Τα χάλια του Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π.

Αντιγράφω από την επίσημη ιστοσελίδα του ΔΟΑΤΑΠ:
"Ο Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. είναι ο αρμόδιος Οργανισμός για την αναγνώριση των τίτλων σπουδών της αλλοδαπής Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής κατεύθυνσης και τη παροχή πληροφοριών σχετικά με σπουδές Aνώτατης Eκπαίδευσης στην αλλοδαπή και στην ημεδαπή. Ο Οργανισμός ιδρύθηκε με... το N.3328/01-04-2005 (Α’ 80) -όπως τροποποιήθηκε με το Ν.3369/2005 (ΦΕΚ Α΄ 171/6-7-2005) και το Ν.3467/2006 (ΦΕΚ 128/Α/2006) ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.), εδρεύει στην Αθήνα, διατηρεί παράρτημα στη Θεσσαλονίκη και εποπτεύεται από τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Ο Οργανισμός στις διεθνείς του σχέσεις χρησιμοποιεί την επωνυμία «Hellenic National Academic Recognition and Information Center» (Hellenic N.A.R.I.C.).
Η παιδεία αναμφισβήτητα αποτελεί κοινωνικό, πολιτιστικό και επιστημονικό αγαθό και κάθε πολίτης δικαιούται να έχει τη δυνατότητα πρόσβασης σε αυτή. Η απρόσκοπτη παροχή της στους νέους αλλά και σε κάθε ηλικίας πολίτες συμβάλλει δραστικά στην προώθηση της γνώσης, στη διασφάλιση και ανάδειξη της πολιτισμικής κληρονομιάς αλλά και στην ανάπτυξη της οικονομίας των εθνών. Ιδιαίτερα στη σύγχρονη εποχή της παγκοσμιοποίησης με τις απεριόριστες δυνατότητες των νέων τεχνολογιών και την αυξανόμενη -κυρίως εκτός εθνικών συνόρων- κινητικότητα των πολιτών, η ανώτατη παιδεία, που σχετίζεται άμεσα με το έργο που καλείται να επιτελέσει ο Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π., δύναται να διαδραματίζει ζωτικό ρόλο στην αμοιβαία κατανόηση των λαών, στην αποδοχή της διαφορετικότητας των ανθρώπων και στη σύγκλιση συστημάτων και πρακτικών με στόχο τη διατήρηση της επιθυμητής ισορροπίας και την προώθηση της επιδιωκόμενης συνεργασίας.
Στην πολυπολιτισμική κοινωνία των εθνών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέλος της οποίας είναι και η χώρα μας, η διαφορετικότητα των συστημάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης αντανακλά την πολιτισμική, κοινωνική, φιλοσοφική και οικονομική ποικιλομορφία των λαών της. Η διευκόλυνση της κινητικότητας στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και η δίκαιη αντιμετώπιση της αναγνώρισης των τίτλων στη χώρα υποδοχής δίνει τη δυνατότητα σε όλους τους πολίτες να ωφεληθούν από την ποικιλομορφία και την επαφή με διαφορετικά πολιτισμικά και κοινωνικά συστήματα και να διευρύνουν τους ορίζοντες της επιστημονικής γνώσης και της επαγγελματικής τους κατάρτισης και αποκατάστασης."
Από εδώ και πέρα αρχίζει η Οδύσσεια, εφόσον για κακή σου τύχη επέλεξες να σπουδάσεις στο εξωτερικό.Ξεπερνώντας τους όποιους σκόπελους της αλλοδαπής, (είτε αναφερόμαστε σε συνθήκες διαβίωσης, είτε στον κύκλο σπουδών) και εφόσον κατορθώσεις να περατώσεις τις σπουδές σου, επιστρέφεις θριαμβευτής στην Ελλάδα, όπου σε περιμένουν η Σκύλα και η Χάρυβδη.Καταθέτεις μία σειρά δικαιολογητικών στο ΔΟΑΤΑΠ, συνεδριάζει η "Επιτροπή των Σοφών" κάτω από αδιαφανείς διαδικασίες και σου εγχειρίζεται η απόφασή τους. Εάν ποτέ καταφέρεις να απεμπλακείς και τελικά σου επιδοθεί η περίφημη "ισοτιμία και αντιστοιχία" "ουαί τοις ηττημένοις", σε περιμένει η καχυποψία του κοινωνικού περίγυρου...
Επιτέλους "κήνσορες και θεράποντες" του τόπου μας τολμήστε και καταργήστε αυτό το "παραμάγαζο". Το μόνο που καταφέρνετε είναι να δημιουργήτε στρατιές ταλαιπωρημένων υπηκόων που ως ραγιάδες σκύβουν το κεφάλι ενώπιον της αυθεντίας της εγχώριας πανεπιστημιακής έδρας. Συγκρουστείτε μαζί τους...Ο χώρος έχει καταντήσει "τσίρκο".Πιστέψτε με, θα σας ευγνομωνούν γενιές και γενιές "ες αεί".Ταπεινά δικός σας, ένας "έλληνας πολίτης", ο οποίος περιμένει την χαμένη άνοιξη και ζητά πίσω την υπερηφάνια και τον αυτοσεβασμό του από το "όνειδος" του πολυδιαφημιζόμενου ΔΟΑΤΑΠ.
Δημοσθένης Τολμαίδης.