Είμαστε μία αστεία χώρα, μέρος 6ον

Γράφει για "ta xalia" ο Δημοσιογράφος Χρήστος Νικολαίδης

Σε στέλεχος βρετανικής εταιρίας απαγγέλθηκαν κατηγορίες επειδή, όπως αποδείχθηκε, δωροδοκούσε έλληνες νοσοκομειακούς γιατρούς για να εγκρίνουν προμήθειες των υλικών που αυτός πουλούσε στα δημόσια νοσοκομεία.

Στη Γερμανία οι αρχές διώκουν στελέχη τόσο της Siemens όσο και της...

Daimler επίσης για μίζες, ενώ αποχρώσες ενδείξεις ενοχής προέκυψαν πολύ πρόσφατα και για την γερμανική εταιρία στην οποία το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό παρήγγειλε υποβρύχια (τα οποία δεν παρελήφθησαν από την προηγούμενη κυβέρνηση επειδή έγερναν).

Δηλαδή, βρέθηκαν οι άνθρωποι που έδιναν τις μίζες. Αλλά όχι και αυτοί που τις εισέπρατταν. Γιατί άραγε; Δύο μόνο μπορεί να είναι οι λόγοι: Το ελληνικό πολιτικό σύστημα εν γένει δεν επιθυμεί ή δεν έχει την ικανότητα να τους εντοπίσει. Δεν μπορούν ή δε θέλουν;

Είτε δεν μπορούν είτε δεν θέλουν η κατάσταση είναι ανεπίτρεπτη, απαράδεκτη. Από μόνη της θα μπορούσε να αποτελέσει μία καλή ευκαιρία για αντικαθεστωτικό ακτιβισμό.

Το εάν δεν μπορούν δεν γίνεται αποδεκτό. Γιατί είναι εύκολο να εντοπιστούν οι δρόμοι του χρήματος. Όπως λένε οι Κινέζοι, σε αυτόν τον κόσμο το μόνο που δεν αφήνει ίχνη είναι το πέταγμα μίας πεταλούδας στο δάσος. Τα ίχνη αυτά άλλωστε τα βρήκαν τα αμερικανικά δικηγορικά γραφεία που ανέλαβαν να διερευνήσουν τα έργα και τις ημέρες συγκεκριμένων γερμανικών εταιριών. Άρα δεν μπορεί να είναι τόσο κρυφά ή τόσο δύσκολα να τα βρει κανείς. Εκτός εάν αποδεχθούμε ότι κάποιοι δικηγόροι από το NYC τα καταφέρνουν καλύτερα από το ελληνικό ΣΔΟΕ και την ΕΥΠ.

Ούτε το «δεν θέλω» μπορεί να γίνει παραδεκτό από την ελληνική κοινωνία. Η κρίση ευνοεί το γενικό ξεκαθάρισμα. Όποιος το τολμήσει θα μείνει στην ιστορία. Έτσι απλά.

Το πιθανότερο είναι ότι δεν θέλουν. Γιατί σίγουρα μπορούν. Άλλωστε ξέρουν ήδη. Όλοι τους ξέρουν πολύ καλά τους γιατρούς, τους εφοριακούς, τα κομματικά στελέχη και τα στελέχη επιχειρήσεων που βρέθηκαν με απίστευτες περιουσίες μέσα σε λίγα χρόνια. Οι πολιτικοί μας γνωρίζουν πολύ καλά τους ανθρώπους που διαθέτουν εξοχικά, σκάφη, μετοχές και υπερπολυτελή σπίτια χωρίς να μπορούν να τα δικαιολογήσουν από το δηλωθέν εισόδημά τους.

Νομίζω ότι οι πολιτικοί μας τους γνωρίζουν πολύ καλά όχι επειδή τους έψαξαν αλλά απλούστατα επειδή έτυχε κάποια στιγμή να γνωριστούν και να συναγελαστούν σε μία δεξίωση ή σε κάποιο γιοτ. Αυτό στην καλύτερη περίπτωση. Γιατί στην χειρότερη περίπτωση τους ξέρουν και τους καλύπτουν γιατί ελπίζουν πως σε κάποια στιγμή ίσως και να τους πουλήσουν τη σιωπή και αποδοχή τους. Έτσι απλά.