Για μεταμεσονύχτια σκέψη…
Μια μέρα, ρώτησε τον Νασρεντίν ένας μαθητής του:
- Πες μου δάσκαλε: Πώς θα μπορούσες να περιγράψεις τη δουλειά ενός αναζητητή της Αλήθειας;
Ο Νασρεντίν κοίταξε για λίγο σιωπηλός τον μαθητή του κι ύστερα χαμογέλασε πονηρά και του είπε:...
- Σαν την ιστορία της κούκλας από αλάτι.
- Δηλαδή; ρώτησε ο μαθητής απογοητευμένος, νομίζοντας ότι ο δάσκαλός του τον κοροϊδεύει.
- Άκου την ιστορία, λοιπόν, είπε ο Νασρεντίν, όχι όμως με τ’ αυτιά σου, αλλά με την καρδιά σου.
Και να η ιστορία που είπε ο Μουλά Νασρεντίν στον μαθητή του:
«Μια κούκλα φτιαγμένη από αλάτι, ψάχνοντας να βρει την αλήθεια για το τι τέλος πάντων ήταν, ταξίδεψε χιλιάδες μίλια στεριάς, μέχρι που έφτασε και σταμάτησε στην άκρη της θάλασσας. Έμεινε ακίνητη κοιτάζοντας μαγεμένη εκείνη την υγρή κινούμενη μάζα που δεν έμοιαζε με τίποτα από όλα όσα είχε δει ως τότε και δεν ήξερε το όνομά της.
- Τι είσαι εσύ; ρώτησε η κούκλα από αλάτι τη θάλασσα.
- Έλα μέσα και δες μόνη σου, απάντησε η θάλασσα με ένα χαμόγελο καλοσύνης κι αγάπης.
Έτσι, η κούκλα από αλάτι προχώρησε, τσαλαβουτώντας στα νερά, προς τα μέσα. Όσο πιο βαθιά προχωρούσε, τόσο περισσότερο διαλυόταν μέχρι που έμεινε ένα μικρό κομματάκι από αυτή. Πριν διαλυθεί και το τελευταίο αυτό κομμάτι της και γίνει ένα με τη θάλασσα, η κούκλα από αλάτι πρόλαβε και φώναξε με θαυμασμό, μεθυσμένη από μια αλλόκοτη και πρωτόγνωρη χαρά
- Τώρα ξέρω τι είμαι! ».
Σχόλιο..
Η ενσωμάτωση προϋποθέτει να καταλάβουμε το μέγεθός μας.
Τότε το «εγώ» υποπολαπλασιάζεται, σχεδόν μηδενίζεται και προφανώς όπως η κούκλα έκανε, αντιλαμβανόμαστε την αλήθεια… που δεν είναι άλλη από το ότι, η αλήθεια σε κάνει να νιώθεις τόσο μικρός.
Για να καταλάβετε με ένα παράδειγμα που μπορεί να κατανοήσουμε και εμείς χωρίς να διαλυθούμε σε θάλασσες…
… σκεφτείτε το μεγεθός μας (2 μέτρα στρογγυλεύοντας προς τα άνω…), σε σχέση με ένα σύμπαν που διαστέλλεται εκατομμύρια έτη φωτός την μέρα…
(για τους μη θετικής κατεύθυνσης φίλους, θυμίζουμε…
ένα έτος φωτός= η απόσταση που διανύει κάτι που τρέχει με 300.000 χλμ/δευτερόλεπτο για ένα χρόνο! )
Σε ένα δευτερόλεπτο επτά φορές τον γύρο της γής…. Σε ένα χρόνο τι απόσταση μας κάνει; Σκεφτείτε λοιπόν τι απόσταση είναι τα εκατομμύρια έτη φωτός, τα οποία «μεγαλώνει» το σύμπαν μας, καθημερινά….
Και εμείς με μήκος 1,5-2 μέτρα έχουμε και εγωισμό τρομάρα μας….
Μόνο όταν βλέπεις γεγονότα όπως αυτά της Αϊτής… νιώθεις αλάτι… όμως πολύ γρήγορα το γ@μημένο το "εγώ"…. Αποκτά υπόσταση…. Τόσο γρήγορα…
Αυτά! Καλή συνέχεια...
και για όσους θέλουν να μάθουν για τον Νασρεντίν Χότζα κλικ ΕΔΩ
