Σας παραθέτουμε τα κυριότερα αποσπάσματα του κειμένου-ρεπορτάζ που υπάρχει στο www.panserraikos.net και αποτυπώνει την πίκρα των Σερραίων φιλάθλων μετά την ήττα απ' τον Παναιτωλικό.
ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ Τ’ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΤΖΑΜΠΑ
Εδώ τα καλά «διπλά», τρέξτε να προλάβετε!!!
Το σημερινό παιχνίδι του Πανσερραϊκού, δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένα ήδη γνωστό, χρονικό προαναγγελθέντος θανάτου. Ο Παναιτωλικός ήρθε στις Σέρρες, βρήκε την ομάδα μας απλά να περιμένει καρτερικά τη μοίρα της και πολύ πιο άνετα απ’ότι δείχνει το τελικό σκορ, έφυγε νικητής φιλοδωρώντας μας με δυο τέρματα. Τι κι αν κατά πολλούς η ομάδα έπαιζε το τελευταίο της χαρτί για φέτος; Τι κι αν το ματς θα καθόριζε την τύχη πολλών, από τον προπονητή για παράδειγμα μέχρι και κάποιων παικτών; Τι και αν πριν ακόμα αρχίσει το παιχνίδι ο κόσμος είχε στείλει το μήνυμα του; Τίποτα από αυτά δεν επηρέασαν αυτούς που κρατούν την τύχη του συλλόγου αλλά και εκείνους που κρατούσαν την τύχη του παιχνιδιού. Ο Πανσερραϊκός συνέχισε την φθίνουσα πορεία που έχει χαράξει τελευταία, παρουσιάστηκε ακόμα χειρότερος και πολύ απλά δέχτηκε την τρίτη συνεχόμενη ήττα του.
Το Δημοτικό γήπεδο σήμερα είχε μια διαφορετική εικόνα. Οι λιγοστοί φίλαθλοι του Παναιτωλικού που βρέθηκαν κοντά στην ομάδα τους ήταν αυτοί που ακούστηκαν περισσότερο. Οι Σερραίοι στις κερκίδες προτίμησαν να μείνουν σιωπηλοί ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την κατάντια της ομάδας. Ακούγονταν μόνο όταν αποδοκίμαζαν κάποιες στιγμές την ίδια μας την ομάδα, καθώς έβλεπαν πως ούτε η διάθεση υπήρχε αλλά ούτε και η δυνατότητα να αλλάξει κάτι στη ροή του αγώνα. Φυσικά ούτε και αυτή η αντίδραση ήταν αρκετή να αφυπνίσει κάποιους στον Πανσερραϊκό. Φαίνεται πλέον καθαρά πως η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, η αλαζονεία έχει κάνει την εμφάνιση της και τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Ουδείς δείχνει να θέλει και να μπορεί να κάνει κάτι και όλοι φοβούνται τα χειρότερα. Κάποιοι πρέπει να καταλάβουν πως οι εποχές που ήξεραν έχουν περάσει. Ο κόσμος δεν παρασύρεται με συνεντεύξεις τύπου και υποσχέσεις. Οι παλαιοπαραγοντίστικες τακτικές δεν περνάνε και κάποιοι δεν πρέπει να υποτιμούν την νοημοσύνη μας. Επίσης ο προπονητής ή πρέπει να δει την πραγματικότητα ή πρέπει να απομακρυνθεί. Η αξία του καθενός δεν είναι κάτι που τον συνοδεύει για πάντα, αλλά πρέπει να επιβεβαιώνεται συνεχώς με τη δουλειά του και τα αποτελέσματα. Αντίθετα σε μας ο προπονητής έχει γίνει ο καλύτερος «διαφημιστής» και υπερασπιστής της υποτίθεται προσπάθειας κάποιων ποδοσφαιριστών, ενώ και ο πιο άσχετος έχει καταλάβει πως η ομάδα νοσεί.
Σιγά-σιγά το όνειρο της ανόδου ξεθωριάζει. Αντίθετα όλο και περισσότερο μας μπαίνουν οι «μαύρες σκέψεις» για τα χειρότερα που έρχονται. Οι «εμπαθείς» όπως χαρακτηρίστηκαν το καλοκαίρι που επισήμαναν τα αρνητικά της ομάδας, όλο και περισσότερο δικαιώνονται. Οι ευθύνες που βαραίνουν τους διοικούντες είναι σοβαρές και το κουκούλωμα των προβλημάτων που επιχειρήθηκε μέχρι σήμερα, τώρα δεν αρκεί. Το ξεγύμνωμά μας είναι ολοκληρωτικό και μέρα με τη μέρα πληγώνεται όλο και περισσότερο ο ιστορικός σύλλογος. Ο λαός του Πανσερραϊκού έχει φτάσει στα όρια του και αρνείται να δεχτεί αυτά που βλέπει. Οι παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν δεν χωράνε άλλες καθυστερήσεις. Εκτός και αν κάποιοι θέλουν να πέσουμε ακόμα πιο χαμηλά!!!
ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ Τ’ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΤΖΑΜΠΑ
Εδώ τα καλά «διπλά», τρέξτε να προλάβετε!!!
Το σημερινό παιχνίδι του Πανσερραϊκού, δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένα ήδη γνωστό, χρονικό προαναγγελθέντος θανάτου. Ο Παναιτωλικός ήρθε στις Σέρρες, βρήκε την ομάδα μας απλά να περιμένει καρτερικά τη μοίρα της και πολύ πιο άνετα απ’ότι δείχνει το τελικό σκορ, έφυγε νικητής φιλοδωρώντας μας με δυο τέρματα. Τι κι αν κατά πολλούς η ομάδα έπαιζε το τελευταίο της χαρτί για φέτος; Τι κι αν το ματς θα καθόριζε την τύχη πολλών, από τον προπονητή για παράδειγμα μέχρι και κάποιων παικτών; Τι και αν πριν ακόμα αρχίσει το παιχνίδι ο κόσμος είχε στείλει το μήνυμα του; Τίποτα από αυτά δεν επηρέασαν αυτούς που κρατούν την τύχη του συλλόγου αλλά και εκείνους που κρατούσαν την τύχη του παιχνιδιού. Ο Πανσερραϊκός συνέχισε την φθίνουσα πορεία που έχει χαράξει τελευταία, παρουσιάστηκε ακόμα χειρότερος και πολύ απλά δέχτηκε την τρίτη συνεχόμενη ήττα του.
Το Δημοτικό γήπεδο σήμερα είχε μια διαφορετική εικόνα. Οι λιγοστοί φίλαθλοι του Παναιτωλικού που βρέθηκαν κοντά στην ομάδα τους ήταν αυτοί που ακούστηκαν περισσότερο. Οι Σερραίοι στις κερκίδες προτίμησαν να μείνουν σιωπηλοί ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την κατάντια της ομάδας. Ακούγονταν μόνο όταν αποδοκίμαζαν κάποιες στιγμές την ίδια μας την ομάδα, καθώς έβλεπαν πως ούτε η διάθεση υπήρχε αλλά ούτε και η δυνατότητα να αλλάξει κάτι στη ροή του αγώνα. Φυσικά ούτε και αυτή η αντίδραση ήταν αρκετή να αφυπνίσει κάποιους στον Πανσερραϊκό. Φαίνεται πλέον καθαρά πως η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, η αλαζονεία έχει κάνει την εμφάνιση της και τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Ουδείς δείχνει να θέλει και να μπορεί να κάνει κάτι και όλοι φοβούνται τα χειρότερα. Κάποιοι πρέπει να καταλάβουν πως οι εποχές που ήξεραν έχουν περάσει. Ο κόσμος δεν παρασύρεται με συνεντεύξεις τύπου και υποσχέσεις. Οι παλαιοπαραγοντίστικες τακτικές δεν περνάνε και κάποιοι δεν πρέπει να υποτιμούν την νοημοσύνη μας. Επίσης ο προπονητής ή πρέπει να δει την πραγματικότητα ή πρέπει να απομακρυνθεί. Η αξία του καθενός δεν είναι κάτι που τον συνοδεύει για πάντα, αλλά πρέπει να επιβεβαιώνεται συνεχώς με τη δουλειά του και τα αποτελέσματα. Αντίθετα σε μας ο προπονητής έχει γίνει ο καλύτερος «διαφημιστής» και υπερασπιστής της υποτίθεται προσπάθειας κάποιων ποδοσφαιριστών, ενώ και ο πιο άσχετος έχει καταλάβει πως η ομάδα νοσεί.
Σιγά-σιγά το όνειρο της ανόδου ξεθωριάζει. Αντίθετα όλο και περισσότερο μας μπαίνουν οι «μαύρες σκέψεις» για τα χειρότερα που έρχονται. Οι «εμπαθείς» όπως χαρακτηρίστηκαν το καλοκαίρι που επισήμαναν τα αρνητικά της ομάδας, όλο και περισσότερο δικαιώνονται. Οι ευθύνες που βαραίνουν τους διοικούντες είναι σοβαρές και το κουκούλωμα των προβλημάτων που επιχειρήθηκε μέχρι σήμερα, τώρα δεν αρκεί. Το ξεγύμνωμά μας είναι ολοκληρωτικό και μέρα με τη μέρα πληγώνεται όλο και περισσότερο ο ιστορικός σύλλογος. Ο λαός του Πανσερραϊκού έχει φτάσει στα όρια του και αρνείται να δεχτεί αυτά που βλέπει. Οι παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν δεν χωράνε άλλες καθυστερήσεις. Εκτός και αν κάποιοι θέλουν να πέσουμε ακόμα πιο χαμηλά!!!