Πολύ συζήτηση τελευταία για φόρους και φοροδιαφυγή. Για γιατρούς του Κολωνακίου, συνεργεία, κεντρα διασκέδασης.
Από τα πρώτα μου εφηβικά χρόνια, θυμάμαι τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου, να αγορεύει κηρύτωντας πόλεμο στη φοροδιαφυγή. Τον ακολούθησαν κι άλλοι, όλοι για την ακρίβεια. Στα λόγια φυσικά. Γιατί σήμερα, σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά ελάχιστα "πόνεσε" η φοροδιαφυγή.
Η "παταξη της φοροδιαφυγής" μαζί με τη "σωστότερη" διαχείριση του κρατικού χρήματος είναι η (μαθηματικά) λογική εξήγηση κάθε διεκδικητή της εξουσίας, στο ερώτημα "πού θα βρει τα λεφτά" για να τηρήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις.
Το αποτέλεσμα νομίζω ότι είναι γνωστό σε όλους.
Υπάρχουν αυτοί που πληρώνουν όλους τους φόρους που τους αναλογούν γιατί δεν μπορούν να κρύψουν τα εισοδήματα τους. Οι περισσότεροι όμως πληρώνουν λιγότερους φόρους απ΄ όσο θά 'πρεπε σύμφωνα με τα πραγματικά τους εισοδήματα.
Τίθεται έτσι ένα ηθικό δίλημμα. Να πληρώσει κανείς ή να μην πληρώσει? Να δηλώσει τα πραγματικά του εισοδήματα ή όχι? Συχνά δεν είναι και τόσο εύκολο να το κάνει, γιατί εμπλέκει κι άλλους. Σίγουρα όμως μπορεί. στο κάτω κάτω τι πατριώτης είναι? Τη ζωή του τη δίνει για τη Ελλάδα, τον παρά του, όμως όχι?
ΕΔΩ είναι το θέμα. Πως να αποφασίσει κάποιος, ορμώμενος αποκλειστικά από φιλότιμο και γνήσιο πατριωτισμό, να πληρώσει αυξημένους φόρους, όταν βλέπει?...
- Αργόσχολους και αλαζόνες δημόσιους υπάλληλους, να υπερασπίζονται με νύχια και δόντια τα "κεκτημένα" τους, δηλαδή το εφ' όρου ζωής εξασφαλισμένο εισόδημα με ελάχιστο κόπο?
- Πολιτικούς που ξεκίνησαν τη σταδιοδρομία τους σε δυαράκια και κατέληξαν σε χλιδάτες βίλες.
- Υπηρεσίες υγείας, πρόνοιας, κοινής ωφελείας να σπαταλούν και ταυτόχρονα να μην προσφέρουν τίποτα.
Η εντύπωση που δίνεται γενικά στον Έλληνα φορολογούμενο είναι "καλά μαλάκας είμαι εγώ να στερηθώ διάφορα πράγματα για να πληρώνεται ο αργόσχολος και για να πλουτίζει ο κάθε πολιτικός?". Κι αυτό είναι ένα ισχυρό αντικίνητρο. Συχνά είναι και το άλλωθι. Σε κάθε περίπτωση όμως, μια εκστρατεία διεύρυνσης της φορολογίας θα πρέπει να έχει τη στήριξη και των πολιτών. Και για να πετύχει πρέπει να συνδυαστεί με καλύτερη διαχείρηση των κρατικών πόρων.