Ακόμα και τώρα σε αυτή την τόσο κρίσιμη στιγμή και αφού έχουμε κατορθώσει – διότι πρόκειται περί κατορθώματος – να μπούμε στο στόχαστρο της εύκολης κερδοσκοπίας κάθε πλανητικού οικονομικού “νταβατζή”, εμείς αντί να διαμορφώνουμε την πολιτική μας, επιθετική – δυναμική πολιτική, καθόμαστε και βλέπουμε να παίζονται επικοινωνιακά παιχνίδια, με κύρια στόχευση την απόσειση …μελλοντικών και ενδεχόμενων ευθυνών. Εάν το σκεφτεί κανείς είναι πραγματικά για γέλια και για κλάμματα. Ένα σενάριο “λέει” ότι μέχρι τον Ιούνιο θα πρέπει να έχουν παρουσιαστεί τα νέα σχέδια, σκληρά και αιματηρά, της Κυβέρνησης, αλλιώς η“κακιά Μέρκελ” δεν θα μας δώσει χρήματα (Σημείωση χρήσιμη: τα χρήματα τα χρειαζόμαστε μέχρι τις 19 Μαΐου, αλλά μάλλον ο Ιούνιος βολεύει στο συγκεκριμένο σενάριο καλύτερα..), άλλο σενάριο ότι πρέπει να κόψουμε, τον 10ο, 11ο, 12ο, 13ο, 14ο και για κάποιους ακόμα και τον 15ο και 16ο μισθό γιατί έτσι είπε το ΔΝΤ ότι θα γίνει πιο ανταγωνστική οικονομία (Σημείωση και πάλι χρήσιμη: αυτός που τα γράφει ήταν εκεί; Ήταν παρόν στις συνομιλίες και άκουσε τέτοιο πράγμα; Όχι βέβαια. Εμπιστεύεται την “πηγή” του, που όμως μπορεί να λέει ότι θέλει και όχι ότι έγινε. Έτσι η κοινή γνώμη προετοιμάζεται πολύ καλύτερα όταν θα βγεις και θα πεις ως Κυβέρνηση “δεν αγγίζω τον 13ο και 14ο μισθό”. Και όλοι θα χειροκροτούν). Αυτό πάντως με την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, πώς συνδυάστηκε κατευθείαν με μείωση μισθών είναι απορίας άξιον. Ανταγωνιστικότητα σημαίνει λιγότεροι φόροι ενδεχομένως, εκτός από λιγότερο κέρδος του εργοδότη, κλπ, κλπ. Αλλά βλέπετε βολεύει κατευθείαν η κουβέντα να πηγαίνει στον εργαζόμενο και να βγαίνει στα τηλεοπτικά παράθυρα ο κάθε “γενναίος” υπουργός ή πρωθυπουργός και να λέει “εγώ δεν θα αγγίξω τους μισθούς των εργαζόμενων”. Τί μας λες; Σοβαρά; Γιατί δεν βγαίνεις να πεις “Εγώ δεν θα αγγίξω το κέρδος του ιδιοκτήτη της επιχείρησης”; Αλλά για τα αυτονόητα δεν συζητάμε, έτσι δεν είναι; Ομοίως η κουβέντα και πάλι ευτελίζεται και ξεφτιλίζεται διαρκώς χωρίς ποτέ να συζητάμε για τα ουσιαστικά. Όπως ότι η αναζήτηση για την απόδοση ευθυνών δεν θα πρέπει να περιορίζεται μόνο στους υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών, αλλά θα πρέπει να εκτείνεται και στους υπουργούς Ανάπτυξης, για να δούμε τί έκαναν και αυτοί τόσα χρόνια…
(newsblog.gr)
