Η εκδήλωση της κρίσης
Βιώνουμε την πιο σοβαρή κρίση των τελευταίων δεκαετιών, που αγκαλιάζει ολόκληρη την Ευρώπη και απειλεί την παγκόσμια σταθερότητα.
Πρέπει να παραδεχθούμε ότι:
Χρεοκόπησε ένα πολιτικό σύστημα που αναδιένειμε δανεικά.
Χρεοκόπησε ένα σύστημα που επεξέτεινε το κράτος και συμπίεσε τον ιδιωτικό τομέα.
Χρεοκόπησε ένα ολόκληρο σύστημα που
- ενοχοποίησε την επιχειρηματικότητα,
- επέβαλε τη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία παντού,
- ξέχασε την ανταγωνιστικότητα,
- αδιαφόρησε για τις επενδύσεις,
- υποκατέστησε την ανάπτυξη με τη ραγδαία αύξηση της κατανάλωσης και την επένδυση με την εφήμερη κερδοσκοπία.
Χρεοκόπησε ένα πολιτικό σύστημα ακατάσχετου λαϊκισμού και ανεπανάληπτου κρατισμού.
Χρεοκόπησε ένα σύστημα όπου πνίγει τα πάντα η γραφειοκρατία, η φορολογία, οι επιβαρύνσεις, οι εργοδοτικές εισφορές και οι φόροι υπέρ τρίτων.
Η Ελλάδα αποδείχθηκε μια Οικονομία γεμάτη ανισορροπίες και στρεβλώσεις μέσα σε ένα ευρύτερο Ευρωπαϊκό σύστημα που κι αυτό είχε ανισορροπίες και στρεβλώσεις.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πήρε ένα πρόβλημα ελλείμματος που ήταν κοινό για όλες τις χώρες της Ευρώπης και το μετέτρεψε σε κρίση δανεισμού μοναδικό στην Ευρώπη.
Ο Μηχανισμός στήριξης
Είπαμε «όχι» στα μέτρα που μας πρότειναν, διότι δεν βγάζουν την Οικονομία από το φαύλο κύκλο ύφεσης και ελλειμμάτων κι απ’ αυτόν πρέπει να βγούμε:
με αντισταθμιστικά μέτρα που τονώνουν την αγορά,
με στοχευμένα μέτρα που περιορίζουν την κρατική σπατάλη,
με επίσης στοχευμένα μέτρα που μπορούν να περιορίσουν τη φοροδιαφυγή, χωρίς να γονατίζουν την Κοινωνία και χωρίς να παραλύουν τις αγορές.
Είπαν ότι δήθεν θέταμε σε κίνδυνο το μηχανισμό στήριξης, όταν τέτοιος κίνδυνος δεν υπήρχε κανένας, αφού
η κυβέρνηση διέθετε άνετη πλειοψηφία να περάσει τα μέτρα της,
οι Ευρωπαίοι έχουν διαισθανθεί πλέον τη μεγάλη ανάγκη να αποτρέψουν χρεοκοπία της Ελλάδας, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση θα έχαναν κι αυτοί.
Το ΠΑΣΟΚ δεν ήθελε τη στήριξή μας, ήθελε, όμως, να μας κάνει στόχο για συνολικό ανάθεμα.
Θέλουμε να βγούμε όσο το δυνατό γρηγορότερα από το μηχανισμό στήριξης, για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε πραγματικά αναπτυξιακή στρατηγική, με προτεραιότητα στην ανταγωνιστικότητα και στροφή στην ποιότητα.
Θεσμική αντιπολίτευση
Σε συνθήκες ύφεσης και δοκιμασίας της κοινωνικής συνοχής δεν μπορούμε να αφήσουμε τη χώρα χωρίς θεσμική αντιπολίτευση.
Είπαμε όχι στα μέτρα, αλλά εγγυηθήκαμε τη βοήθεια και την αποπληρωμή της.
Ναι, σε όσα δεν προωθούνται στο νέο Νόμο:
στη δραστική περιστολή της προκλητικής κρατικής σπατάλης,
στην αποφασιστική προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων,
στις εκτενείς συγχωνεύσεις των δημοσίων φορέων,
στην προώθηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, ταυτόχρονα με τη θεσμοθέτηση κανόνων εξασφάλισης για τους εργαζόμενους.
Ζητώ
να προστατευθεί το ιστορικό κέντρο της Αθήνας από τις ταραχές
να σταματήσει το παραεμπόριο.
νέο Νόμο για τις επενδύσεις
να αξιοποιήσει το κράτος τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα
να ληφθούν μέτρα μηδενικού ή ελάχιστου δημοσιονομικού κόστους
να ξεκινήσει η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, της οποίας το ύψος υπολογίζεται σε τουλάχιστον 272-300 δισεκατομμύρια ευρώ
να μειώσουμε το κράτος και να το μετατρέψουμε σε συμπαραστάτη του παραγωγού, όχι σε δυνάστη του, σε αρωγό του επιχειρηματία, αλλά και του πολίτη, όχι σε τύραννό του.
Μέτρα ανάσες χωρίς δημοσιονομικό κόστος:
Να ξεμπλοκάρουν τα προγράμματα που είναι ήδη έτοιμα,
Να σταματήσουν οι περιττές και ανούσιες διαβουλεύσεις,
Να προωθηθούν προγράμματα όπου μπορεί να γίνει γρήγορα εκταμίευση, όπως το πρόγραμμα εξοικονόμηση κατ’ οίκον,
Να επιδιωχθεί, σε συνεννόηση με την Κομισιόν, η μετάθεση της εθνικής συνεισφοράς στο ΕΣΠΑ σε επόμενα χρόνια.
