Αντί απάντησης στην Bild…

“Αγαπητοί φίλοι, δεν σας προσφωνούμε στη γλώσσα σας, γιατί μας ακούγεται κάπως παράηχα και κακόφωνα, αλλά για αυτό προφανώς δεν φταίτε εσείς. Σας γράφουμε κάτω από μία απίστευτη λιακάδα. Ελικρινά δεν ξέρουμε πόσο συννεφιασμένος είναι ο καιρός στη χώρα σας. Μάλλον τόσο, όσο και η διάθεσή σας. Γιατί πώς αλλιώς να δικαιολογήσουμε τα πικρόχολα σχόλια σας για την χώρα μας, για την οποία πετάτε την “σκούφια” σας κάθε καλοκαίρι. Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι είμασταν καλοί σερβιτόροι σας τόσα χρόνια. Ήταν πραγματικά πολύ κουραστικό να σερβίρεις μία χωριάτικη σαλάτα με τέσσερα ή έξι πηρούνια και ανάλογες μπύρες. Όπως επίσης ήταν πολύ αντιαισθητικό να βλέπουμε αυτά τα περίεργα...παπούτσια – πέδιλα που φοράτε με την άσπρη κάλτσα μέχρι το γόνατο. Θεωρούσαμε όμως ότι δεν μας έπεφτε λόγος για τον τρόπο με τον οποίο εσείς βλέπατε τη ζωή. Δικαίωμα σας ήταν άλλωστε. Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι κάθε επίσκεψη που ανταποδίδαμε στη χώρα σας, μας έκανε ακόμα πιο απείθαρχους, όταν γυρίζαμε στην Ελλάδα. Και εσάς άλλωστε το ίδιο, καθώς στην χώρα σας δεν παρκάρετε παράνομα ποτέ, ενώ εδώ το κάνετε. Στην χώρα σας αν έχετε όριο ταχύτητας το τηρείτε χωρίς δεύτερη κουβέντα, εδώ το γράφετε στα παλιά σας τα παπούτσια. Στη χώρα σας δεν πίνετε, εάν σκοπεύετε να οδηγήσετε, ενώ εδώ πίνετε την ετήσια παραγωγή από τις μισές ελληνικές ζυθοποιϊες, αδιαφορώντας για τα υπόλοιπα. Δεν σας κακίζουμε ούτε και για αυτό. Ούτε και για το γεγονός ότι θεωρείτε το κάρφωμα και τη ρουφιανιά υποχρέωσή σας, ακόμα και όταν ο μπροστινός σας πετάξει ένα χαρτί δίπλα και όχι μέσα στον κάδο. Εκείνο που δεν έχουμε καταλάβει είναι το αν έχετε πρόβλημα με την Ελλάδα ή στην πραγματικότητα τρώγεστε με τα ρούχα σας. Στην καπιταλιστική κοινωνία, της οποίας αποτελείτε εξέχων μέλος, πρέπει να ξέρετε ότι η παραγωγή δεν έχει νόημα εάν δεν υπάρξει και κατανάλωση. Εμείς, ξέρετε, μετά το Β’Παγκόσμιο Πόλεμο – ας μην συζητήσουμε τώρα για το ποιός τον ξεκίνησε και κάτω από ποιές συνθήκες – κάναμε και κάνουμε σκληρό αγώνα για να ορθοποδήσουμε. Κάποιοι μας τα είχαν πάρει όλα τότε. Εκτός από τα χρήματα, μας πήραν και εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές, αλλά μάλλον και αυτό δεν έχει για εσάς σημασία. Όπως επίσης δεν έχει σημασία για εσάς, αλλά έχει τελικά μεγάλη για εμάς, το γεγονός ότι δεν είπαμε τίποτε για τα χρήματα που αντλούσατε όταν ανοικοδομούσατε την Ανατολική Γερμανία. Είπαμε ότι ήταν αυτονόητη υποχρέωση μας στα πλαίσια μίας κοινής Ευρώπης που υποτίθεται ότι θέλαμε. Ειλικρινά δεν ξέρουμε σε ποιά ελαιόδεντρα αναφέρεστε. Ίσως είναι αυτά που κατάφεραν να διασωθούν μετά το 1940. Πάντως σας διαβεβαιώνουμε ότι το λάδι που καταναλώνετε προέρχεται από αυτά τα ελαιόδεντρα. Εάν πάλι έχετε πρόβλημα με την ελιά, τότε μπορείτε πολύ άνετα να καλλιεργήσετε μία μεταλλαγμένη ποικιλία από καρότα, άλλωστε οι βιομηχανίες σας ξέρουν καλύτερα από εμάς για το πώς μεταλλάσεται γενετικώς ένα προϊόν. Από την πλευρά μας πάντως διαπιστώνουμε ότι οι διαφορές που θεωρούσαμε τόσα χρόνια ότι μας χωρίζουν είναι τελικά πολύ περισσότερες από ότι νομίζαμε, με κυριότερη ότι εμείς θα σας βοηθούσαμε όταν και εάν μας το ζητούσατε, ακόμα και αν αυτό – όπως στην παρούσα περίπτωση – μπορούσε να γίνει με μία κουβέντα…
(www.newsblog.gr)