Πρώτος παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος: η συνέχεια

Όπως αναφέραμε στο πρώτο μέρος του άρθρου - όπου «ανακηρύξαμε» τον πολιτικό νικητή της μέχρι στιγμής αναμέτρησης - κάπου μετά το δεύτερο μέρος του «αμερικανικού σχεδίου» εμφανίζεται η Γερμανία η οποία, όπως και κατά το κραχ του 1929 (Spiegel), δεν συμφωνεί με την προτεινόμενη κοινή στρατηγική Η.Π.Α. – Ευρώπης για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας κρίσης. Εκτός αυτού, οι Η.Π.Α. έχουν χάσει πολλά από τα πανίσχυρα «αεροπλανοφόρα» τους στο πρώτο μέρος της μάχης (Lehman Brothers, Citibank, Bear Sterns κ.α.), καθώς επίσης την εμπιστοσύνη των «συμμάχων» τους, οι οποίοι υποχρεώθηκαν να πληρώσουν τεράστιες «πολεμικές αποζημιώσεις», παρά τη θέληση τους. Το αποτέλεσμα της άρνησης κοινής στρατηγικής των Γερμανών το 1929, οδήγησε σε έναν παγκόσμιο εμπορικό πόλεμο, ο οποίος επιτάχυνε την πτώση και κατέληξε στη μεγαλύτερη ύφεση που γνώρισε ποτέ ο κόσμος (ακολούθησε τελολογικά ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος).

•Ποια είναι όμως η θέση της συγκεκριμένης χώρας σήμερα, εντός της Ευρώπης;
Κατ’ αρχήν οφείλουμε να αναφέρουμε πως η Γερμανία δεν έχει σε καμία... περίπτωση «υπερβολές» τιμών (προτιμούμε αυτή την έκφραση, αντί της καθιερωμένης «φούσκας»), ούτε στα ακίνητα, ούτε πουθενά αλλού. Αντίθετα με αυτήν, οι υπερβολές στη Μ. Βρετανία (στην Ισπανία και στην Ιρλανδία επίσης) είναι ίσως μεγαλύτερες από τις γνωστές μας στις Η.Π.Α. Η Γαλλία έχει επίσης «υπερβολές», ανεξάρτητα από το ότι μάλλον δεν θα εξελιχθούν σε μεγάλα προβλήματα, επειδή α) οι πολίτες της έχουν υψηλά επίπεδα αποταμίευσης, β) δεν υπήρξε υπερβάλλουσα κατασκευαστική δραστηριότητα στο παρελθόν και γ) δεν υφίσταται μεγάλη προσφορά ακινήτων.

η συνέχεια στο http://www.casss.gr/PressCenter/Articles/1476.aspx