Βασίλης Αξιώτης: προτάσεις για το ασφαλιστικό

Το ασφαλιστικό ζήτημα υπήρξε διαχρονικά για την Ελλάδα μία Λερναία Ύδρα όπου όποτε άγγιζες ένα πρόβλημα στη θέση του ξεφύτρωναν άλλα πολλαπλάσια εξίσου...

δισεπίλυτα προβλήματα, τα οποία με τη σειρά τους δημιουργούσαν ακόμη χειρότερες επιπτώσεις στη διαχείριση του καίριου αυτού θέματος. Έτσι το ασφαλιστικό κατέληξε να αποτελεί το ίδιο πιθάρι των Δαναΐδων το ίδιο βαρύ με τον κορβανά των Δημοσίων υπαλλήλων. Σε κάθε κάποιες πρώτες προτάσεις προς την βελτίωση αυτού του ζητήματος θα μπορούσε να είναι:

1ον: Αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων που ως σήμερα που σε μεγάλο ποσοστό παραμένει αναξιόπιστη και καταστρέφετε κτιριακά.

2ον: Εξορθολογισμός των ασφαλιστικών ταμείων, έτσι ώστε να μην είναι ζημιογόνα.

3ον: Επανεξέταση του καταλόγου των Βαρέων και Ανθυγιεινών επαγγελμάτων που μέχρι τώρα αποτελούν μια πραγματική γάγγραινα για τους έλληνες ασφαλισμένους.

4ον: Θέσπιση αυστηρών κριτηρίων και αδιάβλητων διαδικασιών για τη χορήγηση αναπηρικών συντάξεων, διαδικασία που ως σήμερα κάθε άλλο παρά αξιόπιστη υπήρξε.

5ον: Κωδικοποίηση της ανεξέλεγκτης συνταγογραφίας, δεδομένου ότι η φαρμακευτική δαπάνη έχει εξελιχθεί στο μεγαλύτερο πρόβλημα του δημοσίου χρέους. Δεν επιτρέπετε να αφήνουμε αυτό το θέμα να διογκώνεται ανεξέλεγκτα πλέον κοιτώντας το σαν απαθείς παρατηρητές.

Μακάρι και αυτά τα λίγα να μπορούσαν να υλοποιηθούν γιατί σε τελική ανάλυση ο λαϊκισμός που εμποδίζει την υλοποίηση τους πιστεύουμε ότι ταυτίζεται με περιφρόνηση για το κράτος μας και την απόλυτη αδιαφορία για τη νέα γενιά.