Τα τεκταινόμενα έτσι ως έχουν εξελιχθεί δείχνουν ότι πιθανότατα για την “επιχείρηση” χρησιμοποιήθηκαν αρκετοί “πρόθυμοι πυρομανείς”, προφανώς περισσότεροι από κάθε άλλη φορά. Τα χτυπήματα ήταν απανωτά, σε διάφορα μέρη με άστατο ωράριο. Τουλάχιστον 25 άτομα πρέπει να είναι η βασική “ομάδα κρούσης”.
Μόνο ο Σπύρος Ζαγάρης (δήμαρχος Μαραθώνα) μόνο σε διάστημα τριών ωρών ανέφερε δύο διαφορετικές περιπτώσεις απόπειρας εμπρησμού από διαφορετικούς δράστες.
Αντίθετα, όπου έγιναν περιπολίες πολιτών (προσέξτε, πολιτών!) δεν σημειώθηκε κανένα κρούσμα ούτε ...αναζωπύρωσης ούτε νέας εστίας.
Οι παραφωνίες τύπου Αλαβάνου 2007, ακούγονται πλέον σαν ένα κακόγουστο ανέκδοτο σε μία φρικτή πραγματικότητα. Διαβάστε το άρθρο του Θύμιου Παπανικολάου για τις γελοίες πλέον μεθοδεύσεις των εμπρηστών και ας κατανοήσουμε επιτέλους δύο πράγματα.
1. Η μοναδική ελπίδα αποφυγής του Βατερλώ για την κυβέρνηση, είναι να φέρει κεφάλια. Όχι παρόλες, όχι “προανακρίσεις”, όχι άλλη συγκάλυψη δολοφονιών. Κεφάλια χειροπόδαρα δεμένα, έστω και σπασμένα.
2. Η μοναδική ελπίδα του τόπου είναι (πάλι) η αυτοοργάνωση – αυτενέργεια των πολιτών. Όπως φάνηκε και στην Ηλεία το 2007 με κάποιους ανασκολοπισμένους εμπρηστές σε περιοχές που σώθηκαν λόγω της κινητοποίησης. Μην ξεχνάμε ότι όσο μεγάλο και αν είναι το σχέδιο, χρειάζεται τα απαραίτητα βρώμικα χέρια που θα κάνουν τη βρωμοδουλειά. Ακόμα και ανήλικα χέρια που βέβαια θα πρέπει να οδηγούνται αλώβητα στη δικαιοσύνη. Τα υπόλοιπα χέρια, αδιάφορο που θα καταλήξουν.
Αύριο, αναλυτικότερα το προφίλ των εμπρηστών. Όσοι κοιμηθούμε στο βουνό, εγρήγορση. Στον πόλεμο υπέρ της Γης, υπέρτατη αξία είναι η Γη και όχι τα ανθρώπινα δημιουργήματα. Γραμμένα ή γεννημένα.
Μόνο ο Σπύρος Ζαγάρης (δήμαρχος Μαραθώνα) μόνο σε διάστημα τριών ωρών ανέφερε δύο διαφορετικές περιπτώσεις απόπειρας εμπρησμού από διαφορετικούς δράστες.
Αντίθετα, όπου έγιναν περιπολίες πολιτών (προσέξτε, πολιτών!) δεν σημειώθηκε κανένα κρούσμα ούτε ...αναζωπύρωσης ούτε νέας εστίας.
Οι παραφωνίες τύπου Αλαβάνου 2007, ακούγονται πλέον σαν ένα κακόγουστο ανέκδοτο σε μία φρικτή πραγματικότητα. Διαβάστε το άρθρο του Θύμιου Παπανικολάου για τις γελοίες πλέον μεθοδεύσεις των εμπρηστών και ας κατανοήσουμε επιτέλους δύο πράγματα.
1. Η μοναδική ελπίδα αποφυγής του Βατερλώ για την κυβέρνηση, είναι να φέρει κεφάλια. Όχι παρόλες, όχι “προανακρίσεις”, όχι άλλη συγκάλυψη δολοφονιών. Κεφάλια χειροπόδαρα δεμένα, έστω και σπασμένα.
2. Η μοναδική ελπίδα του τόπου είναι (πάλι) η αυτοοργάνωση – αυτενέργεια των πολιτών. Όπως φάνηκε και στην Ηλεία το 2007 με κάποιους ανασκολοπισμένους εμπρηστές σε περιοχές που σώθηκαν λόγω της κινητοποίησης. Μην ξεχνάμε ότι όσο μεγάλο και αν είναι το σχέδιο, χρειάζεται τα απαραίτητα βρώμικα χέρια που θα κάνουν τη βρωμοδουλειά. Ακόμα και ανήλικα χέρια που βέβαια θα πρέπει να οδηγούνται αλώβητα στη δικαιοσύνη. Τα υπόλοιπα χέρια, αδιάφορο που θα καταλήξουν.
Αύριο, αναλυτικότερα το προφίλ των εμπρηστών. Όσοι κοιμηθούμε στο βουνό, εγρήγορση. Στον πόλεμο υπέρ της Γης, υπέρτατη αξία είναι η Γη και όχι τα ανθρώπινα δημιουργήματα. Γραμμένα ή γεννημένα.
