Ναι, επιμένουμε να μιλάμε για δολοφονία. Είχε όλα τα στοιχεία της δολοφονίας. Είχε ένα νεκρό παιδί, είχε φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς, είχε πολιτική εκμετάλλευση, έδειξε το άθλιο πρόσωπο της Ελληνικής δημοκρατίας και τους κλασικούς επαγγελματίες του τρόμου. Είχε φώτα, κάμερες και βέβαια “αυτόπτες μάρτυρες“. Παμε για μία σύντομη αναδρομή: Οι πρώτες δύο μαρτυρίες είχαν μία μικρή διαφοροποίηση. Ο πρώτος μάρτυρας αναφέρει ότι και οι δύο αστυνομικοί προέταξαν τα όπλα στο ύψος του στήθους. Ο δεύτερος αναφέρει μόνο για τον έναν. Κανείς δε μιλάει για χειροβομβίδα κρότου – λάμψης. Μιλούν και οι δύο ξεκάθαρα για ΔΥΟ πυροβολισμούς.
 |
1 «Ο ένας αστυνομικός επέδειξε τα γεννητικά του όργανα και είπε δυνατά τη φράση “ελάτε ρε μ…” ή κάτι τέτοιο, ήταν πάντως κάτι προκλητικό. Στην ουσία τούς καλούσε να έρθουν προς αυτόν. Είδα τους δύο αστυνομικούς να βγάζουν τα όπλα τους από τη θήκη και να τα προτάσσουν σε ευθεία γραμμή, σημαδεύοντας ευθεία μπροστά. Αμέσως μετά είδαμε και ακούσαμε δύο πυροβολισμούς συνεχόμενους. Δεν γνωρίζω αν πυροβόλησαν και οι δύο αστυνομικοί, ούτε είδα εκπυρσοκρότηση από κάποιο όπλο. Μετά, χωρίς πλέον να κρατάνε κάτι στα χέρια τους, έκαναν μεταβολή και ανηφόρισαν στην οδό Ναυαρίνου με κατεύθυνση προς τη Χαρ. Τρικούπη με σχετικά αργά βήματα. Αμέσως μετά άκουσα φράσεις και φωνές: “Χτύπησαν το παιδί…”.
2 «Ακουσα τι φράση που είπε ο ένας αστυνομικός προς τα άτομα που ήταν στη Μεσολογγίου και Τζαβέλλα που ήταν η εξής: “Ελάτε ρε μ…”. Εβγαλε από τη θήκη του το όπλο με το δεξί του χέρι, το προέταξε ευθεία και μπροστά, σταθεροποίησε το χέρι του με το αριστερό του χέρι και πυροβόλησε ευθεία δύο φορές συνεχόμενες. Μετά οι αστυνομικοί έκαναν μεταβολή και με αργό και σταθερό βήμα αποχώρησαν προς την οδό Χαρ. Τρικούπη…».
Οι Τρείς “αυτόπτες μάρτυρες” και η διαφορετική κατάθεση (Μάρτυρες: Β.Ζ, Φ.Π, Κ.Λ)
...Η συνέχεια εδώ.
