Προς μία συντακτική βουλή

Του Αθανάσιου Κατσίμπελη, Νομικού

Κοινή είναι η διαπίστωση τόσο στον ελληνικό λαό όσο πλέον και στο πολιτικό προσωπικό της χώρας μας πως οδηγούμαστε σε μια νέα εποχή του πολιτικού μας συστήματος. Μια νέα μεταπολίτευση ζητούν οι έλληνες πολίτες. Με ποιους όμως όρους και με ποιους κανόνες θα έρθει αυτή η Νέα Μεταπολίτευση;

Αρχικά αναλύοντας την έννοια του όρου που πολλοί τον χρησιμοποιούν τελευταία θα πρέπει να παραδεχθούμε πως μεταπολίτευση σημαίνει την αλλαγή του πολιτεύματος και της μορφής που έχει αποκτήσει με το Σύνταγμα του 1974 και την ουσιώδη αναθεώρηση του 1985 που το έκανε αυστηρά πρωθυπουργοκεντρικό.

Ο καταστατικός χάρτης της χώρας μας, το Σύνταγμα του 1974/85, είναι πλέον ανεπαρκής και χρειάζεται αναθεώρηση; Ή μήπως χρειάζεται ο λαός να εγκρίνει έναν νέο καταστατικό χάρτη; Ευτυχώς ή δυστυχώς ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ως Πρωθυπουργός και ο Γεώργιος Παπανδρέου ως αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης έχασαν την ευκαιρία, την Άνοιξη του 2008, να κάνουν μια αναθεώρηση του Συντάγματος που θα είχε αποτρέψει τη σημερινή κατάσταση τόσο στον τομέα της οικονομίας όσο και της πολιτικής. Στην πρόσφατη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια ο Πρόεδρος της Ν.Δ Αντώνης Σαμαράς πρότεινε την αναθεώρηση του Συντάγματος.

Συγκεκριμένα, ο Αντώνης Σαμαράς σε σχέση με τη Συνταγματική αναθεώρηση πρότεινε τα εξής:
1) Απευθείας εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό, 2) Θέσπιση ορίου πρωθυπουργικής θητείας το πολύ δύο τετραετίες, 3) Μείωση των βουλευτών σε 200, 4) Διαχωρισμός εκτελεστικής με τη νομοθετική εξουσία, μέσω της ασυμβίβαστης ιδιότητας υπουργού και βουλευτή, 5) Συγκρότηση 15μελούς Κυβέρνησης από μη βουλευτές και ανασύνταξη των Υπουργείων. 6) Κατάργηση της ασυλίας των βουλευτών, 7) Κατάργηση του Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών. Εκλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από το ίδιο το δικαστικό σώμα και όχι από το Υπουργικό Συμβούλιο 9) Συναίνεση για ένα νέο πλαίσιο δημοκρατικής λειτουργίας των κομμάτων με διαφάνεια και ευθύνη ουσιαστικής προσφοράς στο δημοκρατικό πολίτευμα.

Από την πλευρά της κυβέρνησης αντίστοιχα προτείνονται αποσπασματικά μεταρρυθμίσεις μέσα στα πλαίσια της υπάρχουσας συνταγματικής τάξης όπως π.χ η αλλαγή του εκλογικού νόμου εφαρμόζοντας το «γερμανικό» μοντέλο, η ενεργοποίηση του ισχύοντος νόμου περί ευθύνης Υπουργών τη στιγμή όμως που τα τυχόν αδικήματα έχουν ήδη παραγραφεί.

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση αντιλαμβάνονται πως πρέπει να υπάρξουν αλλαγές γιατί της ζητά πλέον ο λαός.
Μήπως όμως αυτές τις αλλαγές θα πρέπει να τις επικυρώσει επιτέλους και ο κυρίαρχος λαός;

Μια αναθεώρηση του Συντάγματος είναι επιβεβλημένη αλλά σύμφωνα με το ισχύον Σύνταγμα οι διαδικασίες μπορούν να γίνουν μετά το 2013 και να εφαρμοστούν πολύ αργότερα. Οι τυχόν αλλαγές που ετοιμάζει η κυβέρνηση θα περάσουν με απλή πλειοψηφία από τη Βουλή και πιθανόν χωρίς διακομματική συναίνεση και δεν θα νομιμοποιούνται από τον Ελληνικό λαό παρά μόνο από ένα κομμάτι του.
Αν πράγματι λοιπόν θέλουμε να επανιδρύσουμε την Ελληνική Δημοκρατία και να θέσουμε τις βάσεις για την Ελλάδα του μέλλοντος θα πρέπει να επανεξετάσουμε την ανάγκη μιας νέας Συντακτικής Βουλής που θα σηματοδοτήσει τη Νέα Μεταπολίτευση στη χώρα μας.

Την πρόταση αυτή την έχει ήδη καταθέσει ο βουλευτής της Ν.Δ Μιχάλης Κεφαλλογιάννης στις 3 Νοεμβρίου του 2009.Συγκεκριμένα ο βουλευτής πρότεινε:

«ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

Εν όψει του γενικότερου προβληματισμού που έχει αναπτυχθεί στην κοινωνία για σημαντικές αλλαγές στο πολιτικό μας σύστημα αλλά και τη νέα κοινοβουλευτική περίοδο που μόλις άρχισε, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου ορισμένες σκέψεις και προτάσεις.
Η κατάσταση της Χώρας σήμερα εμφανίζει σημεία απαξίωσης των θεσμών και του Συντάγματος. Η χώρα χρειάζεται ρηξικέλευθες ιδέες και ριζοσπαστικές λύσεις.
Μία «θεσμική κοινοβουλευτική επανάσταση» θα ήταν δυνατό να προκληθεί με ένα δημοψήφισμα που θα εισηγηθεί το Υπουργικό Συμβούλιο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και θα εγκρίνει η Βουλή σύμφωνα με το άρθρο 44 του Συντάγματος. Με το δημοψήφισμα αυτό θα καλείται ο Ελληνικός Λαός να εγκρίνει την εκλογή Συντακτικής Βουλής που θα συντάξει το νέο Σύνταγμα της Χώρας με συγκεκριμένα ερωτήματα για τις προτεινόμενες αλλαγές:
Ενδεικτικά αναφέρονται:
1. Εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας με πενταετή θητεία και καθολική ψηφοφορία από το Λαό.
2. Ασυμβίβαστο της ιδιότητας Βουλευτού και Υπουργού.
3. Καθιέρωση πάγιου εκλογικού συστήματος, διαχωρισμός των μεγάλων εκλογικών περιφερειών σε μικρότερες με μέγιστο αριθμό εκλεγομένων βουλευτών τους δέκα
4. Αλλαγή του Κανονισμού της Βουλής με αναβάθμιση της θέσης του Βουλευτού σε αυτήν του πραγματικού νομοθέτη (με μερική τροποποίηση του άρθρου 73 παρ.1 του Συντάγματος), καθιέρωση υποχρεωτικής ονομαστικής ψηφοφορίας για όλα τα νομοσχέδια και τακτής ημερομηνίας και ώρας διενέργειας ψηφοφοριών.
5. Καθιέρωση ειδικής δωσιδικίας Βουλευτών και Υπουργών, με εξαίρεση του Προέδρου της Δημοκρατίας.
6. Πλήρης διαφάνεια των Οικονομικών των Κομμάτων με καθιέρωση τήρησης βιβλίων του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και εσωτερικού ελέγχου από ορκωτούς λογιστές όπως ισχύει στις ανώνυμες εταιρείες. Τελικός ελεγκτής των οικονομικών των κομμάτων και των βουλευτών καθιερώνεται το Ελεγκτικό Συνέδριο.
7. Εκλογή της ηγεσίας των ανωτάτων δικαστηρίων της Χώρας από την ολομέλεια των μελών των δικαστηρίων αυτών.
8. Καθιέρωση της υποχρέωσης του Συμβουλίου της Επικρατείας και των διοικητικών δικαστηρίων όπως εκδίδουν οριστική απόφαση εντός τριών μηνών από εκδόσεως προσωρινής διαταγής ή απόφασης αναστολής εκτέλεσης διοικητικής πράξεως. Άλλως η χορηγηθείσα αναστολή θα παύει να ισχύει αυτοδίκαια
9. Σαφής προσδιορισμός των σχέσεων Κράτους και Εκκλησίας
10. Διαφάνεια στον τρόπο λειτουργίας των ηλεκτρονικών ΜΜΕ
11. Ενίσχυση των θεσμών προστασίας του Περιβάλλοντος
12. Νέος τρόπος σύνταξης Κρατικού Προϋπολογισμού και υποχρεωτική εφαρμογή των διεθνών λογιστικών προτύπων του δημοσίου τομέα στα δημοσιά οικονομικά ΙPSAS[1], με παράλληλη εισαγωγή διπλογραφικού συστήματος στο δημόσιο λογιστικό. Εφαρμογή από το Ελεγκτικό Συνέδριο όλων των διεθνών συμβάσεων Ανωτάτων Ελεγκτικών Συστημάτων που έχει ήδη υπογράψει ΙΝΤΟSAI[2].
Αθήνα, 3 Νοεμβρίου 2009»

Θα προσέθετα στις προτάσεις του βουλευτή μας και τη σύσταση ενός Ανώτατου Ειδικού δικαστηρίου που θα εκδικάσει άπαξ τα οικονομικά εγκλήματα από το 1974 ως σήμερα που μας οδήγησαν σε αυτή τη δεινή θέση ως χώρα. Όπως δικάστηκαν οι πρωταίτιοι Απριλιανοί να δικαστούν και οι πρωταίτιοι της οικονομικής μας κατάρρευσης Υπουργοί Οικονομικών και Πρωθυπουργοί και να οδηγηθούν στη φυλακή αν ευθύνονται για πράξεις ή παραλείψεις τους. Οι υπόλοιποι για τους οποίους προκύψουν ευθύνες αφού αρθεί συνταγματικά η παραγραφή των αδικημάτων τους ας δικαστούν σε κοινά πολιτικά δικαστήρια.
Μπορούμε εμείς οι Έλληνες πολίτες* να αναλάβουμε την πρωτοβουλία ώστε να γίνει δημοψήφισμα με θέμα την εκλογή συντακτικής βουλής με εντολή να προτείνει και όχι να θεσπίσει νέο Σύνταγμα. Η πρόταση της συντακτικής βουλής θα πρέπει να τεθεί σε νέο δημοψήφισμα για να γίνει αποδεκτή ή να απορριφθεί. Ο λαός δηλαδή θα αποφασίσει αν θέλει το νέο Σύνταγμα που προτείνει η συντακτική βουλή ή προτιμά το υπάρχον. Έτσι θα δημιουργηθούν οι όροι μιας αληθινά Νέας Μεταπολίτευσης. Άπασαι εξουσίαι πηγάζουν εκ του λαού και υπάρχουν υπέρ αυτού.

* σύμφωνα με την σωστή πρόταση του Διηνέκη Ποντικού http://d-politiki.blogspot.com/2009/12/blog-post_20.html

--
Αθανάσιος Κατσίμπελης
Δάσκαλος, Μ.Εd - Νομικός
Αναπληρωτής Υπευθύνου ΚΠΕ Κρεστένων