11 Αυγ 2009

ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ Ο ΙΣΑΡΗΛΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΙΣ 'ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ'

''Όταν, για παράδειγμα, μία από αυτές τις ημέρες, αποκτήσουμε πρόσβαση στις ιστορίες που αφορούν τις ενέργειες του Αμερικανικού στρατού στο Ιράκ, θα αποδειχθεί ότι, συγκρινόμενος μ’ αυτόν, ο Ισραηλινός Στρατός ήταν σαν ένα μοναστήρι με αγίους.''

http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-3752168,00.html

Του Eitan Haber

Η αλήθεια πρέπει να ειπωθεί: Οι Ισραηλινοί στρατιώτες δεν ενεργούν ως δολοφόνοι που σκοτώνουν αδιακρίτως
Τις ημέρες πριν από τον Πόλεμο των Έξι Ημερών, οι Σύριοι πυροβολούσαν κατά των Ισραηλινών στρατιωτικών περιπόλων σε καθημερινή βάση. Ως τολμηρός στρατιωτικός ανταποκριτής, επιχείρησα να

περιγράψω αυτές τις περιπολίες στους αναγνώστες μου, γνωρίζοντας ότι, τη στιγμή που θα φτάναμε σ’ ένα συγκεκριμένο σημείο, θα ερχόμασταν αντιμέτωποι με σφοδρά πυρά.

Διοικητής της περιπόλου ήταν ο Συνταγματάρχης Haim Sela, ας αναπαυθεί εν ειρήνη. Φτάσαμε κοντά στις Συριακές θέσεις αλλά δεν έγινε τίποτα. Έγραψα γι’ αυτό στην εφημερίδα μου εκείνη την ημέρα και ευχαρίστησα σιωπηλά την καλή μου τύχη και τον Κύριο που δεν αντιμετώπισα τα Συριακά πυρά.

Την επόμενη μέρα επαναλάβαμε την ίδια διαδρομή. Καθώς πλησιάζαμε τις Συριακές θέσεις, κρατήσαμε την αναπνοή μας. Ήμασταν σε υπερένταση. Δεν υπάρχει τρόπος να μετρηθεί αυτή η ένταση, όταν ένας άνθρωπος γνωρίζει ότι η ζωή του κρέμεται από μια κλωστή. Κάθε στρατιώτης που έλαβε ποτέ μέρος σε μια επιχείρηση κατά δυνάμεων του εχθρού είναι σε θέση να περιγράψει καλύτερα από μένα εκείνα τα λεπτά και τα δευτερόλεπτα της αγωνίας.

Και μετά, κοντά σε μια Συριακή θέση, ένα μπρελόκ έπεσε από την τσέπη ενός από τους στρατιώτες. It sounded like a bullet hit. Ακούστηκε σαν πυροβολισμός.A second later, the ground shook. Ένα δευτερόλεπτο αργότερα, το έδαφος ταρακουνήθηκε. Everyone was firing at everyone.Όλοι πυροβολούσαν εναντίον όλων. The artillery forces joined in, and so did the tank corps. Οι δυνάμεις του πυροβολικού μπήκαν κι αυτές στη μάχη όπως και το σώμα των αρμάτων μάχης.All hell broke loose. Έγινε πανδαιμόνιο.We, the journalists, were down on our knees in our military vehicle, praying to God, to mom, and to dad to save us from this inferno. Εμείς, οι δημοσιογράφοι, ήμασταν πεσμένοι στα γόνατα μέσα στο στρατιωτικό μας όχημα και προσευχόμασταν στο Θεό να μας σώσει από αυτήν την κόλαση.

Αυτά που πρόκειται να γράψω δεν στρέφονται άμεσα κατά των μελών της «Σπάζοντας τη Σιωπή». Ενεργούν σύμφωνα με τη συνείδησή τους και υπάρχουν στιγμές που λέμε ότι είναι καλό που έχουμε τέτοιους ανθρώπους. Επίσης, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι έζησαν δύσκολες στιγμές κατά τη διάρκεια του πολέμου ακόμη και σε επιχειρήσεις ρουτίνας.Our problem is that they are unwilling to take into consideration, or so it seems at least, the real problem: During war, a split second can often make the difference between one's sigh of relief and the sigh of pain of one's parents several hours later, when IDF officers knock on their door. Το θέμα είναι ότι δεν δείχνουν πρόθυμοι να λάβουν υπόψη τους - ή έτσι τουλάχιστον φαίνεται - το πραγματικό πρόβλημα: Κατά τη διάρκεια του πολέμου, ακόμη κι ένα δευτερόλεπτο μπορεί συχνά να κάνει τη διαφορά μεταξύ του στεναγμού ανακούφισης κάποιου και του στεναγμού πόνου των γονιών του λίγες ώρες αργότερα, όταν Ισραηλινοί αξιωματικοί τους χτυπήσουν την πόρτα για να τους ανακοινώσουν τα θλιβερά νέα.

Εμείς ή αυτοί
Σε πολλές περιπτώσεις κατά τη διάρκεια της μάχης, φτάνουμε στο σημείο του «εμείς ή αυτοί», και πολλές φορές το "αυτοί" μπορεί να είναι μια γυναίκα που περπατούσε στις σκιές, ένας γέρος που κρυφοκοίταξε τη λάθος στιγμή ή ένα περίεργο παιδί.

I've seen a lot in my life, and regrettably I also saw the dismembered bodies of children, women, and the elderly who paid the price of war with their lives. Έχω δει πολλά στη ζωή μου και, δυστυχώς, έχω δει και τα διαμελισμένα σώματα παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων που πλήρωσαν με τη ζωή τους το τίμημα του πολέμου. There is no such thing as sterile wars. Δεν υπάρχουν αποστειρωμένοι πόλεμοι. The question is whether Breaking the Silence realizes that soldiers fear for their lives – and fire. Το ερώτημα είναι αν η οργάνωση «Σπάζοντας τη Σιωπή» συνειδητοποιεί ότι οι στρατιώτες φοβούνται για τη ζωή τους - και πυροβολούν. This does not mean, heaven forbid, that IDF soldiers do not have the duty to be doubly careful, or that our troops our trigger-happy, but we need to say the following clearly, as cruel as it may seem: Many innocent civilians die in wars - Also, but not only, because IDF soldiers seek to safeguard their own lives, and their own lives are more important to them than the lives of others.
Αυτό δεν σημαίνει, Θεός φυλάξοι, ότι οι Ισραηλινοί στρατιώτες δεν έχουν την υποχρέωση να προσέχουν διπλά ή ότι πυροβολούν μ’ ευχαρίστηση αλλά, όσο σκληρό κι αν ακούγεται, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το εξής: Πολλοί αθώοι πολίτες πεθαίνουν σ’ έναν πόλεμο. Και αυτό όχι μόνο επειδή οι Ισραηλινοί στρατιώτες προσπαθούν να διαφυλάξουν τις ζωές τους οι οποίες είναι πιο σημαντικές γι’ αυτούς από τις ζωές των άλλων. War is not a game. Ο πόλεμος δεν είναι παιχνίδι.

All those honorable members of Breaking the Silence should have made a distinction between an indiscriminate killing spree, bordering on glee, and the adoption of cautious steps, even exaggerated ones, in order to avoid harm to oneself.Όλα αυτά τα αξιότιμα μέλη της «Σπάζοντας τη Σιωπή» θα έπρεπε να είχαν κάνει τη διάκριση μεταξύ ενός οργίου αδιάκριτων σκοτωμών που προσεγγίζουν τη χαιρεκακία, και της υιοθέτησης προσεκτικών βημάτων - ακόμη και υπερβολικών - προκειμένου να μην χτυπηθούν οι ίδιοι.This is the way it works: Our troops come first. Αυτός είναι ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης: Τα στρατεύματά μας προηγούνται.

Ο Ισραηλινός Στρατός - και αυτή είναι η αλήθεια - εξετάζει κάθε τέτοια περίπτωση χωριστά, καταλήγει σε συμπεράσματα και, κάποιες φορές, τιμωρεί αυστηρότερα από άλλους στρατούς στον κόσμο. The IDF, and that's the truth, examines each and every such case, draws conclusions, and at times punishes more severely than other armies in the world.Όταν, για παράδειγμα, μία από αυτές τις ημέρες, αποκτήσουμε πρόσβαση στις ιστορίες που αφορούν τις ενέργειες του Αμερικανικού στρατού στο Ιράκ, θα αποδειχθεί ότι, συγκρινόμενος μ’ αυτόν, ο Ισραηλινός Στρατός ήταν σαν ένα μοναστήρι με αγίους.

It's a good thing that we are talking, that we are drawing conclusions and learning lessons, and that we are investigating and indicting, and punishing.Είναι καλό που συζητάμε, που εξάγουμε συμπεράσματα και διδάγματα, που διερευνούμε, που παραπέμπουμε σε δίκη και που τιμωρούμε. However, we need to say this to ourselves: The life of an IDF soldier is immeasurably worthier than the life of an innocent victim, whose death we should genuinely regret. Ωστόσο, πρέπει να πούμε κι αυτό: Η ζωή ενός Ισραηλινού στρατιώτη αξίζει ασύγκριτα περισσότερο από τη ζωή ενός αθώου θύματος, για του οποίου το θάνατο λυπούμαστε πραγματικά.
 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη