του Αναστάσιου Καζαντζίδη
Με την ευκαιρία της επίσκεψης του πρωθυπουργού της Ελλάδας Κώστα Καραμανλή στην Αλβανία και τις χθεσινές δηλώσεις του μέσα στο Αλβανικό κοινοβούλιο για πλήρη συμπαράσταση της Ελλάδας στην προσπάθεια της Αλβανίας για ένταξη στην Ε.Ε., θα προσπαθήσω να κάνω μια αναδρομή στην ιστορία τους μαρτυρίου που έζησε και ζει μέχρι σήμερα το ελληνικό ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟ: Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ.
Οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου απελευθερώθηκαν τρεις φορές από τον Ελλαδικό στρατό και άλλη μια αυτοαπελευθερώθηκαν με ένοπλη εξέγερση, υποχρεώνοντας και τις Μεγάλες Δυνάμεις να αναγνωρίζουν την Αυτονομίας τους.
Μια αυτονομία όμως, που στο πέρασμα του χρόνου καταπατήθηκε λυσσαλέα στο πέρασμα του χρόνου από την ίδια τη διεθνή κοινότητα, την ίδια την Αλβανία και φυσικά την ίδια την Ελλάδα!
Συγκεκριμένα, μετά την επιτυχή Επανάσταση του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου και την ανακήρυξη Αυτόνομης Δημοκρατίας στις 17 Φεβρουαρίου του 1914, υπογράφηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις και την ίδια την Αλβανία το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας στις 17 Μαίου 1914 –γιατί αλήθεια δεν περίμενε ο πρωθυπουργός λίγες ημέρες για να συμπέσει η επίσκεψή του στην Αλβανία με την επέτειο της υπογραφής του πρωτοκόλλου;- που αναγνώριζε την Αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου και το σχηματισμό ιδίας Ελληνικής Αστυνομικής Δύναμης!
Η Ελλάδα, με την προτροπή των Μεγάλων Δυνάμεων, μπαίνει και πάλι στη Βόρειο Ήπειρο στις 14 Οκτωβρίου 1914, οπότε και τις παραδίδεται από την Αυτόνομη κυβέρνηση, ολόκληρη η Ήπειρος, η οποία ενώνεται στην πράξη με την Ελλάδα και δεκαέξι (16) Έλληνες Βορειοηπειρώτες Βουλευτές της, συμμετέχουν στο Εθνικό Κοινοβούλιο στην Αθήνα από το 1916!
Το εθνικό σπορ ανά τους αιώνες των Ελλήνων, ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ και φυσικά η πονηρή διπλωματία της Ιταλίας και των λοιπών Μεγάλων Δυνάμεων, δεν επέτρεψαν τη συνεχή παραμονή του ελληνικού στρατού και τελικά έδωσαν τη Β. Ήπειρο στην Αλβανία.
Και επειδή στην ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, τεράστιο ρόλο έπαιξε ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ, σας παραθέτω τα παρακάτω αδιαμφισβήτητα γεγονότα:
Στις 17 Μάιου του 1920, έξι χρόνια μετά την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας και λίγο πριν τη Συνθήκη των Σεβρών, η Αμερικανική Γερουσία ψηφίζει ότι η Βόρειος Ήπειρος πρέπει να δοθεί στην Ελλάδα.
Το 1935, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, δικαιώνει προσφυγή των Βορειοηπειρωτών κατά της Αλβανίας για την καταπάτηση των δικαιωμάτων χρήσης της μητρικής ελληνικής γλώσσας. (Αυτό το αναφέρω για εκείνους τους επικίνδυνα αφελείς συμπολίτες μας –δυστυχώς υπάρχουν και πολλοί πολιτικοί σε αυτούς- που επικαλούνται συνεχώς το δικαστήριο της Χάγης για τις Ελληνοτουρκικές διαφορές)
Στο τέλος του Β. Παγκοσμίου πολέμου, η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της Γερουσίας των ΗΠΑ, ψηφίζει ότι η Β. Ήπειρος μαζί με τα Δωδεκάνησα πρέπει να δοθούν στην Ελλάδα!
Το ίδιο ψήφισμα εγκρίνει και ολόκληρη η Αμερικανική Γερουσία το 1946!
Στην Συνδιάσκεψη των 21 νικητριών χωρών στο Παρίσι μετά τη λήξη του Β. Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τέθηκε το Ελληνικό Θέμα της απόδοσης της Β. Ηπείρου στην Ελλάδα, το Συμβούλιο Υπουργών των Εξωτερικών της Ρωσίας, των ΗΠΑ, της Αγγλίας και της Γαλλίας, αποφασίζει να δοθεί λύση στο θέμα αυτό μετά όμως από της λύση του Αυστριακού και του Γερμανικού Ζητήματος.
Το Αυστριακό λύθηκε το 1956, ενώ η επανένωση της Γερμανίας της προηγούμενη δεκαετία, βάζει τέλος στις δυο προϋποθέσεις και σήμερα υπάρχει μόνο η εκκρεμότητα του Ελληνικού θέματος της Β. Ηπείρου!
Και ρωτώ εδώ τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, μαζί με την υπουργό των εξωτερικών μας την κυρία Μπακογιάννη:
Πως ενώ δίδεται σε μια εθνική μειονότητα της Σερβίας – Αλβανοί Κοσσυφοπεδίου- το δικαίωμα της Ανεξαρτησίας, να μη δοθεί το ίδιο δικαίωμα και στους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, οι οποίοι και ιστορικά και διεθνώς το έχουν εξασφαλίσει νόμιμα από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα;
Πως ενώ η Αλβανία που πολέμησε στο πλευρό του ΦΑΣΙΣΜΟΥ, ζητά σήμερα δικαιώματα για τους συνεργάτες των ναζί Τσάμηδων για παράδειγμα και η Ελλάδα που ήταν νικήτρια του ΦΑΣΙΣΜΟΥ και πιστή σύμμαχος στις ιδέες της δημοκρατίας και του δικαίου, με χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες στα πεδία των μαχών, δεν υψώνει τη φωνή της για να ακουστεί και να γίνει σεβαστό το δίκαιο αίτημα των αδελφών μας της Βορείου Ηπείρου;
Υπενθυμίζω επίσης, τις ενέργειες του σημερινού προέδρου του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και τότε Ευρωβουλευτή Αλέκου Αλαβάνου -1993- ο οποίος είχε καταθέσει ψήφισμα στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, το οποίο εγκρίθηκε με συντριπτική πλειοψηφία, το οποίο ζητούσε από την Αλβανική κυβέρνηση ‘να επιβεβαιώσει την πλήρη πολιτισμική και θρησκευτική αυτονομία της ελληνικής μειονότητας’.
Υπενθυμίζω την κατάθεση ερωτήματος του τότε ευρωβουλευτή της Πολιτικής Άνοιξης και σήμερα δημάρχου Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη προς της Ε.Ε. και το Συμβούλιο υπουργών με την οποία ζητούσε: ‘τη θέση της Ε.Ε. για την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας και την Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου’
Για να πάρει την απάντηση του τότε Βρετανού προεδρεύοντος του συμβουλίου Χέντερσον ότι ‘Η Αλβανική κυβέρνηση θα πρέπει να αναγνωρίσει ότι μέσα στα σύνορά της υπάρχουν ειδικές καταστάσεις που πρέπει να κατοχυρωθούν για την Ελληνική Μειονότητα που διαβιεί στο νότιο τμήμα της Αλβανίας’.
Να υπενθυμίσω τις δηλώσεις του τότε βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Στέφανου Τζουμάκα στο 5ο Πανηπειρωτικό Συνέδριο τον Αύγουστο του 1993, ότι ‘το κόμμα μου τάσσεται υπέρ της ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ της Β. Ηπείρου, εφόσον αυτό αποτελέσει αίτημα της Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία’.
Και τέλος, να υπενθυμίσω στην κυρία Μπακογιάννη, τις δηλώσεις του πατέρα της και τότε πρωθυπουργού της Ελλάδας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στις 14-7-1993: Η Ελληνική κυβέρνηση δεν θα δεχτεί να ισχύσουν για την Ελληνική μειονότητα που ζει στην Αλβανία, άλλα μέτρα από εκείνα που θα ισχύσουν για τις αλβανικές κοινότητες εκτός Αλβανίας. Η κυβέρνηση της Ελλάδας απαιτεί τα ίδια δικαιώματα που ζητεί η αλβανική κυβέρνηση για τις αλβανικές κοινότητες στην τέως Γιουγκοσλαβία.
Όπως επίσης να της θυμίσω και τις δηλώσεις πάλι του πατέρα της από το Διδυμότειχο στις 16-6-1998: Η Ελλάδα πρέπει να έχει το θάρρος να πει στην Αλβανία, ότι εκείνο που ζητά εκείνη για το Κοσσυφοπέδιο, το ζητάμε και εμείς για την Ελληνική Μειονότητα που ζει στη Βόρειο Ήπειρο, που είναι η πιο παλαιά και διεθνώς ανεγνωρισμένη.
Και μετά από αυτές τις υπενθυμίσεις και ένα ερώτημα:
Τι πήραμε και τι δώσαμε στη φίλη χώρα Αλβανία κύριε Καραμανλή;
Αναστάσιος Καζαντζίδης
Εκπαιδευτικός-αρθρογράφος
Οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου απελευθερώθηκαν τρεις φορές από τον Ελλαδικό στρατό και άλλη μια αυτοαπελευθερώθηκαν με ένοπλη εξέγερση, υποχρεώνοντας και τις Μεγάλες Δυνάμεις να αναγνωρίζουν την Αυτονομίας τους.
Μια αυτονομία όμως, που στο πέρασμα του χρόνου καταπατήθηκε λυσσαλέα στο πέρασμα του χρόνου από την ίδια τη διεθνή κοινότητα, την ίδια την Αλβανία και φυσικά την ίδια την Ελλάδα!
Συγκεκριμένα, μετά την επιτυχή Επανάσταση του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου και την ανακήρυξη Αυτόνομης Δημοκρατίας στις 17 Φεβρουαρίου του 1914, υπογράφηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις και την ίδια την Αλβανία το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας στις 17 Μαίου 1914 –γιατί αλήθεια δεν περίμενε ο πρωθυπουργός λίγες ημέρες για να συμπέσει η επίσκεψή του στην Αλβανία με την επέτειο της υπογραφής του πρωτοκόλλου;- που αναγνώριζε την Αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου και το σχηματισμό ιδίας Ελληνικής Αστυνομικής Δύναμης!
Η Ελλάδα, με την προτροπή των Μεγάλων Δυνάμεων, μπαίνει και πάλι στη Βόρειο Ήπειρο στις 14 Οκτωβρίου 1914, οπότε και τις παραδίδεται από την Αυτόνομη κυβέρνηση, ολόκληρη η Ήπειρος, η οποία ενώνεται στην πράξη με την Ελλάδα και δεκαέξι (16) Έλληνες Βορειοηπειρώτες Βουλευτές της, συμμετέχουν στο Εθνικό Κοινοβούλιο στην Αθήνα από το 1916!
Το εθνικό σπορ ανά τους αιώνες των Ελλήνων, ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ και φυσικά η πονηρή διπλωματία της Ιταλίας και των λοιπών Μεγάλων Δυνάμεων, δεν επέτρεψαν τη συνεχή παραμονή του ελληνικού στρατού και τελικά έδωσαν τη Β. Ήπειρο στην Αλβανία.
Και επειδή στην ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, τεράστιο ρόλο έπαιξε ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ, σας παραθέτω τα παρακάτω αδιαμφισβήτητα γεγονότα:
Στις 17 Μάιου του 1920, έξι χρόνια μετά την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας και λίγο πριν τη Συνθήκη των Σεβρών, η Αμερικανική Γερουσία ψηφίζει ότι η Βόρειος Ήπειρος πρέπει να δοθεί στην Ελλάδα.
Το 1935, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, δικαιώνει προσφυγή των Βορειοηπειρωτών κατά της Αλβανίας για την καταπάτηση των δικαιωμάτων χρήσης της μητρικής ελληνικής γλώσσας. (Αυτό το αναφέρω για εκείνους τους επικίνδυνα αφελείς συμπολίτες μας –δυστυχώς υπάρχουν και πολλοί πολιτικοί σε αυτούς- που επικαλούνται συνεχώς το δικαστήριο της Χάγης για τις Ελληνοτουρκικές διαφορές)
Στο τέλος του Β. Παγκοσμίου πολέμου, η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της Γερουσίας των ΗΠΑ, ψηφίζει ότι η Β. Ήπειρος μαζί με τα Δωδεκάνησα πρέπει να δοθούν στην Ελλάδα!
Το ίδιο ψήφισμα εγκρίνει και ολόκληρη η Αμερικανική Γερουσία το 1946!
Στην Συνδιάσκεψη των 21 νικητριών χωρών στο Παρίσι μετά τη λήξη του Β. Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τέθηκε το Ελληνικό Θέμα της απόδοσης της Β. Ηπείρου στην Ελλάδα, το Συμβούλιο Υπουργών των Εξωτερικών της Ρωσίας, των ΗΠΑ, της Αγγλίας και της Γαλλίας, αποφασίζει να δοθεί λύση στο θέμα αυτό μετά όμως από της λύση του Αυστριακού και του Γερμανικού Ζητήματος.
Το Αυστριακό λύθηκε το 1956, ενώ η επανένωση της Γερμανίας της προηγούμενη δεκαετία, βάζει τέλος στις δυο προϋποθέσεις και σήμερα υπάρχει μόνο η εκκρεμότητα του Ελληνικού θέματος της Β. Ηπείρου!
Και ρωτώ εδώ τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, μαζί με την υπουργό των εξωτερικών μας την κυρία Μπακογιάννη:
Πως ενώ δίδεται σε μια εθνική μειονότητα της Σερβίας – Αλβανοί Κοσσυφοπεδίου- το δικαίωμα της Ανεξαρτησίας, να μη δοθεί το ίδιο δικαίωμα και στους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, οι οποίοι και ιστορικά και διεθνώς το έχουν εξασφαλίσει νόμιμα από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα;
Πως ενώ η Αλβανία που πολέμησε στο πλευρό του ΦΑΣΙΣΜΟΥ, ζητά σήμερα δικαιώματα για τους συνεργάτες των ναζί Τσάμηδων για παράδειγμα και η Ελλάδα που ήταν νικήτρια του ΦΑΣΙΣΜΟΥ και πιστή σύμμαχος στις ιδέες της δημοκρατίας και του δικαίου, με χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες στα πεδία των μαχών, δεν υψώνει τη φωνή της για να ακουστεί και να γίνει σεβαστό το δίκαιο αίτημα των αδελφών μας της Βορείου Ηπείρου;
Υπενθυμίζω επίσης, τις ενέργειες του σημερινού προέδρου του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και τότε Ευρωβουλευτή Αλέκου Αλαβάνου -1993- ο οποίος είχε καταθέσει ψήφισμα στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, το οποίο εγκρίθηκε με συντριπτική πλειοψηφία, το οποίο ζητούσε από την Αλβανική κυβέρνηση ‘να επιβεβαιώσει την πλήρη πολιτισμική και θρησκευτική αυτονομία της ελληνικής μειονότητας’.
Υπενθυμίζω την κατάθεση ερωτήματος του τότε ευρωβουλευτή της Πολιτικής Άνοιξης και σήμερα δημάρχου Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη προς της Ε.Ε. και το Συμβούλιο υπουργών με την οποία ζητούσε: ‘τη θέση της Ε.Ε. για την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας και την Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου’
Για να πάρει την απάντηση του τότε Βρετανού προεδρεύοντος του συμβουλίου Χέντερσον ότι ‘Η Αλβανική κυβέρνηση θα πρέπει να αναγνωρίσει ότι μέσα στα σύνορά της υπάρχουν ειδικές καταστάσεις που πρέπει να κατοχυρωθούν για την Ελληνική Μειονότητα που διαβιεί στο νότιο τμήμα της Αλβανίας’.
Να υπενθυμίσω τις δηλώσεις του τότε βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Στέφανου Τζουμάκα στο 5ο Πανηπειρωτικό Συνέδριο τον Αύγουστο του 1993, ότι ‘το κόμμα μου τάσσεται υπέρ της ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ της Β. Ηπείρου, εφόσον αυτό αποτελέσει αίτημα της Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία’.
Και τέλος, να υπενθυμίσω στην κυρία Μπακογιάννη, τις δηλώσεις του πατέρα της και τότε πρωθυπουργού της Ελλάδας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στις 14-7-1993: Η Ελληνική κυβέρνηση δεν θα δεχτεί να ισχύσουν για την Ελληνική μειονότητα που ζει στην Αλβανία, άλλα μέτρα από εκείνα που θα ισχύσουν για τις αλβανικές κοινότητες εκτός Αλβανίας. Η κυβέρνηση της Ελλάδας απαιτεί τα ίδια δικαιώματα που ζητεί η αλβανική κυβέρνηση για τις αλβανικές κοινότητες στην τέως Γιουγκοσλαβία.
Όπως επίσης να της θυμίσω και τις δηλώσεις πάλι του πατέρα της από το Διδυμότειχο στις 16-6-1998: Η Ελλάδα πρέπει να έχει το θάρρος να πει στην Αλβανία, ότι εκείνο που ζητά εκείνη για το Κοσσυφοπέδιο, το ζητάμε και εμείς για την Ελληνική Μειονότητα που ζει στη Βόρειο Ήπειρο, που είναι η πιο παλαιά και διεθνώς ανεγνωρισμένη.
Και μετά από αυτές τις υπενθυμίσεις και ένα ερώτημα:
Τι πήραμε και τι δώσαμε στη φίλη χώρα Αλβανία κύριε Καραμανλή;
Αναστάσιος Καζαντζίδης
Εκπαιδευτικός-αρθρογράφος
.jpg)
.jpg)
.jpeg)
