Τελικά τι έγινε αυτό το μαχαίρι; Έμεινε και αυτό στο τραπέζι μαζί με το περίστροφο;
Διαβάζουμε στην Ελευθεροτυπία της Τρίτης 13 Οκτωβρίου 2009
Μαχαίρι στα 57.654 κρατικά αυτοκίνητα.
Μαχαίρι στο σπάταλο κράτος με μείωση του υπέρογκου στόλου των 57 και πλέον χιλιάδων κρατικών αυτοκινήτων, που κοστίζουν τουλάχιστον 350 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο στο... πτωχό ελληνικό κράτος...Ο στόλος των κρατικών αυτοκινήτων είναι υπέρογκος, ρυπογόνος και πολύ ακριβός για τον κρατικό κορβανά, αφού μόνο τα λεγόμενα υπουργικά αυτοκίνητα, που είναι περίπου 260 Κία, στοιχίζουν στο Δημόσιο περί το ένα εκατομμύριο ευρώ τον χρόνο. Σχεδόν όλα είναι πολυτελή, υψηλού κυβισμού και παρουσιάζουν συχνές και ακριβές βλάβες. Μάλιστα το υπουργείο Εσωτερικών πληρώνει κάθε χρόνο 400.000 ευρώ μόνον σε ανταλλακτικά. Στο κονδύλι αυτό θα πρέπει να προστεθούν τα έξοδα εργασίας των συνεργείων, περίπου 150.000 ευρώ, και 170.000 ευρώ για βενζίνη. Το υπέρογκο κόστος στον τομέα των καυσίμων είχε ενοχλήσει και την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών της προηγούμενης κυβέρνησης, καθώς οι αρμόδιες υπηρεσίες εκτιμούσαν ότι η συγκεκριμένη δαπάνη ανέρχεται σε πολύ υψηλά επίπεδα και ότι ορισμένες δημόσιες υπηρεσίες εμφανίζονταν να καταναλώνουν τις διπλάσιες ή και τις τριπλάσιες ποσότητες καυσίμων που δικαιολογούσαν οι υπηρεσιακές τους ανάγκες και υπήρχε βάσιμη υποψία ότι το 1/3 του ποσού των καυσίμων κατέληγε σε αυτοκίνητα... ιδιωτών. Σημαντική συμβολή στους ρύπους και το κυκλοφοριακό της Αθήνας έχουν επίσης τα κρατικά αυτοκίνητα, αφού σε έρευνα που πραγματοποίησε πρόσφατα το τμήμα Συγκοινωνιολόγων του Πολυτεχνείου της Αθήνας, καταγράφηκαν 2,6 εκατομμύρια μετακινήσεις των κρατικών οχημάτων κάθε ημέρα στο Λεκανοπέδιο της Αττικής σε σύνολο 6,5 εκατομμυρίων μετακινήσεων που πραγματοποιούνται. Η ίδια έρευνα ανέβαζε τις μετακινήσεις των υπουργικών αυτοκινήτων στην Αθήνα σε ένα εκατομμύρια 250 χιλιάδες μετακινήσεις.
Tι έγινε όμως στην πράξη;
(μεγάλη η διαφορά θεωρίας-πράξης...)