Ήρθε η ώρα να αλλάξουν τα πράγματα στην ελληνική τηλεοπτική αγορά. Σε δύο κρίσιμους τομείς: Στον τεχνολογικό, δεδομένου ότι, πλέον, το μέλλον ανήκει στην απόλυτη ψηφιοποίηση συσκευών και διαδικασιών, αλλά και στον ενημερωτικό, αφού χρειάζεται νέος αέρας και αντικατάσταση των απηρχαιωμένων φλύαρων προτύπων του παρελθόντος.
Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την ενημέρωση των πολιτών, οι εξελίξεις απαιτούν...
Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την ενημέρωση των πολιτών, οι εξελίξεις απαιτούν...
σοβαρή αντιμετώπιση, κατάλληλα σχεδιασμένη, προκειμένου να προωθείται η ουσία, αλλά με τρόπο που να ελκύει το ενδιαφέρον όσων επιθυμούν, με γνώσεις, να αντιμετωπίσουν την προσωπική τους καθημερινότητα, αλλά και την ευρύτερη πολιτική πραγματικότητα που καθορίζει τη ζωή τους.
Αυτό είναι άλλωστε και το ζητούμενο της εποχής. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τις εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου, τότε που οι πολίτες έδειξαν ότι μπορούν και αντιδρούν όταν οι περιστάσεις το απαιτούν. Να αλλάζουν μία κυβέρνηση που τούς πλήγωσε, να δίνουν ευκαιρίες σε μία νέα, που δείχνει ότι μπορεί να αξιοποιήσει τις νέες ιδέες, να συμμετέχουν ενεργά στις διαδικασίες διαδοχής για τον νέο αρχηγό της ελληνικής κεντροδεξιάς.
Τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Στο μυαλό των πολιτών, στην ελληνική οικονομία, που πλέον πρέπει να αλλάξει μυαλά, στην πολιτική καθημερινότητα, στην οποία δεν χωρούν ανοησίες και μικροκομματικές σκοπιμότητες. Η πορεία είναι μπροστά, ο μονόδρομος της εξυγίανσης, διαδικασιών και νοοτροπίας είναι ξεκάθαρος.
Αυτός είναι και ο ρόλος των Μέσων Ενημέρωσης, σε μία χώρα όπου οι προτεραιότητες είναι, πλέον, κατανοητές από όλους. Ο εναγκαλισμός με την πολιτική πρέπει να δώσει τη θέση του στην προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος, στην παρακολούθηση και το fine tuning των επιτευγμάτων και στην κατακεραύνωση των κακών πρακτικών και των ατασθαλιών της εξουσίας.
Να γίνουν τα Μέσα, και ιδιαίτερα η τηλεόραση, που διατηρεί το προβάδισμα στις προτιμήσεις των Ελλήνων, πραγματικός μηχανισμός λογοδοσίας των κυβερνήσεων, όπως θα έλεγε και ο Γιώργος Παπανδρέου, και όχι λιβανιστήρια των υπουργών τους.
Βέβαια, η ψηφιακή τεχνολογία, το διαδίκτυο, οι συνήθειες των νέων ανθρώπων, έχουν ήδη διαγράψει το περίγραμμα της νομοτέλειας που επέρχεται και έχει όλα τα χαρακτηριστικά της δημιουργικής καταστροφής, της επώδυνης αλλαγής προς κάτι το πλήρως διαφορετικό.
Έως τότε, ορισμένες στρατηγικές, που στηρίζονται στην ουσία της πολιτικής και της επικοινωνίας, μπορούν να κάνουν τη διαφορά και να δημιουργήσουν νέα τηλεοπτικά πρότυπα, να κινητοποιήσουν τους πολίτες, να προκαλέσουν και να εναντιωθούν στα ρηχά στερεότυπα της τηλεοπτικής ενημέρωσης.
Πλέον, στην εποχή μας, οι αλλαγές πρέπει να οδεύουν πάντοτε προς το καλύτερο. Και η ώρα έχει ήδη σημάνει…
Αυτό είναι άλλωστε και το ζητούμενο της εποχής. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τις εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου, τότε που οι πολίτες έδειξαν ότι μπορούν και αντιδρούν όταν οι περιστάσεις το απαιτούν. Να αλλάζουν μία κυβέρνηση που τούς πλήγωσε, να δίνουν ευκαιρίες σε μία νέα, που δείχνει ότι μπορεί να αξιοποιήσει τις νέες ιδέες, να συμμετέχουν ενεργά στις διαδικασίες διαδοχής για τον νέο αρχηγό της ελληνικής κεντροδεξιάς.
Τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Στο μυαλό των πολιτών, στην ελληνική οικονομία, που πλέον πρέπει να αλλάξει μυαλά, στην πολιτική καθημερινότητα, στην οποία δεν χωρούν ανοησίες και μικροκομματικές σκοπιμότητες. Η πορεία είναι μπροστά, ο μονόδρομος της εξυγίανσης, διαδικασιών και νοοτροπίας είναι ξεκάθαρος.
Αυτός είναι και ο ρόλος των Μέσων Ενημέρωσης, σε μία χώρα όπου οι προτεραιότητες είναι, πλέον, κατανοητές από όλους. Ο εναγκαλισμός με την πολιτική πρέπει να δώσει τη θέση του στην προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος, στην παρακολούθηση και το fine tuning των επιτευγμάτων και στην κατακεραύνωση των κακών πρακτικών και των ατασθαλιών της εξουσίας.
Να γίνουν τα Μέσα, και ιδιαίτερα η τηλεόραση, που διατηρεί το προβάδισμα στις προτιμήσεις των Ελλήνων, πραγματικός μηχανισμός λογοδοσίας των κυβερνήσεων, όπως θα έλεγε και ο Γιώργος Παπανδρέου, και όχι λιβανιστήρια των υπουργών τους.
Βέβαια, η ψηφιακή τεχνολογία, το διαδίκτυο, οι συνήθειες των νέων ανθρώπων, έχουν ήδη διαγράψει το περίγραμμα της νομοτέλειας που επέρχεται και έχει όλα τα χαρακτηριστικά της δημιουργικής καταστροφής, της επώδυνης αλλαγής προς κάτι το πλήρως διαφορετικό.
Έως τότε, ορισμένες στρατηγικές, που στηρίζονται στην ουσία της πολιτικής και της επικοινωνίας, μπορούν να κάνουν τη διαφορά και να δημιουργήσουν νέα τηλεοπτικά πρότυπα, να κινητοποιήσουν τους πολίτες, να προκαλέσουν και να εναντιωθούν στα ρηχά στερεότυπα της τηλεοπτικής ενημέρωσης.
Πλέον, στην εποχή μας, οι αλλαγές πρέπει να οδεύουν πάντοτε προς το καλύτερο. Και η ώρα έχει ήδη σημάνει…
