Οι αλήθειες και τα ψέματα για τον ΑΗΣ Μελίτης

Στο σημερινό της φύλλο η εφημερίδα «Μακεδονία της Κυριακής» φιλοξενεί ένα εκτενέστατο άρθρο για τον Ατμοηλετρικό Σταθμό Μελίτης και τον «κίνδυνο» που έχει προκύψει, εξαιτίας των μειωμένων αποθεμάτων σε λιγνίτη. Το όλο θέμα όμως έχει δύο όψεις και όχι μία, όπως παρουσιάζεται. Καταρχήν, ο συγκεκριμένος Ατμοηλεκτρικός Σταθμός σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε με την προοπτική να καίει λιγνίτη σε μικρότερο ποσοστό και φυσικό αέριο σε μεγαλύτερο. Αυτήν την παράμετρο επιμένουν να την αγνοούν πεισματικά όλες οι αναφορές στο συγκεκριμένο έργο, αν και ήταν το κυρίαρχο «σλόγκαν» κατά την περίοδο που χτιζόνταν, προκειμένου να κάμψει τις αντιρρήσεις των κατοίκων της περιοχής, καθώς λεγόταν τότε ότι η λειτουργία του θα ήταν «οικολογική και φιλική προς το περιβάλλον», αφού δεν θα χρησιμοποιούσε λιγνίτη σε τόσο μεγάλο ποσοστό για την ενέργεια που απαιτούνταν. Εννοείται βέβαια ότι φυσικό αέριο δεν έφτασε ποτέ στο εργοστάσιο και αυτό λειτουργούσε πάντα με λιγνίτη. Στην ίδια περιοχή δημιουργήθηκε ένα ακόμα ορυχείο, στην περιοχή του χωριού Κλειδί, το οποίο και εκκενώθηκε από τους κατοίκους του. Όμως, ο τρόπος με τον οποίο γινόταν η απόθεση του χώματος μέχρι να βγει το κοίτασμα του κάρβουνου ήταν τέτοιος, που οδήγησε σε δύο κατολισθήσεις μέχρι τώρα (τουλάχιστον αυτές έχουν γίνει γνωστές). Αυτοί που έχουν αναλάβει το έργο, ...προφανώς για να μην αυξήσουν το κόστος εξόρυξης, θέλουν να αποθέτουν το χώμα όπου τους βολεύει και όχι όπου πρέπει, με αποτέλεσμα να αντιδρά η τοπική κοινωνία. Για μία ακόμα φορά επισημαίνουμε πάντως ότι στην περιοχή υπάρχουν ανεκτίμητοι αρχαιολογικοί θησαυροί, ενώ τα πιο ορατά είναι τα ερείπια από ναό των Σταυροφόρων που βρίσκονται (ή μήπως βρισκόταν;) εκεί. Το άλλο ορυχείο, αυτό της Βεύης, επί χρόνια ανήκε σε ιδιώτη, ο οποίος και πτώχευσε. Η αλλαγή που έχουν επιφέρει στο μικροκλίμα της περιοχής η εξαφάνιση (κυριολεκτική και όχι μεταφορική) ολόκληρων λόφων, προκειμένου να εξευρεθούν νέα κοιτάσματα από κάρβουνο σε αυτό το ορυχείο, είναι τέτοια που έχει αλλάξει ακόμα και τα απλά στοιχεία του καιρού, όπως η βροχή. Επίσης, στην ίδια περιοχή και μόλις μερικά μέτρα από εκεί που για τελευταία φορά έσκαψαν τα μηχανήματα για να εξορύξουν κάρβουνο, υπάρχει σημαντικότατος αρχαίος οικισμός, τον οποίο και είχε επισκεφθεί ο καθηγητής Μανώλης Ανδρόνικος, χωρίς όμως να προλάβει να τον ανασκάψει. Στην ευρύτερη περιοχή έχουν βρεθεί ευρήματα μεγάλης αρχαιολογικής αξίας, ακόμα και στην επιφάνεια του εδάφους, μετά από γεωργικές εργασίες. Επίσης, στο ίδιο σημείο, η φύση σταδιακά τα τελευταία χρόνια αποκατέστησε κάποιες από τις παρεμβάσεις του ανθρώπου, με αποτέλεσμα να έχουν δημιουργηθεί λίμνες απίστευτης ομορφιάς, με δέντα «βουτηγμένα» στην κυριολεξία μέσα στα νερά τους, με ψάρια που έχουν εμφανιστεί και τον κόσμο που απέκτησε σημεία απίστευτης ομορφιάς λίγα μέτρα από όπου μέχρι πρότινος επικρατούσε το μαύρο από το κάρβουνο, το οποίο σημειωτέον έχει εξαντληθεί. Όταν λοιπόν γίνεται αναφορά στα ορυχεία της Βεύης, αυτό γίνεται με εσκεμμένο τρόπο, καθώς η στόχευση δεν είναι τόσο τα παλιά ορυχεία, όσο τα κοιτάσματα που ενδεχομένως να υπάρχουν στα γύρω χωριά, στη Βεύη, του Λόφους, τη Σιταριά, την Κάτω Βεύη και το Άγιο Βαρθολομαίο. Δηλαδή, για μία ακόμα φορά και στο όνομα της υποτιθέμενης ανάπτυξης οι κάτοικοι (χιλιάδες) αυτής της περιοχής θα αναγκαστούν στην αρχή να συνυπάρξουν με ορυχεία, με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία τους, για να τους δώσουν στη συνέχεια «έναντι πινακίου φακής» τη δυνατότητα να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να μετακομίσουν στα γειτονικά αστικά κέντρα της Φλώρινας και του Αμυνταίου. Όλα αυτά σε μία περιοχή που είναι εξαιρετικά επιβαρυμένη από τη λειτουργία τόσων εργοστασίων της ΔΕΗ, όσων αθροιστικά υπάρχουν στην υπόλοιπη Ελλάδα, ενώ θα πρέπει να προστεθεί και η λειτουργία ενός εργοστασίου από τη Σκοπιανή πλευρά, λίγα χιλιόμετρα μετά τα σύνορα των δύο χωρών. Αυτό το εργοστάσιο, που όχι φίλτρα δεν έχει αλλά προφανώς λειτουργεί χωρίς καμία προδιαγραφή, είναι άλλωστε υπεύθυνο για το «μαύρο χιόνι» που έπεσε πριν από μερικά χρόνια στηνπόλη της Φλώρινας. Όσοι λοιπόν, με το πρόσχημα της δήθεν «ενεργειακής κρίσης» θέλουν να επιβάλλουν τις λύσεις που τους βολεύουν, καλό είναι να ξέρουν ότι δεν πρόκειται να τους αφήσει όχι μόνο η τοπική κοινωνία, αλλά και όλοι όσοι ενδιαφέρονται για αυτό που λέγεται «ποιότητα ζωής». Όσοι λοιπόν ενδιαφέρονται για τις «ενεργειακές κρίσεις» ας χτίσουν ένα ορυχείο στη γειτονιά τους, στην αυλή τους, στον κήπο τους, ή αν κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, ας πάρουν τη θέση των ανθρώπων που θέλουν να τους υποχρεώσουν να περάσουν το υπόλοιπο τη ζωή τους μέσα στη σκόνη από το κάρβουνο. Οι πληβείοι πάντως έχουν ξυπνήσει και οι «χάντρες» για τους ιθαγενείς δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την ίδια τη ζωή…
(www.newsblog.gr)