Στέφανος Τζουμάκας
Η ιδρυτική διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη του 1974,
35 χρόνια μετά.
Η ιδρυτική διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη το 1974 αποτέλεσε και διαμόρφωσε:
Την αυθεντική έκφραση του ριζοσπαστισμού του λαϊκού κινήματος που σφυρηλατήθηκε στην αντίσταση, με αποκορύφωμα την κατάληψη τη Νομικής και την εξέγερση στο Πολυτεχνείο. Ακολούθησε η προδοσία της
Η ιδρυτική διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη του 1974,
35 χρόνια μετά.
Η ιδρυτική διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη το 1974 αποτέλεσε και διαμόρφωσε:
Την αυθεντική έκφραση του ριζοσπαστισμού του λαϊκού κινήματος που σφυρηλατήθηκε στην αντίσταση, με αποκορύφωμα την κατάληψη τη Νομικής και την εξέγερση στο Πολυτεχνείο. Ακολούθησε η προδοσία της
Κύπρου και η κατάρρευση της επτάχρονης χούντας. Στην ουσία οι αρχές και οι στόχοι της 3ης του Σεπτέμβρη, είχαν γραφεί κατά τη διάρκεια του αγώνα, στην εξορία, στις φυλακές, στη παρανομία, στις κινητοποιήσεις και στην ανατρεπτική δράση.
Τη ρήξη με το προ-δικτατορικό πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό κατεστημένο και την απαρχή μιας πολιτικής αναγέννησης στη χώρα – από το λαογέννητο κίνημα του ΠΑΣΟΚ- που ανέδειξε στο δημόσιο βίο νέες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις από αγωνιστές, με συνείδηση, αρχές και αξίες.
Τη πρωτοποριακή και πρωτόγνωρη δυνατότητα με το ΠΑΣΟΚ ως φορέα, για τη συνειδητή διάδοση και επιλογή σοσιαλιστικών ιδεών και αρχών σε μαζική κλίμακα, από μια ιστορική συμμαχία των γενιών της εθνικής αντίστασης, του 114, της αντιδικτατορικής αντίστασης, του πολυτεχνείου και της μεταπολίτευσης.
Καταλυτική ήταν η συμβολή και ο ρόλος του Αδρέα Παπανδρέου για την επιλογή: Σοσιαλιστικό Κίνημα. Προηγήθηκαν έντονες συζητήσεις και διαμάχες. Το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του ’74, η χώρα ήταν σε εθνική κρίση και η νόθα μεταπολίτευση ήταν αντίθετη με τις προσδοκίες και τους αγώνες του ελληνικού λαού και της νεολαίας.
Εκείνη την ιστορική περίοδο, υπήρχε μια έντονη συμπύκνωση ελπίδων, αγωνίας, απαίτησης για έμπρακτη άσκηση της συνέχειας των πολιτικών και κοινωνικών αγώνων, με επιλογές που θα οδηγούσαν τη χώρα σε μια νέα πορεία, με ριζικές αλλαγές και ουσιώδες δημοκρατικούς κανόνες.
Υπήρχαν και δυνάμεις που θεωρούσαν ότι η ίδρυση μιας δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης, χωρίς σαφείς ιδεολογικές και πολιτικές αρχές και στόχους, θα αρκούσε για εκείνη την περίοδο.
Εμπνευστήκαμε, αγωνιστήκαμε με τον Α.Παπανδρέου και από ιστορικά πρόσωπα που αποτέλεσαν ηθικό και πολιτικό κεφάλαιο για τη χώρα.
ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Λαός οργανώσαμε και αγωνιστήκαμε για ένα νικηφόρο ρεύμα πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας. Δεν έγινε από μόνο του. Βέβαια με τους όρους και τις προϋποθέσεις εκείνης της περιόδου.
Η αυτό -οργάνωση ήταν μια από τις ιδρυτικές ριζοσπαστικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ . Δηλαδή όταν έχουμε τη πρακτική παραδοσιακών πολιτικών δυνάμεων, οι οποίες δραστηριοποιούνται με λογικές συντήρησης και στερεότυπων από άλλες περιόδους και δεν αντιλαμβάνονται τις εξελίξεις, οι πολίτες τι πρέπει να κάνουν; Να αυτό οργανωθούν και να δράσουν.
Το ΠΑΣΟΚ ακόμη είπε : είμαστε κίνημα, όχι κόμμα. Μετά άλλο αν ορισμένες φορές ,έγινε κόμμα του κράτους με μηχανισμούς αξιωματούχων σε βάρος της προοδευτικής πολιτικής.
Το ΠΑΣΟΚ συντάχθηκε –από την ίδρυση του – με τη λογική των κινημάτων .Είπε ότι η δημοκρατία, η κοινοβουλευτική δημοκρατία, δεν είναι μόνο το Κοινοβούλιο. Ότι βασίζεται η δημοκρατία και στην Αυτοδιοίκηση , στα Συνδικάτα ,στα κόμματα και στις κοινωνικές οργανώσεις.
Τα κόμματα της μιας τάξης ήταν μιας άλλης περιόδου.. Διαμορφώνονται πια συμμαχίες τάξεων και στρωμάτων κι αυτό ήταν αποτέλεσμα των κινημάτων που αναπτύσσονταν σε όλο τον κόσμο.
Η στρατηγικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ ,τόσο με τη υιοθέτηση της Εθνικής Λαικής Ενότητας όσο και της επιλογής για το Μπλοκ των Κοινωνικών Δυνάμεων της Αλλαγής , οδήγησε στη διαμόρφωση των μεγάλων συμμαχιών. Είναι από τις επιτυχείς στρατηγικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ, πού στην εκστρατεία του 81 υιοθέτησε τα συνθήματα < Αλλαγή !> και του Μάη 68 :<Εδώ και τώρα!>.
Σε αντίθεση με τις κοινωνικές συμμαχίες ,οι πολιτικές συνεργασίες δεν ευδοκίμησαν, δεν ήταν επιτυχείς. Η πολιτικές συνεργασίες που δοκιμάστηκαν και σε άλλες χώρες-πλην εξαιρέσεων- δεν ευοδώθηκαν.
Η ισότητα και η ισοτιμία των δύο φύλων και οι μεγάλες αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο ,ήταν αποτέλεσμα των κινημάτων εκείνης της περιόδου ,αλλά και νέων κινημάτων για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών ,χωρίς διακρίσεις.
Η αποδοχή των μεταναστών και ο αγώνας ενάντια στη ξενοφοβία και το ρατσισμό που συνεχίζουμε αδιάκοπα ως ΠΑΣΟΚ, είχε τεθεί ως σοβαρό θέμα τότε στη κεντρική Ευρώπη. Γιατί αναπτυσσόταν ήδη από τότε το τριτοκοσμικό μοντέλο, για μια ‘’δεύτερη’’ εργατική τάξη από τρίτες χώρες, για συγκεκριμένες και υποβαθμισμένες δραστηριότητες, στο οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο που αναπτυσσόταν.
Οι παραδοσιακές πολιτικές έχουν κοντά πόδια, είναι μικρός ο κύκλος τους και μ’ αυτή την έννοια υπάρχει διαρκής εξέλιξη και πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα να αντιλαμβανόμαστε, να μελετάμε, να ακούμε διεθνώς, να ανταλλάσουμε εμπειρίες, γιατί το ΠΑΣΟΚ ήταν και είναι ένα κίνημα με διεθνείς προεκτάσεις. Αφορούσε και αφορά σε όλους
Για αυτό και το ΠΑΣΟΚ στις ιδεολογικές του αρχές υιοθέτησε την κοινωνική απελευθέρωση , την κοινωνική χειραφέτηση ,τη κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Η πορεία ήταν συναρπαστική, που οδήγησε στη μεγαλειώδη νίκη το 1981, για τη μεγάλη αλλαγή, μέσα απ’ τη χειραφέτηση εκατομμυρίων ελλήνων και τη συμπόρευση και την ενότητα σε μια προοδευτική και ριζοσπαστική κατεύθυνση.
Με τις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, την πρώτη οκταετία, η χώρα κατέκτησε και γνώρισε, με το ΠΑΣΟΚ, μεγάλες δημοκρατικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, την κατάργηση των στεγανών, την άμβλυνση των ανισοτήτων , τη δικαίωση των αγώνων του ελληνικού λαού και την είσοδο εκατοντάδων χιλιάδων ελλήνων, από το περιθώριο, στο δρόμο προς την ευημερία.
Με τις κυβερνήσεις του Κώστα Σημίτη, της τελευταίας οκταετίας, πετύχαμε, ως χώρα, τη συμμετοχή στο σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. και την ένταξη στη ζώνη του Ευρώ, τις μεγάλες υποδομές και τα έργα, τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε.
Αυτή η διαδρομή ετέθη, πολλές φορές, υπό κρίση. Χαρακτηρίζεται από μεγάλες εντάσεις και διαφωνίες, γιατί κάθε φορά οι εξελίξεις, διεθνείς και εσωτερικές, έθεταν θέματα επαναπροσδιορισμών, διορθωτικής πορείας, αναθεώρησης επιλογών και επιλογή νέων προσανατολισμών.
Σ’ αυτήν την πορεία, το ΠΑΣΟΚ διήλθε περιόδους ακμής, έθεσε τη σφραγίδα του στη χώρα, αλλά υπήρχαν και φαινόμενα συντηρητικοποίησης, υποχώρησης σε αρχές και σε βασικές θέσεις υπήρχαν φαινόμενα και παρακμής, γιατί υποκαταστάθηκε η πολιτική από τη λογική της εξουσίας, γιατί υποκαταστάθηκε η οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη από τη λογική μονεταριστικών αντιλήψεων , η λογική της αγοράς οι αντιλήψεις της αυτορύθμισης της οικονομίαςη λογική της υποταγής της Πολιτικής σε εμπορευματοποίηση των δημόσιων αγαθών, με παρακμιακά και εκφυλιστικά φαινόμενα, ως αποτέλεσμα επιλογών, σε πολιτικές και σε πρόσωπα, που δεν είχαν ως βάση την ιστορική φυσιογνωμία που είχε εμπεδώσει το ΠΑΣΟΚ, ως ένα νέο σοσιαλιστικό κίνημα, σε μια χώρα με τραυματικές εμπειρίες και με ανώμαλη πολιτική περίοδο δεκαετιών.
Παρά ταύτα, επειδή το ΠΑΣΟΚ διέθετε και διαθέτει αστείρευτες δυνάμεις γνησιότητας και αυθεντικότητας σε αξίες και αρχές, οδηγούσε πάντα με νέα ορμή σε υπέρβαση αυτών των αρνητικών φαινομένων και σε νέες νίκες και αυτό προοιωνίζεται και για το παρόν και για το μέλλον, με την ανανέωση και σε ιδεολογικούς και πολιτικούς επαναπροσδιορισμούς, ως δημοκρατικό και σοσιαλιστικό κίνημα, ως εκφραστής των οραμάτων και των ελπίδων του ελληνικού λαού, δύναμη αλλαγών και δημιουργίας στη χώρα. Μαζί με το λαό και την ελληνική κοινωνία, σε μια νέα δημιουργική πορεία.
Η διαδρομή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι άρρηκτα δεμένη με την αλλαγή πορείας της χώρας, με τα επιτεύγματα του λαού μας. Η Ελλάδα απέκτησε κύρος και διεθνή αναγνώριση, έχει σημαντική θέση στις αναπτυγμένες χώρες, ανέπτυξε υποδομές και θεσμούς, ασφαλώς με τη θέληση των ελλήνων πολιτών, αλλά και με συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές και με επίπονο έργο, που οδήγησαν σε επιτεύγματα, που δεν έγιναν από μόνα τους.
Το εκλογικό σώμα οδήγησε το ΠΑΣΟΚ στην αντιπολίτευση, δίνοντας δυο φορές την εντολή και τη δυνατότητα στη συντηρητική παράταξη για τη διακυβέρνηση της χώρας, με επικεφαλής τον Κ.Καραμανλή, που προεκλογικά εμφάνιζε ένα πρωτοφανή πολιτικό μεταμορφισμό, με ρητορικές για πολιτικές επιλογές που θα ανταποκρινόταν στις προσδοκίες των πολιτών, για νέα επιτεύγματα. Από τις επιλογές του, ως πρωθυπουργού, ο Κ.Καραμανλής ήδη καταγράφεται ως πολιτικός συντηρητικών και νεοφιλελεύθερων επιλογών και μέτρων, με έντονη αναξιοπιστία και με δημαγωγικές αναφορές και διατυπώσεις, όπως: προσαρμογή, όπως: μεταρρύθμιση, με ακριβώς αντίθετο και αντιλαϊκό περιεχόμενο. Επιλογών και μέτρων που οδήγησαν τη χώρα -πριν τη διεθνή κρίση- σε κρίση στη πραγματική οικονομία ,σε δημοσιονομική κρίση, σε κρίση κοινωνική και σε πολιτική κρίση και ανικανότητα διακυβέρνησης Οι έλληνες πολίτες, ανεξάρτητα από πολιτικές προτιμήσεις, ήδη εκφράζουν την αντίθεσή τους και έχουν απορρίψει τη συντηρητική παράταξη, που πέραν των άλλων ενεργεί συστηματικά, με όψεις πρωτοφανούς κομματισμού και επιδίωξης μιας αντιδημοκρατικής εξουσίας, παλαιοδεξιάς και νεοδεξιάς κοπής.
Το ΠΑΣΟΚ έχει μπει σε μια νέα ιστορική περίοδο, με ηγέτη τον Γιώργο Παπανδρέου, που έφερε πολλές νέες αντιλήψεις και ιδέες και επιλογές ανανέωσης στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και άποψη και θέσεις για μια άλλη πορεία της χώρας, στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών και διεθνών εξελίξεων. Οι θέσεις του για τη ανοικτή κοινωνία ,για την εκλογή όλων-και του αρχηγού- από τους πολίτες. Η δικαίωση της θέσης του για τη πράσινη ανάπτυξη. Οι διεθνείς παρεμβάσεις του –και μέσω της Διεθνούς- για μια δημοκρατική παγκόσμια διακυβέρνηση, για τη καθιέρωση ενός κοινού νομίσματος στην ανθρωπότητα και η ανάγκη για ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης, θεωρούνται πλέον αναγκαίες επιλογές.
Ο Γ.Παπανδρέου διατύπωσε επίσης βασικές στρατηγικές επαναπροσδιορισμού στην ελληνική κοινωνία και στο ΠΑΣΟΚ, όπως: η στροφή στην προοδευτική πολιτική και στην ανοιχτή κοινωνία, η προτεραιότητα της βιώσιμης ανάπτυξης, των καινοτομιών και τεχνολογιών, στο πλαίσιο μιας άλλης οικονομικής πολιτικής, για μια κοινωνία με κοινωνική συνοχή, μέσα από ένα σύγχρονο πολιτικό σύστημα με αυτονομία της πολιτικής από συμφέροντα και εξωθεσμικά κέντρα δύναμης , για την ανασυγκρότηση του κράτους, για τη εδραίωση της στρατηγικής της αναδιανομής του εισοδήματος, με μεγάλες δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις και ανατροπές, για να δημιουργηθούν δυνατότητες, για καθένα έλληνα πολίτη και ιδιαίτερα για τους νέους
Υπάρχει κρίση. Κρίση στο μοντέλο ανάπτυξης, κρίση στον τρόπο της παραγωγής, κρίση εισοδημάτων ,κρίση στον πλανήτη με το ζήτημα των κλιματικών αλλαγών .
Η ανάληψη της διακυβέρνησης από το Γ.Παπανδρέου αποτελεί βασική προυπόθεση για να μπει σε εφαρμογή ένα σχέδιο δημοκρατικών αλλαγών. Στη προσεχή εκλογική αναμέτρηση οι έλληνες πολίτες θα δώσουν την εντολή στο ΠΑΣΟΚ. Χρειάζονται και άλλες προυποθέσεις .Χρειαζόμαστε μεγάλες αλλαγές σε εθνική, περιφερειακή ,ευρωπαική και παγκόσμια κλίμακα.
Σήμερα τίθεται επί τάπητος το μέγα θέμα για το μοντέλο της ανάπτυξης διεθνώς, για τη βιώσιμη ανάπτυξη και τη κοινωνική ευημερία, απέναντι σε τριτοκοσμικού χαρακτήρα οικονομίες και κοινωνίες που θέλει να επιβάλει η διεθνής συντήρηση .Η διεθνής δεξιά.
Ήδη μιλούν τώρα ηγέτες και κινητοποιούνται οι νέοι και οι εργαζόμενοι , με ιστορικά και κεφαλαιώδους σημασίας ερωτήματα:
Τι θα γίνει με την χάρτινη οικονομία σε βάρος της πραγματικής οικονομίας; ( Το 2008 η πραγματική οικονομία – παγκόσμια- ανήλθε στα 60 τρις δολάρια και τα παράγωγα – της χάρτινης- ανήλθαν στα 520 τρις δολάρια!) .
Τα θα γίνει με την ασυδοσία και την κερδοσκοπία της εργοδοσίας πέραν των χρηματοπιστωτικών και παρασιτικών κεφαλαίων;(Στην Ελλάδα, φέτος όπως και πέρυσι η εργοδοσία άρπαξε 25 δις Ευρώ ,μόνο από την αδήλωτη εργασία και η φοροδιαφυγή ανήλθε στα 18 δις Ευρώ)
Τι θα γίνει με τα δικαιώματα, τα δημόσια και κοινωνικά αγαθά που υποκαθίστανται από τις αγοραίες και τις τραπεζικές επιδιώξεις.
( Στην Ελλάδα το 25% ζεί κάτω από το όριο της φτώχειας, όταν το 20% πολλαπλασίασε το πλούτο του κατά 6,5 φορές.
Είμαστε πρώτη χώρα σε ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία και τη παιδεία και στη φτώχεια είμαστε δεύτερη χώρα μετά τη Λιθουανία. )
Τι θα γίνει με τις ολιγαρχίες που καταλαμβάνουν τον έλεγχο των ΜΜΕ και με τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης προκαλούν κρίση στους δημοκρατικούς κανόνες ,υποκαθιστούν τα δημοκρατικά πολιτεύματα,εμφανίζονται ως ιδιοκτήτες του δημόσιου λόγου και της πολιτικής ,ελέγχουν ηγεσίες,γερουσιαστές και βουλευτές και επιβάλλον παρασιτικές και κερδοσκοποκές οικονομικές δραστηριότητες;
Τι θα γίνει με τις πρακτικές του διεθνούς χρηματιστηριακού κεφαλαίου, που μ’ αυτή τη λογική της ατιμωρησίας και της συμμορίας καταληστεύει χώρες, οικονομίες και κοινωνίες ,με ομόλογα ,μετοχές και τίτλους χωρίς αξία;
Έχουμε ένα οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο σε εξέλιξη, σε αντίθεση μ’ αυτό που θέλουν οι άνθρωποι, τα 6,5 δις στην ανθρωπότητα. Εκατομμύρια άνθρωποι ζουν, σε χώρες υπό ανάπτυξη, με λιγότερο από δυο δολάρια την ημέρα ,πεθαίνουν από έλλειψη πόσιμου νερού, η παιδική θνησιμότητα και οι θάνατοι από επιδημικές ασθένειες είναι σε πρωτοφανή επίπεδα. Ακολουθεί ο αναλφαβητισμός, και η ανεργία, ο αυταρχισμός και η βία. Είναι η διαρκής εκρηκτική ύλη των κινημάτων και των αναμετρήσεων .
Όσοι είχαν ισχυριστεί- και διεθνώς και στη χώρα- ότι είχε έλθει το τέλος της ιστορίας και της πολιτικής, ήδη έχουν κάνει την αυτοκριτική τους.
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι πολίτες σε όλες τις χώρες,απαιτούν να κυριαρχήσει η πολιτική στην οικονομία, να ξαναγυρίσει η ανθρωπότητα στην πολιτική και στην ιστορία.Γιατί την οδήγησαν στη προιστορία για μια περίοδο ,οι νεοσυντηρητικοί και οι νεοφιλελεύθεροι, με τις πολιτικές τους όπως της προώθησης των αγοραίων αντιλήψεων για τα δημόσια αγαθά, με τη πρωτοφανή υπονόμευση της πραγματικής οικονομίας από τις χάρτινες αξίες , με την ανοχή -και γιατί όχι – και τη στήριξη των δραστηριοτήτων των κερδοσκοπικών και παρασιτικών κεφαλαίων, με τη στήριξη του πλουτισμού των ολίγων σε βάρος των κοινωνιών στο σύνολό τους
Τι θα κάνουμε εμείς; Είναι σίγουρο ότι εκατομμύρια άνθρωποι, σε όλο το πλανήτη, δεν παραμένουν παρατηρητές, περιγράφοντας και διαπιστώνοντας. Θα βιώσουμε πρωτοβουλίες, κινήματα και αναμετρήσεις , ενάντια σε νέες βαρβαρότητες και με αίτημα για έναν άλλο κόσμο δίκαιο.
Η νέα γενιά, οι εργαζόμενοι, με παρακαταθήκη τη 3η του Σεπτέμβρη , με συνείδηση, με πρωτοβουλίες ,με οργάνωση και με κινητοποίηση ,δηλαδή με όρους κινήματος θα χαράζουν νέους δρόμους , Με σχέδιο για νέους, δίκαιους κανόνες και πολιτικές δημοκρατικής διακυβέρνησης .
Ο Γ.Παπανδρέου ήδη αναφέρθηκε σε σχέδιο και στην επιλογή να ηγηθεί της εναλλακτικής λύσης, που έχει ανάγκη η χώρα, που αποτελεί αίτημα του δημοκρατικού και προοδευτικού κόσμου και πέραν από πολιτικές και κομματικές προτιμήσεις, γιατί το ρεύμα της εναλλακτικής λύσης εκφράζει τη θέληση πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων της χώρας για θετική διέξοδο, για μια άλλη πορεία.
Η προώθηση πλαισίου συνεργασιών, με ανανεωτικές και ριζοσπαστικές δυνάμεις του δημοκρατικού και προοδευτικού χώρου, θα διευρύνουν τις συγκλίσεις και μέσα από διαφορετικότητες, με την ανάπτυξη ουσιαστικού διαλόγου και μπορούν να αποτελέσουν ευρύτερες δυνάμεις σύγκλισης στο αίτημα της εναλλακτικής λύσης, στο πλαίσιο μιας μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας, για την εναλλακτική λύση, που αποτελεί τη θετική απαίτηση της ελληνικής κοινωνίας, των ελλήνων πολιτών, στις πόλεις και στην ύπαιθρο, απ’ άκρον σε άκρον της χώρας, του έλληνα πολίτη που θέλει να δημιουργήσει, που θέλει τη βιώσιμη ανάπτυξη, που θέλει να σπουδάσει, να εργαστεί, που θέλει την κοινωνική συνοχή και την ευημερία.
Το 1974 , η ίδρυση του ΠΑΣΟΚ αποτέλεσε μια ιστορική απάντηση και μια ριζοσπαστική στρατηγική διεξόδου από τη Εθνική κρίση που προκάλεσε η χούντα και η άκρα δεξιά.
Το 1981 ,το ΠΑΣΟΚ με τη στρατηγική της αλλαγής οδήγησε στη ‘εξοδο από την οικονομική κρίση που είχε προκαλέσει η Νεοδημοκρατική Δεξιά. Το 1994 το ΠΑΣΟΚ απήλλαξε τη χώρα απο τη νεοφιλελευθερη λαίλαπα της κυβέρνησης Μητσοτάκη και εδραίωσε όρους ανάπτυξης και ευημερίας .Τη περίοδο που διανύουμε η χώρα οδηγήθηκε ξανά από τη δεξιά σε οικονομική και πολιτική κρίση και το ΠΑΣΟΚ έρχεται να αλλάξει το μοντέλο ανάπτυξης και διακυβέρνησης της χώρας και να ηγηθεί της νέας προσπάθειας της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών για την έξοδο από μια νέα πολλαπλή κρίση ,οικονομική κοινωνική ,πολιτική.
Για την Ελλάδα, για τους έλληνες πολίτες, για το ΠΑΣΟΚ του σήμερα και του αύριο, οι αρχές της 3ης Σεπτέμβρη έχουν διαχρονική αξία, στη βάση της αρχής ότι οι αξίες ασκούνται έμπρακτα.
2-9-2009.
Στέφανος.
http://stefanostzoumakas.blogspot.com/
Τη ρήξη με το προ-δικτατορικό πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό κατεστημένο και την απαρχή μιας πολιτικής αναγέννησης στη χώρα – από το λαογέννητο κίνημα του ΠΑΣΟΚ- που ανέδειξε στο δημόσιο βίο νέες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις από αγωνιστές, με συνείδηση, αρχές και αξίες.
Τη πρωτοποριακή και πρωτόγνωρη δυνατότητα με το ΠΑΣΟΚ ως φορέα, για τη συνειδητή διάδοση και επιλογή σοσιαλιστικών ιδεών και αρχών σε μαζική κλίμακα, από μια ιστορική συμμαχία των γενιών της εθνικής αντίστασης, του 114, της αντιδικτατορικής αντίστασης, του πολυτεχνείου και της μεταπολίτευσης.
Καταλυτική ήταν η συμβολή και ο ρόλος του Αδρέα Παπανδρέου για την επιλογή: Σοσιαλιστικό Κίνημα. Προηγήθηκαν έντονες συζητήσεις και διαμάχες. Το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του ’74, η χώρα ήταν σε εθνική κρίση και η νόθα μεταπολίτευση ήταν αντίθετη με τις προσδοκίες και τους αγώνες του ελληνικού λαού και της νεολαίας.
Εκείνη την ιστορική περίοδο, υπήρχε μια έντονη συμπύκνωση ελπίδων, αγωνίας, απαίτησης για έμπρακτη άσκηση της συνέχειας των πολιτικών και κοινωνικών αγώνων, με επιλογές που θα οδηγούσαν τη χώρα σε μια νέα πορεία, με ριζικές αλλαγές και ουσιώδες δημοκρατικούς κανόνες.
Υπήρχαν και δυνάμεις που θεωρούσαν ότι η ίδρυση μιας δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης, χωρίς σαφείς ιδεολογικές και πολιτικές αρχές και στόχους, θα αρκούσε για εκείνη την περίοδο.
Εμπνευστήκαμε, αγωνιστήκαμε με τον Α.Παπανδρέου και από ιστορικά πρόσωπα που αποτέλεσαν ηθικό και πολιτικό κεφάλαιο για τη χώρα.
ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Λαός οργανώσαμε και αγωνιστήκαμε για ένα νικηφόρο ρεύμα πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας. Δεν έγινε από μόνο του. Βέβαια με τους όρους και τις προϋποθέσεις εκείνης της περιόδου.
Η αυτό -οργάνωση ήταν μια από τις ιδρυτικές ριζοσπαστικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ . Δηλαδή όταν έχουμε τη πρακτική παραδοσιακών πολιτικών δυνάμεων, οι οποίες δραστηριοποιούνται με λογικές συντήρησης και στερεότυπων από άλλες περιόδους και δεν αντιλαμβάνονται τις εξελίξεις, οι πολίτες τι πρέπει να κάνουν; Να αυτό οργανωθούν και να δράσουν.
Το ΠΑΣΟΚ ακόμη είπε : είμαστε κίνημα, όχι κόμμα. Μετά άλλο αν ορισμένες φορές ,έγινε κόμμα του κράτους με μηχανισμούς αξιωματούχων σε βάρος της προοδευτικής πολιτικής.
Το ΠΑΣΟΚ συντάχθηκε –από την ίδρυση του – με τη λογική των κινημάτων .Είπε ότι η δημοκρατία, η κοινοβουλευτική δημοκρατία, δεν είναι μόνο το Κοινοβούλιο. Ότι βασίζεται η δημοκρατία και στην Αυτοδιοίκηση , στα Συνδικάτα ,στα κόμματα και στις κοινωνικές οργανώσεις.
Τα κόμματα της μιας τάξης ήταν μιας άλλης περιόδου.. Διαμορφώνονται πια συμμαχίες τάξεων και στρωμάτων κι αυτό ήταν αποτέλεσμα των κινημάτων που αναπτύσσονταν σε όλο τον κόσμο.
Η στρατηγικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ ,τόσο με τη υιοθέτηση της Εθνικής Λαικής Ενότητας όσο και της επιλογής για το Μπλοκ των Κοινωνικών Δυνάμεων της Αλλαγής , οδήγησε στη διαμόρφωση των μεγάλων συμμαχιών. Είναι από τις επιτυχείς στρατηγικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ, πού στην εκστρατεία του 81 υιοθέτησε τα συνθήματα < Αλλαγή !> και του Μάη 68 :<Εδώ και τώρα!>.
Σε αντίθεση με τις κοινωνικές συμμαχίες ,οι πολιτικές συνεργασίες δεν ευδοκίμησαν, δεν ήταν επιτυχείς. Η πολιτικές συνεργασίες που δοκιμάστηκαν και σε άλλες χώρες-πλην εξαιρέσεων- δεν ευοδώθηκαν.
Η ισότητα και η ισοτιμία των δύο φύλων και οι μεγάλες αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο ,ήταν αποτέλεσμα των κινημάτων εκείνης της περιόδου ,αλλά και νέων κινημάτων για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών ,χωρίς διακρίσεις.
Η αποδοχή των μεταναστών και ο αγώνας ενάντια στη ξενοφοβία και το ρατσισμό που συνεχίζουμε αδιάκοπα ως ΠΑΣΟΚ, είχε τεθεί ως σοβαρό θέμα τότε στη κεντρική Ευρώπη. Γιατί αναπτυσσόταν ήδη από τότε το τριτοκοσμικό μοντέλο, για μια ‘’δεύτερη’’ εργατική τάξη από τρίτες χώρες, για συγκεκριμένες και υποβαθμισμένες δραστηριότητες, στο οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο που αναπτυσσόταν.
Οι παραδοσιακές πολιτικές έχουν κοντά πόδια, είναι μικρός ο κύκλος τους και μ’ αυτή την έννοια υπάρχει διαρκής εξέλιξη και πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα να αντιλαμβανόμαστε, να μελετάμε, να ακούμε διεθνώς, να ανταλλάσουμε εμπειρίες, γιατί το ΠΑΣΟΚ ήταν και είναι ένα κίνημα με διεθνείς προεκτάσεις. Αφορούσε και αφορά σε όλους
Για αυτό και το ΠΑΣΟΚ στις ιδεολογικές του αρχές υιοθέτησε την κοινωνική απελευθέρωση , την κοινωνική χειραφέτηση ,τη κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Η πορεία ήταν συναρπαστική, που οδήγησε στη μεγαλειώδη νίκη το 1981, για τη μεγάλη αλλαγή, μέσα απ’ τη χειραφέτηση εκατομμυρίων ελλήνων και τη συμπόρευση και την ενότητα σε μια προοδευτική και ριζοσπαστική κατεύθυνση.
Με τις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, την πρώτη οκταετία, η χώρα κατέκτησε και γνώρισε, με το ΠΑΣΟΚ, μεγάλες δημοκρατικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, την κατάργηση των στεγανών, την άμβλυνση των ανισοτήτων , τη δικαίωση των αγώνων του ελληνικού λαού και την είσοδο εκατοντάδων χιλιάδων ελλήνων, από το περιθώριο, στο δρόμο προς την ευημερία.
Με τις κυβερνήσεις του Κώστα Σημίτη, της τελευταίας οκταετίας, πετύχαμε, ως χώρα, τη συμμετοχή στο σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. και την ένταξη στη ζώνη του Ευρώ, τις μεγάλες υποδομές και τα έργα, τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε.
Αυτή η διαδρομή ετέθη, πολλές φορές, υπό κρίση. Χαρακτηρίζεται από μεγάλες εντάσεις και διαφωνίες, γιατί κάθε φορά οι εξελίξεις, διεθνείς και εσωτερικές, έθεταν θέματα επαναπροσδιορισμών, διορθωτικής πορείας, αναθεώρησης επιλογών και επιλογή νέων προσανατολισμών.
Σ’ αυτήν την πορεία, το ΠΑΣΟΚ διήλθε περιόδους ακμής, έθεσε τη σφραγίδα του στη χώρα, αλλά υπήρχαν και φαινόμενα συντηρητικοποίησης, υποχώρησης σε αρχές και σε βασικές θέσεις υπήρχαν φαινόμενα και παρακμής, γιατί υποκαταστάθηκε η πολιτική από τη λογική της εξουσίας, γιατί υποκαταστάθηκε η οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη από τη λογική μονεταριστικών αντιλήψεων , η λογική της αγοράς οι αντιλήψεις της αυτορύθμισης της οικονομίαςη λογική της υποταγής της Πολιτικής σε εμπορευματοποίηση των δημόσιων αγαθών, με παρακμιακά και εκφυλιστικά φαινόμενα, ως αποτέλεσμα επιλογών, σε πολιτικές και σε πρόσωπα, που δεν είχαν ως βάση την ιστορική φυσιογνωμία που είχε εμπεδώσει το ΠΑΣΟΚ, ως ένα νέο σοσιαλιστικό κίνημα, σε μια χώρα με τραυματικές εμπειρίες και με ανώμαλη πολιτική περίοδο δεκαετιών.
Παρά ταύτα, επειδή το ΠΑΣΟΚ διέθετε και διαθέτει αστείρευτες δυνάμεις γνησιότητας και αυθεντικότητας σε αξίες και αρχές, οδηγούσε πάντα με νέα ορμή σε υπέρβαση αυτών των αρνητικών φαινομένων και σε νέες νίκες και αυτό προοιωνίζεται και για το παρόν και για το μέλλον, με την ανανέωση και σε ιδεολογικούς και πολιτικούς επαναπροσδιορισμούς, ως δημοκρατικό και σοσιαλιστικό κίνημα, ως εκφραστής των οραμάτων και των ελπίδων του ελληνικού λαού, δύναμη αλλαγών και δημιουργίας στη χώρα. Μαζί με το λαό και την ελληνική κοινωνία, σε μια νέα δημιουργική πορεία.
Η διαδρομή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι άρρηκτα δεμένη με την αλλαγή πορείας της χώρας, με τα επιτεύγματα του λαού μας. Η Ελλάδα απέκτησε κύρος και διεθνή αναγνώριση, έχει σημαντική θέση στις αναπτυγμένες χώρες, ανέπτυξε υποδομές και θεσμούς, ασφαλώς με τη θέληση των ελλήνων πολιτών, αλλά και με συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές και με επίπονο έργο, που οδήγησαν σε επιτεύγματα, που δεν έγιναν από μόνα τους.
Το εκλογικό σώμα οδήγησε το ΠΑΣΟΚ στην αντιπολίτευση, δίνοντας δυο φορές την εντολή και τη δυνατότητα στη συντηρητική παράταξη για τη διακυβέρνηση της χώρας, με επικεφαλής τον Κ.Καραμανλή, που προεκλογικά εμφάνιζε ένα πρωτοφανή πολιτικό μεταμορφισμό, με ρητορικές για πολιτικές επιλογές που θα ανταποκρινόταν στις προσδοκίες των πολιτών, για νέα επιτεύγματα. Από τις επιλογές του, ως πρωθυπουργού, ο Κ.Καραμανλής ήδη καταγράφεται ως πολιτικός συντηρητικών και νεοφιλελεύθερων επιλογών και μέτρων, με έντονη αναξιοπιστία και με δημαγωγικές αναφορές και διατυπώσεις, όπως: προσαρμογή, όπως: μεταρρύθμιση, με ακριβώς αντίθετο και αντιλαϊκό περιεχόμενο. Επιλογών και μέτρων που οδήγησαν τη χώρα -πριν τη διεθνή κρίση- σε κρίση στη πραγματική οικονομία ,σε δημοσιονομική κρίση, σε κρίση κοινωνική και σε πολιτική κρίση και ανικανότητα διακυβέρνησης Οι έλληνες πολίτες, ανεξάρτητα από πολιτικές προτιμήσεις, ήδη εκφράζουν την αντίθεσή τους και έχουν απορρίψει τη συντηρητική παράταξη, που πέραν των άλλων ενεργεί συστηματικά, με όψεις πρωτοφανούς κομματισμού και επιδίωξης μιας αντιδημοκρατικής εξουσίας, παλαιοδεξιάς και νεοδεξιάς κοπής.
Το ΠΑΣΟΚ έχει μπει σε μια νέα ιστορική περίοδο, με ηγέτη τον Γιώργο Παπανδρέου, που έφερε πολλές νέες αντιλήψεις και ιδέες και επιλογές ανανέωσης στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και άποψη και θέσεις για μια άλλη πορεία της χώρας, στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών και διεθνών εξελίξεων. Οι θέσεις του για τη ανοικτή κοινωνία ,για την εκλογή όλων-και του αρχηγού- από τους πολίτες. Η δικαίωση της θέσης του για τη πράσινη ανάπτυξη. Οι διεθνείς παρεμβάσεις του –και μέσω της Διεθνούς- για μια δημοκρατική παγκόσμια διακυβέρνηση, για τη καθιέρωση ενός κοινού νομίσματος στην ανθρωπότητα και η ανάγκη για ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης, θεωρούνται πλέον αναγκαίες επιλογές.
Ο Γ.Παπανδρέου διατύπωσε επίσης βασικές στρατηγικές επαναπροσδιορισμού στην ελληνική κοινωνία και στο ΠΑΣΟΚ, όπως: η στροφή στην προοδευτική πολιτική και στην ανοιχτή κοινωνία, η προτεραιότητα της βιώσιμης ανάπτυξης, των καινοτομιών και τεχνολογιών, στο πλαίσιο μιας άλλης οικονομικής πολιτικής, για μια κοινωνία με κοινωνική συνοχή, μέσα από ένα σύγχρονο πολιτικό σύστημα με αυτονομία της πολιτικής από συμφέροντα και εξωθεσμικά κέντρα δύναμης , για την ανασυγκρότηση του κράτους, για τη εδραίωση της στρατηγικής της αναδιανομής του εισοδήματος, με μεγάλες δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις και ανατροπές, για να δημιουργηθούν δυνατότητες, για καθένα έλληνα πολίτη και ιδιαίτερα για τους νέους
Υπάρχει κρίση. Κρίση στο μοντέλο ανάπτυξης, κρίση στον τρόπο της παραγωγής, κρίση εισοδημάτων ,κρίση στον πλανήτη με το ζήτημα των κλιματικών αλλαγών .
Η ανάληψη της διακυβέρνησης από το Γ.Παπανδρέου αποτελεί βασική προυπόθεση για να μπει σε εφαρμογή ένα σχέδιο δημοκρατικών αλλαγών. Στη προσεχή εκλογική αναμέτρηση οι έλληνες πολίτες θα δώσουν την εντολή στο ΠΑΣΟΚ. Χρειάζονται και άλλες προυποθέσεις .Χρειαζόμαστε μεγάλες αλλαγές σε εθνική, περιφερειακή ,ευρωπαική και παγκόσμια κλίμακα.
Σήμερα τίθεται επί τάπητος το μέγα θέμα για το μοντέλο της ανάπτυξης διεθνώς, για τη βιώσιμη ανάπτυξη και τη κοινωνική ευημερία, απέναντι σε τριτοκοσμικού χαρακτήρα οικονομίες και κοινωνίες που θέλει να επιβάλει η διεθνής συντήρηση .Η διεθνής δεξιά.
Ήδη μιλούν τώρα ηγέτες και κινητοποιούνται οι νέοι και οι εργαζόμενοι , με ιστορικά και κεφαλαιώδους σημασίας ερωτήματα:
Τι θα γίνει με την χάρτινη οικονομία σε βάρος της πραγματικής οικονομίας; ( Το 2008 η πραγματική οικονομία – παγκόσμια- ανήλθε στα 60 τρις δολάρια και τα παράγωγα – της χάρτινης- ανήλθαν στα 520 τρις δολάρια!) .
Τα θα γίνει με την ασυδοσία και την κερδοσκοπία της εργοδοσίας πέραν των χρηματοπιστωτικών και παρασιτικών κεφαλαίων;(Στην Ελλάδα, φέτος όπως και πέρυσι η εργοδοσία άρπαξε 25 δις Ευρώ ,μόνο από την αδήλωτη εργασία και η φοροδιαφυγή ανήλθε στα 18 δις Ευρώ)
Τι θα γίνει με τα δικαιώματα, τα δημόσια και κοινωνικά αγαθά που υποκαθίστανται από τις αγοραίες και τις τραπεζικές επιδιώξεις.
( Στην Ελλάδα το 25% ζεί κάτω από το όριο της φτώχειας, όταν το 20% πολλαπλασίασε το πλούτο του κατά 6,5 φορές.
Είμαστε πρώτη χώρα σε ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία και τη παιδεία και στη φτώχεια είμαστε δεύτερη χώρα μετά τη Λιθουανία. )
Τι θα γίνει με τις ολιγαρχίες που καταλαμβάνουν τον έλεγχο των ΜΜΕ και με τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης προκαλούν κρίση στους δημοκρατικούς κανόνες ,υποκαθιστούν τα δημοκρατικά πολιτεύματα,εμφανίζονται ως ιδιοκτήτες του δημόσιου λόγου και της πολιτικής ,ελέγχουν ηγεσίες,γερουσιαστές και βουλευτές και επιβάλλον παρασιτικές και κερδοσκοποκές οικονομικές δραστηριότητες;
Τι θα γίνει με τις πρακτικές του διεθνούς χρηματιστηριακού κεφαλαίου, που μ’ αυτή τη λογική της ατιμωρησίας και της συμμορίας καταληστεύει χώρες, οικονομίες και κοινωνίες ,με ομόλογα ,μετοχές και τίτλους χωρίς αξία;
Έχουμε ένα οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο σε εξέλιξη, σε αντίθεση μ’ αυτό που θέλουν οι άνθρωποι, τα 6,5 δις στην ανθρωπότητα. Εκατομμύρια άνθρωποι ζουν, σε χώρες υπό ανάπτυξη, με λιγότερο από δυο δολάρια την ημέρα ,πεθαίνουν από έλλειψη πόσιμου νερού, η παιδική θνησιμότητα και οι θάνατοι από επιδημικές ασθένειες είναι σε πρωτοφανή επίπεδα. Ακολουθεί ο αναλφαβητισμός, και η ανεργία, ο αυταρχισμός και η βία. Είναι η διαρκής εκρηκτική ύλη των κινημάτων και των αναμετρήσεων .
Όσοι είχαν ισχυριστεί- και διεθνώς και στη χώρα- ότι είχε έλθει το τέλος της ιστορίας και της πολιτικής, ήδη έχουν κάνει την αυτοκριτική τους.
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι πολίτες σε όλες τις χώρες,απαιτούν να κυριαρχήσει η πολιτική στην οικονομία, να ξαναγυρίσει η ανθρωπότητα στην πολιτική και στην ιστορία.Γιατί την οδήγησαν στη προιστορία για μια περίοδο ,οι νεοσυντηρητικοί και οι νεοφιλελεύθεροι, με τις πολιτικές τους όπως της προώθησης των αγοραίων αντιλήψεων για τα δημόσια αγαθά, με τη πρωτοφανή υπονόμευση της πραγματικής οικονομίας από τις χάρτινες αξίες , με την ανοχή -και γιατί όχι – και τη στήριξη των δραστηριοτήτων των κερδοσκοπικών και παρασιτικών κεφαλαίων, με τη στήριξη του πλουτισμού των ολίγων σε βάρος των κοινωνιών στο σύνολό τους
Τι θα κάνουμε εμείς; Είναι σίγουρο ότι εκατομμύρια άνθρωποι, σε όλο το πλανήτη, δεν παραμένουν παρατηρητές, περιγράφοντας και διαπιστώνοντας. Θα βιώσουμε πρωτοβουλίες, κινήματα και αναμετρήσεις , ενάντια σε νέες βαρβαρότητες και με αίτημα για έναν άλλο κόσμο δίκαιο.
Η νέα γενιά, οι εργαζόμενοι, με παρακαταθήκη τη 3η του Σεπτέμβρη , με συνείδηση, με πρωτοβουλίες ,με οργάνωση και με κινητοποίηση ,δηλαδή με όρους κινήματος θα χαράζουν νέους δρόμους , Με σχέδιο για νέους, δίκαιους κανόνες και πολιτικές δημοκρατικής διακυβέρνησης .
Ο Γ.Παπανδρέου ήδη αναφέρθηκε σε σχέδιο και στην επιλογή να ηγηθεί της εναλλακτικής λύσης, που έχει ανάγκη η χώρα, που αποτελεί αίτημα του δημοκρατικού και προοδευτικού κόσμου και πέραν από πολιτικές και κομματικές προτιμήσεις, γιατί το ρεύμα της εναλλακτικής λύσης εκφράζει τη θέληση πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων της χώρας για θετική διέξοδο, για μια άλλη πορεία.
Η προώθηση πλαισίου συνεργασιών, με ανανεωτικές και ριζοσπαστικές δυνάμεις του δημοκρατικού και προοδευτικού χώρου, θα διευρύνουν τις συγκλίσεις και μέσα από διαφορετικότητες, με την ανάπτυξη ουσιαστικού διαλόγου και μπορούν να αποτελέσουν ευρύτερες δυνάμεις σύγκλισης στο αίτημα της εναλλακτικής λύσης, στο πλαίσιο μιας μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας, για την εναλλακτική λύση, που αποτελεί τη θετική απαίτηση της ελληνικής κοινωνίας, των ελλήνων πολιτών, στις πόλεις και στην ύπαιθρο, απ’ άκρον σε άκρον της χώρας, του έλληνα πολίτη που θέλει να δημιουργήσει, που θέλει τη βιώσιμη ανάπτυξη, που θέλει να σπουδάσει, να εργαστεί, που θέλει την κοινωνική συνοχή και την ευημερία.
Το 1974 , η ίδρυση του ΠΑΣΟΚ αποτέλεσε μια ιστορική απάντηση και μια ριζοσπαστική στρατηγική διεξόδου από τη Εθνική κρίση που προκάλεσε η χούντα και η άκρα δεξιά.
Το 1981 ,το ΠΑΣΟΚ με τη στρατηγική της αλλαγής οδήγησε στη ‘εξοδο από την οικονομική κρίση που είχε προκαλέσει η Νεοδημοκρατική Δεξιά. Το 1994 το ΠΑΣΟΚ απήλλαξε τη χώρα απο τη νεοφιλελευθερη λαίλαπα της κυβέρνησης Μητσοτάκη και εδραίωσε όρους ανάπτυξης και ευημερίας .Τη περίοδο που διανύουμε η χώρα οδηγήθηκε ξανά από τη δεξιά σε οικονομική και πολιτική κρίση και το ΠΑΣΟΚ έρχεται να αλλάξει το μοντέλο ανάπτυξης και διακυβέρνησης της χώρας και να ηγηθεί της νέας προσπάθειας της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών για την έξοδο από μια νέα πολλαπλή κρίση ,οικονομική κοινωνική ,πολιτική.
Για την Ελλάδα, για τους έλληνες πολίτες, για το ΠΑΣΟΚ του σήμερα και του αύριο, οι αρχές της 3ης Σεπτέμβρη έχουν διαχρονική αξία, στη βάση της αρχής ότι οι αξίες ασκούνται έμπρακτα.
2-9-2009.
Στέφανος.
http://stefanostzoumakas.blogspot.com/
