήματα…. ένα βήμα την φορά!
Βήμα ένα
Κατάρτιση λίστας εκλογέων κοινής και ενιαίας για όλο τον κόσμο.
Βήμα δύο
Μια ενιαία περιφέρεια στην οποία καταρχήν οι απόδημοι θα ψηφίζουν κόμματα.
Βήμα τρία
Ορισμος ημερομηνίας κοινής αποδοχής για την πρώτη συμμετοχή των αποδήμων σε εκλογές.
Με αυτά ξεκινάμε και στην πορεία βλέπουμε.
Αν τα κόμματα δεήσουν να βάλουν αποδήμους στους συνδυασμούς του καλώς αν όχι κακό του κεφαλιού τους.
Οπωσδήποτε ναι στην επιστολική ψήφο.
Σημειωση: Δεν είναι ανάγκη να έχουμε αποδήμους βουλευτές ή βουλευτές εξωτερικού από την πρώτη μέρα!
Ο θεσμός του βουλευτή και ο τρόπος εκλογής του θεωρητικά, οδηγεί τον εκάστοτε βουλευτή να εργάζεται πρωτίστως για τον τόπο του!
Δεν βρίσκω τον λόγo κάποιος Έλληνας βουλευτής της Αυστραλίας να φέρει ένα θέμα -το οποίο αφορά μεν Έλληνες της Αυστραλίας αλλά μόνο η κυβέρνηση της Αυστραλίας μπορεί να το λύσει -στο Ελληνικό κοινοβούλιο. Και δεν νομίζω ότι ένας μόνιμος κάτοικος εξωτερικού θα μπορεί να βρίσκεται -και θα έχει νόημα αυτό- στην Ελληνική βουλή.
Το “πώς” θα βγαίνουν λοιπόν το “ποιοι” και το “ποσοι” θα βγάινουν είναι το ελάσσων!
Το μείζων είναι να συμμετέχουν και να “κολλούν” μέσω αυτoυ με την Ελλάδα! Να “πλέκονται” χρήσιμοι δεσμοί.
Κύριοι και σύντροφοι.
http://papaioannou.wordpress.com/
