Ας δούμε και την άλλη άποψη... για το μεταναστευτικό.
μην ξεχνάτε το TaXalia ΠΑΝΤΑ πασουσιάζει όλες τις απόψεις.
Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη (ΕΕΔΑΠ)
...είναι η παλαιότερη Μη Κυβερνητική Οργάνωση προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υπάρχει στην Ελλάδα. Η Ένωση ιδρύθηκε το 1953 και έκτοτε στο προεδρείο της στρατεύτηκαν προσωπικότητες, όπως οι αείμνηστοι Αλέξανδρος Σβώλος, Στρατής Σωμερίτης, Αγνή Ρουσοπούλου, Φαίδων Βεγλερής, Αριστόβουλος Μάνεσης, ο Γιάννης Σουριαδάκις και άλλοι.
Η Ένωση, από την ίδρυσή της, είναι τακτικό μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, (Fédération Internationale des Droits de l’Homme), αντιπροσωπεύει το εν λόγω διεθνές μη κυβερνητικό δίκτυο στην Ελλάδα και συμμετέχει στα όργανά του.
Η δικτατορία του 1967 διέλυσε την ΕΕΔΑΠ. Ο Φαίδων Βεγλερής ήταν από τους βασικούς μάρτυρες εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης στην περίφημη «ελληνική υπόθεση» στο Συμβούλιο της Ευρώπης που δημιούργησε ένα μοναδικό προηγούμενο: με εξαίρεση την Ελλάδα των συνταγματαρχών, κανένα άλλο κράτος δεν έχει αποβληθεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης εξαιτίας συστηματικών παραβιάσεων δικαιωμάτων. Η Ένωση ανασυγκροτήθηκε στο τέλος του 1974. Σύμφωνα με το καταστατικό της, «δραστηριοποιείται στο χώρο της διάδοσης, υπεράσπισης και ανάπτυξης των αρχών που αναγνωρίζουν στους ανθρώπους, ενταγμένους σε κοινωνικούς σχηματισμούς, δικαιώματα και ελευθερίες
Η θεωρητική επεξεργασία των σύγχρονων δεδομένων και της κατάστασης των δικαιωμάτων σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο, η πρόληψη των παραβιάσεων μαζί με την καθημερινή επαγρύπνηση και παρέμβαση για την προστασία των θυμάτων, αποτελούν τα κατεξοχήν εργαλεία που μπορεί να διαθέσει ο μη κυβερνητικός χώρος, ως συμβολή στον περιορισμό των παραβιάσεων των δικαιωμάτων των ανθρώπων.
Τα μέσα με τα οποία εκπληρώνονται οι σκοποί της Ένωσης είναι η μελέτη των προβλημάτων των πολιτών, σε ατομικό ή/και συλλογικό επίπεδο, η υποβολή προτάσεων για την επίλυσή τους, η παροχή νομικής αρωγής, η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και η εμβάθυνση του δημοσίου διαλόγου γύρω από τα ανθρώπινα δικαιώματα, μέσω της διοργάνωσης διαλέξεων, συνεδρίων, δημοσιεύσεων και λοιπών εκδηλώσεων που κρίνονται ανά περίπτωση πρόσφορες.
Επικαιρότητα των δικαιωμάτων
Η ΕΕΔΑΠ ιδρύθηκε και αναπτύχθηκε σε ένα περιβάλλον συρρικνωμένης δημοκρατίας, στο οποίο ο αγώνας για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ήταν πολιτικά επικίνδυνος, αλλά με σαφήνεια οριοθετημένος σε ό,τι αφορά τους στόχους του. Η μετά το 1974 συγκυρία στην Ελλάδα έχει δημιουργήσει ένα νέο περιβάλλον, πιο ακίνδυνο σε ό,τι αφορά τα προβλήματα που επιφυλάσσει στους υπερασπιστές των δικαιωμάτων, αλλά εξαιρετικά πιο πολύπλοκο σε ό,τι αφορά την κατανόηση, την πρόληψη και την καταστολή των νέων μορφών παραβιάσεων που προκύπτουν από τα σύνθετα δεδομένα του καιρού μας.
◙· Η διεύρυνση της ελληνικής, όπως κάθε φιλελεύθερης δημοκρατίας και ο επακόλουθος εναγκαλισμός της με τα ανθρώπινα δικαιώματα, με αποτέλεσμα την επίκλησή τους ως μέσο νομιμοποίησης πολιτικών για την απαξίωση τους,
◙· η αδυναμία τήρησης των εγγυήσεων της ποινικής δικονομίας ιδίως σε ό,τι αφορά κυρίως τις ομάδες «υψηλού κινδύνου» δυνητικών παραβιάσεων, όπως κρατούμενοι, αλλοδαποί, κτλ.
◙· οι αντιτρομοκρατικές νομοθεσίες και οι πολλαπλές τους συνέπειες στο χώρο άσκησης των θεμελιωδών ελευθεριών,
◙· το μονίμως επίκαιρο ζήτημα των σχέσεων Κράτους-εκκλησίας και η εγκύρως πιστοποιημένα προβληματική κατάσταση της θρησκευτικής ελευθερίας στην Ελλάδα,
◙· η αναβίωση εθνικών συγκρούσεων στο εγγύς εξωτερικό γεωγραφικό περιβάλλον της χώρας και η επέμβαση της «διεθνούς κοινότητας» με πρόσχημα την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δη αυτών των μειονοτήτων,
◙· η μετανάστευση προς την Ελλάδα σε συνδυασμό με την αδυναμία ή μη βούληση των κρατικών μηχανισμών να ρυθμίσουν νομικά το φαινόμενο και βρουν λύσεις στα προβλήματα των μεταναστών,
◙· η επιβίωση των παραδοσιακών φαινομένων μειονοτικής και πολιτισμικής ετερότητας στην ελληνική επικράτεια σε συνδυασμό με την ριζοσπαστικοποίηση ενός σημαντικού τμήματός τους στη Θράκη και τη Δυτική Μακεδονία, είναι μερικά μόνο από τα πιο ενδεικτικά δείγματα της επικαιρότητας που επιτάσσει μια ιδιαίτερα σύνθετη επαγρύπνηση για τα δικαιώματα των ανθρώπων.
*του Δημήτρη Χριστόπουλου, Προέδρου της ΕΕΔΑΠ
