Η άποψη του Δημήτρη Γαλαμάτη*
Το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει μεγάλη συζήτηση, για το ποια πρόσωπα δεν πρέπει να συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια της ΝΔ στις επόμενες εθνικές εκλογές, ως μια πράξη αυτοκάθαρσης της παράταξης. Στις εκλογές του 2004 το ενδιαφέρον και πάλι επικεντρώθηκε στον ομαδικό αποκλεισμό βουλευτών του ΠΑΣΟΚ από τις λίστες, ως αντίστοιχη πράξη αυτοκάθαρσής του.
Και στις δύο περιπτώσεις το πολιτικό ενδιαφέρον εστιάζεται στο ποιοι θα πρέπει να «κοπούν» από τα ψηφοδέλτια, ποια είναι τα «βαρίδια», ποιοι αποκεφαλισμοί θα καθορίσουν το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα» της μιας ή της άλλης παράταξης.
Δυστυχώς όμως η συζήτηση και η αναζήτηση δεν αφορά το ποια θα πρέπει να είναι τα προσόντα των ανθρώπων που πλαισιώσουν τα ψηφοδέλτια.
Πώς και ποιοι πρέπει να είναι αυτοί που θα μπουν και όχι ποιοι θα κοπούν.
Ούτε γίνεται στην πράξη μια αξιοκρατική διαδικασία στη βάση κριτηρίων, ποιότητας και ήθους .
Το πιο παράδοξο όμως είναι, ότι δεν εξετάζεται ούτε... αυτή καθαυτή η πολιτικότητα των υποψηφίων πολιτικών.
Η λογική ότι ο τάδε ή η δείνα φέρνει σταυρούς, είτε γιατί φέρει όνομα ή έλκει καταγωγή, είτε γιατί γράφει στο γυαλί και είναι αναγνωρίσιμος, είτε γιατί είναι celebrity και σταρ, κυριαρχεί, κι έτσι αυτές οι κατηγορίες των συμπολιτών μας αποτελούν-ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια- τη βασική δεξαμενή αναζήτησης του εν δυνάμει πολιτικού προσωπικού.
Ας γίνει λοιπόν τώρα η αρχή, ας πάψει η κουβέντα για «αποκεφαλισμούς» και «αιματοχυσίες» και ας ξεκινήσει μια σοβαρή διαδικασία, εντός των πολιτικών σχηματισμών, για την αναζήτηση εκείνων των προσώπων, που μπορούν πραγματικά να αλλάξουν την τωρινή κακή εικόνα του πολιτικού συστήματος. Έτσι ,εκ των προτέρων, θα ξεκαθαρίσει η ήρα από το σιτάρι και όχι ,εκ των υστέρων, με επικοινωνιακές κινήσεις και «τυφλές» ανθρωποθυσίες εντυπωσιασμού.
Δημήτρης Γαλαμάτης
π. Βουλευτής ΝΔ Β’ Θεσσαλονίκης
Και στις δύο περιπτώσεις το πολιτικό ενδιαφέρον εστιάζεται στο ποιοι θα πρέπει να «κοπούν» από τα ψηφοδέλτια, ποια είναι τα «βαρίδια», ποιοι αποκεφαλισμοί θα καθορίσουν το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα» της μιας ή της άλλης παράταξης.
Δυστυχώς όμως η συζήτηση και η αναζήτηση δεν αφορά το ποια θα πρέπει να είναι τα προσόντα των ανθρώπων που πλαισιώσουν τα ψηφοδέλτια.
Πώς και ποιοι πρέπει να είναι αυτοί που θα μπουν και όχι ποιοι θα κοπούν.
Ούτε γίνεται στην πράξη μια αξιοκρατική διαδικασία στη βάση κριτηρίων, ποιότητας και ήθους .
Το πιο παράδοξο όμως είναι, ότι δεν εξετάζεται ούτε... αυτή καθαυτή η πολιτικότητα των υποψηφίων πολιτικών.
Η λογική ότι ο τάδε ή η δείνα φέρνει σταυρούς, είτε γιατί φέρει όνομα ή έλκει καταγωγή, είτε γιατί γράφει στο γυαλί και είναι αναγνωρίσιμος, είτε γιατί είναι celebrity και σταρ, κυριαρχεί, κι έτσι αυτές οι κατηγορίες των συμπολιτών μας αποτελούν-ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια- τη βασική δεξαμενή αναζήτησης του εν δυνάμει πολιτικού προσωπικού.
Ας γίνει λοιπόν τώρα η αρχή, ας πάψει η κουβέντα για «αποκεφαλισμούς» και «αιματοχυσίες» και ας ξεκινήσει μια σοβαρή διαδικασία, εντός των πολιτικών σχηματισμών, για την αναζήτηση εκείνων των προσώπων, που μπορούν πραγματικά να αλλάξουν την τωρινή κακή εικόνα του πολιτικού συστήματος. Έτσι ,εκ των προτέρων, θα ξεκαθαρίσει η ήρα από το σιτάρι και όχι ,εκ των υστέρων, με επικοινωνιακές κινήσεις και «τυφλές» ανθρωποθυσίες εντυπωσιασμού.
Δημήτρης Γαλαμάτης
π. Βουλευτής ΝΔ Β’ Θεσσαλονίκης
