Το μοναδικό πράγμα για το οποίο η Θεσσαλονίκη «ΠΡΕΠΕΙ» να νιώθει περήφανη γιατί αποτελεί ίσως την μοναδική απόδειξη σύγχρονου πολιτισμού της είναι το Φεστιβάλ.. Το Φεστιβάλ κινηματογράφου και το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ. Ένας «θεσμός» μακριά από την «βλάχικη» μικρό - δημοσιότητα της πόλης μας, μακριά από τον «παρα-πολιτισμό» της τοπικής αυτοδιοίκησης και μακριά από τα επίμονα μάτια των διαφόρων κριτικών κινηματογράφου...
Ένας θεσμός που χωρίς να έχει την μεγάλη στήριξη όλων αυτών που υποτίθεται ότι νοιάζονται για αυτή την πόλη κατάφερε το ακατόρθωτο…Μόλις Δεύτερη δεκαετία για το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και κατάφερε να συγκαταλέγεται πλέον στα σημαντικότερα της Ευρώπης μαζί με αυτά του Άμστερνταμ και της Λειψίας.Ναι λοιπόν υπάρχει ελπίδα …Ναι… να που μέσα σε μια πόλη μίζερη γεμάτο συντηρητισμό και ψευτογκλαμουριά βγήκε ένα «διαμάντι»..
Ένα διαμάντι ακατέργαστο που δημιουργεί έντονα συναισθήματα σε όλους εμάς που θέλουμε επιτέλους αυτή η πόλη να πάει μπροστά.. Να σπάσει το καλούπι που τεχνηέντως θέλουν να της βάλουν!! Ένα φεστιβάλ που καταρρίπτει τους μύθους…που ωριμάζει, αλλά παραμένει ανήσυχο, περίεργο για τον κόσμο γύρω του και προπαντός ζωντανό....
Δείτε περισσότερα στο http://ilovethessaloniki.blogspot.com/2009/03/11_24.html
