ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣΤην ημέρα που εμείς θρηνούμε για την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, οι Τουρκοκύπριοι, γιορτάζουν την επέτειο του ...Όχι. Ή αλλιώς, της "ειρηνευτικής επέμβασης του 1974".
Στα πλαίσια του δικού τους εορτασμού, ο πρόεδρος του ψευδοκράτους, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, (στη φωτο με την Αμερικανίδα ΥΠ.ΕΞ. Hillary Rodham Clinton), εκφώνησε βαρυσήμαντο λόγο.
Επειδή στο taxalia, όχι μόνο δεν φοβόμαστε, αλλά θεωρούμε υποχρέωσή μας να ακούμε και να γνωρίζουμε όλες τις απόψεις (ακόμη και τις ανιστόρητες των Σκοπιανών και των Τούρκων κ.λ.π.) , παραθέτουμε το λόγο, ο οποίος έχει ιστορική αξία. Είναι ένα αξιόλογο μάθημα, για το πώς δημιουργούνται οι ισχυρές χώρες και πώς κερδίζονται οι μάχες στη διεθνή πολιτική. Σε μια φράση: δείχνει τι σημαίνει "εθνική αυτοπεποίθηση". Ας διδαχθούμε !
Επειδή στο taxalia, όχι μόνο δεν φοβόμαστε, αλλά θεωρούμε υποχρέωσή μας να ακούμε και να γνωρίζουμε όλες τις απόψεις (ακόμη και τις ανιστόρητες των Σκοπιανών και των Τούρκων κ.λ.π.) , παραθέτουμε το λόγο, ο οποίος έχει ιστορική αξία. Είναι ένα αξιόλογο μάθημα, για το πώς δημιουργούνται οι ισχυρές χώρες και πώς κερδίζονται οι μάχες στη διεθνή πολιτική. Σε μια φράση: δείχνει τι σημαίνει "εθνική αυτοπεποίθηση". Ας διδαχθούμε !
Αυτονόητο είναι ότι τα όσα λέει ο Τουρκοκύπριος ηγέτης, εμάς τους Έλληνες, μας προκαλούν αηδία, έχουν όμως τεράστια διδακτική αξία, για τους αναλυτές της πολιτικής.
Να δούμε λοιπόν και την άλλη πλευρά:
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ TALAT (απευθύνεται σε Τουρκοκύπριους και ξένους προσκεκλημένους):
"Αγαπημένα μου αδέρφια,Αγαπητοί πoλίτες της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρoυ,
Αγαπητοί Καλεσμένοι,
Σήμερα, γιορτάζoυμε την 35η επέτειo από την ημέρα που είπαμε «όχι» στην ελλαδική χούντα η οποία πραγματoποιήθηκε με στόχο να μετατρέψει την Κυπριακή Δημοκρατία σε ελληνικό κράτoς και κόστισε τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων.
Η στρατιωτική επέμβαση που πραγματoποιήθηκε από την Τουρκική Δημκρατία την 20η Ιουλίου 1974 με βάση τη Συμφωνία Εγγυήσεων, όχι μόνο μετέτρεψε τους Τουρκoκυπρίους σε πιο αποτελεσματικό πολιτικό παίκτη, αλλά και δημιούργησε νέες συνθήκες στην Κύπρο.
Όπως γνωρίζετε όλοι, η 20η Ιουλίου μάς εξασφάλισε ένα ασφαλές περιβάλλον για τη ζωή και την περιουσία μας. Παράλληλα, όμως, εξασφαλίστηκαν τα βασικά δικαιώματα και ελευθερίες μας, πράγμα που μας υποχρεωσε να κάνουμε ένα βήμα προς μια πργματική, ειρηνευτική και μόνιμη λύση.
Η 20η Ιουλίου είναι η αρχή μιας σωτηρίας για μας και πρέπει να τη δούμε ως άνοιγμα προς τη λύση και όχι σαν εμπόδιο απέναντι στη λύση.
Η λύση στην Κύπρο σίγουρα δεν θα μορούσε να εξασφαλιστεί αγνοώντας τον τουρκοκυπριακό λαό ή σβήνοντας τον τουρκοκυπριακό λαό πό την οικονομική, κοινωνκή και πολιτιστική ζωή του νησιού και αγνοώντας το δικαίωμά τους για πολιτική ισότητα και αυτοδιοίκηση. Επομένως, οι πολιτικοί παράμετροι που άλλαξαν με την 20η Ιουλίου 1974, έδειξαν αυτή την πραγματικότητα και στην ελληνοκυπριακή πλευρά, κι σε όλο τον κόσμο.
Αυτή τη στιγμή, εγώ, ως ο πρόεδρός σας, οι συνεργάτες μου, η κυβέρνησή μας, σε στενή συνεργασία με την Τουρκία, συνεχίζουμε τον αγώνα μας. Συνεχίζουμε τις συνομιλίες επί του νέου αυτού εδάφους με πιο ασφαλή και αποφασιστικό τρόπο, αποκτούμε τα δικαιώματά μας και προχωράμε με ισχυρά βήματα στο δρόμο προς τη λύση.
Ο αγώνας μας είναι για τα βασικά μας δικαιώματα, ούτως ώστε να μπορεί ο τουρκοκυπριακός λαός να ζει μέσα σε ένα ασφαλές και ειρηνικό περιβάλλον.
Αυτός ο αγώνας είχε αρχίσει την περίοδο που το οθωμνικό κράτος είχε νοικιάσει την Κύπρο στην Αγγλία και συνεχίζεται ακόμη. Υπό τη βρετανική διοίκηση οι Τουρκοκύπριοι αγωνίζονταν για να διεκδικήσουν τους δικούς τους θεσμούς και τους δικούς τους νόμους ως έκφραση αυτοδιοίκησης. Όταν προέκυψε η πιθανότητα να αποχωρήσει η Βρετανία από το νησί, οι Τουρκοκύπριοι ξεσηκώθηκαν για τα κοινωνικά και τα πολιτικά τους δικαιώματα.
Επιτέλους, ως αποτέλεσμα του δικού μας αγώνα, αποκτήσαμε ισο στάτους με τους Ελληνοκυπρίους και βρήκαμε τη θέση μας ως ιδρυτικού συνεταίρου στην Κυπριακή Δημοκρατία του 1960. εμείς που δικαιούμαστε μια ασφαλή και όμορφη ζωη όπως όλοι οι άνθρωποι του κόσμου, καταβάλαμε υπεράνθρωπη προσπάθεια για να εξασφαλίσουμε την ευμάρεια και των επόμενων γενιών. Ο μεγαλύτερος υποστηριχτής μας καθ’όλη τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής, από οιονομική και πνευματική άποψη, ήταν οι θεσμοί και οι φιλότιμοι πολίτες της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Θα ήθελα να υπογραμμίσω για ακόμη μια φορά ότι αν τώρα μπορούμε να γιορτάζουμε την 35η επέτειο της 20ης Ιουλίου, αυτό γίνεται χάρη στα πολιτικά δικαιώματα που απέκτησε ο τουρκοκυπρικός λαός ως αποτέλεσμα συνεχή και αποφασιστικού αγώνα που έδωσε ο τουρκοκυπριακός λαός ως το 1960. Αυτό γίνεται, επίσης, χάρη στο δικαίωμά μας ως ιδρυτή συνέταιρο στην Κυπριακή Δημοκρατία, στο γεγονός ότι αποκτήσαμε το δικαίωμα αυτοδιοίκησης και στο ρόο της Τουρκίας ως εγγυήτρια δύναμη.
Αγαπητέ Τουρκοκυπριακέ λαέ,
Αγαπητοί μας καλεσμένοι,
Κύρις εκπρόσωπε του προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας, κύριε εκπρόσωπε της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, κύριε εκπρόσωπε της τουρκικής κυβέρνησης, κύριε εκπρόσωπε των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων,
Αγαπητοί μας καλεσμένοι που έφεραν χαιρετίσματα από όλο τον κόσμο στην Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου,
Ο βασικός λογος που υπενθυμίζω κάποιες ιστορικές πραγματικότητες που γνωρίζουμε όχι μόνο εμείς, αλλ΄ολόκληρος ο κόσμος είναι επειδή κάποιοι κύκλοι εξακολουθούν να συσχετίζουν την κοινωνική κι την ολιτική ύπαρξη των Τουρκοκυπρίων και τη δημιουργία της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου με «μια στρατιωτική επέμβαση έξωθεν». Τέτοιες απόψεις ανήκουν σε εκείνους που δεν γνωρίζουν ή που αγνοούν την ιστορία, ταυτότητα των εκατοντάδων χρόνων του λαού μας.
Ας θυμηθούμε ότι όταν η Κυπριακή Δημοκρατία του 1960 βρέθηκε υπό τις επιθέσεις ΕΟΚΑ, ο τουρκοκυπριακός λαός είχε καταφέρει να εξασφαλίσει την ασφάλειά του, να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να υπερασπισθεί τα δικά του εδάφη, να ιδρύσει τις δικές του διοικητικές μονάδες, να κάνει τις νομικές και διοικητικές ρυθμίσεις και να προστατέψει την υπάρξή του ακόμα και κάτω από τις δύσκολες εκείνες συνθήκες. Αν το ένα από τα βασικά στηρίγματα της κοινωνικής μας αντίστασης της περιόδου 1963 - 1974 είναι η στήριξη που πρόσφερε η Τουρκικής Δημοκρατίας, χωρίς αμφιβολία, το άλλο βασικό στήριγμα υπήρξε η αυτοπεποίθηση και η δύναμη των Τουρκοκυπρίων. Οι πρόγονοί μας έθεσαν με αποφασιστικότητα τη βούλησή τους για την ανατροφή μας, αλλά και των επόμενων γενιών μέσα σε ένα ελεύθερο και ασφαλές περιβάλλον. Χωρίς αμφιβολία, το θάρρος που χρειάστηκαν μέσα σ’αυτή τη διαδικασία άντλησαν από τις αρχές του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, στις οποίες ήταν πιστά δεσμευμένοι.
Σήμερα ζούμε σε ένα πιο ασφαλές περιβ΄λλον σε σύγκριση με το χθες. Χάρη στην Ειρηνευτική Επέμβαση της 20ης Ιουλίου, την οποία γιορτάζουμε σήμερα ως «η Γιορτή Της Ειρήνης Και Ελευθερίας», μπορούμε να βάλουμε το κεφάλι μας στα μαξιλάρι μας με ασφάλεια το βράδυ. Ο κόσμος γνωρίζει καλύτερα τους Τουρκοκυπρίους πλέον. Οι πόρτες που ήταν κλειστές για μας στο παρελθόν, είναι ανοιχτές για μας τώρα και η διεθνής κοινή κατανοεί καλύτερα τη θέση μας.
Ωστόσο, ο τελικός μας στόχος παραμένει η μόνιμη, δίκαια και ασφαλής λύση και να πάρουμε τη θέση που δικαιούμαστε εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να αναγνωριστούμε από το διεθνές δίκαιο.
Γι’αυτό το λόγο, πρέπει να ενοποιήσουμε τους Τουρκοκυπρίους με τους Ελληνοκυπρίους, μέσα σε ένα νέο κράτος συνεταιρισμού όπου απολαμβάνουν τα ίσα δικαιώματα. Ως ίσο μέρος αυτού του συνεταιρισμού, πρέπει να εξασφαλίσουμε την αποτελεσματική εκπροσώπηση των Τουρκοκυπρίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στα Ηνωμένα Έθνη και μεσα στην οικογένεια των παγκοσμίων κρατών. Πρέπει να εξασφαλίσουμε την ασφάλεια το οικονομικό και το κοινωνικό μας μέλλον, τις εμορικές και τις οικονομικές μας σχέσεις με τον εξωτερικό κόσμο, την κοινωνική μας ευμάρεια σύμφωνα με τις προδιαγραφές της ΕΕ και όχι σε χαμηλότεο επίπεδο από την ελληνοκυπριακή πλευρά.
Από εκεί προέρχεται λοιπόν η αναγκαιότητα της εξεύρεσης μιας δίκαιας και μόνιμης λύσης που θα γίνει αποδεκτή από τις πλευρές.
Είναι υποχρέωσή μας να προσθέσουμε και μια διπλωματική νίκη στον αγώνα που συνεχίζαμε μέχρι σήμερα με αποφασιστικότητα για να μπορέσουν οι νέοι μας και οι επόμενες γενιές ζουν σ’αυτό το νησί με ασφάλεια με καλή επικοινωνία με τον κόσμο, ως κομμάτι του ευρωπαϊκού πολιτισμού και της ανθρωπότητας, χωρίς καμία έννοια γι το μέλλον τους. Υπό αυτή την έννοια, χρειαζόμαστε μια δίκαια και μόνιμη λύση.
Με λίγα λόγια, το καθήκον με το οποίο βρισκόμαστε αντιμέτωποι, είναι να βρούμε μια λύση που θα γίνει αποδεκτή απο το λαό μας μέσα στην οποία θα προστατεύονται τα δικαιώματά και τα συμφέροντά μας, αλλά και παράλληλα να τερματίσουμε τις διαπραγματεύσεις με μια συμφωνία ειρήνης.
Αυτος είναι ο στόχος μας: Λύση και ασφάλεια.
Εργαζόμαστε πολύ σκληρά γι’αυτό το στόχο.
Είναι αλήθεια ότι δεν βρισκόμαστε πολύ μακρια από τη λύση. Παρόλα αυτά όμως, εμείς είμαστε σιωπηλοί και συκρατημένοι. Διότι, ύστερα από τις ασυνεπείς θέσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς, αλλά και της ΕΕ στο παρελθόν, μάθαμε το μάθημά μας και δεν θέλουμε να προκαλέσουμε αογοήτευση για μι άλλη φορά στον τουρκοκυπριακό λαό. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το γεγονός ότι μας κρατούν υπό απάνθρωπες συνθήκες απομόνωσης και των εμπάργκο παρόλο που θέσαμε ξεκάθαρη βούληση για τη λύση του κυπριακού, ενώ βραβεύουν την ελληνοκυπρική πλευρά, η οποία αποτελούσε εμπόδιο απέναντι στη λύση.
Αγαπημένα μας αδέρφια,
Αγαπημένε τουρκοκυπριακέ λαέ,
Σε καμία περίπτωση, σε μια πιθανή συμφωνία ειρήνης, δεν ριψοκινδυνεύουμε τον ρόλο της Τουρκικής Δημοκρατίας ως εγγυήτρια δύναμη για δική μας ασφάλεια στο μέλλον. Η εγγύηση της Τουρκίας είναι αναπόφευκτη για μας. Εκφράζουμε με αποφασιστικότητα αυτή τη στάση μας κατά τη διάρκεια της διαπραγματευτικής διαδικασίας και θα συνεχίσουμε να την εκφράζουμε.
Γνωρίζουμε ολοι ότι η Ειρηνευτική Επέμβαση της 20ης Ιουλίου θα ολοκληρωθεί ως στόχος όταν βρεθεί μια ασφαλής λύση στην Κύπρο και όταν οι Τουρκοκύπριοι αποκτήσουν ασφαλείς συνθήκες χάρη στις διεθνείς σχέσεις.
Συνεχίζουμε με μεγάλη προσοχή, αποφασιστικότητα και πίστη τις συνομιλίες με την ελληνοκυπριακή πλευρά για να μπορέσουμε να εκπληρώσουμε αυτό το καθήκον. Όσον αφορά τα θέματα που αφορούν τις διαπραγματευτικής διαδικασίας βρισκόμαστε σε συνεχή επαφή με την Τουρκική Δημοκρατία και βρισκόμαστε σε ομοφωνία.
Σ’αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω τον πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας κ. Αμπντουλάχ Γκιουλ, ο οποίος εξέφρασε στήριξη και έδωσε εγγύηση για να μπορέσουμε να εργαστούμε να ολοκληρώσουμε τις συνομιλίες ως το τέλος του χρόνου. Ηθςλα επισης να ευχαριστήσω τον πρωθυπουργό κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τον υπουργό Εξωτερικών κ. Αχμέτ Νταβούτογλου, τους υπουργούς κ. Εγκεμέν Μπαγίς και τον κ. Τζεμιλ Τσιτσέκ, ο οποίος σήμερα βρίσκεται ανάμεσά μας.
Η αλληλεγγύη που προσφέρουν η Τουρκική Δημοκρατία και τα αδέρφια μας στην Τουρκία για την προσπάθειά μας προς τη λύση και ευμάρεια, αποτελεί τη βασική εγγύηση για τα βήματα ειρήνης που θα κάνει ο τουρκοκυπριακός λαός. Είμαστε υποχρεωμενοι να συνεχίσουμε το δρόμο που ξεκινήσαμε για να αγκαλιάσουμε με ειρήνη τις δυο πλευρές της Κύπρου, την περιοχή της Τουρκίας και της Ελλάδος, όλη την περιοχή μας και να δημιουργήσουμε ένα χώρο ειρήνης και ευμάρειας.
Αγαπητέ μου λαέ,
Γνωρίζω ότι παρόλο που υποστηρίζετε τη διαπραγματευτική διαδικασία, προσεγγίζετε με αμφιβολία στη στάση της ελληνοκυπριακής πλευράς. Έχετε δίκαιο, βέβαια, που προσεγγίζετε με αμφιβολία όταν βλέπετε τις διεθνείς σχέσεις που εξασφαλίζουν εκείνοι που σφετερίστηκαν την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία μετατράπηκε σε ελληνοκυπριακή δημοκρατία, όταν βλέπετε πώς εντάχθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ενώ δεν το δικαιούνταν καθόλου και όταν βλέπετε ότι χρησιμοπιούν την ένταξή τους ενάντια στον τουρκοκυπρικό λαο και την Τουρκία και ότι προσπαθούν να επιβάλουν μια λύση για το κυπριακό που συμφέρει μόνο σε εκείνους. Ωστόσο, θα ήθελα να σημειώσω ότι αυτές οι προσπάθειές τους είναι άδικες. Ο τουρκοκυπριακός λαος δεν θα παραιτηθεί από τον αγώνα που δίνει για μια ασφαλή ζωή.
Τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και το δικαίωμα αυτοδιοίκησης που απαιτούν οι Τουρκοκύπριοι και ειδικά η εγγύηση της Τουρκίας δεν περιέχει καποια απειλή για την ελληνοκυπριακή πλευρά. Συνεπώς, η εληνοκυπριακή πλευρά πρέπει να δείξει σεβασμό στα βασικά δικαιώματ του τουρκοκυπριακού λαού, στη παράδοση αυτοδιοίκησης εκατοντάδων χρόνων, και στα πολιτικά του κέρδη.
Επιθημούμε να ζήσουμε σε ειρήνη, μέσα σε μα λύση που εγγυάται τη ζωή των παιδιών μας σ’αυτό το νησί. Βέβαια, δεν ξεχασαμε τα μαθήματα του πρελθόντος, και ούτε πρόκειται να τα ξεχάσουμε. Αντί να ζητήσουν να ξεχάσουμε αυτά που ζήσαμε στο παρελθόν, ας δοκιμάσουν να δημιουργήσου τις συνθήκες για να ξεχάσουμε το παρελθόν. Με αυτό τον τρόπο, μπορούμε, από τα μαθήματα του παρελθόντος, να δημιουργήσουμε φιλίες προς το μέλλον.
Πρώτ απ’όλα, έχουμε ανάγκη από φιλία και καλή πρόθεση μέσα μας. Οι Τουρκοκύπριοι, ανεξαρτήτως των πολιτικών τους απόψεων, πρέπει να αντιμετωπίσουν ομαδικά το σκοινί της λύσης. Πρέπει όλοι οι ολιτικοί κύκλοι της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου να βρίσκονται σε συνεχή αλληλεγγύη. Διότι, κανένας δεν θα μας προσφέρει μέσα σε χρυσό δίσκο τη λύση, η οποία δε σήμαίνει τίποτα άλλο παρά μια πιο ασφαλής και σταθερή ζωή. Αυτό θ το αοκτήσουμε με τη δική μας δύναμη.
Θα κερδίσουμε τον αγώνα για τη δίκαια και μόνιμη λύση του κυπριακού προβλήματος πάλι με τις δικές μας προσπάθειες. Γι’αυτό το λόγο δεν έχουμε χρόνο για πεσιμισμό, δισταγμό και σύγκρουση.
Σ’αυτή την περίοδο που πρέπει να βρισκόμαστε σε αλληλεγγύη, πρέπει επίσης να ενωθούμε γύρω από την πολιτική και διαπραγματευτική μας στρατηγική που καθορίστηκε σε συνεργασία με την Τουρκική Δημοκρατία. Συνεπώς, πρέπει να διακοσμήσουμε με συμφωνία ειρήνης το δρόμο που άνοιξε μπροστά μας 35 χρόνια πριν, την 20η Ιουλίου 1974. Βέβεια, δεν πρέπει, όταν ζούμε αυτή τη διαδικασία, να κάνουμε το σφάλμα του να δεσμεύουμε όλη μας τη ζωή σ’αυτό. Πρέπει, με όλη μας τη δύναμη, με στόχο την ανάπτυξη της δημοκρατικής λειτουργίας των μηχανισμών της εσωτερικής διοίκησης, να κουβαλήσουμε στο μέλλον τους θεσμούς της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου.
Ολοκληρώνοντας την ομιλία μου, θέλω να ευχαριστήσω για ακόμη μια φoρά."
http://taxalia.blogspot.com/ 21-7-2009 /sakis
.jpeg)
.jpg)
.jpg)
